Er landið stjórnlaust og býr þjóðin við valdníðslu og rányrkju? Vilhelm Jónsson skrifar 27. maí 2024 10:31 Íslendingum vantar ekki hlutdrægan forseta á Bessastaði sem sameiningartákn til að Ríkisstjórn Íslands geti haldið áfram að fara frjálslega með ríkiseigur með Katrínu Jakobsdóttir sem forseta og stimpilpúða. Þjóðin á ekki að velja sér forseta sem hefur ekki vilja til að vera í tengslum við almannahag og rýna í áratuga ágreiningsefni. Íslendingar eiga ekki að bera lengur harm sinn og þrælslund í hljóði í von um betri tíma, því lengi getur vont versnað. Katrín er augljóslega að flýja sökkvandi skip í leit að öruggara viðurværi og hefur vondan málstað að verja. Flokkurinn í rúst, fylgi ríkisstjórnarinnar vart yfir 3o%, mikil verðbólga, fáránlegt vaxtastig, óheyrilega hækkanir á byggingakostnaði sem leiðir út í verðlagningu fasteigna sem gerir nýjum kynslóum nánast óbærilegt að eignast eigið heimili. Þensla ríkisapparatsins og þjóðarhalli hefur margfaldast undir forystu fyrrverandi forsætisráðherra. Katrín Jakobsdóttir vill sem minnst rifja upp efndir um bætt kjör til aldraðra og öryrkja. Elíta Sjálfstæðisflokksins er augljóslega að fylkja sér um framboð Katrínar, árásir Morgunblaðsins og fleiri fjölmiðla á Höllu Hrund hefur ekki farið fram hjá fólki. Tal um skrímsladeild sem er komin á fullt er ekkert út í bláinn heldur blákaldur sannleikur. Þingmenn ríkisstjórnarflokka vilja almennt ekkert hafa af þjóðinni að segja nema til að endurnýja umboð sitt á fjögurra ára fresti til að ástunda sérhagsmunapot, ásamt ráðherraræði og hundsa þingræði. Svokallaður fjórflokkur hefur stýrt landinu til skiptis áratugum saman, mulið undir sig og sína á kostnað þjóðarinnar og látið almannahag sig litlu skipta. Varðhundar ríkisstjórnarflokkanna og útbrunnir stjórnmálamenn, ásamt útvalinni listaelítu á ríkisspenanum, verja með kjafti og klóm að engu megi breyta. Óeining og sundrung hefur verið allsráðandi í valdatíð Katrínar Jakobsdóttir, sem hefur aukið enn frekari á verkleysi stjórnvalda ásamt misskiptingu og upplausn. Bankar eru seldir vinum og vandamönnum, ásamt öðrum ríkiseigum og skautað hjá öllu regluverki og eðlilegri stjórnsýslu. Spilling er aðalsmerki ríkisstjórnarflokkanna sem forherðast með hverju árinu og verða stórtækari í að fara frjálslega með þjóðareigur á kostnað almennings. Ísland hefur þann vafasama stimpil að teljast eitt af spilltustu ríkjum í heiminum. Þúsundir milljarða voru afskrifaðir í bankahruninu, sem átti sér stað fyrir tilverknað óvandaðra manna sem fengu að vaða uppi með ránshendi í boði stjórnmálamanna og er enn að hámarka rányrkju sína og hagsmuni. Það er ekki boðlegt að stjórnvöld þurfi að grípa til hundrað ára leyndarhyggju sem lærimeistari Katrínar nýti sér til að hylma yfir ljótum, ef ekki glæpsamlegum athæfum í stjórnarsetu sinni 2009-13. Skuldauppgjör sem átti sér stað í því stjórnarsamstarfi verður Vinstri Grænum og Samfylkingu ævinlega til skammar. Það er löngu tímabært að þjóðin fái þann arð af þjóðarauðlindum sem henni ber og einnig verði látið af fiskveiðaheimildum í núverandi mynd. Sú rányrkja sem á sér stað við strendur Íslands í boði stjórnvalda til útvalinnar útgerðafélaga, er ekkert annað en viðurstyggilegur þjóðarglæpur sem ber að uppræta. Stjórnvöld hafa engan vilja til að breyta stjórnarskrá og koma böndum á þjóðarauðlindir til að taka allan vafa að óvandaðir stjórnmálamenn láti af iðju sinni og hætti að reyna braska með ríkiseigur og þjóðlendur þvert á þjóðarvilja. Það er fullreynt að Alþingi geti komið sér saman um breytta stjórnarskrá og löngu tímabært að líta til fyrri vinnu. Til slíkra verka þarf vandaðri menn en sérhagsmunapólitíkusa sem skilja ekki hvað lýðræði er. Hvaða glæpamaður mundi ekki vilja skrifa og aðlaga regluverk og refsiramma að eigin siðblindu. Verðbólga síðustu 45 ár ætti að vera búin að kenna þjóðinni að lækkun á verðbólguhorfum er tálsýn til lengri tíma litið. Undirliggjandi spenna á fasteignarmarkaðinum ásamt lélegri efnahagsstjórn mun sem fyrr sprengja verðbólguna aftur og aftur upp. Óstöðugur gjaldmiðillinn verður að víkja eða tengja hann við aðra mynt og ferðmannastraumur til landsins þarf að minnka verulega, eigi eðlilegur húsnæðismarkaður að þrífast. Að ekki sé talað um heilbrigðisþjónustu, lífskjör og að þjóðinn geti lifað sómasamlegu lífi. Starfshættir á Alþingi Íslands eru til skammar, þingmönnum er skammtað fimm vikna jólafrí síðan tekur þriggja vikna páskafrí við og þriggja mánaða sumarfrí. Þess á milli afrekar þingið vart annað en að ástunda að taka á móti leikskólabörnum, málþófi, slatta af nefndardögum og kjördæmavikum þar sem þingmenn telja sig þess bæra að keyra um allar trissur á kostnað lands og þjóðar. Undir forystu Katrínar hafa alþingismenn skammtað sér feitar verðtryggðar launahækkanir og höfða síðan til þjóðarinnar að sýna ábyrgðarkennd í sínum kröfum. Eðlileg uppbygging á innviðum er í molum fyrir tilverknað ónýtra fjármálastjórnar og gjaldmiðils. Ríkissjóður hefur verið rekinn árum saman með miklum fjárlagahalla ásamt, sveitarfélögum sem eru tæplega að ráða við fjárskuldbindingar sínar. Hver nefndin af annarri er skipuð til að rýna í vandann við að jarðsetja heimatilbúinn verðbólgudraug og óstjórn, án minnsta árangurs. Fyrstu fasteignarkaupendur sem eru að reyna kaupa sína fyrstu íbúð og eiga ekki efnaða foreldra að, eiga litla sem enga möguleika að takast á við vitræn íbúðarkaup. Kaupendur sem hafa takmarkað fjármálalæsi og taka að sér mikla lánsbyrði eru að spila rússneska rúllettu með framtíðarhorfur sínar. Stjórnmálamenn víla ekki fyrir sér að gefa í skyn að betri tímar sé handan við hornið, þó ekkert liggi þar að baki en orðahjal og hræsni. Kaupendur eru að undirgangast falskt lánshæfismat sem stenst enga skoðun og dæmt til að vera ómarktækt, sé litið til verðbólgu, sem tekjulægra fólk getur ekki staðið undir vegna forsendubrests. Fyrirkomulagið er galið, ekki síst til þeirra sem hafa takmarkað fjármálalæsi og treysta í einfeldni sinni á ónýt greiðslumat. Því meiri sem verðbólgan er, berja bankastjórar sér á brjóst að afkomutölur hafi aldrei verið betri og tug milljarðar hagnaður hafi átt sér stað eftir afskriftir. Þjóðin býr yfir miklum þjóðarauðlindum og þarf ekki að takast á við herskyldu, engu að síður eru flestir innviðir að grotna niður og þjóðin getur ekki búið við sómasamlega lífskjör. Þjóðin er að takast á við sjálfskaparvíti og það er löngu tímabært að farið sé að horfast í augu við hver hinn raunverulegi vandi er. Katrín Jakobsdóttir ætti að íhuga að henni tókst aldrei að vera annað og meira en tálsýn sem lofaði hverju sem var og stóð ekki við neitt. Fyrrverandi forsætisráðherra ber verulega ábyrgð á framangreindum erfiðleikum sem steðjar að þjóðinni og fjárlagahalla sem verið er að vísa á komandi kynslóðir. Kjósendur sem vilja ekki Katrínu sem forseta, þurfa að íhuga með ísköldu hugafari að Katrín hagnist ekki á að atkvæðin dreifist á frambjóðendur sem lítið fylgi er að baki í skoðanakönnunum. Sé litið til valdatíðar Katrínar Jakobsdóttir ætti þjóðinni að vera ljóst að fyrrverandi forsætisráðherra er óhæf að takast á við að vera sameiningartákn á Bessastöðum og enn síður að gera greinarmun hvenær rétt sé að virkja 26. gr. stjórnarskrárinnar. Vonandi finnur Katrín sér annað starf sem hefur ekkert með farsæld þjóðarinnar að gera. Höfundur er athafnamaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vilhelm Jónsson Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Þegar illfygli leiðir stórmennskubrjálæðing Ole Anton Bieltvedt Skoðun Afruglari Þórður Björn Sigurðsson Skoðun Falin tækifæri til náms Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Staðreyndir um einfaldara regluverk Guðlaugur Þór Þórðarson Skoðun Gervigreind í námi: 5 lykilskref fyrir öryggi nemenda Björgmundur Guðmundsson Skoðun Stuðningur við nýsköpun í menntun: Leið að betra mati Bogi Ragnarsson Skoðun Þjóðkirkja á réttri leið Þórður Guðmundsson Skoðun Við þurfum hagkvæmu virkjunarkostina Gunnar Guðni Tómasson Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun Veitingastaðir eru ekki kjarnorkuver Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman skrifar Skoðun Stuðningur við nýsköpun í menntun: Leið að betra mati Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þegar illfygli leiðir stórmennskubrjálæðing Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Afruglari Þórður Björn Sigurðsson skrifar Skoðun Þjóðkirkja á réttri leið Þórður Guðmundsson skrifar Skoðun Staðreyndir um einfaldara regluverk Guðlaugur Þór Þórðarson skrifar Skoðun Við þurfum hagkvæmu virkjunarkostina Gunnar Guðni Tómasson skrifar Skoðun Falin tækifæri til náms Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í námi: 5 lykilskref fyrir öryggi nemenda Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson skrifar Skoðun “Jákvæð viðbrögð” um veiðigjaldið? Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Skattgreiðendur látnir borga brúsann Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Nokkur orð um Kúbudeiluna og viðskiptabannið Gylfi Páll Hersir skrifar Skoðun Ráðherrar með reiknivél og leyndarhyggju Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Gróf misbeiting illa fengins valds Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) grein 2 Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Það verða aðrir þjóðhátíðardagar fyrir okkur en dagar Palestínumanna eru taldir Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Pólítískt hugrekki Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vísir að lægri orkureikningi Einar Vilmarsson skrifar Skoðun Frábær fundur, frábært framtak, vanvirk stjórnsýsla, meðvirk stjórnvöld Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Opið bréf til Rósu Guðbjartsdóttur Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Mikil réttarbót fyrir fatlað fólk mætir hindrunum Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verið brjáluð. Ég fer ekki neitt Ian McDonald skrifar Skoðun Hvernig eiga umsækjendur í opinbera sjóði að fylgja forsendum sem eru þversagnakenndar? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Vönduð vinnubrögð? Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Við viljum styðja ungmenni í að velja rétt fyrir sig og sína framtíð Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Veitingastaðir eru ekki kjarnorkuver Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Nýr vegvísir Evrópusambandsins um jafnrétti kynjanna Clara Ganslandt skrifar Skoðun Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Blaður 35 Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Sjá meira
Íslendingum vantar ekki hlutdrægan forseta á Bessastaði sem sameiningartákn til að Ríkisstjórn Íslands geti haldið áfram að fara frjálslega með ríkiseigur með Katrínu Jakobsdóttir sem forseta og stimpilpúða. Þjóðin á ekki að velja sér forseta sem hefur ekki vilja til að vera í tengslum við almannahag og rýna í áratuga ágreiningsefni. Íslendingar eiga ekki að bera lengur harm sinn og þrælslund í hljóði í von um betri tíma, því lengi getur vont versnað. Katrín er augljóslega að flýja sökkvandi skip í leit að öruggara viðurværi og hefur vondan málstað að verja. Flokkurinn í rúst, fylgi ríkisstjórnarinnar vart yfir 3o%, mikil verðbólga, fáránlegt vaxtastig, óheyrilega hækkanir á byggingakostnaði sem leiðir út í verðlagningu fasteigna sem gerir nýjum kynslóum nánast óbærilegt að eignast eigið heimili. Þensla ríkisapparatsins og þjóðarhalli hefur margfaldast undir forystu fyrrverandi forsætisráðherra. Katrín Jakobsdóttir vill sem minnst rifja upp efndir um bætt kjör til aldraðra og öryrkja. Elíta Sjálfstæðisflokksins er augljóslega að fylkja sér um framboð Katrínar, árásir Morgunblaðsins og fleiri fjölmiðla á Höllu Hrund hefur ekki farið fram hjá fólki. Tal um skrímsladeild sem er komin á fullt er ekkert út í bláinn heldur blákaldur sannleikur. Þingmenn ríkisstjórnarflokka vilja almennt ekkert hafa af þjóðinni að segja nema til að endurnýja umboð sitt á fjögurra ára fresti til að ástunda sérhagsmunapot, ásamt ráðherraræði og hundsa þingræði. Svokallaður fjórflokkur hefur stýrt landinu til skiptis áratugum saman, mulið undir sig og sína á kostnað þjóðarinnar og látið almannahag sig litlu skipta. Varðhundar ríkisstjórnarflokkanna og útbrunnir stjórnmálamenn, ásamt útvalinni listaelítu á ríkisspenanum, verja með kjafti og klóm að engu megi breyta. Óeining og sundrung hefur verið allsráðandi í valdatíð Katrínar Jakobsdóttir, sem hefur aukið enn frekari á verkleysi stjórnvalda ásamt misskiptingu og upplausn. Bankar eru seldir vinum og vandamönnum, ásamt öðrum ríkiseigum og skautað hjá öllu regluverki og eðlilegri stjórnsýslu. Spilling er aðalsmerki ríkisstjórnarflokkanna sem forherðast með hverju árinu og verða stórtækari í að fara frjálslega með þjóðareigur á kostnað almennings. Ísland hefur þann vafasama stimpil að teljast eitt af spilltustu ríkjum í heiminum. Þúsundir milljarða voru afskrifaðir í bankahruninu, sem átti sér stað fyrir tilverknað óvandaðra manna sem fengu að vaða uppi með ránshendi í boði stjórnmálamanna og er enn að hámarka rányrkju sína og hagsmuni. Það er ekki boðlegt að stjórnvöld þurfi að grípa til hundrað ára leyndarhyggju sem lærimeistari Katrínar nýti sér til að hylma yfir ljótum, ef ekki glæpsamlegum athæfum í stjórnarsetu sinni 2009-13. Skuldauppgjör sem átti sér stað í því stjórnarsamstarfi verður Vinstri Grænum og Samfylkingu ævinlega til skammar. Það er löngu tímabært að þjóðin fái þann arð af þjóðarauðlindum sem henni ber og einnig verði látið af fiskveiðaheimildum í núverandi mynd. Sú rányrkja sem á sér stað við strendur Íslands í boði stjórnvalda til útvalinnar útgerðafélaga, er ekkert annað en viðurstyggilegur þjóðarglæpur sem ber að uppræta. Stjórnvöld hafa engan vilja til að breyta stjórnarskrá og koma böndum á þjóðarauðlindir til að taka allan vafa að óvandaðir stjórnmálamenn láti af iðju sinni og hætti að reyna braska með ríkiseigur og þjóðlendur þvert á þjóðarvilja. Það er fullreynt að Alþingi geti komið sér saman um breytta stjórnarskrá og löngu tímabært að líta til fyrri vinnu. Til slíkra verka þarf vandaðri menn en sérhagsmunapólitíkusa sem skilja ekki hvað lýðræði er. Hvaða glæpamaður mundi ekki vilja skrifa og aðlaga regluverk og refsiramma að eigin siðblindu. Verðbólga síðustu 45 ár ætti að vera búin að kenna þjóðinni að lækkun á verðbólguhorfum er tálsýn til lengri tíma litið. Undirliggjandi spenna á fasteignarmarkaðinum ásamt lélegri efnahagsstjórn mun sem fyrr sprengja verðbólguna aftur og aftur upp. Óstöðugur gjaldmiðillinn verður að víkja eða tengja hann við aðra mynt og ferðmannastraumur til landsins þarf að minnka verulega, eigi eðlilegur húsnæðismarkaður að þrífast. Að ekki sé talað um heilbrigðisþjónustu, lífskjör og að þjóðinn geti lifað sómasamlegu lífi. Starfshættir á Alþingi Íslands eru til skammar, þingmönnum er skammtað fimm vikna jólafrí síðan tekur þriggja vikna páskafrí við og þriggja mánaða sumarfrí. Þess á milli afrekar þingið vart annað en að ástunda að taka á móti leikskólabörnum, málþófi, slatta af nefndardögum og kjördæmavikum þar sem þingmenn telja sig þess bæra að keyra um allar trissur á kostnað lands og þjóðar. Undir forystu Katrínar hafa alþingismenn skammtað sér feitar verðtryggðar launahækkanir og höfða síðan til þjóðarinnar að sýna ábyrgðarkennd í sínum kröfum. Eðlileg uppbygging á innviðum er í molum fyrir tilverknað ónýtra fjármálastjórnar og gjaldmiðils. Ríkissjóður hefur verið rekinn árum saman með miklum fjárlagahalla ásamt, sveitarfélögum sem eru tæplega að ráða við fjárskuldbindingar sínar. Hver nefndin af annarri er skipuð til að rýna í vandann við að jarðsetja heimatilbúinn verðbólgudraug og óstjórn, án minnsta árangurs. Fyrstu fasteignarkaupendur sem eru að reyna kaupa sína fyrstu íbúð og eiga ekki efnaða foreldra að, eiga litla sem enga möguleika að takast á við vitræn íbúðarkaup. Kaupendur sem hafa takmarkað fjármálalæsi og taka að sér mikla lánsbyrði eru að spila rússneska rúllettu með framtíðarhorfur sínar. Stjórnmálamenn víla ekki fyrir sér að gefa í skyn að betri tímar sé handan við hornið, þó ekkert liggi þar að baki en orðahjal og hræsni. Kaupendur eru að undirgangast falskt lánshæfismat sem stenst enga skoðun og dæmt til að vera ómarktækt, sé litið til verðbólgu, sem tekjulægra fólk getur ekki staðið undir vegna forsendubrests. Fyrirkomulagið er galið, ekki síst til þeirra sem hafa takmarkað fjármálalæsi og treysta í einfeldni sinni á ónýt greiðslumat. Því meiri sem verðbólgan er, berja bankastjórar sér á brjóst að afkomutölur hafi aldrei verið betri og tug milljarðar hagnaður hafi átt sér stað eftir afskriftir. Þjóðin býr yfir miklum þjóðarauðlindum og þarf ekki að takast á við herskyldu, engu að síður eru flestir innviðir að grotna niður og þjóðin getur ekki búið við sómasamlega lífskjör. Þjóðin er að takast á við sjálfskaparvíti og það er löngu tímabært að farið sé að horfast í augu við hver hinn raunverulegi vandi er. Katrín Jakobsdóttir ætti að íhuga að henni tókst aldrei að vera annað og meira en tálsýn sem lofaði hverju sem var og stóð ekki við neitt. Fyrrverandi forsætisráðherra ber verulega ábyrgð á framangreindum erfiðleikum sem steðjar að þjóðinni og fjárlagahalla sem verið er að vísa á komandi kynslóðir. Kjósendur sem vilja ekki Katrínu sem forseta, þurfa að íhuga með ísköldu hugafari að Katrín hagnist ekki á að atkvæðin dreifist á frambjóðendur sem lítið fylgi er að baki í skoðanakönnunum. Sé litið til valdatíðar Katrínar Jakobsdóttir ætti þjóðinni að vera ljóst að fyrrverandi forsætisráðherra er óhæf að takast á við að vera sameiningartákn á Bessastöðum og enn síður að gera greinarmun hvenær rétt sé að virkja 26. gr. stjórnarskrárinnar. Vonandi finnur Katrín sér annað starf sem hefur ekkert með farsæld þjóðarinnar að gera. Höfundur er athafnamaður.
Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun
Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman skrifar
Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson skrifar
Skoðun Það verða aðrir þjóðhátíðardagar fyrir okkur en dagar Palestínumanna eru taldir Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Frábær fundur, frábært framtak, vanvirk stjórnsýsla, meðvirk stjórnvöld Ögmundur Jónasson skrifar
Skoðun Hvernig eiga umsækjendur í opinbera sjóði að fylgja forsendum sem eru þversagnakenndar? Bogi Ragnarsson skrifar
Skoðun Við viljum styðja ungmenni í að velja rétt fyrir sig og sína framtíð Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar
Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun