Fyllist mælirinn, þegar það verða tveir stungnir og báðir dauðir, áður en við förum að gera eitthvað viti í þessum málaflokki? Davíð Bergmann skrifar 21. febrúar 2024 08:31 Ég hef í alvörunni verið að velta þessu fyrir mér að undanförnu. Eftir að ég las greinina um ungu mennina í World Class á dögunum sem voru að gera allt vitlaust þar. Þar sem var grunur um hnífaburð og þessir sömu aðilar hafa komið ítrekað við sögu vegna hnífa og skotvopnaburðar hjá lögreglu að undanförnu. Það þurfti meira að segja að kalla til sérsveit vegna þeirra. Þá fór ég að velta fyrir mér hvert erum við komin í þessum málaflokki. Þegar menn á borð við Bjössa í world class og Jói fel ráða ekki við ástandið og það þarf að kalla til sérsveitina. Búum við í aumingja samfélagi, þar sem er ekki hægt að taka á málunum af festu, er það málið? Þar sem ofbeldismaður hefur orðið meira vægi en hinn almenni borgari er þetta veruleikinn og er hægt að sætta sig við það. Hvenær er komið nóg af röfli og tal um rannsóknir um hitt og þetta og samanburður við önnur lönd sem hefur ekkert gert fyrir okkur hingað til í þessum málaflokki, ætlum við í alvörunni að tala um þetta út í það óendanlega og hvenær er komið nóg. Ég nenni ekki lengur að vera í einhverju diplómatísku röfli heldur vil ég fara að tala um þetta á mannamáli. Það er orðið löngu tímabært að vera í raunheimi um þessa hluti og hætta að tala og fara að framkvæma. Hvenær ætlum að fara gera eitthvað að alvöru í málefnum ungra afbrotamanna hér á landi og þá meina ég að alvöru þegar það liggur ljóst fyrir að útköll sérsveitarinnar aukast til muna á milli ára vegna vopnaburðar? Staðreyndin er þessi að harkan er að aukast í undirheimunum og vopnaburður líka, þá duga engin vettlingatök lengur. Allur fréttaflutningur af svona málum hefur verið í áratugi í fyrirsagna stíl, svo deyr umræðan út á einum til tveimur dögum svo bíðum við eftir næsta áfalli og þá endurtekur sagan sig og hún skilar engu. Í fyrirsögninni spurði ég verða tveir að verða stungnir og báðir dauðir, áður en við förum að gera eitthvað viti í þessum málaflokki? Nei í alvörunni þeir eru þónokkrir nú þegar sem hafa verið stungnir og jafnvel látið lífið hvað á þetta að ganga lengi svona. Er ekki orðið löngu tímabært að vakna og gera það sem gera þarf til að stoppa þessa þróun að fullri alvöru. Ekki á lausnin eingöngu að felast í því að lögreglan fái rafbyssur og auknar forvirkar rannsóknarheimildir “njósnir” Er það eina svarið við þessum vanda dag. Í mínum huga nei. Það er nokkuð ljóst að við getum ekki beðið til ársins 2028-29 þegar nýja fangelsið á að vera risið með að gera eitthvað að viti í þessum málum. Það þarf að gera eitthvað að alvöru núna og helst í gær. Ég held að þolinmæði samfélagsins muni ekki vera til staðar til ársins 2028-29 ef þróun vopnaburðar eigi eftir að versna eins og tölur gefa til kynna af þessum svokölluð “sérfræðingum” sem ég held að séu í afskaplega takmörkuðum tengslum við þennan heim. Sjálfur er ég enn að bíða eftir því að Dómsmálaráðherra svari minni viðtals beðni sem ég óskaði eftir 11 desember 2023 akkúrat til að ræða þessi mál. Ég held að staðreyndin sé þessi það er engin einasti áhugi á þessu málaflokki. Velferðarnefnd þingsins sýnir þessu engan áhuga þó svo að ég hafi ítrekað sent þeim ákall um að taka á þessum málum. Við verðum að fara nálgast þennan málaflokki með nýrri nálgun það þarf engar lagabreytingar til, þetta rúmast innan 57.gr alm hegn. laga. Það sem vantar upp á hér á landi er viðhorfs breyting og skapa nýja hefð þegar það er verið að taka á ungum afbrotamönnum. Það er einmitt það sem fangelsismálastjóri hefur verið að kalla eftir síðustu ár. Hann talar um erfiða unga drengi sem þarf að sinna og taka á. Ég er ekki að endilega að tala um fangelsisvist heldur miklu frekar fræðslu og leiðbeiningu en ef það dugar ekki til, þarf að stífa ramman svo um munar um svona brotamenn. Dómsmálaráðherra í annað sinn er ég með ákall til þín að halda tveggja daga ráðstefnu um unga afbrota á aldrinum 15-24 ára. Þá getum kannski markað okkur stefnu eftir það í þessum málum að alvöru. Farið að taka á málunum eins og siðmenntaðar þjóðir gera. Við getum meira segja orðið í fararbroddi á heimsvísu í þessum málaflokki vegna þess að mannauðurinn og landið bíður upp á ótrúleg tækifæri í þessum efnum. Höfundur hefur unnið með olnbogabörnum samfélagsins í 30 ár og er núna starfsmaður Fjölsmiðjunnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Mest lesið Krafan sem kvennahreyfingin gleymdi Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Við erum ekki eign annarra! Anna Lizzy Wichmann Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun Afglæpavæðing veðmála Gunnar Pétur Haraldsson Skoðun Gleðilegan kvennafrídag og gleðilegt kvennaár Helena Hafþórsdóttir O’Connor Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson Skoðun Sterkara námslánakerfi – raunveruleg framför fyrir námsmenn París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun Enn er verk að vinna – upprætum ofbeldi á vinnustöðum Brynhildur Heiðar- og Ómarsdóttir Skoðun Samstaða - afl sem breytir samfélaginu Heiða Björg Hilmarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Konan - Vinnan - Kjörin í 40 ár Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Íslenskur her og íslensk leyniþjónusta Steingrímur Jónsson skrifar Skoðun Er jafnrétti fyrir allar? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ættu konur að fara í háskólanám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Íris Björk Ágústsdóttir skrifar Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpunarlaust haust Jón Gunnarsson skrifar Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar Skoðun Krafan sem kvennahreyfingin gleymdi Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Einfaldar lausnir á vaxtamálavanda bankanna Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Sættum okkur ekki við óbreytt ástand - tillögur Sjálfstæðisflokksins um úrbætur Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er sköpun í skólastarfi? Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Afglæpavæðing veðmála Gunnar Pétur Haraldsson skrifar Skoðun Gleðilegan kvennafrídag og gleðilegt kvennaár Helena Hafþórsdóttir O’Connor skrifar Skoðun Sterkara námslánakerfi – raunveruleg framför fyrir námsmenn París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Konur Íslands og alþjóðakerfið í takt Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er svona merkilegt við það? Hópur starfsfólks Jafnlaunastofu skrifar Skoðun Við erum ekki eign annarra! Anna Lizzy Wichmann skrifar Skoðun Sameinuðu þjóðirnar 80 ára: Framtíðin er okkar Eva Harðardóttir skrifar Skoðun Til hamingju með 24. október Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enn er verk að vinna – upprætum ofbeldi á vinnustöðum Brynhildur Heiðar- og Ómarsdóttir skrifar Skoðun Samstaða - afl sem breytir samfélaginu Heiða Björg Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Einu sinni enn Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Skuggahliðar á þéttingu byggðar Þórarinn Hjaltason skrifar Skoðun Er ofbeldi gagnvart eldri borgurum vandamál á Íslandi? Björn Snæbjörnsson,Sigurður Ágúst Sigurðsson skrifar Skoðun Jöfn skipting skulda og eigna í sambúð Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Samstaða - afl sem breytir samfélaginu Heiða Björg Hilmarsdóttir skrifar Sjá meira
Ég hef í alvörunni verið að velta þessu fyrir mér að undanförnu. Eftir að ég las greinina um ungu mennina í World Class á dögunum sem voru að gera allt vitlaust þar. Þar sem var grunur um hnífaburð og þessir sömu aðilar hafa komið ítrekað við sögu vegna hnífa og skotvopnaburðar hjá lögreglu að undanförnu. Það þurfti meira að segja að kalla til sérsveit vegna þeirra. Þá fór ég að velta fyrir mér hvert erum við komin í þessum málaflokki. Þegar menn á borð við Bjössa í world class og Jói fel ráða ekki við ástandið og það þarf að kalla til sérsveitina. Búum við í aumingja samfélagi, þar sem er ekki hægt að taka á málunum af festu, er það málið? Þar sem ofbeldismaður hefur orðið meira vægi en hinn almenni borgari er þetta veruleikinn og er hægt að sætta sig við það. Hvenær er komið nóg af röfli og tal um rannsóknir um hitt og þetta og samanburður við önnur lönd sem hefur ekkert gert fyrir okkur hingað til í þessum málaflokki, ætlum við í alvörunni að tala um þetta út í það óendanlega og hvenær er komið nóg. Ég nenni ekki lengur að vera í einhverju diplómatísku röfli heldur vil ég fara að tala um þetta á mannamáli. Það er orðið löngu tímabært að vera í raunheimi um þessa hluti og hætta að tala og fara að framkvæma. Hvenær ætlum að fara gera eitthvað að alvöru í málefnum ungra afbrotamanna hér á landi og þá meina ég að alvöru þegar það liggur ljóst fyrir að útköll sérsveitarinnar aukast til muna á milli ára vegna vopnaburðar? Staðreyndin er þessi að harkan er að aukast í undirheimunum og vopnaburður líka, þá duga engin vettlingatök lengur. Allur fréttaflutningur af svona málum hefur verið í áratugi í fyrirsagna stíl, svo deyr umræðan út á einum til tveimur dögum svo bíðum við eftir næsta áfalli og þá endurtekur sagan sig og hún skilar engu. Í fyrirsögninni spurði ég verða tveir að verða stungnir og báðir dauðir, áður en við förum að gera eitthvað viti í þessum málaflokki? Nei í alvörunni þeir eru þónokkrir nú þegar sem hafa verið stungnir og jafnvel látið lífið hvað á þetta að ganga lengi svona. Er ekki orðið löngu tímabært að vakna og gera það sem gera þarf til að stoppa þessa þróun að fullri alvöru. Ekki á lausnin eingöngu að felast í því að lögreglan fái rafbyssur og auknar forvirkar rannsóknarheimildir “njósnir” Er það eina svarið við þessum vanda dag. Í mínum huga nei. Það er nokkuð ljóst að við getum ekki beðið til ársins 2028-29 þegar nýja fangelsið á að vera risið með að gera eitthvað að viti í þessum málum. Það þarf að gera eitthvað að alvöru núna og helst í gær. Ég held að þolinmæði samfélagsins muni ekki vera til staðar til ársins 2028-29 ef þróun vopnaburðar eigi eftir að versna eins og tölur gefa til kynna af þessum svokölluð “sérfræðingum” sem ég held að séu í afskaplega takmörkuðum tengslum við þennan heim. Sjálfur er ég enn að bíða eftir því að Dómsmálaráðherra svari minni viðtals beðni sem ég óskaði eftir 11 desember 2023 akkúrat til að ræða þessi mál. Ég held að staðreyndin sé þessi það er engin einasti áhugi á þessu málaflokki. Velferðarnefnd þingsins sýnir þessu engan áhuga þó svo að ég hafi ítrekað sent þeim ákall um að taka á þessum málum. Við verðum að fara nálgast þennan málaflokki með nýrri nálgun það þarf engar lagabreytingar til, þetta rúmast innan 57.gr alm hegn. laga. Það sem vantar upp á hér á landi er viðhorfs breyting og skapa nýja hefð þegar það er verið að taka á ungum afbrotamönnum. Það er einmitt það sem fangelsismálastjóri hefur verið að kalla eftir síðustu ár. Hann talar um erfiða unga drengi sem þarf að sinna og taka á. Ég er ekki að endilega að tala um fangelsisvist heldur miklu frekar fræðslu og leiðbeiningu en ef það dugar ekki til, þarf að stífa ramman svo um munar um svona brotamenn. Dómsmálaráðherra í annað sinn er ég með ákall til þín að halda tveggja daga ráðstefnu um unga afbrota á aldrinum 15-24 ára. Þá getum kannski markað okkur stefnu eftir það í þessum málum að alvöru. Farið að taka á málunum eins og siðmenntaðar þjóðir gera. Við getum meira segja orðið í fararbroddi á heimsvísu í þessum málaflokki vegna þess að mannauðurinn og landið bíður upp á ótrúleg tækifæri í þessum efnum. Höfundur hefur unnið með olnbogabörnum samfélagsins í 30 ár og er núna starfsmaður Fjölsmiðjunnar.
Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun
Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Sterkara námslánakerfi – raunveruleg framför fyrir námsmenn París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun
Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar
Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Sættum okkur ekki við óbreytt ástand - tillögur Sjálfstæðisflokksins um úrbætur Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Sterkara námslánakerfi – raunveruleg framför fyrir námsmenn París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson skrifar
Skoðun Enn er verk að vinna – upprætum ofbeldi á vinnustöðum Brynhildur Heiðar- og Ómarsdóttir skrifar
Skoðun Er ofbeldi gagnvart eldri borgurum vandamál á Íslandi? Björn Snæbjörnsson,Sigurður Ágúst Sigurðsson skrifar
Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun
Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Sterkara námslánakerfi – raunveruleg framför fyrir námsmenn París Anna Bergmann,Sigurður Kári Harðarson Skoðun