Í fréttum Stöðvar 2 var sýnt frá Reykjavíkurhöfn þegar Nían, eins og hún er kölluð, var sjósett eftir fimm vikur í slipp en þar fékk hún meðal annars nýja skrúfu.
Hvalur 9 var smíðaður árið 1952 og fagnar því sjötugsafmæli í ár. Voldugt spilverkið í slippnum telst þó enn meiri fornminjar, karlarnir giskuðu á það væri yfir hundrað ára, en sinnir þó enn með sóma því hlutverki sínu að draga skipin upp og slaka þeim svo aftur niður með sjö metra hraða á mínútu.
Nokkrir starfsmenn Hvals voru um borð meðan báturinn seig niður úr slippnum. Eftir fjögurra ára hlé sjá þeir núna loksins fram á hvalvertíð. Halldór Gíslason, umsjónarmaður hvalbátanna, giskaði á að starfsmenn yrðu á milli 140 og 150 manns.
-En nú eruð þið allir að eldast. Er ekki erfitt að finna mannskap sem kann til verka?
„Það eldist enginn hjá Hval, sérðu,“ svarar Halldór og hlær.
-Eruð þið allir síungir?
„Já, við erum allir síungir, sko. Það er ekki gefinn upp aldur hérna.“
-En er tilhlökkun gagnvart því að hefja nýja hvalveiðivertíð?
„Það hlýtur að vera. Við treystum á það,“ svarar Halldór.
Eftir að hvalbáturinn var kominn á flot og laus úr sleðanum tók dráttarbáturinn Haki við og færði hann að bryggju hvalbátanna við Ægisgarð.
Þá var röðin komin að hinum hvalbátnum, Áttunni, sem er enn eldri, var smíðuð árið 1948, en hafnsögumennirnir á Haka færðu Hval 8 yfir að dráttarbrautinni. Eftir að búið var að skorða hann í sleðanum var hann dreginn upp. Í slippnum bíður hans botnhreinsun og málun og áætla starfsmenn Stálsmiðjunnar Framtaks að verkið taki um tvær vikur.
Búist er við að hvalbátarnir haldi til veiða í fyrri hluta júnímánaðar. Það gæti því orðið í kringum 10. júní sem þeir koma með fyrstu langreyðarnar að landi í Hvalfirði.
Hér má sjá frétt Stöðvar 2:
