Forgangsröðun hjá borginni Þórey Björk Hjaltadóttir skrifar 13. maí 2022 12:21 Fyrir sex árum byrjaði ég að kenna, þá enn í meistaranáminu mínu. Ég byrjaði að kenna í Breiðholtskóla og var þar í þrjú ár áður en ég færði mig yfir í Ölduselsskóla þar sem ég er enn. Ég vil taka það fram að ég er ekki að gagnrýna skólastjórnendur á neinn hátt þar sem þeir eru að gera sitt besta, þeir þurfa að velja og hafna hvað er gert hverju sinni. Strax frá upphafi vakti það furðu mína hvernig borgin sinnir viðhaldi og endurnýjun á búnaði hjá skólum. Ég hef alltaf undrað mig á því að borgin virðist hafa það markmið að setja plástur á fótbrot, í staðinn fyrir að skoða vel hvað er að og frá upphafi að setja fótinn í gifs. Mig langar aðeins að segja ykkur hvernig þetta hefur birst fyrir mér. Ég byrja að kenna (á miðstigi) í Breiðholtsskóla og þar var eins og annarsstaðar reynt að gera það besta úr litlu fjármagni frá borginni. Ég kenndi í teymi þar sem bekkjum var oft blandað saman og því gat ég verið með allt upp í 28 nemendur inni í stofunni minni í einu þrátt fyrir að minn umsjónarbekkur hafi talið (mest) 24 nemendur. Borðin í stofunni minni voru til skammar þar sem borð voru sótt í geymslu því ekki var hægt að fá ný borð. Sum voru þannig að búið var að saga í þau fyrir mörgum árum ef ekki áratugum. Stólarnir voru gamlir og úr sér gengnir og síðasta árið mitt endaði ég á að vera með 14 týpur af stólum. Sumir þeirra brotnuðu, skrúfur fóru í gegn á öðrum og eyðilögðu föt nemenda og annað rugl. Kennaraborðið var örugglega keypt þegar skólinn var stofnaður (1969) og það endaði með því að ég kom sjálf með borð til að vinna á. Hvað ætli sé oft búið að kaupa borð fyrir þá sem vinna niðri í Borgartúni eða í Ráðhúsinu síðan 1969? Kennarar geta valið um að hafa borðtölvu í stofunni sinni eða fá fartölvu. Ekki er í boði að hafa hvoru tveggja. Ég valdi fartölvu. Í stofunni minni var borðtölva sem var frekar gömul, ég viðurkenni það alveg að ég lét bara ekki vita af henni þar sem mér þótti gott að hafa hana ef ég þurfti að láta nemendur vinna í tölvu hjá mér. Þá er komið að tölvukostinum fyrir nemendur: Ég gat ekki farið með allan bekkinn minn í tölvur að vinna verkefni, til þess voru tölvurnar ekki nógu margar. Þá var bara að óska þess að einhver væri í leyfi eða veikur til að ég þyrfti ekki að velja á milli nemenda. Ég tek það fram að það voru ekki skólastjórnendur sem vildu ekki að ég væri með tvær tölvur heldur var þetta tengt þeim sem stjórna tölvumálunum. Fyrir einhverjum árum heyrði ég það að í venjulegum fyrirtækjum væru tölvur afskráðar eftir sex ár. Í haust voru að miklu leyti komin ný borð í Ölduselsskóla en þó ekki í allan skólann. Í unglingadeild var borðafjöldi ákveðinn með tilliti til fjölda nemenda í unglingadeild, en það veldur vandræðum, þar sem bekkirnir fara á milli stofa og því er ekki alltaf sami fjöldi í hverri stofu. Í stofunni minni var kennaraborð sem er örugglega frá því að skólinn var opnaður og þrátt fyrir að stólinn væri í lægstu stillingu, var það svo lágt að ég sit alltaf bogin í baki. Þá er komið að viðhaldi skólanna: Hvað er málið með það að ekki sé málað nema á 20 ára fresti eða eitthvað álíka og ef það er málað má ekki mála alla stofuna heldur bara hluta af henni, t.d. einn vegg. Það kom upp mygla í skólanum mínum eins og víða annars staðar og þegar mygla kemur upp á að henda öllu timbri og gott væri að senda eitthvað af því í rannsókn til að vita nákvæmlega hvað við er að eiga. En því var öllu hent og allavega í einni stofunni eru enn hillur sem hafa verið þar síðan skólinn var byggður. Fyrst ég er farin að tala um málningu þá voru hillur teknar niður í einni stofunni og hvað haldið þið - götin voru skilin eftir ekkert verið að sparsla áður en málað er. Þegar skipt er um dúka er ekki skipt á allri stofunni heldur bara þann bút sem þarf, ef það er bara helmingur sem er ónýtur þá tökum við það og bætum svo - kannski með öðrum lit og jafnvel þeim þriðja eða fjórða. Í kaffistofum starfsmanna eru sömu hillur og voru settar upp þegar skólarnir voru byggðir. Þegar fengin eru skrifborð fyrir kennara þá er það eitthvað notað frá fyrirtæki sem er að taka nýtt til notkunar eða keypt í Ikea til að spara. Því alls ekki skal eyða miklu í skólana. Ég væri alveg til í að vita hvort einhver sem vinnur á skrifstofu borgarinnar sé með svona gömul skrifborð (ef ekki þá eru til í mörgum skólum og þið sem vinnið niðri í Borgartúni eða Ráðhúsi megið örugglega taka). Salerni nemenda og starfsmanna hafa oft ekki verið neitt tekin í gegn, þar eru sumsstaðar t.d. sömu flísar og básar og þegar skólinn var tekinn í notkun t.d. 1969 í Breiðholtsskóla. Nú þurfum við líka að hafa það í huga að þau salerni eru mun meira notuð en þau sem eru á heimilum. Þar sem sundlaugar eru við skóla er viðhaldi einnig ábótavant. Þar er gjarnan skipt um 10 lausar flísar í staðin fyrir að taka hverja sundlaug fyrir sig og laga hana alla, skipta um allar flísar í ár til að ekki þurfi að koma aftur næsta sumar og taka næstu flísar. Þegar sundkennari kemur til kennslu að hausti er ekki hægt að kenna sund, þar sem ekki náðist að klára að laga laugina því iðnaðarmenn taka víst sumarfrí eins og aðrir. Aðstaða í búningsherbergjum er annað atriði sem er víða í ólagi. Það er oft búið að tala um að kostnaður á nemanda hér á landi sé mikill. Mér þætti gott að vita hvort þau lönd sem við berum okkur saman við taka inn í sína tölu leigu á öllu tengt skólanum t.d. húsnæði og tölvukosti, því skólar borga leigu til borgarinnar á ótrúlegustu hlutum. En þá vil ég líka koma með þá athugasemd að ef ég væri leigusali eins og Reykjavíkurborg er þá myndi leigjandinn minn ekki sætta sig við þann aðbúnað sem boðið er uppá í skólum. Höfundur er foreldri, kennari og íbúi í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Grunnskólar Reykjavík Mest lesið Ertu nú alveg viss um að hafa læst hurðinni? Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Verðmætatap auðlindagjaldanna – Hverra og hvernig? Haukur V. Alfreðsson Skoðun Sanngirni að brenna 230 milljarða króna? Björn Leví Gunnarsson Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun Úrsúla og öryggismálin - Stöndum gegn vígvæðingu Guttormur Þorsteinsson Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Við krefjumst sanngirni og aðgerð strax Dagmar Valsdóttir Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir Skoðun Hverjir eiga Ísland? Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Skoðun Skoðun Málþóf á kostnað ungs fólks Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Við krefjumst sanngirni og aðgerð strax Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Úrsúla og öryggismálin - Stöndum gegn vígvæðingu Guttormur Þorsteinsson skrifar Skoðun Verðmætatap auðlindagjaldanna – Hverra og hvernig? Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Ertu nú alveg viss um að hafa læst hurðinni? Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Sanngirni að brenna 230 milljarða króna? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Strandveiðar eru ekki sóun Örn Pálsson skrifar Skoðun „Ísland mun taka þátt í þvingunaraðgerðum gegn Ísrael náist samstaða fleiri ríkja“ Einar Ólafsson skrifar Skoðun SFS skuldar Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Hvar er hjálpin sem okkur var lofað? Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Áform um fleiri strandveiðidaga: Áhættusöm ákvörðun Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson skrifar Skoðun Flugnám - Fjórði hluti: Hlutverk Reykjavíkurflugvallar í flugnámi Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Slítum stjórnmálasambandi við Ísrael! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Aukið við sóun með einhverjum ráðum Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kæru valkyrjur, hatrið sigraði líklega í þetta skiptið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Vönduð vinnubrögð - alltaf! Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin stóð af sér áhlaup sérhagsmuna Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Stjórnmál sem virka og lýðræði sem kemst ekki fyrir í umslagi Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þversögn Íslands í Palestínumálinu: Um fullveldi, samsekt og réttarríkið Gína Júlía Waltersdóttir skrifar Skoðun Tvöföld bið eftir geislameðferð er of löng Katrín Sigurðardóttir skrifar Skoðun Fröken þjóðarmorð: Þér er ekki boðið! Linda Ósk Árnadóttir,Yousef Ingi Tamimi skrifar Skoðun Linsa Lífsins Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun „Að skrifa söguna“ Var of mikið undir hjá kvennalandsliðinu? Viðar Halldórsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri til byltingar eða hætta á nýjum ójöfnuði? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Netöryggi til framtíðar Unnur Kristín Sveinbjarnardóttir skrifar Skoðun Aftur á byrjunarreit Hörður Arnarson skrifar Sjá meira
Fyrir sex árum byrjaði ég að kenna, þá enn í meistaranáminu mínu. Ég byrjaði að kenna í Breiðholtskóla og var þar í þrjú ár áður en ég færði mig yfir í Ölduselsskóla þar sem ég er enn. Ég vil taka það fram að ég er ekki að gagnrýna skólastjórnendur á neinn hátt þar sem þeir eru að gera sitt besta, þeir þurfa að velja og hafna hvað er gert hverju sinni. Strax frá upphafi vakti það furðu mína hvernig borgin sinnir viðhaldi og endurnýjun á búnaði hjá skólum. Ég hef alltaf undrað mig á því að borgin virðist hafa það markmið að setja plástur á fótbrot, í staðinn fyrir að skoða vel hvað er að og frá upphafi að setja fótinn í gifs. Mig langar aðeins að segja ykkur hvernig þetta hefur birst fyrir mér. Ég byrja að kenna (á miðstigi) í Breiðholtsskóla og þar var eins og annarsstaðar reynt að gera það besta úr litlu fjármagni frá borginni. Ég kenndi í teymi þar sem bekkjum var oft blandað saman og því gat ég verið með allt upp í 28 nemendur inni í stofunni minni í einu þrátt fyrir að minn umsjónarbekkur hafi talið (mest) 24 nemendur. Borðin í stofunni minni voru til skammar þar sem borð voru sótt í geymslu því ekki var hægt að fá ný borð. Sum voru þannig að búið var að saga í þau fyrir mörgum árum ef ekki áratugum. Stólarnir voru gamlir og úr sér gengnir og síðasta árið mitt endaði ég á að vera með 14 týpur af stólum. Sumir þeirra brotnuðu, skrúfur fóru í gegn á öðrum og eyðilögðu föt nemenda og annað rugl. Kennaraborðið var örugglega keypt þegar skólinn var stofnaður (1969) og það endaði með því að ég kom sjálf með borð til að vinna á. Hvað ætli sé oft búið að kaupa borð fyrir þá sem vinna niðri í Borgartúni eða í Ráðhúsinu síðan 1969? Kennarar geta valið um að hafa borðtölvu í stofunni sinni eða fá fartölvu. Ekki er í boði að hafa hvoru tveggja. Ég valdi fartölvu. Í stofunni minni var borðtölva sem var frekar gömul, ég viðurkenni það alveg að ég lét bara ekki vita af henni þar sem mér þótti gott að hafa hana ef ég þurfti að láta nemendur vinna í tölvu hjá mér. Þá er komið að tölvukostinum fyrir nemendur: Ég gat ekki farið með allan bekkinn minn í tölvur að vinna verkefni, til þess voru tölvurnar ekki nógu margar. Þá var bara að óska þess að einhver væri í leyfi eða veikur til að ég þyrfti ekki að velja á milli nemenda. Ég tek það fram að það voru ekki skólastjórnendur sem vildu ekki að ég væri með tvær tölvur heldur var þetta tengt þeim sem stjórna tölvumálunum. Fyrir einhverjum árum heyrði ég það að í venjulegum fyrirtækjum væru tölvur afskráðar eftir sex ár. Í haust voru að miklu leyti komin ný borð í Ölduselsskóla en þó ekki í allan skólann. Í unglingadeild var borðafjöldi ákveðinn með tilliti til fjölda nemenda í unglingadeild, en það veldur vandræðum, þar sem bekkirnir fara á milli stofa og því er ekki alltaf sami fjöldi í hverri stofu. Í stofunni minni var kennaraborð sem er örugglega frá því að skólinn var opnaður og þrátt fyrir að stólinn væri í lægstu stillingu, var það svo lágt að ég sit alltaf bogin í baki. Þá er komið að viðhaldi skólanna: Hvað er málið með það að ekki sé málað nema á 20 ára fresti eða eitthvað álíka og ef það er málað má ekki mála alla stofuna heldur bara hluta af henni, t.d. einn vegg. Það kom upp mygla í skólanum mínum eins og víða annars staðar og þegar mygla kemur upp á að henda öllu timbri og gott væri að senda eitthvað af því í rannsókn til að vita nákvæmlega hvað við er að eiga. En því var öllu hent og allavega í einni stofunni eru enn hillur sem hafa verið þar síðan skólinn var byggður. Fyrst ég er farin að tala um málningu þá voru hillur teknar niður í einni stofunni og hvað haldið þið - götin voru skilin eftir ekkert verið að sparsla áður en málað er. Þegar skipt er um dúka er ekki skipt á allri stofunni heldur bara þann bút sem þarf, ef það er bara helmingur sem er ónýtur þá tökum við það og bætum svo - kannski með öðrum lit og jafnvel þeim þriðja eða fjórða. Í kaffistofum starfsmanna eru sömu hillur og voru settar upp þegar skólarnir voru byggðir. Þegar fengin eru skrifborð fyrir kennara þá er það eitthvað notað frá fyrirtæki sem er að taka nýtt til notkunar eða keypt í Ikea til að spara. Því alls ekki skal eyða miklu í skólana. Ég væri alveg til í að vita hvort einhver sem vinnur á skrifstofu borgarinnar sé með svona gömul skrifborð (ef ekki þá eru til í mörgum skólum og þið sem vinnið niðri í Borgartúni eða Ráðhúsi megið örugglega taka). Salerni nemenda og starfsmanna hafa oft ekki verið neitt tekin í gegn, þar eru sumsstaðar t.d. sömu flísar og básar og þegar skólinn var tekinn í notkun t.d. 1969 í Breiðholtsskóla. Nú þurfum við líka að hafa það í huga að þau salerni eru mun meira notuð en þau sem eru á heimilum. Þar sem sundlaugar eru við skóla er viðhaldi einnig ábótavant. Þar er gjarnan skipt um 10 lausar flísar í staðin fyrir að taka hverja sundlaug fyrir sig og laga hana alla, skipta um allar flísar í ár til að ekki þurfi að koma aftur næsta sumar og taka næstu flísar. Þegar sundkennari kemur til kennslu að hausti er ekki hægt að kenna sund, þar sem ekki náðist að klára að laga laugina því iðnaðarmenn taka víst sumarfrí eins og aðrir. Aðstaða í búningsherbergjum er annað atriði sem er víða í ólagi. Það er oft búið að tala um að kostnaður á nemanda hér á landi sé mikill. Mér þætti gott að vita hvort þau lönd sem við berum okkur saman við taka inn í sína tölu leigu á öllu tengt skólanum t.d. húsnæði og tölvukosti, því skólar borga leigu til borgarinnar á ótrúlegustu hlutum. En þá vil ég líka koma með þá athugasemd að ef ég væri leigusali eins og Reykjavíkurborg er þá myndi leigjandinn minn ekki sætta sig við þann aðbúnað sem boðið er uppá í skólum. Höfundur er foreldri, kennari og íbúi í Reykjavík.
Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar
Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar
Skoðun „Ísland mun taka þátt í þvingunaraðgerðum gegn Ísrael náist samstaða fleiri ríkja“ Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson skrifar
Skoðun Flugnám - Fjórði hluti: Hlutverk Reykjavíkurflugvallar í flugnámi Matthías Arngrímsson skrifar
Skoðun Stjórnmál sem virka og lýðræði sem kemst ekki fyrir í umslagi Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Þversögn Íslands í Palestínumálinu: Um fullveldi, samsekt og réttarríkið Gína Júlía Waltersdóttir skrifar
Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri til byltingar eða hætta á nýjum ójöfnuði? Sigvaldi Einarsson skrifar
Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun