Grímulaus fölsun á gengi krónu er óboðleg Ólafur Örn Jónsson skrifar 3. október 2021 17:31 Fyrir Hrun þegar visst jafnvægi var í kjörum fólks varðandi kaupmátt og húsnæðiskostnað Leigu og kaup. Var gengið nokkuð stöðugt € = 90 kr og kaupmáttur almennra launa viðunandi. Útgerðin sem hafði skuldsett sig gífurlega með veðsetningu kvótans kvartaði eins og venjulega en annars gekk allt eins og klukka því að það eru forréttindi að hafa (frítt) veiðileyfi á Íslandsmiðum. Þá kom hrunið. Verðgildi krónu féll og heimilin misstu hluta eða allar eigur sínar en tekjur útgerðar jukust um yfir 60% þegar gengi € fór úr 90kr í € = 160 kr. Samt þvinguðu útgerðamenn þrátt fyrir þessa tekjuaukningu launalækkun fiskverkafólk stil jafns við aðrar stéttir og héldu sjálf muninum. Ekki heldur gat útgerðin sætt sig við að sjómenn nytu lækkunar á genginu og notuðu offramboð á sjómönnum til að þvinga fram 30% kostnaðarhlutdeild af óskiptu og 10% kauphlutdeild væru keypt ný skip. Síðan var haldið leyndu að þessu fylgdi síðan 11% hækkun á þorskafurðum í Evrópumörkuðum. Gífurleg tekju aukning sem kom fyrirtækjunum sem sóað höfðu kvótalánunum í óskildar greinar til góða. Við sem fylgdumst með genginu og hvernig okkur gengi að komast frá hruninu sem fælist að sjálfsögðu í því að auka hagvöxt og tekjur þjóðarinnar þannig að gengi krónunnar styrktist. En undarlegir hlutir komu í ljós. Ekkert var gert til að rétta við gengi/styrk krónunnar þrátt fyrir ýmis tækifæri í „landi tækifæranna“. Það var alger landburður af fiski eftir hrunið og sögur af því að línur og net flytu upp búkkuð af fiski og þurfti jafnvel stroffur til að ná búkkuðum netum inn og þvílíkt mok á Vestfjarðarmiðum og sögur af nokkurra mínútna tog skiluðum tugum tonna. AF HVERJU VAR EKKI AUKIÐ VIÐ KVÓTANN á þorsk og karfa eins og lá beinast við? Á sama tíma og fólk var að missa eigur sínar út af verðlausri krónu? Það var furðulegt að sjá þetta þar sem okkur bráðlá á að hækka krónuna til að geta gripið fólk sem varð sannarlega illa úti en það fólk gleymdist á sama tíma og bankastjórar endurheimtu ríkisbankanna voguðu sér að ganga erinda útgerðamanna og hóta Jóhönnu-stjórninni með því að gera útgerðina gjaldþrota yrði farið í að efna kosningaloforð stjórnarinnar að fyrna kvótanum á næstu 20 árum. Því miður gugnaði stjórin gegn þessu enda kvótaskuldir útgerðarinnar 650 milljarðar og ekkert nema gamlar og verðlausar eignir að baki. (Þessi skuldasöfnun var viljandi gerð). En þegar leið frá hruninu fóru mikilar auglýsingar sem þjóðin hafði fengið í gegnum kvikmyndir og netið að skila túristagulli til landsins og þrátt fyrir fádæma uppborganir nýja fjármála & efnahagsráðherrans á hagkvæmum hrunlánum sem ekkert lá á að borga dugðu ekki til að hafa aftur af styrkingu krónunnar og 2013 liggur ljóst fyrir að þrátt fyrir niðurgreiðslu lána og skortveiðistefnu Hafró undir stjórn útgerðarinnar hækkaði gengi krónunnar sem hafði verið réttilega á floti síðustu 2 áratugi. En þarna er fjármála- og efnahagsráðherra búinn að fá „ráðgjafa“ frá H.Í. tilnefndan af aðalútgerðamanni landsins kenndan við Samherja til sín. Fyrst var ráðgjafinn ráðinn sem „starfsmaður“ ráðuneytisins og síðan birtist hann sem starfsmaður Seðlabankans. Þá kemur furðulegur millileikur. Már bankastjóri Seðló er rekinn og síðan ráðinn til baka eftir auglýsingu? Árið 2014 án nokkurra fordæma hefur Seðló uppkaup á gjaldeyri í þeim eina tilgangi að koma í veg fyrir frekari hækkun á gengi krónu og tryggja þannig þann risa gróða útgerðarinnar sem hófst með hruninu og lágu gengi. En túrisminn jókst og þunginn á hækkun/leiðréttingu krónunnar jókst og krónan hækkar í verði og kaupmáttur vex loksins en fjármála- og efnahagsráðherra fyrirskipar enn meiri fordæmalaus uppkaup á gjaldeyri og fer gjaldeyrisforðinn yfir 700 milljarð og er þar með orðinn langstærsti gjaldeyrisforði veraldar per haus. Gjaldeyrisforði sem fenginn er svona fordæmalaus með því að taka peninga út úr veltu þjóðfélagins og þar með á kostnað laun- og lífeyrisþega á sér engin fordæmi er í raun kolólöglegur. Hækkun krónunnar nær hámarki fyrir Covid þegar € er komin í 112 kr. Virði evrunnar var síðan þvíngað niður í € = 122 kr með uppkaupum á gjaldeyri upp í 900 milljarða gjaldeyrisforða sem gengið stóð í upphafi Covid. Eftir lífskjarasamningana féll síðan gengið þegar landið lokaðist en EKKI var gripið til stór sölu á gjaldeyri eins og vera bar heldur er nánast ekkert gert fyrr en gengið er komið niður í € = 150 kr og þjóðin aftur komin í hrun ástand þar sem við erum enn þann dag í dag með ónotaðann og engum til góðs gjaldeyrisforða sem heldur hér FÖLSKU LÁGU GENGI. Þessi fordæmalausa efnahagsstjórn kostar okkur lágan kaupmátt launa laun og lífeyrisþega ásamt opinberum stofnunum ríkis og bæja. Hækkandi verðbólga og hætta á hærri vöxtum. Við horfum á innviði hrörna og helbrigðiskerfið lamað vegna langvarandi fjársveltis sem rekja má til FÖLSUNAR á genginu sem lækkar virði krónanna sem þeim er skammtað. Vegakerfið er hrunið og ekki brugðist við heldur slegið af í upp byggingnu eins og frestun á tvöföldun Hvalfjarðargangna og vegar upp í Borgarnes sem er löngu löngu tímabær. Núna talar fólk um alls konar aðferðir til að bæta kjör hinna lægstlaunuðu án þess að minnast á þennan þjófnað í þágu útgeðarinnar sem velltir sér uppúr þvílíkum ÓÁUNNUM gróða að annað eins þekkist hvergi. Allt á kostnað kaupmáttar launa og opinberra gjalda. AF HVERJU SEGIR ENGINN NEITT UM ÞENNAN ÓSKAPNAÐ? Íslenskir ferðamenn sjá greinilega hvað er í gangi. Ef hér væri rétt gengi og € í kringum 90 til 100 kr fengjust € 3000 fyrir 300.000 kr útborguð laun en í dag með FALSAÐ gengi krónu € 150 fæst ekki nema € 2000. Þessi munur er eingöngu af því að ráðherra útgerðarinnar kemst einhverra hluta vegna upp með að gjaldfella ekki bara krónuna heldur okkur sem fólk líka. Höfundur er heldri borgari, fyrrverandi skipstjóri og aflamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Fyrir Hrun þegar visst jafnvægi var í kjörum fólks varðandi kaupmátt og húsnæðiskostnað Leigu og kaup. Var gengið nokkuð stöðugt € = 90 kr og kaupmáttur almennra launa viðunandi. Útgerðin sem hafði skuldsett sig gífurlega með veðsetningu kvótans kvartaði eins og venjulega en annars gekk allt eins og klukka því að það eru forréttindi að hafa (frítt) veiðileyfi á Íslandsmiðum. Þá kom hrunið. Verðgildi krónu féll og heimilin misstu hluta eða allar eigur sínar en tekjur útgerðar jukust um yfir 60% þegar gengi € fór úr 90kr í € = 160 kr. Samt þvinguðu útgerðamenn þrátt fyrir þessa tekjuaukningu launalækkun fiskverkafólk stil jafns við aðrar stéttir og héldu sjálf muninum. Ekki heldur gat útgerðin sætt sig við að sjómenn nytu lækkunar á genginu og notuðu offramboð á sjómönnum til að þvinga fram 30% kostnaðarhlutdeild af óskiptu og 10% kauphlutdeild væru keypt ný skip. Síðan var haldið leyndu að þessu fylgdi síðan 11% hækkun á þorskafurðum í Evrópumörkuðum. Gífurleg tekju aukning sem kom fyrirtækjunum sem sóað höfðu kvótalánunum í óskildar greinar til góða. Við sem fylgdumst með genginu og hvernig okkur gengi að komast frá hruninu sem fælist að sjálfsögðu í því að auka hagvöxt og tekjur þjóðarinnar þannig að gengi krónunnar styrktist. En undarlegir hlutir komu í ljós. Ekkert var gert til að rétta við gengi/styrk krónunnar þrátt fyrir ýmis tækifæri í „landi tækifæranna“. Það var alger landburður af fiski eftir hrunið og sögur af því að línur og net flytu upp búkkuð af fiski og þurfti jafnvel stroffur til að ná búkkuðum netum inn og þvílíkt mok á Vestfjarðarmiðum og sögur af nokkurra mínútna tog skiluðum tugum tonna. AF HVERJU VAR EKKI AUKIÐ VIÐ KVÓTANN á þorsk og karfa eins og lá beinast við? Á sama tíma og fólk var að missa eigur sínar út af verðlausri krónu? Það var furðulegt að sjá þetta þar sem okkur bráðlá á að hækka krónuna til að geta gripið fólk sem varð sannarlega illa úti en það fólk gleymdist á sama tíma og bankastjórar endurheimtu ríkisbankanna voguðu sér að ganga erinda útgerðamanna og hóta Jóhönnu-stjórninni með því að gera útgerðina gjaldþrota yrði farið í að efna kosningaloforð stjórnarinnar að fyrna kvótanum á næstu 20 árum. Því miður gugnaði stjórin gegn þessu enda kvótaskuldir útgerðarinnar 650 milljarðar og ekkert nema gamlar og verðlausar eignir að baki. (Þessi skuldasöfnun var viljandi gerð). En þegar leið frá hruninu fóru mikilar auglýsingar sem þjóðin hafði fengið í gegnum kvikmyndir og netið að skila túristagulli til landsins og þrátt fyrir fádæma uppborganir nýja fjármála & efnahagsráðherrans á hagkvæmum hrunlánum sem ekkert lá á að borga dugðu ekki til að hafa aftur af styrkingu krónunnar og 2013 liggur ljóst fyrir að þrátt fyrir niðurgreiðslu lána og skortveiðistefnu Hafró undir stjórn útgerðarinnar hækkaði gengi krónunnar sem hafði verið réttilega á floti síðustu 2 áratugi. En þarna er fjármála- og efnahagsráðherra búinn að fá „ráðgjafa“ frá H.Í. tilnefndan af aðalútgerðamanni landsins kenndan við Samherja til sín. Fyrst var ráðgjafinn ráðinn sem „starfsmaður“ ráðuneytisins og síðan birtist hann sem starfsmaður Seðlabankans. Þá kemur furðulegur millileikur. Már bankastjóri Seðló er rekinn og síðan ráðinn til baka eftir auglýsingu? Árið 2014 án nokkurra fordæma hefur Seðló uppkaup á gjaldeyri í þeim eina tilgangi að koma í veg fyrir frekari hækkun á gengi krónu og tryggja þannig þann risa gróða útgerðarinnar sem hófst með hruninu og lágu gengi. En túrisminn jókst og þunginn á hækkun/leiðréttingu krónunnar jókst og krónan hækkar í verði og kaupmáttur vex loksins en fjármála- og efnahagsráðherra fyrirskipar enn meiri fordæmalaus uppkaup á gjaldeyri og fer gjaldeyrisforðinn yfir 700 milljarð og er þar með orðinn langstærsti gjaldeyrisforði veraldar per haus. Gjaldeyrisforði sem fenginn er svona fordæmalaus með því að taka peninga út úr veltu þjóðfélagins og þar með á kostnað laun- og lífeyrisþega á sér engin fordæmi er í raun kolólöglegur. Hækkun krónunnar nær hámarki fyrir Covid þegar € er komin í 112 kr. Virði evrunnar var síðan þvíngað niður í € = 122 kr með uppkaupum á gjaldeyri upp í 900 milljarða gjaldeyrisforða sem gengið stóð í upphafi Covid. Eftir lífskjarasamningana féll síðan gengið þegar landið lokaðist en EKKI var gripið til stór sölu á gjaldeyri eins og vera bar heldur er nánast ekkert gert fyrr en gengið er komið niður í € = 150 kr og þjóðin aftur komin í hrun ástand þar sem við erum enn þann dag í dag með ónotaðann og engum til góðs gjaldeyrisforða sem heldur hér FÖLSKU LÁGU GENGI. Þessi fordæmalausa efnahagsstjórn kostar okkur lágan kaupmátt launa laun og lífeyrisþega ásamt opinberum stofnunum ríkis og bæja. Hækkandi verðbólga og hætta á hærri vöxtum. Við horfum á innviði hrörna og helbrigðiskerfið lamað vegna langvarandi fjársveltis sem rekja má til FÖLSUNAR á genginu sem lækkar virði krónanna sem þeim er skammtað. Vegakerfið er hrunið og ekki brugðist við heldur slegið af í upp byggingnu eins og frestun á tvöföldun Hvalfjarðargangna og vegar upp í Borgarnes sem er löngu löngu tímabær. Núna talar fólk um alls konar aðferðir til að bæta kjör hinna lægstlaunuðu án þess að minnast á þennan þjófnað í þágu útgeðarinnar sem velltir sér uppúr þvílíkum ÓÁUNNUM gróða að annað eins þekkist hvergi. Allt á kostnað kaupmáttar launa og opinberra gjalda. AF HVERJU SEGIR ENGINN NEITT UM ÞENNAN ÓSKAPNAÐ? Íslenskir ferðamenn sjá greinilega hvað er í gangi. Ef hér væri rétt gengi og € í kringum 90 til 100 kr fengjust € 3000 fyrir 300.000 kr útborguð laun en í dag með FALSAÐ gengi krónu € 150 fæst ekki nema € 2000. Þessi munur er eingöngu af því að ráðherra útgerðarinnar kemst einhverra hluta vegna upp með að gjaldfella ekki bara krónuna heldur okkur sem fólk líka. Höfundur er heldri borgari, fyrrverandi skipstjóri og aflamaður.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar