Konur sem keppa á jafningjagrundvelli Inga Auðbjörg K. Straumland skrifar 21. júní 2022 17:00 Í dag er alþjóðlegur dagur húmanista, svo ég sá fyrir mér að nota tækifærið til að hripa niður nokkur orð um hvað það er að vera húmanisti, hvað það gengur vel hjá okkur í Siðmennt og hvað sólstöður séu nú merkilegt fyrirbæri. En þegar ég settist við lyklaborðið rann upp fyrir mér að það væri bara engin eftirspurn eftir slíkum dyggðaskreytingum og sjálfshóli. Það væri miklu þarfara verk að sýna húmanisma í verki með því að beina athyglinni að raunverulegri jaðarsetningu. Því langar mig að rita nokkur orð um eitthvað sem er langt í frá neins konar aðaláhugamál hjá mér: Íþróttir. Trans konur bannaðar í sundi Um helgina kaus Sundsamband Íslands með tillögu um að banna trans konum að keppa á afreksstigi í kvennaflokki í kosningu FINA - Alþjóðasundsambandsins. Ákvörðunin byggir á niðurstöðum starfshóps um að trans konur sem ekki hefðu hafið kynleiðréttingu fyrir kynþroskaskeið, hafi einhvers konar forskot í afrekssundi. Þess í stað á að bjóða upp á opinn flokk, sem er bæði óraunhæf og jaðarsetjandi hugmynd að margra mati. Þessi ákvörðun gengur miklu lengra en takmarkanir annarra íþróttasambanda, en í sumum íþróttum hefur tíðkast að setja mörk á testesterónmagn í blóði eða tilgreina að ákveðin tímamörk hafi liðið frá því að kynleiðréttingarferli hófst og þar með inntaka krosshormóna. Björn Sigurðsson, formaður Sundsambandsins, hefur lýst því yfir að ákvörðunin sé tekin á grundvelli þess að það sé „ósanngjarnt fyrir konur að keppa gegn einstaklingum sem hafa farið í gegnum kynþroskaskeiðið í öðru kyni.“ Skortur á samtali Ákvörðun FINA og stuðningur Sundsambands Íslands við þessa ákvörðun hefur vakið hörð viðbrögð innan hinsegin samfélagsins sem utan. Samtökin ‘78 hafa lýst yfir vonbrigðum með að SSÍ, sem er aðili að ÍSÍ, hafi stutt þessa tillögu. ÍSÍ hefur átt í góðu samstarfi við Samtökin ‘78 og lagt áherslu á að vinna gegn fordómum og mismunun gagnvart hinsegin fólki. Það hefðu því verið hæg heimatökin fyrir SSÍ að leita ráðgjafar Samtakanna ‘78 áður en svo afdrifarík tillaga var studd. Þá hefur fréttaflutningur um tillöguna skapað vettvang fyrir fordómafulla umræðu í athugasemdakerfum, sem veldur hinsegin fólki miklum sársauka. Hræðslan við sigursælu trans konuna Rökstuðningur formanns Sundsambandsins er meint umhyggja fyrir íþróttakonum. Samt alls ekki öllum íþróttakonum. Bara sískynja íþróttakonum. Ákvörðunin er tekin af hræðslu við það að trans konur muni dómínera alla kvennaflokka, eitthvað sem hefur reyndar alls ekki gerst, þrátt fyrir að trans konur hafi mátt keppa í kvennaflokkum í öllum íþróttagreinum fram að þessu. Raunar er það svo, að þrátt fyrir að verðlaunapallar á heims- og álfumótum í hundruðum keppnisgreina skipti þúsundum, þá komast trans konur nánast aldrei á þessa palla. Aðeins örfáar trans konurnar hafa skarað fram úr. Stelpur sem stunda íþróttir Ef að Sundsambandi Íslands væri sannarlega annt um íþróttakonur væri lag að taka betur á því kynferðisofbeldi sem karlar beita konur innan greinarinnar. Ef íslenskt íþróttasamfélag bæri hag íþróttakvenna fyrir brjósti, væri kannski ekki úr vegi að þurrka út kynbundinn launamun afreksíþróttafólks, sem er jafnvel margfaldur. Þá væri kannski áhersluatriði að ganga úr skugga um að stelpur sem stunda íþróttir fái ekki kerfisbundið verri æfingartíma, minni verðlaunagripi og slakari aðstöðu. Kannski væri sniðugt að beina sjónum að því hvernig karlar fara með nánast öll völd í mörgum íþróttasamböndum landsins. Eða bara yfirhöfuð reyna að finna orsakir þess að tvöfalt fleiri drengir æfi íþróttir en stúlkur. Liðamótalaus, leggjastuttur og laktósasýrulágur Vafalaust má merkja einhvers konar forskot við íþróttaiðkun þegar líkamsuppbygging trans kvenna er borin saman við meðalsískonuna, þrátt fyrir núgildandi takmarkanir sem byggja á testesterónmagni. En málið er að afreksfólk í íþróttum er ekki meðalfólk. Það að ná árangri kostar náttúrulega þrotlausa vinnu, forgangsröðun og alúð við íþróttina. En heppni er þó mögulega einn af stærstu þáttunum sem ráða hvaða íþróttafólk skarar fram úr. Sundkappinn Michael Phelps hefur til dæmis algjöra líkamlega yfirburði yfir keppinauta sína. Hann er með stóran faðm og stutta leggi. Á meðan meðalmanneskjan er með sirka jafnlangan faðm og hún er há, þá er faðmur Phelps hlutfallslega lengri. Þá er hann með stóra fætur og tvöföld liðamót, þannig að öklarnir á honum beygjast 15% gleiðar en keppinauta hans. Hann framleiðir helmingi minni mjólkursýru en keppinautarnir og er með tvöfalt rúmmeiri lungu. Allt þetta, auk stórkostlegrar ástundunar auðvitað, hefur leitt til þess að sundferill Phelps er algjörlega mikilfenglegur. En fáir íþróttaunnendur kalla eftir banni við því að Phelps geti notað þessi erfðafræðilegu forréttindi sín. Þvert á móti er hann einn medalíuskreyttasti íþróttamaður allra tíma. Þá gefa alls konar líkamlegir yfirburðir forskot í hinum ýmsu íþróttagreinum. Hávaxin skara fram úr í körfubolta. Lungnastærð, genetískur vöðvamassi, líkamshlutföll og ýmsir aðrir þættir sem stýrast mikið til af erfðum, geta haft afgerandi áhrif á velgengni þína í ákveðnum íþróttum. Áhrifin markföld Það er erfitt að sjá hvernig umhyggja fyrir konum stýri ákvörðunum SSÍ og Alþjóðasundsambandsins. Líklega á þessi ákvörðun eftir að draga stóran dilk á eftir sér, ekki bara fyrir trans sundkonur, heldur fyrir annað trans íþróttafólk, intersex íþróttafólk, trans fólk í heild sinni og jafnvel hinsegin samfélagið allt. Það er nefnilega ráðist að trans fólki úr öllum áttum í löndunum í kringum okkur og þetta er ekkert nema vatn á myllu einstaklinga sem telja að konum steðji einhvers konar ógn af trans konum. En þegar öllu er á botninn hvolft, þá stafar íþróttakonum, bæði sís og trans, aðallega ógn af feðraveldinu. Höfundur er formaður Siðmenntar. Greinin er rituð í tilefni af alþjóðlegum degi húmanista, en húmanistar berjast fyrir mannréttindum og gegn misrétti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Málefni trans fólks Sund Inga Auðbjörg K. Straumland Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Sjá meira
Í dag er alþjóðlegur dagur húmanista, svo ég sá fyrir mér að nota tækifærið til að hripa niður nokkur orð um hvað það er að vera húmanisti, hvað það gengur vel hjá okkur í Siðmennt og hvað sólstöður séu nú merkilegt fyrirbæri. En þegar ég settist við lyklaborðið rann upp fyrir mér að það væri bara engin eftirspurn eftir slíkum dyggðaskreytingum og sjálfshóli. Það væri miklu þarfara verk að sýna húmanisma í verki með því að beina athyglinni að raunverulegri jaðarsetningu. Því langar mig að rita nokkur orð um eitthvað sem er langt í frá neins konar aðaláhugamál hjá mér: Íþróttir. Trans konur bannaðar í sundi Um helgina kaus Sundsamband Íslands með tillögu um að banna trans konum að keppa á afreksstigi í kvennaflokki í kosningu FINA - Alþjóðasundsambandsins. Ákvörðunin byggir á niðurstöðum starfshóps um að trans konur sem ekki hefðu hafið kynleiðréttingu fyrir kynþroskaskeið, hafi einhvers konar forskot í afrekssundi. Þess í stað á að bjóða upp á opinn flokk, sem er bæði óraunhæf og jaðarsetjandi hugmynd að margra mati. Þessi ákvörðun gengur miklu lengra en takmarkanir annarra íþróttasambanda, en í sumum íþróttum hefur tíðkast að setja mörk á testesterónmagn í blóði eða tilgreina að ákveðin tímamörk hafi liðið frá því að kynleiðréttingarferli hófst og þar með inntaka krosshormóna. Björn Sigurðsson, formaður Sundsambandsins, hefur lýst því yfir að ákvörðunin sé tekin á grundvelli þess að það sé „ósanngjarnt fyrir konur að keppa gegn einstaklingum sem hafa farið í gegnum kynþroskaskeiðið í öðru kyni.“ Skortur á samtali Ákvörðun FINA og stuðningur Sundsambands Íslands við þessa ákvörðun hefur vakið hörð viðbrögð innan hinsegin samfélagsins sem utan. Samtökin ‘78 hafa lýst yfir vonbrigðum með að SSÍ, sem er aðili að ÍSÍ, hafi stutt þessa tillögu. ÍSÍ hefur átt í góðu samstarfi við Samtökin ‘78 og lagt áherslu á að vinna gegn fordómum og mismunun gagnvart hinsegin fólki. Það hefðu því verið hæg heimatökin fyrir SSÍ að leita ráðgjafar Samtakanna ‘78 áður en svo afdrifarík tillaga var studd. Þá hefur fréttaflutningur um tillöguna skapað vettvang fyrir fordómafulla umræðu í athugasemdakerfum, sem veldur hinsegin fólki miklum sársauka. Hræðslan við sigursælu trans konuna Rökstuðningur formanns Sundsambandsins er meint umhyggja fyrir íþróttakonum. Samt alls ekki öllum íþróttakonum. Bara sískynja íþróttakonum. Ákvörðunin er tekin af hræðslu við það að trans konur muni dómínera alla kvennaflokka, eitthvað sem hefur reyndar alls ekki gerst, þrátt fyrir að trans konur hafi mátt keppa í kvennaflokkum í öllum íþróttagreinum fram að þessu. Raunar er það svo, að þrátt fyrir að verðlaunapallar á heims- og álfumótum í hundruðum keppnisgreina skipti þúsundum, þá komast trans konur nánast aldrei á þessa palla. Aðeins örfáar trans konurnar hafa skarað fram úr. Stelpur sem stunda íþróttir Ef að Sundsambandi Íslands væri sannarlega annt um íþróttakonur væri lag að taka betur á því kynferðisofbeldi sem karlar beita konur innan greinarinnar. Ef íslenskt íþróttasamfélag bæri hag íþróttakvenna fyrir brjósti, væri kannski ekki úr vegi að þurrka út kynbundinn launamun afreksíþróttafólks, sem er jafnvel margfaldur. Þá væri kannski áhersluatriði að ganga úr skugga um að stelpur sem stunda íþróttir fái ekki kerfisbundið verri æfingartíma, minni verðlaunagripi og slakari aðstöðu. Kannski væri sniðugt að beina sjónum að því hvernig karlar fara með nánast öll völd í mörgum íþróttasamböndum landsins. Eða bara yfirhöfuð reyna að finna orsakir þess að tvöfalt fleiri drengir æfi íþróttir en stúlkur. Liðamótalaus, leggjastuttur og laktósasýrulágur Vafalaust má merkja einhvers konar forskot við íþróttaiðkun þegar líkamsuppbygging trans kvenna er borin saman við meðalsískonuna, þrátt fyrir núgildandi takmarkanir sem byggja á testesterónmagni. En málið er að afreksfólk í íþróttum er ekki meðalfólk. Það að ná árangri kostar náttúrulega þrotlausa vinnu, forgangsröðun og alúð við íþróttina. En heppni er þó mögulega einn af stærstu þáttunum sem ráða hvaða íþróttafólk skarar fram úr. Sundkappinn Michael Phelps hefur til dæmis algjöra líkamlega yfirburði yfir keppinauta sína. Hann er með stóran faðm og stutta leggi. Á meðan meðalmanneskjan er með sirka jafnlangan faðm og hún er há, þá er faðmur Phelps hlutfallslega lengri. Þá er hann með stóra fætur og tvöföld liðamót, þannig að öklarnir á honum beygjast 15% gleiðar en keppinauta hans. Hann framleiðir helmingi minni mjólkursýru en keppinautarnir og er með tvöfalt rúmmeiri lungu. Allt þetta, auk stórkostlegrar ástundunar auðvitað, hefur leitt til þess að sundferill Phelps er algjörlega mikilfenglegur. En fáir íþróttaunnendur kalla eftir banni við því að Phelps geti notað þessi erfðafræðilegu forréttindi sín. Þvert á móti er hann einn medalíuskreyttasti íþróttamaður allra tíma. Þá gefa alls konar líkamlegir yfirburðir forskot í hinum ýmsu íþróttagreinum. Hávaxin skara fram úr í körfubolta. Lungnastærð, genetískur vöðvamassi, líkamshlutföll og ýmsir aðrir þættir sem stýrast mikið til af erfðum, geta haft afgerandi áhrif á velgengni þína í ákveðnum íþróttum. Áhrifin markföld Það er erfitt að sjá hvernig umhyggja fyrir konum stýri ákvörðunum SSÍ og Alþjóðasundsambandsins. Líklega á þessi ákvörðun eftir að draga stóran dilk á eftir sér, ekki bara fyrir trans sundkonur, heldur fyrir annað trans íþróttafólk, intersex íþróttafólk, trans fólk í heild sinni og jafnvel hinsegin samfélagið allt. Það er nefnilega ráðist að trans fólki úr öllum áttum í löndunum í kringum okkur og þetta er ekkert nema vatn á myllu einstaklinga sem telja að konum steðji einhvers konar ógn af trans konum. En þegar öllu er á botninn hvolft, þá stafar íþróttakonum, bæði sís og trans, aðallega ógn af feðraveldinu. Höfundur er formaður Siðmenntar. Greinin er rituð í tilefni af alþjóðlegum degi húmanista, en húmanistar berjast fyrir mannréttindum og gegn misrétti.
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar