Íhlutun hins upplýsta alvalds Gunnar Dan Wiium skrifar 8. desember 2022 09:00 Í dag hef ég legið veikur heima og tíman notaði ég skjálfandi undir sæng og horfði á tvær bíómyndir. Ein þeirra er klassísk með Jodie Foster og heitir Contact og er frá 1997. Hin er mynd sem ég hef séð líklega tíu sinnum en það er meistaraverkið The arrival frá árinu 2016. Soundtrakkið í þeirri mynd sem er hreinn unaður er eftir undramanninn Jóhann Jóhannsson heitin og spiluð af undrakonunni Hildi Guðnadóttir meðal annars. Báðar þessa kvikmyndir lýsa veruleika sem ég sjálfur hef vonast til að verði raunin, að við jarðbúar fáum einn daginn heimsókn eða skilaboð sem gerir okkur mannfólkið agndofa og að við sem heild í kjölfarið vöknum til samkenndar í garð hvers annars. Ég meina, hvernig geta aðilar innan leigufélags réttlætt það fyrir sér að hækka leiguverð sem í flestum tilfellum bitnar á láglaunafólki þegar félagið skilaði 12.5 milljarða hagnaði á síðasta ári. Afhverju er ekkert regluverk hér á landi sem heldur utan um réttindi fólks, mannréttindi. Ég meina, afhverju á einhver örykjakona út í bæ að borga 325 þús á mánuði fyrir einhverja litla leigu íbúð þegar ég og konan mín erum að borga 150 þús á mánuði í afborganir af húsinu okkar sem við vorum shitt heppin að fá í hendurnar áður en að húsnæðisverð þrefaldaðist á sjö árum, af hverju má þetta bara og afhverju viljum við þetta? Svo horfi ég á hernaðarbrölt ríkja í austri og vestri í einskonar skrípaleik on TV sem segir mér að allt snúist þetta bara um aðeins einn sameiginlegan óvin, allt matreitt ofan í okkur af fréttaveitum í eigu hagsmunaaðila sem telja 1% jarðarbúa en eiga 99% af öllu verðmæti, af hverju má þetta bara og afhverju viljum við þetta? Ég hef síðustu ár í alvöru beðið eftir “frendly alien intervention” eða vinalegri íhlutun framandi vera. Ég hef litla sem enga trú á manninum í þeirri mynd sem hann sýnir sig. Margir kalla mig bölsýnismann, barnalegan eða samsærishneigðan eins og það sé merki um geðrof að benda á mögulegt samsæri á meðan að gera það ekki er bara innsæisskert traust á sérfræðinga og svokallaða frjálsa fjöl og samfélagsmiðla. Maðurinn þarf að upplifa sem heild, án aðgreiningar félagslegrar stéttarskiptingar, tungumála, trúarbragða að verða agndofa gagnvart æðri máttarvöldum, getum kallað það Guð bara svo lengi sem það sé afl sem sýnir sig í þeim heimi sem við sjáum og fær okkur til að sjá að lausnin felst í tengslum okkar á milli, kærleik. Upplýst alvald sem kveikir innra með okkur þennan neista og vitund um það að við erum raunverulega bara einn líkami. Það getur engin sett af stað algjörlega tilhæfulausar og tilgangslausar hækkanir á leiguhúsnæði láglaunafólks í þeirri trú að hún hafi ekki áhrif á þá sem efnameiri eru. Samviskan er ekki kölluð samviskan að ástæðulausu og brot gegn fólki, brot gegn sameiginlegri velferð okkar allra er á okkar ábyrgð, ég ber syndir mannsins á herðum mér þar til ég vakna til vitundar og upplifi úrvinnslu. Ég óska eftir hinu upplýsta alvaldi, ég óska eftir að verða agndofa með ykkur, að við verðum agndofa og sleppum þessu dauðahaldi á efnisviðjum hluta og hverfulla hugmyndafræða. Höfundur starfar sem smíðakennari, hlaðvarpsstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Sjá meira
Í dag hef ég legið veikur heima og tíman notaði ég skjálfandi undir sæng og horfði á tvær bíómyndir. Ein þeirra er klassísk með Jodie Foster og heitir Contact og er frá 1997. Hin er mynd sem ég hef séð líklega tíu sinnum en það er meistaraverkið The arrival frá árinu 2016. Soundtrakkið í þeirri mynd sem er hreinn unaður er eftir undramanninn Jóhann Jóhannsson heitin og spiluð af undrakonunni Hildi Guðnadóttir meðal annars. Báðar þessa kvikmyndir lýsa veruleika sem ég sjálfur hef vonast til að verði raunin, að við jarðbúar fáum einn daginn heimsókn eða skilaboð sem gerir okkur mannfólkið agndofa og að við sem heild í kjölfarið vöknum til samkenndar í garð hvers annars. Ég meina, hvernig geta aðilar innan leigufélags réttlætt það fyrir sér að hækka leiguverð sem í flestum tilfellum bitnar á láglaunafólki þegar félagið skilaði 12.5 milljarða hagnaði á síðasta ári. Afhverju er ekkert regluverk hér á landi sem heldur utan um réttindi fólks, mannréttindi. Ég meina, afhverju á einhver örykjakona út í bæ að borga 325 þús á mánuði fyrir einhverja litla leigu íbúð þegar ég og konan mín erum að borga 150 þús á mánuði í afborganir af húsinu okkar sem við vorum shitt heppin að fá í hendurnar áður en að húsnæðisverð þrefaldaðist á sjö árum, af hverju má þetta bara og afhverju viljum við þetta? Svo horfi ég á hernaðarbrölt ríkja í austri og vestri í einskonar skrípaleik on TV sem segir mér að allt snúist þetta bara um aðeins einn sameiginlegan óvin, allt matreitt ofan í okkur af fréttaveitum í eigu hagsmunaaðila sem telja 1% jarðarbúa en eiga 99% af öllu verðmæti, af hverju má þetta bara og afhverju viljum við þetta? Ég hef síðustu ár í alvöru beðið eftir “frendly alien intervention” eða vinalegri íhlutun framandi vera. Ég hef litla sem enga trú á manninum í þeirri mynd sem hann sýnir sig. Margir kalla mig bölsýnismann, barnalegan eða samsærishneigðan eins og það sé merki um geðrof að benda á mögulegt samsæri á meðan að gera það ekki er bara innsæisskert traust á sérfræðinga og svokallaða frjálsa fjöl og samfélagsmiðla. Maðurinn þarf að upplifa sem heild, án aðgreiningar félagslegrar stéttarskiptingar, tungumála, trúarbragða að verða agndofa gagnvart æðri máttarvöldum, getum kallað það Guð bara svo lengi sem það sé afl sem sýnir sig í þeim heimi sem við sjáum og fær okkur til að sjá að lausnin felst í tengslum okkar á milli, kærleik. Upplýst alvald sem kveikir innra með okkur þennan neista og vitund um það að við erum raunverulega bara einn líkami. Það getur engin sett af stað algjörlega tilhæfulausar og tilgangslausar hækkanir á leiguhúsnæði láglaunafólks í þeirri trú að hún hafi ekki áhrif á þá sem efnameiri eru. Samviskan er ekki kölluð samviskan að ástæðulausu og brot gegn fólki, brot gegn sameiginlegri velferð okkar allra er á okkar ábyrgð, ég ber syndir mannsins á herðum mér þar til ég vakna til vitundar og upplifi úrvinnslu. Ég óska eftir hinu upplýsta alvaldi, ég óska eftir að verða agndofa með ykkur, að við verðum agndofa og sleppum þessu dauðahaldi á efnisviðjum hluta og hverfulla hugmyndafræða. Höfundur starfar sem smíðakennari, hlaðvarpsstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar