Er Seðlabankastjórninni sjálfrátt? Ole Anton Bieltvedt skrifar 1. desember 2022 10:01 Eins og þeir vita, sem lesa mínar greinar, hef ég undanfarna mánuði gagnrýnt Seðlabanka harðlega fyrir stefnu bankans í stýrivaxtamálum, sem ég hef talið vera út í hött; alvarlegan afleik í taflinu gegn verðbólgu og stórfellt óréttmæti gagnvart skuldurum landsins. Til viðbótar kemur nú sú veiking gengis krónunnar, sem Seðlabanki hefur leyft, eða látið viðgangast, án mikilla inngripa, síðustu mánuði, en sú þróun, eða það aðgerðarleysi Seðlabanka, verður að teljast til alvarlegra afglapa í peningastjórn. Íslenzka hagkerfið Íslenzka hagkerfið er lítið og einhæft. Í raun eru okkar „framleiðslu- og útflutningsgreinar“ bara 5: 1. Ferðaþjónusta 2. sjávarafurðir 3. ál og kísiljárn 4. iðnaðarvörur og hugvit og 5. flutningsþjónusta, viðskiptaþjónusta og landbúnaðarvörur. Við flytjum því inn mest af daglegum neysluvörum, tólum og tækjum, farartækjum og vinnuvélum, auk járns, timburs og stórss hluta byggingarefna, svo ekki sé talað um benzín og olíur. Þessi snari þáttur innflutts varnings í okkar lífi, veldur því auðvitað, að verðlag, kostnaður, á innfluttum vörum skiptir miklu máli fyrir okkar afkomu og velferð. Hvað ræður kostnaði innflutts varnings? Kostnaður innflutts varnings byggist mikið á tvennu: 1. Söluverði til innflytjenda hér í erlendri mynt, t.a.m. Bandaríkjadal og 2. gengi krónunnar gagnvart þeim erlenda gjaldmiðli. Ef gengi krónunnar er sterkt, lækkar verðlag innflutts varnings, ef krónan er veik, hækkar það. Hvað ræður svo genginu? Hér er frjáls gjaldeyrismarkaður, þar sem framboð og eftirspurn ræður í megin atriðum gengi (styrk) krónunnar. Þegar „útflutningur“okkar er öflugur, styrkist krónan, þegar „útflutningurinn“ dregst saman, veikist hún. Þess utan getur Seðlabanki gripið inn í gjaldeyrismarkaðinn og haft áhrif á gengið, handstýrt því, með kaupum eða sölu á krónum. Seðlabanki hefur feykimikið svigrúm til slíkra inngripa eða áhrifa, vegna þess öfluga gjaldeyrisvarasjóðs, sem til hefur orðið síðustu árin. Stærð hans hefur í seinni tíð oft numið 1.000 milljörðrum. Verðbólgan og orsakir hennar Það vita það flestir, leikir og lærðir, að sú verðbólga, sem ríkir hér, stafar mest af þeim truflunum á framleiðslu og flutningum, sem COVID olli, og, af þeim stóraukna tilkostnaði, sem þær leiddu til. Þessi kostnaðarauki magnaðist svo upp með Úkraínustríðinu. Sú verðbólga, sem við höfum átt við að stríða síðustu misseri, er því mest innflutt verðbólga, vegna þess, að erlendar framleiðsluvörur, innflutningsvarningur okkar, hafa hækkað í verði um 10-20%, sumt meira. Talið er, að alla vega helmingurinn af hækkunum á innfluttum varningi fari inn í verðlag og verðbólgu hér. Þessi verðbólguáhrif geta því numið 5-10%. Gengisstýring Seðlabanka alvarlega broguð Í febrúar sl., um það leyti, sem Úkraínustríðið hófst, kostaði einn Bandaríkadalur 125kr. Nú í seinni tíð, hefur gengið á Bandaríkjadal farið í 140-150kr. Krónan hefur veikst, verið látið veikjast af Seðlabanka, um, að meðaltali, 15-16%. Þessi veiking krónunnar bætist auðvitað ofan á hækkað kostnaðarverð erlendis frá; magnar verðbólguna upp um helming! Hér hefði Seðlabanki átt að grípa inn í gjaldeyrismarkaðinn, kaupa krónur eftir þörfum, verja gengið við ca 125-130kr í Bandaríkjadal. Hefði það verið gert, má ætla, að verðbólgan hér væri á leiðinni niður í 3-5%. Hér tel ég svo sannarlega, að Seðlabanka hafi orðið alvarlega á í messunni. Vaxtastýring bankans litlu skárri Frá því í maí í fyrra hefur Seðlabanki hækkað stýrivexti úr 0,75% í 6%. Gífurleg hækkun. Að sögn Seðlabankastjóra er þetta gert til að hemja verðbólgu. Skoðum, hvort eða hvernig það hefur virkað: - Verðbólgan er, sem sagt, langmest innflutt. Hækkun íslenzkra vaxta hefur því engin áhrif á þennan þátt, erlent vöruverð, verkar engan veginn til lækkunar þess, heldur, þver öfugt, til hækkunar kostnaðar á innfluttum varningi, vegna þess, að hann þarf að fjármagna, og það kostar nú hærri vexti, en áður. - Vaxtahækkanir áttu líka að vera til að hemja húsnæðismarkaðinn, sem var talinn vera í miklu ójafnvægi. Þessi markaður hefur nú jafnað sig, á nokkrum mánuðum, án þess, að séð verði, að hærri stýrivextir hafi ráðið þar miklu um, miklu fremur ákvæði um hærra eigiðfé við kaup og meira framboð húsnæðis. Síðustu vaxtahækkanir Seðlabanka vegna húsnæðismarkaðar virðast því hafa reynzt að mestu óþarfar og tilgangslausar. - Á dögunum sagði svo Seðlabankastjóri, að „Þjóðin sé ...að eyða og spenna“ - reyndar orðalag, sem ég hef aldrei heyrt, hér áður fyrr var talað um „að eyða og spreða“ - og, að síðasta vaxtahækkun hafi verið nauðsynleg vegna þess. Þessi æðsti maður banka- og fjármálakerfis landsins virðist ekki skilja, að þeir, sem skulda og þurfa nú að standa undir stórhækkuðum afborgunum og vaxtagreiðslum, eru ekki þeir, sem eru að „eyða og spenna“, þeir hafa ekkert fé aflögu til þess, heldur eru það þeir, sem lítið eða ekkert skulda og vaxtahækkanir hafa engin áhrif á! Önnur eins endaleysa! Afdrífarík hliðaráhrif vaxtahækkananna Ekki verður þessari umfjöllun lokið án þess að minnst sé á þá, sem hliðaráhrif þessara vaxtahækkana hafa bitnað mest og verst á, þær 50.000 fjölskyldur, sem höfðu keypt húsnæði í fyrra eða fyrr, með lánum, sem fylgja stýrivaxtahækkunum. Margar þessar fjölskyldur þurfa nú að borga 100.000kr. meira á mánuði, af lánum sínum, en áður var, án nokkurs tilgangs. Má líkja þessu við það, að laun þessa fólks hafi verið lækkuð um 120-150.000 á mánuði, því skattar dragast auðvitað frá. Er í lagi, er það ásættanlegt, að ein helzta stofnun íslenzka ríkisins fari svona með um þriðjung þjóðarinnar? Ég segi NEI, en hvað segir Katrín Jakobsdóttir, sem er yfir Seðlabanka? Höfundur er samfélagsrýnir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Seðlabankinn Mest lesið Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Skoðun Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Eins og þeir vita, sem lesa mínar greinar, hef ég undanfarna mánuði gagnrýnt Seðlabanka harðlega fyrir stefnu bankans í stýrivaxtamálum, sem ég hef talið vera út í hött; alvarlegan afleik í taflinu gegn verðbólgu og stórfellt óréttmæti gagnvart skuldurum landsins. Til viðbótar kemur nú sú veiking gengis krónunnar, sem Seðlabanki hefur leyft, eða látið viðgangast, án mikilla inngripa, síðustu mánuði, en sú þróun, eða það aðgerðarleysi Seðlabanka, verður að teljast til alvarlegra afglapa í peningastjórn. Íslenzka hagkerfið Íslenzka hagkerfið er lítið og einhæft. Í raun eru okkar „framleiðslu- og útflutningsgreinar“ bara 5: 1. Ferðaþjónusta 2. sjávarafurðir 3. ál og kísiljárn 4. iðnaðarvörur og hugvit og 5. flutningsþjónusta, viðskiptaþjónusta og landbúnaðarvörur. Við flytjum því inn mest af daglegum neysluvörum, tólum og tækjum, farartækjum og vinnuvélum, auk járns, timburs og stórss hluta byggingarefna, svo ekki sé talað um benzín og olíur. Þessi snari þáttur innflutts varnings í okkar lífi, veldur því auðvitað, að verðlag, kostnaður, á innfluttum vörum skiptir miklu máli fyrir okkar afkomu og velferð. Hvað ræður kostnaði innflutts varnings? Kostnaður innflutts varnings byggist mikið á tvennu: 1. Söluverði til innflytjenda hér í erlendri mynt, t.a.m. Bandaríkjadal og 2. gengi krónunnar gagnvart þeim erlenda gjaldmiðli. Ef gengi krónunnar er sterkt, lækkar verðlag innflutts varnings, ef krónan er veik, hækkar það. Hvað ræður svo genginu? Hér er frjáls gjaldeyrismarkaður, þar sem framboð og eftirspurn ræður í megin atriðum gengi (styrk) krónunnar. Þegar „útflutningur“okkar er öflugur, styrkist krónan, þegar „útflutningurinn“ dregst saman, veikist hún. Þess utan getur Seðlabanki gripið inn í gjaldeyrismarkaðinn og haft áhrif á gengið, handstýrt því, með kaupum eða sölu á krónum. Seðlabanki hefur feykimikið svigrúm til slíkra inngripa eða áhrifa, vegna þess öfluga gjaldeyrisvarasjóðs, sem til hefur orðið síðustu árin. Stærð hans hefur í seinni tíð oft numið 1.000 milljörðrum. Verðbólgan og orsakir hennar Það vita það flestir, leikir og lærðir, að sú verðbólga, sem ríkir hér, stafar mest af þeim truflunum á framleiðslu og flutningum, sem COVID olli, og, af þeim stóraukna tilkostnaði, sem þær leiddu til. Þessi kostnaðarauki magnaðist svo upp með Úkraínustríðinu. Sú verðbólga, sem við höfum átt við að stríða síðustu misseri, er því mest innflutt verðbólga, vegna þess, að erlendar framleiðsluvörur, innflutningsvarningur okkar, hafa hækkað í verði um 10-20%, sumt meira. Talið er, að alla vega helmingurinn af hækkunum á innfluttum varningi fari inn í verðlag og verðbólgu hér. Þessi verðbólguáhrif geta því numið 5-10%. Gengisstýring Seðlabanka alvarlega broguð Í febrúar sl., um það leyti, sem Úkraínustríðið hófst, kostaði einn Bandaríkadalur 125kr. Nú í seinni tíð, hefur gengið á Bandaríkjadal farið í 140-150kr. Krónan hefur veikst, verið látið veikjast af Seðlabanka, um, að meðaltali, 15-16%. Þessi veiking krónunnar bætist auðvitað ofan á hækkað kostnaðarverð erlendis frá; magnar verðbólguna upp um helming! Hér hefði Seðlabanki átt að grípa inn í gjaldeyrismarkaðinn, kaupa krónur eftir þörfum, verja gengið við ca 125-130kr í Bandaríkjadal. Hefði það verið gert, má ætla, að verðbólgan hér væri á leiðinni niður í 3-5%. Hér tel ég svo sannarlega, að Seðlabanka hafi orðið alvarlega á í messunni. Vaxtastýring bankans litlu skárri Frá því í maí í fyrra hefur Seðlabanki hækkað stýrivexti úr 0,75% í 6%. Gífurleg hækkun. Að sögn Seðlabankastjóra er þetta gert til að hemja verðbólgu. Skoðum, hvort eða hvernig það hefur virkað: - Verðbólgan er, sem sagt, langmest innflutt. Hækkun íslenzkra vaxta hefur því engin áhrif á þennan þátt, erlent vöruverð, verkar engan veginn til lækkunar þess, heldur, þver öfugt, til hækkunar kostnaðar á innfluttum varningi, vegna þess, að hann þarf að fjármagna, og það kostar nú hærri vexti, en áður. - Vaxtahækkanir áttu líka að vera til að hemja húsnæðismarkaðinn, sem var talinn vera í miklu ójafnvægi. Þessi markaður hefur nú jafnað sig, á nokkrum mánuðum, án þess, að séð verði, að hærri stýrivextir hafi ráðið þar miklu um, miklu fremur ákvæði um hærra eigiðfé við kaup og meira framboð húsnæðis. Síðustu vaxtahækkanir Seðlabanka vegna húsnæðismarkaðar virðast því hafa reynzt að mestu óþarfar og tilgangslausar. - Á dögunum sagði svo Seðlabankastjóri, að „Þjóðin sé ...að eyða og spenna“ - reyndar orðalag, sem ég hef aldrei heyrt, hér áður fyrr var talað um „að eyða og spreða“ - og, að síðasta vaxtahækkun hafi verið nauðsynleg vegna þess. Þessi æðsti maður banka- og fjármálakerfis landsins virðist ekki skilja, að þeir, sem skulda og þurfa nú að standa undir stórhækkuðum afborgunum og vaxtagreiðslum, eru ekki þeir, sem eru að „eyða og spenna“, þeir hafa ekkert fé aflögu til þess, heldur eru það þeir, sem lítið eða ekkert skulda og vaxtahækkanir hafa engin áhrif á! Önnur eins endaleysa! Afdrífarík hliðaráhrif vaxtahækkananna Ekki verður þessari umfjöllun lokið án þess að minnst sé á þá, sem hliðaráhrif þessara vaxtahækkana hafa bitnað mest og verst á, þær 50.000 fjölskyldur, sem höfðu keypt húsnæði í fyrra eða fyrr, með lánum, sem fylgja stýrivaxtahækkunum. Margar þessar fjölskyldur þurfa nú að borga 100.000kr. meira á mánuði, af lánum sínum, en áður var, án nokkurs tilgangs. Má líkja þessu við það, að laun þessa fólks hafi verið lækkuð um 120-150.000 á mánuði, því skattar dragast auðvitað frá. Er í lagi, er það ásættanlegt, að ein helzta stofnun íslenzka ríkisins fari svona með um þriðjung þjóðarinnar? Ég segi NEI, en hvað segir Katrín Jakobsdóttir, sem er yfir Seðlabanka? Höfundur er samfélagsrýnir.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun