Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason skrifar 27. maí 2024 14:30 Kosningabaráttan hefur verið býsna skemmtileg og bara nokkuð kærkomin þetta vorið, þar sem þjóðin varð af sínu árlega Júró-fári. Óneitanlega hefur þó eitt framboðið yfirskyggt umræðuna, enda í fyrsta sinn sem ráðherra sitjandi ríkisstjórnar fer í forsetaframboð. Hefur þetta skapað heitar umræður víða og heyrst hefur af fjölskyldum þar sem systkyni talast ekki lengur við, vinir rífast á götum úti og hálfleikskaffið í Bestu deildinni frussast á ranga staði. “Hún er hæf en þetta er ekki við hæfi,” kvað fyrrum kvennaframboðskona. Ófáum landsmönnum ofbýður sannarlega að sjá pólitíska valdið, peningavaldið og menningarvaldið fallast svo ljúft í faðma. Öðrum frambjóðendum gengur upp og niður, Höllur rísa og Höllur hníga, en ég leyfi mér að benda á Baldur Þórhallsson, sem enn heldur sínu, skammt undan forsætisráðherranum fyrrverandi, og gæti átt möguleika á kjöri. Hér vantar þó enn stuðninginn sem þarf. Baldur og Felix hafa árum saman verið dýrmæt fyrirmynd nýrra fjölskyldutegunda, vakið aðdáun sem ötulir baráttumenn hinsegin réttinda og um leið staðið sterkir hver á sínu sviði, Baldur í fræðunum og Felix í menningunni. Fólk var enda mætt heim til þeirra strax á nýársdag og heimtaði framboð! Fallegustu stuðningsyfirlýsingar baráttunnar hafa komið frá barnsmæðrum beggja, og fallegri og samheldnari fjölskyldu er vart hægt að hugsa sér á Bessastaði. Sjálfur þekki ég Felix betur þar sem ég hef auðvitað fylgst vel með samstarfi hans og bróður míns, Gunnars Helgasonar, í gegnum árin. Saman hafa þeir gefið börnum landsins fleiri gæðastundir en flestir. Og þessi kvöldin sofna ófá börnin út frá lestri Felixar og Þuríðar Blævar á bók hans, Ævintýrum Freyju og Frikka, á Storytel. Fyrir sex ára dóttur minni er Felix einn af ásunum. Og auðvitað kýs ég hann fyrir hana. Baldur hefur rekið heiðarlega og glaðbeitta kosningabaráttu, svarað óþægilegum spurningum af óvæntri hreinskilni og sýnt yfirburða þekkingu sína á embætti forseta Íslands, og sögu þess, í ófáum pallborðum. Hann hefur farið um allt land, tekið í hendina á hálfri þjóðinni, er alþýðlegur og alþjóðlegur í senn, hefur reynslu úr sveit og utan úr heimi, er djúpur á fræðin en líka léttur og ræðinn. Með Baldri og Felix fengjum við öðruvísi Bessastaði, fulla af lífi og fjöri og nýrri kennd: Að allir og öll eigi hlut í forseta Íslands, hvar í stiga sem þau standa, og sama hve langt frá Íslandsnorminu gamla þau eru. Það er engin tilviljun að Baldur nýtur mikils stuðnings meðal minnihlutahópa hverskonar, fólks sem stendur í hornum okkar samfélags, sökum fíknar, sjúkdóma, kynhneigðar eða uppruna. Fólkið sem aldrei fær að kjósa sína rödd, á þing eða í bæjarstjórn. Öll geta þau endurspeglað sig í baráttu Baldurs og Felixar. Fjölmenningarsamfélagið okkar þarf forseta við hæfi. Þetta atriði vegur þungt, Baldur á hér stærra erindi en aðrir, fyrir utan sína fræðilegu vigt og skeleggu framkomu. Það sem gerir svo útslagið er áhersla þeirra beggja á unga fólkið og börnin, áhersla sem ekki er orðin tóm heldur byggð á sönnum sárum og áratuga reynslu í barnamenningu. Þar sem ég sat með móður minni á hjúkrunarheimilinu í morgun, hvar hún fékk loks pláss í liðinni viku, og fylgdist með öllu þessu eljusama starfsfólki, frá Víetnam, Póllandi, Filippseyjum og fleiri löndum, varð mér augljós nauðsyn þess að í þessum kosningum þurfum við að brjóta blað og fleyta okkur inn í framtíðina. Oftar en ekki hefur okkur tekist það, líkt og með kjöri Vigdísar, en stundum tekst það ekki, líkt og í Eurovision-einvíginu fyrr á þessu ári. Hvað gerum við næsta laugardag? Ef kosningabaráttan væri bíómynd gæti hún aðeins endað á einn veg. Sama hvað fólki finnst um aðra frambjóðendur þá yrði sigur Baldurs og Felixar alltaf sætastur. Enginn fengist til að fjármagna annan söguþráð en þennan: Eftir að hafa lengst af vermt þriðja sætið í könnunum rennur upp æsispennandi kosninganótt. Talning dregst á langinn en laust fyrir klukkan níu að morgni koma loks síðustu tölur frá Austurlandi: Baldur Þórhallsson sigrar óvænt með þremur atkvæðum frá Stöðvarfirði, verður forseti Íslands og fyrsti þjóðkjörni forseti heims sem er samkynhneigður. Lokaskotið er Pallaball á hádegi sunnudags. Óveðursvika fær regnbogaendi með konfettibombum og alkynja mannskapurinn stígur gleðidans. Enn á ný stendur Ísland í fararbroddi sögunnar. Kæru vinir og landsmenn. Staðan í baráttunni núna er svolítið eins og í Eurovision eftir dómnefndastigin. Það á enn eftir að tilkynna úrslit símakosningarinnar. Það getur ennþá allt gerst! Vinni einhver hinna verður það viðburður í Íslandssögunni. Vinni Baldur og Felix verður það viðburður í mannkynssögunni. Höfundur er myndlistarmaður og rithöfundur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2024 Hallgrímur Helgason Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið „Eruð þið sammála lausagöngu katta?“ Sighvatur Björgvinsson Skoðun Þegar illfygli leiðir stórmennskubrjálæðing Ole Anton Bieltvedt Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun Réttlæti fyrir þjóðina, framfarir fyrir landsbyggðina Guðmundur Ari Sigurjónson Skoðun Tökum samtalið Gunnþór Ingvason Skoðun Afruglari Þórður Björn Sigurðsson Skoðun Stuðningur við nýsköpun í menntun: Leið að betra mati Bogi Ragnarsson Skoðun „Skömmin þín“ Jokka G. Birnudóttir Skoðun Falin tækifæri til náms Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Staðreyndir um einfaldara regluverk Guðlaugur Þór Þórðarson Skoðun Skoðun Skoðun Tölvupóstar fjórðu iðnbyltingarinnar Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun „Skömmin þín“ Jokka G. Birnudóttir skrifar Skoðun Tökum samtalið Gunnþór Ingvason skrifar Skoðun „Eruð þið sammála lausagöngu katta?“ Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Réttlæti fyrir þjóðina, framfarir fyrir landsbyggðina Guðmundur Ari Sigurjónson skrifar Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman skrifar Skoðun Stuðningur við nýsköpun í menntun: Leið að betra mati Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þegar illfygli leiðir stórmennskubrjálæðing Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Afruglari Þórður Björn Sigurðsson skrifar Skoðun Þjóðkirkja á réttri leið Þórður Guðmundsson skrifar Skoðun Staðreyndir um einfaldara regluverk Guðlaugur Þór Þórðarson skrifar Skoðun Við þurfum hagkvæmu virkjunarkostina Gunnar Guðni Tómasson skrifar Skoðun Falin tækifæri til náms Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í námi: 5 lykilskref fyrir öryggi nemenda Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson skrifar Skoðun „Jákvæð viðbrögð“ um veiðigjaldið? Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Skattgreiðendur látnir borga brúsann Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Nokkur orð um Kúbudeiluna og viðskiptabannið Gylfi Páll Hersir skrifar Skoðun Ráðherrar með reiknivél og leyndarhyggju Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Gróf misbeiting illa fengins valds Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) grein 2 Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Það verða aðrir þjóðhátíðardagar fyrir okkur en dagar Palestínumanna eru taldir Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Pólítískt hugrekki Unnur Hrefna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vísir að lægri orkureikningi Einar Vilmarsson skrifar Skoðun Frábær fundur, frábært framtak, vanvirk stjórnsýsla, meðvirk stjórnvöld Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Opið bréf til Rósu Guðbjartsdóttur Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Mikil réttarbót fyrir fatlað fólk mætir hindrunum Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Verið brjáluð. Ég fer ekki neitt Ian McDonald skrifar Skoðun Hvernig eiga umsækjendur í opinbera sjóði að fylgja forsendum sem eru þversagnakenndar? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Vönduð vinnubrögð? Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Sjá meira
Kosningabaráttan hefur verið býsna skemmtileg og bara nokkuð kærkomin þetta vorið, þar sem þjóðin varð af sínu árlega Júró-fári. Óneitanlega hefur þó eitt framboðið yfirskyggt umræðuna, enda í fyrsta sinn sem ráðherra sitjandi ríkisstjórnar fer í forsetaframboð. Hefur þetta skapað heitar umræður víða og heyrst hefur af fjölskyldum þar sem systkyni talast ekki lengur við, vinir rífast á götum úti og hálfleikskaffið í Bestu deildinni frussast á ranga staði. “Hún er hæf en þetta er ekki við hæfi,” kvað fyrrum kvennaframboðskona. Ófáum landsmönnum ofbýður sannarlega að sjá pólitíska valdið, peningavaldið og menningarvaldið fallast svo ljúft í faðma. Öðrum frambjóðendum gengur upp og niður, Höllur rísa og Höllur hníga, en ég leyfi mér að benda á Baldur Þórhallsson, sem enn heldur sínu, skammt undan forsætisráðherranum fyrrverandi, og gæti átt möguleika á kjöri. Hér vantar þó enn stuðninginn sem þarf. Baldur og Felix hafa árum saman verið dýrmæt fyrirmynd nýrra fjölskyldutegunda, vakið aðdáun sem ötulir baráttumenn hinsegin réttinda og um leið staðið sterkir hver á sínu sviði, Baldur í fræðunum og Felix í menningunni. Fólk var enda mætt heim til þeirra strax á nýársdag og heimtaði framboð! Fallegustu stuðningsyfirlýsingar baráttunnar hafa komið frá barnsmæðrum beggja, og fallegri og samheldnari fjölskyldu er vart hægt að hugsa sér á Bessastaði. Sjálfur þekki ég Felix betur þar sem ég hef auðvitað fylgst vel með samstarfi hans og bróður míns, Gunnars Helgasonar, í gegnum árin. Saman hafa þeir gefið börnum landsins fleiri gæðastundir en flestir. Og þessi kvöldin sofna ófá börnin út frá lestri Felixar og Þuríðar Blævar á bók hans, Ævintýrum Freyju og Frikka, á Storytel. Fyrir sex ára dóttur minni er Felix einn af ásunum. Og auðvitað kýs ég hann fyrir hana. Baldur hefur rekið heiðarlega og glaðbeitta kosningabaráttu, svarað óþægilegum spurningum af óvæntri hreinskilni og sýnt yfirburða þekkingu sína á embætti forseta Íslands, og sögu þess, í ófáum pallborðum. Hann hefur farið um allt land, tekið í hendina á hálfri þjóðinni, er alþýðlegur og alþjóðlegur í senn, hefur reynslu úr sveit og utan úr heimi, er djúpur á fræðin en líka léttur og ræðinn. Með Baldri og Felix fengjum við öðruvísi Bessastaði, fulla af lífi og fjöri og nýrri kennd: Að allir og öll eigi hlut í forseta Íslands, hvar í stiga sem þau standa, og sama hve langt frá Íslandsnorminu gamla þau eru. Það er engin tilviljun að Baldur nýtur mikils stuðnings meðal minnihlutahópa hverskonar, fólks sem stendur í hornum okkar samfélags, sökum fíknar, sjúkdóma, kynhneigðar eða uppruna. Fólkið sem aldrei fær að kjósa sína rödd, á þing eða í bæjarstjórn. Öll geta þau endurspeglað sig í baráttu Baldurs og Felixar. Fjölmenningarsamfélagið okkar þarf forseta við hæfi. Þetta atriði vegur þungt, Baldur á hér stærra erindi en aðrir, fyrir utan sína fræðilegu vigt og skeleggu framkomu. Það sem gerir svo útslagið er áhersla þeirra beggja á unga fólkið og börnin, áhersla sem ekki er orðin tóm heldur byggð á sönnum sárum og áratuga reynslu í barnamenningu. Þar sem ég sat með móður minni á hjúkrunarheimilinu í morgun, hvar hún fékk loks pláss í liðinni viku, og fylgdist með öllu þessu eljusama starfsfólki, frá Víetnam, Póllandi, Filippseyjum og fleiri löndum, varð mér augljós nauðsyn þess að í þessum kosningum þurfum við að brjóta blað og fleyta okkur inn í framtíðina. Oftar en ekki hefur okkur tekist það, líkt og með kjöri Vigdísar, en stundum tekst það ekki, líkt og í Eurovision-einvíginu fyrr á þessu ári. Hvað gerum við næsta laugardag? Ef kosningabaráttan væri bíómynd gæti hún aðeins endað á einn veg. Sama hvað fólki finnst um aðra frambjóðendur þá yrði sigur Baldurs og Felixar alltaf sætastur. Enginn fengist til að fjármagna annan söguþráð en þennan: Eftir að hafa lengst af vermt þriðja sætið í könnunum rennur upp æsispennandi kosninganótt. Talning dregst á langinn en laust fyrir klukkan níu að morgni koma loks síðustu tölur frá Austurlandi: Baldur Þórhallsson sigrar óvænt með þremur atkvæðum frá Stöðvarfirði, verður forseti Íslands og fyrsti þjóðkjörni forseti heims sem er samkynhneigður. Lokaskotið er Pallaball á hádegi sunnudags. Óveðursvika fær regnbogaendi með konfettibombum og alkynja mannskapurinn stígur gleðidans. Enn á ný stendur Ísland í fararbroddi sögunnar. Kæru vinir og landsmenn. Staðan í baráttunni núna er svolítið eins og í Eurovision eftir dómnefndastigin. Það á enn eftir að tilkynna úrslit símakosningarinnar. Það getur ennþá allt gerst! Vinni einhver hinna verður það viðburður í Íslandssögunni. Vinni Baldur og Felix verður það viðburður í mannkynssögunni. Höfundur er myndlistarmaður og rithöfundur.
Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun
Skoðun Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman skrifar
Skoðun Grein til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Sveinn Dúa Hjörleifsson,Eyrún Unnarsdóttir,Elmar GIlbertsson,Álfheiður Guðmundsdóttir,Kristján Jóhannesson skrifar
Skoðun Það verða aðrir þjóðhátíðardagar fyrir okkur en dagar Palestínumanna eru taldir Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Frábær fundur, frábært framtak, vanvirk stjórnsýsla, meðvirk stjórnvöld Ögmundur Jónasson skrifar
Skoðun Hvernig eiga umsækjendur í opinbera sjóði að fylgja forsendum sem eru þversagnakenndar? Bogi Ragnarsson skrifar
Hvernig meðhöndlum við vanda sem ekki má tala um? Skaðaminnkandi nálgun í fangelsum Margrét Dís Yeoman Skoðun