Að rjúfa hin helgustu vé Ingibjörg Elsa Björnsdóttir skrifar 2. desember 2021 08:31 Í Töfraflautunni eftir Mozart situr Sarastro í hinum helgu musterum fornaldar og geymir visku heimsins. Eitt sinn fyrir langa löngu var visku heimsins aðallega að finna í Forn-Egyptalandi. Gullöld Egyptalands hófst með prestinum Imhotep og Faraónum Djozer en saman létu þeir byggja fyrsta eiginlega pýramídan í Sakkara. Þetta er talið hafa átt sér stað 2667-2648 fyrir Krists burð. Þessi bygging pýramídans í Sakkara varð upphaf blómaskeiðs egypskar menningar og mannsanda. Enn er margt um Forn-Egyptaland sem við skiljum alls ekki. Og merkilegt nokk er ýmislegt í heiminum sem við hreinlega eigum ekki að reyna að skilja. Hið sorglega og alvarlega við málefni Forn-Egyptalands í nútímanum er að heimurinn í dag er orðinn svo afhelgaður að vestræn vísindi og vestrænir vísindamenn bera ekki virðingu fyrir neinu. Afríkumenn segja að allir hvítir menn séu geðveikir. Þeir séu með veiki hvíta mannsins. Hvíti maðurinn eirir engu. Enn er verið að grafa upp fornar grafir í Egyptalandi, opna þær og „ræna“ jafnvel þótt ránsfengurinn sé fluttur til forláta safna í Kaíró eða til safna í Bandaríkjunum og Evrópu. Engum lifandi manni virðist detta í hug að ef til vill sé verið að raska grafarró og rjúfa hin helgustu vé með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir allt mannkyn. Það dettur engum í hug að sumt eigi vísindin hreinlega ekki að vita. Stundum vildi ég að menn tryðu enn á Horus, Isis eða ástargyðjuna Hathor bara til þess að þeir myndu átta sig á því að suma hluti á einfaldlega að láta í friði. Nú er það svo að afkomendur Forn-Egypta eru í dag aðallega koptískt kristnir menn. Þeir eru innan við 5% af heildarmannfjölda Egyptalands í dag. Kristnir koptar sæta ýmiss konar ofsóknum af hálfu ráðandi afla í Egyptalandi. Þeir eiga stöðugt undir högg að sækja. Samt eru þeir afkomendur þeirra sem byggðu pýramídana. Það er verið að reyna að þurrka menningu þeirra og sérstöðu út. Þannig er verið að reyna að eyða Forn-Egyptalandi á allan mögulegan hátt. Bæði er fornleifum eytt og svo og menningu. Samkvæmt goðsögnum sem trúlausir vestrænir vísindamenn trúa ekki á, er það ljónagyðjan Sekhmet sem getur einnig umbreyst yfir í köttinn Bastet sem er það sterka ljón sem verndar Faraóana. Sekhmet er blóðþyrst ljón og samkvæmt goðsögunni setti guðinn Toth hana í heilagt bað og þá breyttist hún samstundis í hinn þýða kött Bastet, sem er hæfur til að búa í híbýlum manna. Það voru nefnilega Forn-Egyptar sem fyrstir gerðu ketti að gæludýrum. Samkvæmt hefðum í Afríku fylgir því ógæfa að drepa ljón. Konur mega aldrei drepa ljón eða ketti. Aðeins karlmenn mega drepa ljón og þá aðeins ef ljónið er orðið gamalt og farið að leggjast á menn. Allir töfralæknar og sangoma í allri Afríku eru ljóna töfralæknar því eins og allir í Afríku vita eru ljón góð í eðli sínu og orku þeirra má nota til lækninga. Hins vegar fer ljónum í Afríku ört fækkandi vegna þess að hvítir, særðir, miðaldra karlmenn sem eru með minnimáttarkennd í sálinni telja það einhvers konar manndómsvígslu að fara til Afríku og skjóta varnarlaust ljón sem jafnvel er stillt upp beint fyrir framan nefið á þeim af innfæddum til þess að hinn heimski hvíti maður hitti nú örugglega dýrið í fyrsta skoti. Sér er nú hver hetjuskapurinn. Í dag er fátt um ljón í Egyptalandi. Bæði hafa orðið loftslagsbreytingar. Egyptaland er þurrara í dag en það var á dögum Forn-Egypta. Einnig hnignaði Forn-egypskri menningu á lokastigum þannig að menn fóru að veiða ljón. Þá færðu ljónin sig einfaldlega suður á bóginn. Þau eru nefnilega ekki eins heimsk og við mannskepnurnar höldum. En aðalatriðið er það að Bretar, Frakkar, Ítalir og aðrar Evrópuþjóðir eru skyldugar til að skila öllum þeim fjársjóðum sem þær hafa rænt frá Forn-Egyptum aftur til Egyptalands. Forn-Egyptar eiga einfaldlega sína fjársjóði sjálfir. Arabar sem reka safnið í Kairó eiga líka að setja fornleifarnar aftur á sinn stað. Sumir hlutir eru helgir og heilagir og eiga að fá að vera í friði. Annars getur farið illa fyrir öllu mannkyni. Það er augljóst, ekki satt? Höfundur er M.A., M.Sc., þýðingafræðingur og efnafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingibjörg Elsa Björnsdóttir Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason Skoðun Réttindi launafólks og frelsið Orri Páll Jóhannsson Skoðun VII. Aðförin að Ólafi Jóhannessyni Hafþór S. Ciesielski Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre Skoðun Skoðun Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson skrifar Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þegar jólasveinninn kemur ekki á hverri nóttu Guðlaugur Kristmundsson skrifar Skoðun 100 lítrar á mínútu Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Stöðugleiki sem viðmið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Skoðun Loftslagsmál: tölur segja sögur en hvaða sögu viljum við? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hvaðan koma jólin okkar – og hvað kenna þau okkur um menningu? Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Hver borgar fyrir heimsendinguna? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Innviðir og öryggi í hættu í höndum ráðherra Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun „Steraleikarnir“ Birgir Sverrisson skrifar Skoðun Fínpússuð mannvonska Armando Garcia skrifar Skoðun Fólkið sem hverfur... Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Gengið til friðar Ingibjörg Haraldsdóttir,Elín Oddný Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Mótmæli bænda í Brussel eru ekki sjónarspil – þau eru viðvörun Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar gigtin stjórnar jólunum Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Fullveldi í framkvæmd Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Verður Flokkur fólksins að Flótta fólksins? Júlíus Valsson skrifar Skoðun „Rússland hefur ráðist inn í 19 ríki“ - og samt engin ógn? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Fæðuöryggi sem innviðamál í breyttu alþjóðakerfi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Svona gerum við… fjármagn til áfengis- og vímuefnameðferðar aukið um 850 milljónir Alma Möller skrifar Skoðun Gluggagægir fyrir innan gluggann. Gervigreindin lifnar við Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Í Töfraflautunni eftir Mozart situr Sarastro í hinum helgu musterum fornaldar og geymir visku heimsins. Eitt sinn fyrir langa löngu var visku heimsins aðallega að finna í Forn-Egyptalandi. Gullöld Egyptalands hófst með prestinum Imhotep og Faraónum Djozer en saman létu þeir byggja fyrsta eiginlega pýramídan í Sakkara. Þetta er talið hafa átt sér stað 2667-2648 fyrir Krists burð. Þessi bygging pýramídans í Sakkara varð upphaf blómaskeiðs egypskar menningar og mannsanda. Enn er margt um Forn-Egyptaland sem við skiljum alls ekki. Og merkilegt nokk er ýmislegt í heiminum sem við hreinlega eigum ekki að reyna að skilja. Hið sorglega og alvarlega við málefni Forn-Egyptalands í nútímanum er að heimurinn í dag er orðinn svo afhelgaður að vestræn vísindi og vestrænir vísindamenn bera ekki virðingu fyrir neinu. Afríkumenn segja að allir hvítir menn séu geðveikir. Þeir séu með veiki hvíta mannsins. Hvíti maðurinn eirir engu. Enn er verið að grafa upp fornar grafir í Egyptalandi, opna þær og „ræna“ jafnvel þótt ránsfengurinn sé fluttur til forláta safna í Kaíró eða til safna í Bandaríkjunum og Evrópu. Engum lifandi manni virðist detta í hug að ef til vill sé verið að raska grafarró og rjúfa hin helgustu vé með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir allt mannkyn. Það dettur engum í hug að sumt eigi vísindin hreinlega ekki að vita. Stundum vildi ég að menn tryðu enn á Horus, Isis eða ástargyðjuna Hathor bara til þess að þeir myndu átta sig á því að suma hluti á einfaldlega að láta í friði. Nú er það svo að afkomendur Forn-Egypta eru í dag aðallega koptískt kristnir menn. Þeir eru innan við 5% af heildarmannfjölda Egyptalands í dag. Kristnir koptar sæta ýmiss konar ofsóknum af hálfu ráðandi afla í Egyptalandi. Þeir eiga stöðugt undir högg að sækja. Samt eru þeir afkomendur þeirra sem byggðu pýramídana. Það er verið að reyna að þurrka menningu þeirra og sérstöðu út. Þannig er verið að reyna að eyða Forn-Egyptalandi á allan mögulegan hátt. Bæði er fornleifum eytt og svo og menningu. Samkvæmt goðsögnum sem trúlausir vestrænir vísindamenn trúa ekki á, er það ljónagyðjan Sekhmet sem getur einnig umbreyst yfir í köttinn Bastet sem er það sterka ljón sem verndar Faraóana. Sekhmet er blóðþyrst ljón og samkvæmt goðsögunni setti guðinn Toth hana í heilagt bað og þá breyttist hún samstundis í hinn þýða kött Bastet, sem er hæfur til að búa í híbýlum manna. Það voru nefnilega Forn-Egyptar sem fyrstir gerðu ketti að gæludýrum. Samkvæmt hefðum í Afríku fylgir því ógæfa að drepa ljón. Konur mega aldrei drepa ljón eða ketti. Aðeins karlmenn mega drepa ljón og þá aðeins ef ljónið er orðið gamalt og farið að leggjast á menn. Allir töfralæknar og sangoma í allri Afríku eru ljóna töfralæknar því eins og allir í Afríku vita eru ljón góð í eðli sínu og orku þeirra má nota til lækninga. Hins vegar fer ljónum í Afríku ört fækkandi vegna þess að hvítir, særðir, miðaldra karlmenn sem eru með minnimáttarkennd í sálinni telja það einhvers konar manndómsvígslu að fara til Afríku og skjóta varnarlaust ljón sem jafnvel er stillt upp beint fyrir framan nefið á þeim af innfæddum til þess að hinn heimski hvíti maður hitti nú örugglega dýrið í fyrsta skoti. Sér er nú hver hetjuskapurinn. Í dag er fátt um ljón í Egyptalandi. Bæði hafa orðið loftslagsbreytingar. Egyptaland er þurrara í dag en það var á dögum Forn-Egypta. Einnig hnignaði Forn-egypskri menningu á lokastigum þannig að menn fóru að veiða ljón. Þá færðu ljónin sig einfaldlega suður á bóginn. Þau eru nefnilega ekki eins heimsk og við mannskepnurnar höldum. En aðalatriðið er það að Bretar, Frakkar, Ítalir og aðrar Evrópuþjóðir eru skyldugar til að skila öllum þeim fjársjóðum sem þær hafa rænt frá Forn-Egyptum aftur til Egyptalands. Forn-Egyptar eiga einfaldlega sína fjársjóði sjálfir. Arabar sem reka safnið í Kairó eiga líka að setja fornleifarnar aftur á sinn stað. Sumir hlutir eru helgir og heilagir og eiga að fá að vera í friði. Annars getur farið illa fyrir öllu mannkyni. Það er augljóst, ekki satt? Höfundur er M.A., M.Sc., þýðingafræðingur og efnafræðingur.
Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar
Skoðun Svona gerum við… fjármagn til áfengis- og vímuefnameðferðar aukið um 850 milljónir Alma Möller skrifar
Skoðun Gluggagægir fyrir innan gluggann. Gervigreindin lifnar við Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar