Kópavogur er vinur minn Gunnar Jónsson skrifar 25. apríl 2022 07:01 Ég er Kópavogsbúi, fæddist á fæðingarheimili í bænum, bjó þar og sótti skóla þar til kom að háskólanámi. Þá fluttist ég til Reykjavíkur og svo til Bandaríkjanna í nokkur ár að því loknu. En ég vissi að það voru hliðarspor. Húsið mitt með stórum staf gat ég aldrei byggt annarstaðar en í Kópavogi. Ég er alinn upp í vesturbænum, sem nú er kallaður Kársnes og er loksins að öðlast þann sess sem honum ber. Hafandi byggt Húsið í austurbænum er ég aftur fluttur í hús sem foreldrar mínir byggðu og ég ólst upp í. Það er yndislegt að horfa út um stofugluggann af Sunnubrautinni yfir Kópavoginn rétt eins og það var dásamlegt að horfa frá Bláfjöllum til Bessastaða úr Hólahjalla. Ég var aldrei íþróttahetja. Tóti Þórhalls og Huldu P., fyrsti og besti vinur minn og granni af Sunnubrautinni, sá meira um það. Ég æfði þó handbolta í HK og held enn með HK - í handbolta. Í fótbolta er ég hinsvegar gegnumgrænn Bliki, gat aldrei farið á annan veg þar sem fjölskylda Tóta er sennilega mesta Blikafjölskylda sem bærinn hefur alið. Ég held líka með Blikunum í hverju því öðru sporti sem þar er stundað. Í golfi er ég GKG-ingur og Gerplumaður í fimleikum. Ég held einfaldlega alltaf með Kópavogi og því sem þaðan kemur og finnst það hvorki þurfa afsökunar né útskýringar við. Kópavogur æsku minnar var sennilega langt í frá fullkominn. Kannski svolítið eins og gelgjulegur unglingur óviss um sjálfan sig í samanburði við ráðsettari granna í Reykjavík og Hafnarfirði, þannig að samanburður við kaupstaði sé látinn nægja. Það var samt góður andi í Kópavogi og menn voru samhuga um að gera veg bæjarins og þeirra sem hann byggðu sem mestan. Aðrir gerðu grín að gatnakerfinu okkar. Fólk á mínu reki kom engu að síður meira og minna aftur í Kópavoginn eftir hliðarspor á fyrstu fullorðinsárum. Það hlýtur að segja eitthvað. Bæjaryfirvöld eru til fyrir íbúa ekki öfugt Bærinn hefur vaxið hraðar en nokkurn óraði fyrir. Mér var kennt að upphaf hans hafi í raun falist í því að bæjaryfirvöld í Reykjavík hafi ekki átt lóðir fyrir aðra en menn úr Flokknum. Hinir hafi orðið að leita í Kópavog. Út frá því má segja það fara gegn erfðamengi bæjarins að Sjálfstæðisflokkurinn hafi farið fyrir stjórn hans nánast óslitið í marga áratugi. Síst skal úr því dregið að miklar framfarir hafi orðið í bænum á þessum tíma og gríðarleg fjölgun. Nafni minn Birgisson gerði margt gott á sínum tíma og það er gott að búa í Kópavogi. Stundum finnst mér samt sem bæjaryfirvöld gleymi því að þau eru til fyrir bæjarbúa en ekki öfugt. Gleggst sést þetta í skipulagsákvörðunum. Magn gengur of oft framar gæðum og reglur eru taldar til hliðsjónar en ekki vegvísar um rétta og lögbundna framkvæmd. Vitaskuld vilja bæjarbúar veg bæjarins sem mestan og halda áfram að vera stærsti bær á landinu. En það má ekki þýða að allstaðar skuli hámarka byggingarmagn og markmiðið sé að fjölga Kópavogsbúum án tillits til annars. Ég býð alla velkomna í bæinn, en það þarf líka að huga að okkur sem fyrir erum. Þess verður að gæta að bæjarbúar eigi auða og græna reiti til mannlífs, jafnvel þótt reikna mætti grænu eða auðu reitina til mikilla lóðaverðmæta. New York væri ekki New York án Central Park og Kópavogur ekki Kópavogur án Rútstúns eða Kópavogsdalsins. Bæjaryfirvöld starfa í okkar umboði og leiðarljós þeirra á að vera okkar hagsmunir. Það hefur því miður gleymst í skipulagsákvörðunum undanfarinna ára. Það þarf að laga. Kópavogur hefur alltaf verið vinur minn og vinir segja til vamms. Skipulagsmál í Kópavogi hafa verið ólíðandi vömm liðin ár. Á því þarf að taka. Vinir Kópavogs urðu til í þeim tilgangi. Þess vegna vil ég ekki bara að Kópavogur sé vinur minn heldur ætla ég líka að vera Vinur Kópavogs. Höfundur er Kópavogsbúi og hæstaréttarlögmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kópavogur Sveitarstjórnarkosningar 2022 Skoðun: Kosningar 2022 Mest lesið Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Skoðun Pólitískur gúmmítékki Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Morðæðið á Gaza - Vitfirringin má ekki eyðileggja mennskuna Jón Baldvin Hannesson skrifar Skoðun Orðsins fyllsta merking Eiríkur Kristjánsson skrifar Skoðun Dóru Björt svarað! Jón G. Hauksson skrifar Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Ekki mínir hagsmunir Berglind Hlín Baldursdóttir skrifar Skoðun Ætlar vinstri meirihlutinn að skila auðu? Þórdís Lóa Þórhalldóttir skrifar Skoðun Óásættanleg málsmeðferð Linda Íris Emilsdóttir,Katrín Oddsdóttir skrifar Skoðun Fjárfestavernd sem gengur of langt? Baldvin Ingi Sigurðsson skrifar Skoðun Æfðu þig í virkum og uppbyggilegum viðbrögðum Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Samþjöppunin hefur ekkert að gera með veiðigjöldin Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Aðför Vinnueftirlits að hagsmunum slasaðra. Steinar Harðarson skrifar Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Karlar, piltar og strákar Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Eiga ellilífeyrir og örorkubætur að fylgja launavísitölu? Haukur Arnþórsson skrifar Skoðun Ísland verður að vernda hafið og fiskimiðin frá námuvinnslu á hafsbotni Laura Sólveig Lefort Scheefer,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Belén García Ovide,Huld Hafliðadóttir skrifar Sjá meira
Ég er Kópavogsbúi, fæddist á fæðingarheimili í bænum, bjó þar og sótti skóla þar til kom að háskólanámi. Þá fluttist ég til Reykjavíkur og svo til Bandaríkjanna í nokkur ár að því loknu. En ég vissi að það voru hliðarspor. Húsið mitt með stórum staf gat ég aldrei byggt annarstaðar en í Kópavogi. Ég er alinn upp í vesturbænum, sem nú er kallaður Kársnes og er loksins að öðlast þann sess sem honum ber. Hafandi byggt Húsið í austurbænum er ég aftur fluttur í hús sem foreldrar mínir byggðu og ég ólst upp í. Það er yndislegt að horfa út um stofugluggann af Sunnubrautinni yfir Kópavoginn rétt eins og það var dásamlegt að horfa frá Bláfjöllum til Bessastaða úr Hólahjalla. Ég var aldrei íþróttahetja. Tóti Þórhalls og Huldu P., fyrsti og besti vinur minn og granni af Sunnubrautinni, sá meira um það. Ég æfði þó handbolta í HK og held enn með HK - í handbolta. Í fótbolta er ég hinsvegar gegnumgrænn Bliki, gat aldrei farið á annan veg þar sem fjölskylda Tóta er sennilega mesta Blikafjölskylda sem bærinn hefur alið. Ég held líka með Blikunum í hverju því öðru sporti sem þar er stundað. Í golfi er ég GKG-ingur og Gerplumaður í fimleikum. Ég held einfaldlega alltaf með Kópavogi og því sem þaðan kemur og finnst það hvorki þurfa afsökunar né útskýringar við. Kópavogur æsku minnar var sennilega langt í frá fullkominn. Kannski svolítið eins og gelgjulegur unglingur óviss um sjálfan sig í samanburði við ráðsettari granna í Reykjavík og Hafnarfirði, þannig að samanburður við kaupstaði sé látinn nægja. Það var samt góður andi í Kópavogi og menn voru samhuga um að gera veg bæjarins og þeirra sem hann byggðu sem mestan. Aðrir gerðu grín að gatnakerfinu okkar. Fólk á mínu reki kom engu að síður meira og minna aftur í Kópavoginn eftir hliðarspor á fyrstu fullorðinsárum. Það hlýtur að segja eitthvað. Bæjaryfirvöld eru til fyrir íbúa ekki öfugt Bærinn hefur vaxið hraðar en nokkurn óraði fyrir. Mér var kennt að upphaf hans hafi í raun falist í því að bæjaryfirvöld í Reykjavík hafi ekki átt lóðir fyrir aðra en menn úr Flokknum. Hinir hafi orðið að leita í Kópavog. Út frá því má segja það fara gegn erfðamengi bæjarins að Sjálfstæðisflokkurinn hafi farið fyrir stjórn hans nánast óslitið í marga áratugi. Síst skal úr því dregið að miklar framfarir hafi orðið í bænum á þessum tíma og gríðarleg fjölgun. Nafni minn Birgisson gerði margt gott á sínum tíma og það er gott að búa í Kópavogi. Stundum finnst mér samt sem bæjaryfirvöld gleymi því að þau eru til fyrir bæjarbúa en ekki öfugt. Gleggst sést þetta í skipulagsákvörðunum. Magn gengur of oft framar gæðum og reglur eru taldar til hliðsjónar en ekki vegvísar um rétta og lögbundna framkvæmd. Vitaskuld vilja bæjarbúar veg bæjarins sem mestan og halda áfram að vera stærsti bær á landinu. En það má ekki þýða að allstaðar skuli hámarka byggingarmagn og markmiðið sé að fjölga Kópavogsbúum án tillits til annars. Ég býð alla velkomna í bæinn, en það þarf líka að huga að okkur sem fyrir erum. Þess verður að gæta að bæjarbúar eigi auða og græna reiti til mannlífs, jafnvel þótt reikna mætti grænu eða auðu reitina til mikilla lóðaverðmæta. New York væri ekki New York án Central Park og Kópavogur ekki Kópavogur án Rútstúns eða Kópavogsdalsins. Bæjaryfirvöld starfa í okkar umboði og leiðarljós þeirra á að vera okkar hagsmunir. Það hefur því miður gleymst í skipulagsákvörðunum undanfarinna ára. Það þarf að laga. Kópavogur hefur alltaf verið vinur minn og vinir segja til vamms. Skipulagsmál í Kópavogi hafa verið ólíðandi vömm liðin ár. Á því þarf að taka. Vinir Kópavogs urðu til í þeim tilgangi. Þess vegna vil ég ekki bara að Kópavogur sé vinur minn heldur ætla ég líka að vera Vinur Kópavogs. Höfundur er Kópavogsbúi og hæstaréttarlögmaður.
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Skoðun Þegar bændur bregðast dýrum sínum – Valda þeim þjáningu og skelfilegum dauðdaga Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Ísland og hafið: viðbrögð við brotum Ísraels á alþjóðalögum Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Magnús Magnússon skrifar
Skoðun Ísland verður að vernda hafið og fiskimiðin frá námuvinnslu á hafsbotni Laura Sólveig Lefort Scheefer,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir,Belén García Ovide,Huld Hafliðadóttir skrifar