Við eigum rétt á að breyta verkalýðsfélaginu okkar Karla Barralaga Ocon skrifar 18. apríl 2022 10:00 English version below. Sem láglaunakona á Íslandi og Eflingarfélagi langar mig að skrifa nokkur orð um deilur í fjölmiðlum síðustu vikuna um breytingar í verkalýðsfélaginu okkar. Eins og stundum áður þá er fréttaflutningur mjög neikvæður og fullur af fordómum gegn forystu Sólveigar Önnu Jónsdóttur, okkar lýðræðislega kjörna formanni. Ég er þreytt á því að horfa upp á skynsamlegar og nauðsynlegar ákvarðanir Sólveigar, sem þjóna hagsmunum Eflingarfélaga, útmálaðar á bjagaðan hátt og grafið undan hennar stöðu. Hvernig getur það komið nokkrum á óvart að Sólveig og félagar hennar í stjórn Eflingar séu að gera stórar breytingar á félaginu? Þau lofuðu þessu í kosningabaráttunni í febrúar og þetta er ástæðan fyrir því að margir félagar - þar á meðal ég – kusu þau! Í mínum huga hefur það lengi verið augljóst að hlutirnir voru ekki í lagi á skrifstofu Eflingar. Sólveig fékk ofbeldishótun frá starfsmanni. Sumir starfsmenn tóku opinskáa afstöðu gegn Sólveigu og stuðningsfólki hennar, og gengu svo langt að skrifa um það greinar í blöðin og fara í viðtöl í fjölmiðlum. Þetta sæmir ekki þeirra hlutverki og truflar mig sem greiðandi félagsmann í Eflingu mjög mikið. Ég var furðu lostin þegar ég sá einn starfsmann lýsa því nýlega yfir í fjölmiðlaviðtali að hún “skuldaði mér ekki neitt” þar sem að ég kaus Sólveigu Önnu og B-listann. Miðað við það sem ég hef lesið um fyrirhugaðar breytingar á skrifstofu Eflingar þá líta þessar breytingar virkilega vel út. Þessar breytingar munu gera skrifstofuna að betri vinnustað, með betra skipulagi og skýrari vinnuskilyrðum. Ég skil til dæmis ekki hvernig það var ásættanlegt að greiða starfsfólki reglulega fasta yfirvinnu sem þau unnu ekki fyrir. Varðandi aðrar breytingar, þá er ég mjög ánægð og hrifin af þeirri hugmynd að hafa hámarkslaunabil milli hæstu og lægstu launa – þetta er mjög hugrökk ákvörðun sem mér finnst rétt og ég vona að aðrir vinnustaðir taki þetta upp, til dæmis minn. Að lokum vil ég segja að það hefur komið mér á óvart að sjá suma af leiðtogum íslensku verkalýðshreyfingarinnar koma með öfgakenndar neikvæðar yfirlýsingar um breytingar í félaginu okkar. Það er ekki hlutverk leiðtoga í öðrum stéttarfélögum eða samböndum að fordæma lýðræðislegar ákvarðanir forystu stéttarfélagsins míns. Ég krefst virðingar fyrir stéttarfélaginu mínu, fyrir okkar lýðræðislegu ákvörðunum og fyrir rétti forystu okkar til að grípa til aðgerða í þágu hagsmuna félagsfólks. Höfundur er láglaunakona af erlendum uppruna og félagi í Eflingu - stéttarfélagi We Have the Right to Make Changes to Our Union As a low wage worker in Iceland and member of Efling Union I would like to write some words about the disagreement that has been going on in the last week in the media about changes in our union. As has happened before, the reporting is very negative and prejudiced against the leadership of Sólveig Anna Jónsdóttur, our democratically elected chairperson. I am tired of seeing reasonable and necessary actions taken by Sólveig, in the interest of Efling members, being misrepresented and her authority undermined. How can anyone be surprised that Sólveig and her fellow board members are making big changes to the union? They promised this in the election campaign last February, and this is one of the reasons many members - such as myself - voted for them! To me, it has been very obvious for a long time that things were not okay in the Efling office. Sólveig received a violent threat from one staff member. Some of the staff were taking an open stance against Sólveig and her supporters, going so far as to write newspaper articles about it and giving interviews in the media. This is not appropriate for them, and very disturbing for me as a paying member of the union. I was also shocked to see one staff member recently declare in a media interview that she “owes me nothing” because I voted for Sólveig Anna and the B-list. From what I have read about the planned changes to the Efling office, it looks very good to me. The changes will make the office a better workplace, with better organization and clarity about the work conditions. For example, I do not understand how it was acceptable to pay the staff regular overtime hours which they did not actually work. As for the proposed changes, I am very impressed and happy with the idea to have a maximum proportion between highest and lowest wage – this is a very courageous decision which I think is right and I hope other workplaces will also adopt this, for example my own. Finally, I would like to say that I am surprised that some of the leaders of the Icelandic labor movement have been making extremely negative statements about changes in our union. It is not the role of leaders in other unions or confederations to condemn the democratic decisions of the leadership in my union. I demand respect for my union, for our democratic decision making, and for the right of our leadership to act in the interests of my fellow union members. The author is a low wage worker of foreign origin and member of Efling Union. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólga innan Eflingar Kjaramál Stéttarfélög Mest lesið Halldór 4.10.2025 Halldór Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
English version below. Sem láglaunakona á Íslandi og Eflingarfélagi langar mig að skrifa nokkur orð um deilur í fjölmiðlum síðustu vikuna um breytingar í verkalýðsfélaginu okkar. Eins og stundum áður þá er fréttaflutningur mjög neikvæður og fullur af fordómum gegn forystu Sólveigar Önnu Jónsdóttur, okkar lýðræðislega kjörna formanni. Ég er þreytt á því að horfa upp á skynsamlegar og nauðsynlegar ákvarðanir Sólveigar, sem þjóna hagsmunum Eflingarfélaga, útmálaðar á bjagaðan hátt og grafið undan hennar stöðu. Hvernig getur það komið nokkrum á óvart að Sólveig og félagar hennar í stjórn Eflingar séu að gera stórar breytingar á félaginu? Þau lofuðu þessu í kosningabaráttunni í febrúar og þetta er ástæðan fyrir því að margir félagar - þar á meðal ég – kusu þau! Í mínum huga hefur það lengi verið augljóst að hlutirnir voru ekki í lagi á skrifstofu Eflingar. Sólveig fékk ofbeldishótun frá starfsmanni. Sumir starfsmenn tóku opinskáa afstöðu gegn Sólveigu og stuðningsfólki hennar, og gengu svo langt að skrifa um það greinar í blöðin og fara í viðtöl í fjölmiðlum. Þetta sæmir ekki þeirra hlutverki og truflar mig sem greiðandi félagsmann í Eflingu mjög mikið. Ég var furðu lostin þegar ég sá einn starfsmann lýsa því nýlega yfir í fjölmiðlaviðtali að hún “skuldaði mér ekki neitt” þar sem að ég kaus Sólveigu Önnu og B-listann. Miðað við það sem ég hef lesið um fyrirhugaðar breytingar á skrifstofu Eflingar þá líta þessar breytingar virkilega vel út. Þessar breytingar munu gera skrifstofuna að betri vinnustað, með betra skipulagi og skýrari vinnuskilyrðum. Ég skil til dæmis ekki hvernig það var ásættanlegt að greiða starfsfólki reglulega fasta yfirvinnu sem þau unnu ekki fyrir. Varðandi aðrar breytingar, þá er ég mjög ánægð og hrifin af þeirri hugmynd að hafa hámarkslaunabil milli hæstu og lægstu launa – þetta er mjög hugrökk ákvörðun sem mér finnst rétt og ég vona að aðrir vinnustaðir taki þetta upp, til dæmis minn. Að lokum vil ég segja að það hefur komið mér á óvart að sjá suma af leiðtogum íslensku verkalýðshreyfingarinnar koma með öfgakenndar neikvæðar yfirlýsingar um breytingar í félaginu okkar. Það er ekki hlutverk leiðtoga í öðrum stéttarfélögum eða samböndum að fordæma lýðræðislegar ákvarðanir forystu stéttarfélagsins míns. Ég krefst virðingar fyrir stéttarfélaginu mínu, fyrir okkar lýðræðislegu ákvörðunum og fyrir rétti forystu okkar til að grípa til aðgerða í þágu hagsmuna félagsfólks. Höfundur er láglaunakona af erlendum uppruna og félagi í Eflingu - stéttarfélagi We Have the Right to Make Changes to Our Union As a low wage worker in Iceland and member of Efling Union I would like to write some words about the disagreement that has been going on in the last week in the media about changes in our union. As has happened before, the reporting is very negative and prejudiced against the leadership of Sólveig Anna Jónsdóttur, our democratically elected chairperson. I am tired of seeing reasonable and necessary actions taken by Sólveig, in the interest of Efling members, being misrepresented and her authority undermined. How can anyone be surprised that Sólveig and her fellow board members are making big changes to the union? They promised this in the election campaign last February, and this is one of the reasons many members - such as myself - voted for them! To me, it has been very obvious for a long time that things were not okay in the Efling office. Sólveig received a violent threat from one staff member. Some of the staff were taking an open stance against Sólveig and her supporters, going so far as to write newspaper articles about it and giving interviews in the media. This is not appropriate for them, and very disturbing for me as a paying member of the union. I was also shocked to see one staff member recently declare in a media interview that she “owes me nothing” because I voted for Sólveig Anna and the B-list. From what I have read about the planned changes to the Efling office, it looks very good to me. The changes will make the office a better workplace, with better organization and clarity about the work conditions. For example, I do not understand how it was acceptable to pay the staff regular overtime hours which they did not actually work. As for the proposed changes, I am very impressed and happy with the idea to have a maximum proportion between highest and lowest wage – this is a very courageous decision which I think is right and I hope other workplaces will also adopt this, for example my own. Finally, I would like to say that I am surprised that some of the leaders of the Icelandic labor movement have been making extremely negative statements about changes in our union. It is not the role of leaders in other unions or confederations to condemn the democratic decisions of the leadership in my union. I demand respect for my union, for our democratic decision making, and for the right of our leadership to act in the interests of my fellow union members. The author is a low wage worker of foreign origin and member of Efling Union.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun