Í myndbandsfréttinni sjáum við brot úr kvikmyndinni Skuld sem Rut Sigurðardóttir gerði um fyrstu strandveiðivertíð hennar og Kristjáns Torfa Einarssonar, kærasta hennar. En fyrir þremur árum ákváðu þau að taka hálfgerða U-beygju í lífinu, taka lán fyrir trillu og gera út.
Rut var sú sem þrýsti á þessa breytingu, hafði lengi langað út á sjó en vissi lítið sem ekkert út í hvað hún væri að fara.
„Sem er reyndar kannski bara gott mál því ég er ekki viss um að ég hefði ýtt á þetta ef ég hefði vitað hversu mikið vesen þetta er,“ segir Rut.
Vísun í skuldastöðu parsins
Parið keypti trillu sem þau nefndu Skuld sem er vísun í örlaganorn í norrænni goðafræði.
„Skuld var sú norn sem óf vegi framtíðar, þetta er óður til hennar. Og skuldastöðu okkar.“
Kristján var með skipstjórnarréttindi og til að byrja með gerðu þau saman út á Skuldinni þar til Rut tók réttindin. Þá ákvað parið að fjárfesta í annarri trillu, Voninni, sem Rut hefur síðan stýrt og gera þau þvi út á sitt hvorum bátnum.
Er þetta þá alltaf keppni?
„Ekki sífelld en ég fiskaði samt meira, það er allt í lagi að halda því til haga,“ segir Kristján Torfi.
Gott próf fyrir verðandi hjón
Þau segja lífið mjög ljúft úti á sjó en líka mikið bras.
„Öll pör ættu að gera þetta, sérstaklega pör sem ætla að gifta sig. Fara og deila litlu rými í svolítinn tíma. Þetta er gott próf, ef þið getið þetta þá getið þið ansi margt.“
Stóðust þið prófið?
„Já er það ekki?“ spyr Rut.
„Jú sérstaklega þegar við áttum tvo báta. Það var auðveldara,“ segir Kristján.
Hann segir sorglegt hvað greinin stendur höllum fæti, endurnýjun nánast engin og vill að ráðamenn sjái til þess að þessi elsti atvinnuvegur Íslendinga muni lifa af.
„Framtíðin er svolítið óljós fyrir smábátaútgerð.“
Sigrar og sorgir
Myndin verður frumsýnd í Bíó Paradís á laugardaginn.
Þetta er saga af sorgum og sigrum einnar vertíðar. Ég myndi segja að þetta væri strangheiðarleg mynd því þetta er engin glansmynd. Við förum frá því að líða eins og kóngum á höfninni og niður í örvæntingu. Allur skalinn.“
Ætliði að halda þessu áfram, þessu trillulífi?
„Já er það ekki, þar til við verðum gömul?“ spyr Rut.
„Jú fram í rauðan dauðann,“ bætir Kristján við.
