Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar 18. maí 2024 16:00 Skoðanakannanir gefa til kynna, að aðeins Halla Hrund Logadóttir eða Katrín Jakobsdóttir hafi raunverulega möguleika á að ná kjöri. Þær eru einu frambjóðendurnir, sem eru með 25% vegið fylgi, eða meira. Það er liðið verulega á kosningabaráttuna, og er líklegt, að þeir, sem liggja nú í 20% fylgi, eða undir því, eigi ekki raunverulegan sjéns lengur. Þetta verður því að líkindum tveggja frambjóðenda kapphlaup, Halla Hrund gegn Katrínu, og brýnt, að menn geri upp við sig, hvorn þessara frambjóðenda þeir vilja styðja, því stuðningur við aðra frambjóðendur má telja sólundun atkvæðis. Hér kemst aðeins einn að! Ef menn vilja vera með í leiknum, verða þeir að velja einhvern þeirra, aðra hvora, sem í raunveruleikanum á möguleika. Ef menn veðja á „vonlausan hest“, kunna þeir í reynd, að vera að velja þann frambjóðanda, sem þeir vildu sízt! Vilja menn hafa áhrif, eða sætta þeir sig við dautt atkvæði? Líklegt er, að þeir, sem stutt hafa Höllu Tómasdóttur, eða Jón Gnarr, muni fremur styðja Höllu Hrund en Katrínu. Þessir kjósendur verða að gera upp við sig, hvort þeir vilji að Halla Hrund eða Katrín verði forseti. Ef menn ná ekki að tryggja sínum uppáhaldsframbjóðanda brautargengi, verður spurningin, hvort þeir eigi ekki að færa atkvæði sitt á þann „næst bezta“, sem þá á raunverulegan möguleika á, að vera kjörinn. Þeir, sem greiða frambjóðanda atkvæði, sem enga möguleika á á kjöri, sitja uppi með dautt atkvæði. Á forseti að vera hlutlaus, fulltrúi þjóðarinnar, eða pólitíkus? Flestir, sem nú ganga til kosninga um næsta forseta lýðveldisins, virðast sammála um, að forsetinn þurfi að vera jafn hlutlaus og verða má, og, að málefnaleg afstaða hans gagnvart stjórnmálunum sé tryggð. Ef stjórnmálin skyldu vilja fara aðra leið, en þjóðin, eða, ef forsetinn metur það svo, að stefna stjórnmálanna, í einhverju máli, fari ekki saman við hagsmuni landsmanna, þá geti og muni hann grípa inn í og leggja málið fyrir þjóðina. Forsetinn gegni þannig mikilvægu eftirlits- og öryggishlutverki. Helztu stjórnmálaflokkar landsins hafa verið Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur. Formenn þessara flokka eru enn ungir að árum, Bjarni Benediktsson 54ra ára og Sigurður Ingi 62ja ára. Guðmundur Ingi, sem tók við af Katrínu hjá Vinstri grænum 47 ára. Með þessum stjórnmálamönnum öllum, í þessum lengst af leiðandi flokkum, hefur Katrín unnið mjög náið í 6-7 ár. Má ætla, að náin tengsl, trúnaður og vinátta, hafi myndast milli hennar og þessara stjórnmálafélaga hennar. Sést það líka á verkunum, eða, öllu fremur, á öllum þeim miklu og margvíslegu málamiðlunum, sem þessir aðilar hafa sætzt á. Til að þau gætu haldið áfram saman, haldið áfram sinni nánu samvinnu. Hversu lengi á forseti að sitja? Ágætur núverandi forseti, Guðni Jóhannesson, ákvað að sitja aðeins í tvö kjörtímabil. Það kann að vera góður tími, nógu langur til að menn nái beztu mögulegu valdi á embættinu, geti líka náð því fram, sem þeir vilja leggja áherzlu á, en ekki það langur, að ferskir vindar nái ekki að blása regulega, og ekki með of löngu millibili, að og út frá Bessastöðum. Ef Katrín yrði kosin og sæti í tvö kjörtímabil, þó þau væru þrjú, má ætla, að sömu vinir hennar og fyrrum samherjar og mátar, Bjarni, Sigurður Ingi og Guðmundur Ingi, muni enn nokkuð dómínera stjórnmálasviðið í landinu. Væri það ákjósanleg staða, lesandi góður? Hvernig mætti Katrín í þessari stöðu rækja forsetaskyldur sínar af fullkomnu hlutleysi og út frá málefnunum einum sér!? Jafnvel þó að hún vildi það - en ég ætla henni ekki annað - næði hún því vart í framkvæmd. Samherja- og vinatengsl eru alltaf sterk, skilja eftir sig sín spor og spila sína rullu. Þeim verður ekki eytt. Fyrir mér kæmi með slíkum hætti upp óheilbrigð og vafasöm staða. T.a.m., þegar valið stæði milli stjórnmálamanna, sem veita ætti stjórnarmyndunarumboð. Þar væri engin raunverluleg armslengd til staðar! Halla Hrund – Katrín Jakobsdóttir? Halla Hrund býr yfir feikigóðri menntun, hérlendri og erlendri, auk umfangsmikillar starfsreynslu, á háu kunnáttu- og ábyrgðarstigi, líka hérlendis og erlendis. Hún er látlaus og alþýðleg, velviljuð og með góðan skilning á stöðu og möguleikum Íslands í heiminum. Hún er náttúru- og umhverfissinni – við eigum bara eina jörð – Íslendingur í hjarta sínu og, umfram allt, sjálfstæð og hlutlaus, óháð öllum stjórnmálaöflum landsins. Halla Hrund er auðvitað ekki jafn þjálfuð og örugg í framkomu, á fundum og í kappræðum, og Katrín. Þar slær Katrína hana út í fyrstu umferð. Hún er auðvitað þrautþjálfuð í að koma fram og flytja sitt mál sannfærandi og vel, með sjarma, eftir tæplega 7 ára forsætisráðherratíð og margvíslega þátttöku og framkomu hérlendis og erlendis. Í handamáli eru þær á svipuðu róli. Þessi staða minnir mig á þann alþýðlega og tilgerðarlausa brag, sem var á Kristjáni Eldjárn, í samanburði við glæsilegan og málsnjallan stjórnmálamanninn Gunnar Tohoroddsen, í kosningunum 1968. En, þá þegar, fyrir meira en hálfri öld, skildi þjóðin nauðsyn þess, að forsetinn væri hlutlaus fulltrúi þjóðarinnar og kaus Kristján í embættið. Vigdís og Guðni fylgdu svo á sömu forsendum. Þessar forsendur hafa reynst vel, og þær ættu að gilda áfram! Þessvegna mæli ég með Höllu Hrund til forseta! Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2024 Ole Anton Bieltvedt Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Sjá meira
Skoðanakannanir gefa til kynna, að aðeins Halla Hrund Logadóttir eða Katrín Jakobsdóttir hafi raunverulega möguleika á að ná kjöri. Þær eru einu frambjóðendurnir, sem eru með 25% vegið fylgi, eða meira. Það er liðið verulega á kosningabaráttuna, og er líklegt, að þeir, sem liggja nú í 20% fylgi, eða undir því, eigi ekki raunverulegan sjéns lengur. Þetta verður því að líkindum tveggja frambjóðenda kapphlaup, Halla Hrund gegn Katrínu, og brýnt, að menn geri upp við sig, hvorn þessara frambjóðenda þeir vilja styðja, því stuðningur við aðra frambjóðendur má telja sólundun atkvæðis. Hér kemst aðeins einn að! Ef menn vilja vera með í leiknum, verða þeir að velja einhvern þeirra, aðra hvora, sem í raunveruleikanum á möguleika. Ef menn veðja á „vonlausan hest“, kunna þeir í reynd, að vera að velja þann frambjóðanda, sem þeir vildu sízt! Vilja menn hafa áhrif, eða sætta þeir sig við dautt atkvæði? Líklegt er, að þeir, sem stutt hafa Höllu Tómasdóttur, eða Jón Gnarr, muni fremur styðja Höllu Hrund en Katrínu. Þessir kjósendur verða að gera upp við sig, hvort þeir vilji að Halla Hrund eða Katrín verði forseti. Ef menn ná ekki að tryggja sínum uppáhaldsframbjóðanda brautargengi, verður spurningin, hvort þeir eigi ekki að færa atkvæði sitt á þann „næst bezta“, sem þá á raunverulegan möguleika á, að vera kjörinn. Þeir, sem greiða frambjóðanda atkvæði, sem enga möguleika á á kjöri, sitja uppi með dautt atkvæði. Á forseti að vera hlutlaus, fulltrúi þjóðarinnar, eða pólitíkus? Flestir, sem nú ganga til kosninga um næsta forseta lýðveldisins, virðast sammála um, að forsetinn þurfi að vera jafn hlutlaus og verða má, og, að málefnaleg afstaða hans gagnvart stjórnmálunum sé tryggð. Ef stjórnmálin skyldu vilja fara aðra leið, en þjóðin, eða, ef forsetinn metur það svo, að stefna stjórnmálanna, í einhverju máli, fari ekki saman við hagsmuni landsmanna, þá geti og muni hann grípa inn í og leggja málið fyrir þjóðina. Forsetinn gegni þannig mikilvægu eftirlits- og öryggishlutverki. Helztu stjórnmálaflokkar landsins hafa verið Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur. Formenn þessara flokka eru enn ungir að árum, Bjarni Benediktsson 54ra ára og Sigurður Ingi 62ja ára. Guðmundur Ingi, sem tók við af Katrínu hjá Vinstri grænum 47 ára. Með þessum stjórnmálamönnum öllum, í þessum lengst af leiðandi flokkum, hefur Katrín unnið mjög náið í 6-7 ár. Má ætla, að náin tengsl, trúnaður og vinátta, hafi myndast milli hennar og þessara stjórnmálafélaga hennar. Sést það líka á verkunum, eða, öllu fremur, á öllum þeim miklu og margvíslegu málamiðlunum, sem þessir aðilar hafa sætzt á. Til að þau gætu haldið áfram saman, haldið áfram sinni nánu samvinnu. Hversu lengi á forseti að sitja? Ágætur núverandi forseti, Guðni Jóhannesson, ákvað að sitja aðeins í tvö kjörtímabil. Það kann að vera góður tími, nógu langur til að menn nái beztu mögulegu valdi á embættinu, geti líka náð því fram, sem þeir vilja leggja áherzlu á, en ekki það langur, að ferskir vindar nái ekki að blása regulega, og ekki með of löngu millibili, að og út frá Bessastöðum. Ef Katrín yrði kosin og sæti í tvö kjörtímabil, þó þau væru þrjú, má ætla, að sömu vinir hennar og fyrrum samherjar og mátar, Bjarni, Sigurður Ingi og Guðmundur Ingi, muni enn nokkuð dómínera stjórnmálasviðið í landinu. Væri það ákjósanleg staða, lesandi góður? Hvernig mætti Katrín í þessari stöðu rækja forsetaskyldur sínar af fullkomnu hlutleysi og út frá málefnunum einum sér!? Jafnvel þó að hún vildi það - en ég ætla henni ekki annað - næði hún því vart í framkvæmd. Samherja- og vinatengsl eru alltaf sterk, skilja eftir sig sín spor og spila sína rullu. Þeim verður ekki eytt. Fyrir mér kæmi með slíkum hætti upp óheilbrigð og vafasöm staða. T.a.m., þegar valið stæði milli stjórnmálamanna, sem veita ætti stjórnarmyndunarumboð. Þar væri engin raunverluleg armslengd til staðar! Halla Hrund – Katrín Jakobsdóttir? Halla Hrund býr yfir feikigóðri menntun, hérlendri og erlendri, auk umfangsmikillar starfsreynslu, á háu kunnáttu- og ábyrgðarstigi, líka hérlendis og erlendis. Hún er látlaus og alþýðleg, velviljuð og með góðan skilning á stöðu og möguleikum Íslands í heiminum. Hún er náttúru- og umhverfissinni – við eigum bara eina jörð – Íslendingur í hjarta sínu og, umfram allt, sjálfstæð og hlutlaus, óháð öllum stjórnmálaöflum landsins. Halla Hrund er auðvitað ekki jafn þjálfuð og örugg í framkomu, á fundum og í kappræðum, og Katrín. Þar slær Katrína hana út í fyrstu umferð. Hún er auðvitað þrautþjálfuð í að koma fram og flytja sitt mál sannfærandi og vel, með sjarma, eftir tæplega 7 ára forsætisráðherratíð og margvíslega þátttöku og framkomu hérlendis og erlendis. Í handamáli eru þær á svipuðu róli. Þessi staða minnir mig á þann alþýðlega og tilgerðarlausa brag, sem var á Kristjáni Eldjárn, í samanburði við glæsilegan og málsnjallan stjórnmálamanninn Gunnar Tohoroddsen, í kosningunum 1968. En, þá þegar, fyrir meira en hálfri öld, skildi þjóðin nauðsyn þess, að forsetinn væri hlutlaus fulltrúi þjóðarinnar og kaus Kristján í embættið. Vigdís og Guðni fylgdu svo á sömu forsendum. Þessar forsendur hafa reynst vel, og þær ættu að gilda áfram! Þessvegna mæli ég með Höllu Hrund til forseta! Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar