„Skrípaleikur“ Sigmars Hildur Sverrisdóttir skrifar 18. mars 2023 07:00 Sigmar Guðmundsson þingmaður Viðreisnar hefur lýst yfir mikilli furðu yfir beiðni meirihluta stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar að fá á fund nefndarinnar þá ríkisendurskoðendur sem komu að gerð skýrslu embættisins um Lindarhvol þrátt fyrir tilvist trúnaðarskjals í málinu. Furða þingmannsins yfir beiðninni er reyndar svo gríðarleg að hann kallar hana „einhvers konar heimsmet í skrípaleik“ og farsa sem sé „með þeim lélegri á dagskrá Alþingis í manna minnum“ Þetta hafa greinilega verið miklir dagar hjá þingmanninum þar sem hann hefur núna á einni viku að auki upplifað „einn einkennilegasta opna nefndarfund í sögu Alþingis“. Þó það sé hægt að samgleðjast þingmanninum að hafa verið viðstaddur svo stór augnablik í ekki bara þingsögunni heldur heimssögunni þá vekja þessi orð þingmannsins upp spurningar. Ekki síst þar sem þetta meinta heimsmet á sér fordæmi á opnum fundi sem þingmaðurinn sat í fyrra þar sem fyrir lá áður en fundurinn var haldinn að gögn í málinu mætti ekki opinbera eða ræða. Þá brá ekki fyrir skoðunum þingmannsins um að sá fundur væri tilgangslaus og um væri að ræða einhvers konar fáránlegan tvískinnung um „leyndó í beinni útsendingu“ eins og þingmaðurinn glensaði með á þessum vettvangi í gær. Það vekur því óneitanlega upp spurningar af hverju þingmaðurinn vilji mála þetta svo dökkum og tortryggilegum litum nú. Forsaga flókna trúnaðargagnsins Það hefur væntanlega ekki farið fram hjá mörgum að mikil umræða hefur átt sér stað á þingi um hvort það megi birta gagn sem fyrrverandi settur ríkisendurskoðandi sendi til nýs ríkisendurskoðanda, forseta Alþingis og fleiri aðila sumarið 2018. Málið er flókið en í örstuttu máli er um að ræða gagn sem ríkisendurskoðandi og úrskurðarnefnd um upplýsingamál hafa gefið út að sé vinnugagn og því háð trúnaði, sem megi ekki birta samkvæmt lögum um Ríkisendurskoðun. Ríkisendurskoðandi hefur því sagt að ef þingið myndi birta trúnaðargagnið gæti það vegið að sjálfstæði Ríkisendurskoðunar. Þrátt fyrir það er mörgum sem þykir efni skjalsins eiga erindi við almenning og eigi því samt að birta. Sú staða er erfið og verður að fá botn í, en er ekki á borði stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar og verður því ekki leyst úr þar. Hins vegar er á borði stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar skoðun nefndarinnar á endanlegri skýrslu Ríkisendurskoðunar um starfsemi Lindarhvols alveg eins og nefndin skoðar aðrar skýrslur embættisins. Vert er að nefna í því samhengi að viðkomandi trúnaðargagn er samkvæmt Ríkisendurskoðun ekki óskylt þeirri skýrslu heldur er um að ræða samantekt eftirlitsstarfa um úttekt á starfsemi Lindarhvols. Sú samantekt var svo unnin endanlega samkvæmt málsmeðferðarreglum embættisins og skilað til þingsins sem endanlegri skýrslu Ríkisendurskoðunar um málefnið. En þingmanninum finnst sumsé að það sé skrípaleikur að nefndin fari í umfjöllun skýrslunnar með boðun aðila á fund sem ekki er hægt að ræða opinberlega efni trúnaðarskjals. Við þau orð er rétt að staldra. Vel hægt að sinna starfi sínu þrátt fyrir trúnaðarskyldu Fyrir það fyrsta er alveg kýrskýrt að öll drög sem eru gerð af mismunandi aðilum við gerð skýrslna Ríkisendurskoðunar eru háð trúnaði og hefur að mínu viti aldrei verið gerð krafa um að slík gögn verði gerð opinber til að geta unnið að yfirferð endanlegrar skýrslu. Í öðru lagi eru allir embættismenn bundnir ákveðinni þagnarskyldu um sín störf sem helst þrátt fyrir að þeir hætti störfum. Það breytir í engu um að hægt sé að spyrja þá út í fjölda annarra þátta eins og nefndir gera iðulega í störfum sínum við vinnslu ýmissa mála. Umræddur fyrrverandi settur ríkisendurskoðandi getur til að mynda sagt sínar skoðanir á efnisatriðum máls og endanlegrar skýrslu Ríkisendurskoðunar. Einnig hvað hann telji að betur mátti fara og vakið athygli nefndarinnar á hvað hann telji að nefndin þurfi að skoða betur. Allt án þess að rjúfa trúnað þann sem hann hefur sjálfur sagt að gildi um umrætt trúnaðarskjal og sem almennt gilda um embættismenn. Athugasemdir hans hafa enda oft komið fram í fjölmiðlum. Hann bar einnig nýverið opinberlega vitni í dómsmáli þar sem ríkið og Lindarhvoll var sýknað af kröfum varðandi sölu eigna sem ku samkvæmt fréttaflutningi vera meðal annars til umfjöllunar í viðkomandi trúnaðarskjali. Sú skoðun þingmannsins og annarra úr minnihlutanum að ómögulegt sé að halda fund þar sem að fyrir liggi trúnaðargagn í málinu er því að mínu áliti fyrirsláttur. Eins og áður segir þarf heldur ekki að leita fordæmis lengra en til þessarar sömu nefndar á þessu sama kjörtímabili og þá án þess að minnihlutinn hafi hreyft við nokkrum mótmælum. Þau hafa því sýnt það í verki að finnast í góðu lagi að á opnum fundi sé undirliggjandi trúnaðargagn sem ekki má opinbera. Kannski felst munurinn í því að sá fundur var að beiðni Sigmars sjálfs og annarra úr minnihlutanum. Einhverjir gætu sagt að það væri einhvers konar skrípaleikur. Höfundur er þingmaður Sjálfstæðisflokksins Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Starfsemi Lindarhvols Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Sex hlutir sem þú vissir ekki um húsnæðisfélög Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Þegar Sjálfstæðisflokkurinn fann málbeinið sitt Ásta Guðrún Helgadóttir Skoðun Hvar er fyrirsjánaleikinn, forsætisráðherra? Monika Margrét Stefánsdóttir Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Gefum heimild fyrir kyrrð og kærleik Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir Skoðun Gamla Reykjavíkurhöfn - Vesturbugt – ákall um nýtt skipulag Páll Jakob Líndal Skoðun 25 metrar í Fannborg Hákon Gunnarsson Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun Stöðvum áætlanir um sjókvíaeldi í Eyjafirði! Harpa Barkardóttir Skoðun Þegar hið óhugsanlega gerist Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Takk Trump! Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fíllinn á teikniborði Landsvirkjunar Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tími til að staldra við Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Hvar er fyrirsjánaleikinn, forsætisráðherra? Monika Margrét Stefánsdóttir skrifar Skoðun 25 metrar í Fannborg Hákon Gunnarsson skrifar Skoðun Krossferðir - Íslamófóbía - Palestína Kristján Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Gefum heimild fyrir kyrrð og kærleik Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Frumvarp til ólaga Jón Ásgeir Sigurvinsson skrifar Skoðun Hervirki í höfuðborg - Svefngenglar við stjórnvölinn Örn Sigurðsson skrifar Skoðun „Drifkraftur að óöryggi og óvissu“ Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Klerkaveldi, trú og stjórnmál Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Stöðvum áætlanir um sjókvíaeldi í Eyjafirði! Harpa Barkardóttir skrifar Skoðun Gamla Reykjavíkurhöfn - Vesturbugt – ákall um nýtt skipulag Páll Jakob Líndal skrifar Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Þegar Sjálfstæðisflokkurinn fann málbeinið sitt Ásta Guðrún Helgadóttir skrifar Skoðun Sex hlutir sem þú vissir ekki um húsnæðisfélög Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Þegar hið óhugsanlega gerist Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð og ábyrgðarleysi Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar óttinn er ekki sannur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Fimm staðreyndir fyrir Gunnþór Ingvason Arnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Réttlæti byggir ekki á rangfærslum – svar við málflutningi þingflokksformanns Samfylkingar um veiðigjaldafrumvarpið Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Björgun hvala og orðræðan sem máli skiptir Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Á flandri í klandri Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Átak til að stytta biðlista barna eftir sérfræðiaðstoð Helga Þórðardóttir skrifar Skoðun Hverjir borga leikskólann í Kópavogi? Örn Arnarson skrifar Skoðun Tölvupóstar fjórðu iðnbyltingarinnar Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun „Skömmin þín“ Jokka G. Birnudóttir skrifar Skoðun Tökum samtalið Gunnþór Ingvason skrifar Skoðun „Eruð þið sammála lausagöngu katta?“ Sighvatur Björgvinsson skrifar Sjá meira
Sigmar Guðmundsson þingmaður Viðreisnar hefur lýst yfir mikilli furðu yfir beiðni meirihluta stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar að fá á fund nefndarinnar þá ríkisendurskoðendur sem komu að gerð skýrslu embættisins um Lindarhvol þrátt fyrir tilvist trúnaðarskjals í málinu. Furða þingmannsins yfir beiðninni er reyndar svo gríðarleg að hann kallar hana „einhvers konar heimsmet í skrípaleik“ og farsa sem sé „með þeim lélegri á dagskrá Alþingis í manna minnum“ Þetta hafa greinilega verið miklir dagar hjá þingmanninum þar sem hann hefur núna á einni viku að auki upplifað „einn einkennilegasta opna nefndarfund í sögu Alþingis“. Þó það sé hægt að samgleðjast þingmanninum að hafa verið viðstaddur svo stór augnablik í ekki bara þingsögunni heldur heimssögunni þá vekja þessi orð þingmannsins upp spurningar. Ekki síst þar sem þetta meinta heimsmet á sér fordæmi á opnum fundi sem þingmaðurinn sat í fyrra þar sem fyrir lá áður en fundurinn var haldinn að gögn í málinu mætti ekki opinbera eða ræða. Þá brá ekki fyrir skoðunum þingmannsins um að sá fundur væri tilgangslaus og um væri að ræða einhvers konar fáránlegan tvískinnung um „leyndó í beinni útsendingu“ eins og þingmaðurinn glensaði með á þessum vettvangi í gær. Það vekur því óneitanlega upp spurningar af hverju þingmaðurinn vilji mála þetta svo dökkum og tortryggilegum litum nú. Forsaga flókna trúnaðargagnsins Það hefur væntanlega ekki farið fram hjá mörgum að mikil umræða hefur átt sér stað á þingi um hvort það megi birta gagn sem fyrrverandi settur ríkisendurskoðandi sendi til nýs ríkisendurskoðanda, forseta Alþingis og fleiri aðila sumarið 2018. Málið er flókið en í örstuttu máli er um að ræða gagn sem ríkisendurskoðandi og úrskurðarnefnd um upplýsingamál hafa gefið út að sé vinnugagn og því háð trúnaði, sem megi ekki birta samkvæmt lögum um Ríkisendurskoðun. Ríkisendurskoðandi hefur því sagt að ef þingið myndi birta trúnaðargagnið gæti það vegið að sjálfstæði Ríkisendurskoðunar. Þrátt fyrir það er mörgum sem þykir efni skjalsins eiga erindi við almenning og eigi því samt að birta. Sú staða er erfið og verður að fá botn í, en er ekki á borði stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar og verður því ekki leyst úr þar. Hins vegar er á borði stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar skoðun nefndarinnar á endanlegri skýrslu Ríkisendurskoðunar um starfsemi Lindarhvols alveg eins og nefndin skoðar aðrar skýrslur embættisins. Vert er að nefna í því samhengi að viðkomandi trúnaðargagn er samkvæmt Ríkisendurskoðun ekki óskylt þeirri skýrslu heldur er um að ræða samantekt eftirlitsstarfa um úttekt á starfsemi Lindarhvols. Sú samantekt var svo unnin endanlega samkvæmt málsmeðferðarreglum embættisins og skilað til þingsins sem endanlegri skýrslu Ríkisendurskoðunar um málefnið. En þingmanninum finnst sumsé að það sé skrípaleikur að nefndin fari í umfjöllun skýrslunnar með boðun aðila á fund sem ekki er hægt að ræða opinberlega efni trúnaðarskjals. Við þau orð er rétt að staldra. Vel hægt að sinna starfi sínu þrátt fyrir trúnaðarskyldu Fyrir það fyrsta er alveg kýrskýrt að öll drög sem eru gerð af mismunandi aðilum við gerð skýrslna Ríkisendurskoðunar eru háð trúnaði og hefur að mínu viti aldrei verið gerð krafa um að slík gögn verði gerð opinber til að geta unnið að yfirferð endanlegrar skýrslu. Í öðru lagi eru allir embættismenn bundnir ákveðinni þagnarskyldu um sín störf sem helst þrátt fyrir að þeir hætti störfum. Það breytir í engu um að hægt sé að spyrja þá út í fjölda annarra þátta eins og nefndir gera iðulega í störfum sínum við vinnslu ýmissa mála. Umræddur fyrrverandi settur ríkisendurskoðandi getur til að mynda sagt sínar skoðanir á efnisatriðum máls og endanlegrar skýrslu Ríkisendurskoðunar. Einnig hvað hann telji að betur mátti fara og vakið athygli nefndarinnar á hvað hann telji að nefndin þurfi að skoða betur. Allt án þess að rjúfa trúnað þann sem hann hefur sjálfur sagt að gildi um umrætt trúnaðarskjal og sem almennt gilda um embættismenn. Athugasemdir hans hafa enda oft komið fram í fjölmiðlum. Hann bar einnig nýverið opinberlega vitni í dómsmáli þar sem ríkið og Lindarhvoll var sýknað af kröfum varðandi sölu eigna sem ku samkvæmt fréttaflutningi vera meðal annars til umfjöllunar í viðkomandi trúnaðarskjali. Sú skoðun þingmannsins og annarra úr minnihlutanum að ómögulegt sé að halda fund þar sem að fyrir liggi trúnaðargagn í málinu er því að mínu áliti fyrirsláttur. Eins og áður segir þarf heldur ekki að leita fordæmis lengra en til þessarar sömu nefndar á þessu sama kjörtímabili og þá án þess að minnihlutinn hafi hreyft við nokkrum mótmælum. Þau hafa því sýnt það í verki að finnast í góðu lagi að á opnum fundi sé undirliggjandi trúnaðargagn sem ekki má opinbera. Kannski felst munurinn í því að sá fundur var að beiðni Sigmars sjálfs og annarra úr minnihlutanum. Einhverjir gætu sagt að það væri einhvers konar skrípaleikur. Höfundur er þingmaður Sjálfstæðisflokksins
Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun
Skoðun Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar
Skoðun Réttlæti byggir ekki á rangfærslum – svar við málflutningi þingflokksformanns Samfylkingar um veiðigjaldafrumvarpið Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Björgun hvala og orðræðan sem máli skiptir Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Ferðaleiðsögn í skjóli ábyrgðar – tími til kominn að endurhugsa nálgunina Guðmundur Björnsson skrifar
Að elska sjálfan sig – lykill að heilbrigðu starfsumhverfi í leik- og grunnskólum Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun