Leikskólamál eru forgangsmál Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir og Álfhildur Leifsdóttir skrifa 23. apríl 2024 22:31 Leikskólastigið, sem er hið fyrsta skólastig samkvæmt lögum, er oft í umræðunni vegna skorts á leikskólaplássum og mönnunarvanda. Minna fer fyrir umræðu um það faglega og framúrskarandi starf sem þar fer fram og þar er sannarlega af nógu að taka þrátt fyrir fyrrnefnda annmarka og í raun ótrúlegt að svo sé. Það má þakka gríðarlegri seiglu og dugnaði starfsfólks leikskóla um land allt. Leikskólakennarar þurfa í dag að ljúka meistaragráðu í háskóla til að fá réttindi til starfa og er nú um fjórðungur kennara í leikskólum með réttindi sem slíkir. Samkvæmt lögum (95/2019) eiga að lágmarki ⅔ hlutar kennara í leikskóla að vera með leyfisbréf en afar illa gengur að uppfylla þau skilyrði. Þó að til einhverra aðgerða hafi verið gripið til þess að laða fleiri að í nám í leikskólafræðum er ljóst að á þeim tólf árum, frá því fyrsta aðgerðaráæltunin til eflingar leikskólastigsins leit dagsins ljós, er ennþá langt í land og enn við svipaðar áskoranir að etja eins og sjá má í skýrslu Menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins. Ótal fleiri skýrslur og greinargerðir um leikskólastigið og áskoranir þess hafa litið dagsins ljós bæði hjá ríki og sveitarfélögum en ekki hefur gengið að bregðast við því sem þær benda á svo ásættanlegt sé. Kannanir á meðal fagfólks leikskóla sem og rannsóknir erlendis frá bera allar að sama brunni, það er að fjölga verði kennurum í leikskólum, fækka börnum á hvern kennara, auka rými á hvert barn og í raun endurskoða allt starfsumhverfi leikskóla. Það er mikilvægt að beina sjónum að og gera grein fyrir faglegu og góðu starfi leikskóla landsins, þar sem nám og kennsla fer fram í gegnum hinn frjálsa leik á forsendum barnanna sjálfra. Leikskólar á Íslandi hafa mikið faglegt svigrúm til að móta starf sitt og margir sem kenna sig við vissa stefnu eða hugmyndafræði sem um leið rammar inn starfið. Margir leikskólar hafa vakið eftirtekt fyrir framúrskarandi starf bæði hérlendis sem og erlendis enda mikill metnaður til góðra verka. Það náms-, þroskaumhverfi sem börnum er boðið upp á í leikskólum er afar mikilvægt og að því verður að hlúa. Það er í raun merkilegt hve vel hefur tekist til víða þrátt fyrir skort á faglærðu starfsfólki og ásættanlegs aðbúnaðar barna og fullorðinna sem er helsta áskorun starfsins. Ef vel er staðið að leikskólastarfi eykur það lífsgæði barna og fjölskyldna þeirra, dregur úr aðstöðumun og ójafnrétti milli barna ásamt því að auka félagslegan jöfnuð. Starfsfólk leikskóla leggur mikið á sig til að halda uppi starfi leikskólanna og mögulega má rekja mikil veikindi í stéttinni til þess álags sem hefur verið þar um árabil. Nú ætti að vera forgangsmál að bregðast við og finna leiðir til úrbóta. Ein möguleg leið er að ríkið lengi fæðingarorlofið til að mæta sveitarfélögunum sem mörg hver hafa langt í frá náð að brúa umönnunarbilið milli fæðingarorlofs og leikskóladvalar. Í stefnu VG segir mikilvægt að lengja fæðingarorlofið til að brúa þetta bil sem að okkar mati er mikið lífsgæða- og jöfnunarmál fyrir allar fjölskyldur. Þá aukast líkur á að sveitarfélög nái að einbeita sér að uppbyggingu leikskóla og bæta aðstæður allra sem þar eru, enda afar mikilvægt í breyttu samfélagi og þeim áskorunum sem hin síðari skólastig glíma við, að treysta grunninn með öllum ráðum og gera það vel. Önnur leið gæti verið að grípa til lagasetningar þess efnis að öll börn eigi rétt á leikskólaplássi frá því fæðingarorlofi lýkur. Slíkt gæti þá tryggt framlag ríkis til sveitarfélaga og hraðað uppbyggingu leikskóla um land allt. Bæði hvað varðar nýbyggingar og mönnun, því ef svigrúm til umbóta hvað varðar aðbúnað og starfsumhverfi batnar er von til að fleiri leikskólakennarar snúi aftur til starfa í leikskólum og nemum fjölgi. En til þess að nemum fjölgi þarf einnig að horfa til námsfyrirkomulagsins og tryggja að starfsemi leikskóla líði ekki fyrir það að starfsfólk sæki sér nám samhliða vinnu þegar svo er. Sveitarstjórnarráð VG stóð fyrir ráðstefnu um menntamál, sem bar heitið Máttur menntunar, á dögunum. Þar flutti Halldóra Guðmundsdóttir, leikskólastjóri leikskólans Drafnarsteins erindi fyrir hönd leikskólastigsins sem bar heitið Í leikskóla er gaman! Þar fór hún yfir mikilvægi leiksins, fjölbreyttra viðfangsefna og gleði í lífi leikskólabarna og umgjörð skólastarfsins. Í pallborði sátu svo Halldóra sjálf sem einnig er varaformaður Félags stjórnenda í leikskólum, Ögmundur Jónsson leikskólakennari í leikskólanum Aðalþingi og Sveinlaug Sigurðardóttir leikskólakennari, útikennari í Krikaskóla og stjórnarkona í Félagi leikskólakennara. Afar margt áhugavert koma fram í umræðum og ljóst er að áskoranir leikskólastigsins eru margar eins og talið hefur verið upp hér fyrr. Aðgerða er sannarlega þörf og þær verða að vera áhrifaríkari en hingað til. Hægt er að horfa á erindi Halldóru og pallborðsumræður hér: https://vg.is/vidburdir/sveitarstjornarradstefna-vg-um-menntamal/. Álfhildur Leifsdóttir, grunnskólakennari, formaður Sveitarstjórnarráðs VG og stjórnarkona í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði. Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir, menntunarfræðingur, leik- og grunnskólakennari, oddviti Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs í Suðurkjördæmi og stjórnarkona í hreyfingunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Leikskólar Skóla- og menntamál Álfhildur Leifsdóttir Mest lesið Hin dásamlega sturlun: Umræðan á Íslandi Davíð Bergmann Skoðun Við getum öll bjargað lífi Kristófer Kristófersson Skoðun Opið bréf til innviðaráðherra Eyjólfur Þorkelsson Skoðun Fyrir hvern erum við að byggja? Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Það er heldur betur vitlaust gefið á Íslandi Jónas Yngvi Ásgrímsson Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun „Hristir í stoðum“ RÚV? Hermann Stefánsson Skoðun Að bera harm sinn í hljóði Gunnhildur Ólafsdóttir Skoðun Nýtt örorkulífeyriskerfi Inga Sæland Skoðun Skoðun Skoðun Látum verkin tala fyrir börnin á Gaza Gunnar Axel Axelsson skrifar Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Tvær sögur Egill Þ. Einarsson skrifar Skoðun Stærsta kjarabót öryrkja í áratugi Ingjibjörg Isaksen skrifar Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands. Opinn og alþjóðlegur? Styrmir Hallsson,Abdullah Arif skrifar Skoðun Nýtt örorkulífeyriskerfi Inga Sæland skrifar Skoðun Það er heldur betur vitlaust gefið á Íslandi Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Að bera harm sinn í hljóði Gunnhildur Ólafsdóttir skrifar Skoðun Velferð sem virkar Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Gleðileg ný fiskveiðiáramót …von eða ótti? Arnar Laxdal skrifar Skoðun „Hristir í stoðum“ RÚV? Hermann Stefánsson skrifar Skoðun Opið bréf til innviðaráðherra Eyjólfur Þorkelsson skrifar Skoðun Hin dásamlega sturlun: Umræðan á Íslandi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Áhrif, evran, innviðir, öryggi Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Hugleiðing um rauð epli og skynjun veruleikans Gauti Páll Jónsson skrifar Skoðun Tumi þumall og blaðurmaðurinn Kristján Logason skrifar Skoðun Tímamót í velferðarmálum: Nýtt örorkulífeyriskerfi tekur gildi Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Stefnum á að veita 1000 börnum innblástur fyrir framtíðina Dr. Bryony Mathew skrifar Skoðun Samgönguáætlun – skuldbinding, ekki kosningaloforð skrifar Skoðun Menntun til framtíðar Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Við getum öll bjargað lífi Kristófer Kristófersson skrifar Skoðun Finnst ykkur þetta í lagi? Opinn pistill til heilbrigðisráðherra, landlæknis og forystu heilbrigðiskerfisins Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Menntastefna stjórnvalda – ferð án fyrirheits? Sigvaldi Egill Lárusson skrifar Skoðun Fyrir hvern erum við að byggja? Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Beint og milliliðalaust Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Áfengissala: Þrýstingur úr tveimur áttum Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hver vill heyra um eitthvað jákvætt sem er gert í skólunum? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Enn af ferðum Angelu Müller. Eru erlendir ferðamenn afætur? BJarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Ég er íslensk – en samt séð sem eitthvað annað Sóley Lóa Smáradóttir skrifar Sjá meira
Leikskólastigið, sem er hið fyrsta skólastig samkvæmt lögum, er oft í umræðunni vegna skorts á leikskólaplássum og mönnunarvanda. Minna fer fyrir umræðu um það faglega og framúrskarandi starf sem þar fer fram og þar er sannarlega af nógu að taka þrátt fyrir fyrrnefnda annmarka og í raun ótrúlegt að svo sé. Það má þakka gríðarlegri seiglu og dugnaði starfsfólks leikskóla um land allt. Leikskólakennarar þurfa í dag að ljúka meistaragráðu í háskóla til að fá réttindi til starfa og er nú um fjórðungur kennara í leikskólum með réttindi sem slíkir. Samkvæmt lögum (95/2019) eiga að lágmarki ⅔ hlutar kennara í leikskóla að vera með leyfisbréf en afar illa gengur að uppfylla þau skilyrði. Þó að til einhverra aðgerða hafi verið gripið til þess að laða fleiri að í nám í leikskólafræðum er ljóst að á þeim tólf árum, frá því fyrsta aðgerðaráæltunin til eflingar leikskólastigsins leit dagsins ljós, er ennþá langt í land og enn við svipaðar áskoranir að etja eins og sjá má í skýrslu Menntamálaráðuneytisins um styrkingu leikskólastigsins. Ótal fleiri skýrslur og greinargerðir um leikskólastigið og áskoranir þess hafa litið dagsins ljós bæði hjá ríki og sveitarfélögum en ekki hefur gengið að bregðast við því sem þær benda á svo ásættanlegt sé. Kannanir á meðal fagfólks leikskóla sem og rannsóknir erlendis frá bera allar að sama brunni, það er að fjölga verði kennurum í leikskólum, fækka börnum á hvern kennara, auka rými á hvert barn og í raun endurskoða allt starfsumhverfi leikskóla. Það er mikilvægt að beina sjónum að og gera grein fyrir faglegu og góðu starfi leikskóla landsins, þar sem nám og kennsla fer fram í gegnum hinn frjálsa leik á forsendum barnanna sjálfra. Leikskólar á Íslandi hafa mikið faglegt svigrúm til að móta starf sitt og margir sem kenna sig við vissa stefnu eða hugmyndafræði sem um leið rammar inn starfið. Margir leikskólar hafa vakið eftirtekt fyrir framúrskarandi starf bæði hérlendis sem og erlendis enda mikill metnaður til góðra verka. Það náms-, þroskaumhverfi sem börnum er boðið upp á í leikskólum er afar mikilvægt og að því verður að hlúa. Það er í raun merkilegt hve vel hefur tekist til víða þrátt fyrir skort á faglærðu starfsfólki og ásættanlegs aðbúnaðar barna og fullorðinna sem er helsta áskorun starfsins. Ef vel er staðið að leikskólastarfi eykur það lífsgæði barna og fjölskyldna þeirra, dregur úr aðstöðumun og ójafnrétti milli barna ásamt því að auka félagslegan jöfnuð. Starfsfólk leikskóla leggur mikið á sig til að halda uppi starfi leikskólanna og mögulega má rekja mikil veikindi í stéttinni til þess álags sem hefur verið þar um árabil. Nú ætti að vera forgangsmál að bregðast við og finna leiðir til úrbóta. Ein möguleg leið er að ríkið lengi fæðingarorlofið til að mæta sveitarfélögunum sem mörg hver hafa langt í frá náð að brúa umönnunarbilið milli fæðingarorlofs og leikskóladvalar. Í stefnu VG segir mikilvægt að lengja fæðingarorlofið til að brúa þetta bil sem að okkar mati er mikið lífsgæða- og jöfnunarmál fyrir allar fjölskyldur. Þá aukast líkur á að sveitarfélög nái að einbeita sér að uppbyggingu leikskóla og bæta aðstæður allra sem þar eru, enda afar mikilvægt í breyttu samfélagi og þeim áskorunum sem hin síðari skólastig glíma við, að treysta grunninn með öllum ráðum og gera það vel. Önnur leið gæti verið að grípa til lagasetningar þess efnis að öll börn eigi rétt á leikskólaplássi frá því fæðingarorlofi lýkur. Slíkt gæti þá tryggt framlag ríkis til sveitarfélaga og hraðað uppbyggingu leikskóla um land allt. Bæði hvað varðar nýbyggingar og mönnun, því ef svigrúm til umbóta hvað varðar aðbúnað og starfsumhverfi batnar er von til að fleiri leikskólakennarar snúi aftur til starfa í leikskólum og nemum fjölgi. En til þess að nemum fjölgi þarf einnig að horfa til námsfyrirkomulagsins og tryggja að starfsemi leikskóla líði ekki fyrir það að starfsfólk sæki sér nám samhliða vinnu þegar svo er. Sveitarstjórnarráð VG stóð fyrir ráðstefnu um menntamál, sem bar heitið Máttur menntunar, á dögunum. Þar flutti Halldóra Guðmundsdóttir, leikskólastjóri leikskólans Drafnarsteins erindi fyrir hönd leikskólastigsins sem bar heitið Í leikskóla er gaman! Þar fór hún yfir mikilvægi leiksins, fjölbreyttra viðfangsefna og gleði í lífi leikskólabarna og umgjörð skólastarfsins. Í pallborði sátu svo Halldóra sjálf sem einnig er varaformaður Félags stjórnenda í leikskólum, Ögmundur Jónsson leikskólakennari í leikskólanum Aðalþingi og Sveinlaug Sigurðardóttir leikskólakennari, útikennari í Krikaskóla og stjórnarkona í Félagi leikskólakennara. Afar margt áhugavert koma fram í umræðum og ljóst er að áskoranir leikskólastigsins eru margar eins og talið hefur verið upp hér fyrr. Aðgerða er sannarlega þörf og þær verða að vera áhrifaríkari en hingað til. Hægt er að horfa á erindi Halldóru og pallborðsumræður hér: https://vg.is/vidburdir/sveitarstjornarradstefna-vg-um-menntamal/. Álfhildur Leifsdóttir, grunnskólakennari, formaður Sveitarstjórnarráðs VG og stjórnarkona í Vinstrihreyfingunni - grænu framboði. Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir, menntunarfræðingur, leik- og grunnskólakennari, oddviti Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs í Suðurkjördæmi og stjórnarkona í hreyfingunni.
Skoðun Tímamót í velferðarmálum: Nýtt örorkulífeyriskerfi tekur gildi Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar
Skoðun Finnst ykkur þetta í lagi? Opinn pistill til heilbrigðisráðherra, landlæknis og forystu heilbrigðiskerfisins Steindór Þórarinsson skrifar
Skoðun Hver vill heyra um eitthvað jákvætt sem er gert í skólunum? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Enn af ferðum Angelu Müller. Eru erlendir ferðamenn afætur? BJarnheiður Hallsdóttir skrifar