Misrétti, vonleysi og baráttan við að halda í bjartsýnina Ari Orrason skrifar 31. október 2024 23:33 Grein þessi er fyrst og fremst ætluð ungu fólki Við stöndum frami fyrir tímamótum í íslenskum stjórnmálum. Sjálfstæðisflokkurinn virðist vera að yfirgefa ríkisstjórn eftir langa veru, Vinstri Græn horfa upp á það að þurrkast algerlega út næsta kjörtímabil og þjóðernis-popúlistaflokkur, Miðflokkurinn, er á uppleið í fyrsta skiptið síðan ég man eftir mér, sem eru þó ekki nema svona 22-23 ár. Þetta kemur í kjölfari talsverðs usla seinustu ára. Stórir atburðir á heimssviðinu eins og heimsfaraldur, það sem virðist ætla að verða eilíf innrás í Úkraínu og yfirstandandi þjóðarmorð í Palestínu hafa markað tilveruna seinustu 4 árin. Samhliða þessu er ríkiskerfið að bregðast okkur þegar ríkiseignir eru seldar frá okkur og hagræðing og millistjórnendablæti hafa sogað fé út úr því. Ofan á bætast svo samfélagsmiðlar sem eru hannaðir með þeim tilgangi að gera okkur pirruð og þunglynd. Það er því engin furða að mikil gremja hefur ólgað undir yfirborðinu. Ég vil einblína á ungt fólk í þessu samhengi, ég hef nefnilega ágæta innsýn í þeirra heim verandi eitt af þessu unga fólki. Við bregðumst við ástandinu með því að bregðast okkur sjálfum Hvernig birtist þessi gremja hjá ungu fólki? Ég hef skoðað þetta aðeins og sé að okkar vonleysi leysist helst út á tvo neikvæða máta. Fyrst er það gegnum ofbeldi. Við höfum séð það undanfarin misseri að ofbeldi meðal ungmenna er að verða enn meiri vandamál en það var. Þessi þróun er orðin svo slæm að nú nýlega var 17 ára stelpa drepin, vinir hennar alvarlega særðir og 16 ára strákur er nú morðingi. Veltið þessum orðum fyrir ykkur. 17 ára fórnalamb morðs og 16 ára morðingi. Þetta geta ekki verið ummerki heilbrigðs samfélags. Unglinar eru ekki að ráðast á hvort annað með þeim hætti að einhver deyr þegar samfélagi gengur vel og upplifir velsæld. Önnur birtingamynd er framkoma á samfélagsmiðlum. Hvernig við tölum og berum okkur á netinu getur verið ótrúlega ljótt. Hvort sem það er með skítkasti, niðurrifi eða beinlínis hvatningum til sjálfsvígs á þau sem við sjáum sem andstæðinga okkar. Ég hef einstaklega góða innsýn í þessa birtingarmynd gremju því ég sjálfur er sekur um að hafa tekið þátt í þessu þegar ég var yngri, það er mjög auðvelt að réttlæta fyrir sjálfum sér að vera dónalegur og andstyggilegur við einhvern sem maður sér bara sem andlitslausan nasista á netinu. En þetta er samt ekki í lagi. Það er ekkert eðlilegt við það hvernig sumir leyfa sér að tala um aðra á netinu, hvernig við leyfum okkur að niðurlægja og lítillækka aðra bakvið skjöld skjásins. Þetta er þreytt tugga en þú myndir aldrei segja svona hluti auglit til auglits. Þessi framkoma helst í hendur við ofbeldið. Bæði eru ljótar birtingamyndir af reiði og vonleysi sem hefur byrjað að brjótast gegnum sprungur á yfiborðinu. Uppreisn róttækrar bjartsýni Það er erfitt að halda í vonina þegar mótbyrinn er svona mikill. Vandamálin okkar verða ekki leyst með einstaklingsgjörðum því þau eru miklu stærri en það. Engu að síður getum við tekið þá ákvörðun að gefast ekki upp, að leyfa okkur ekki að detta í grafir vonleysisins og að koma fram við aðra af virðingu og væntumþykju fyrir náunganum. Við þurfum að tileinka okkur bjartsýni sem róttæka gjörð uppreisnar. Við þurfum að vona og trúa á að betri valkostur sé í boði fyrir okkur. Til þess vil ég gefa ungu fólki nokkur ráð sem gætu hjálpað til við að halda í bjartsýnina. ·Hafðu væntumþykju og virðingu að leiðarljósi. ·Finndu út hvað skiptir þig máli og reyndu að sjá hvort þú getir á einhvern hátt hjálpað til við þau mál. Ég mæli persónulega með að taka þátt í félaga- eða flokkastarfi ef þú hefur aldur til, það er mjög gefandi að koma saman með fleiri einstaklingum með sameiginleg markmið. Gerir mikið fyrir bjartsýnina. ·Hafðu lítil persónuleg markmið utan stóru málanna sem þú getur klárað og verið stolt/ur af. ·Passaðu upp á að sinna áhugamálunum þínum. ·Talaðu við fólk í raunheimum. Þessi ráð munu ekki leysa öll vandamál, en með þeim er hægt að beisla róttæka bjartsýni sem verkfæri til framfara. Verum góð hvort við annað og höldum í vonina. Höfundur skipar 2. sæti lista Sósíalistaflokks Íslands í Norðausturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Sósíalistaflokkurinn Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Sjá meira
Grein þessi er fyrst og fremst ætluð ungu fólki Við stöndum frami fyrir tímamótum í íslenskum stjórnmálum. Sjálfstæðisflokkurinn virðist vera að yfirgefa ríkisstjórn eftir langa veru, Vinstri Græn horfa upp á það að þurrkast algerlega út næsta kjörtímabil og þjóðernis-popúlistaflokkur, Miðflokkurinn, er á uppleið í fyrsta skiptið síðan ég man eftir mér, sem eru þó ekki nema svona 22-23 ár. Þetta kemur í kjölfari talsverðs usla seinustu ára. Stórir atburðir á heimssviðinu eins og heimsfaraldur, það sem virðist ætla að verða eilíf innrás í Úkraínu og yfirstandandi þjóðarmorð í Palestínu hafa markað tilveruna seinustu 4 árin. Samhliða þessu er ríkiskerfið að bregðast okkur þegar ríkiseignir eru seldar frá okkur og hagræðing og millistjórnendablæti hafa sogað fé út úr því. Ofan á bætast svo samfélagsmiðlar sem eru hannaðir með þeim tilgangi að gera okkur pirruð og þunglynd. Það er því engin furða að mikil gremja hefur ólgað undir yfirborðinu. Ég vil einblína á ungt fólk í þessu samhengi, ég hef nefnilega ágæta innsýn í þeirra heim verandi eitt af þessu unga fólki. Við bregðumst við ástandinu með því að bregðast okkur sjálfum Hvernig birtist þessi gremja hjá ungu fólki? Ég hef skoðað þetta aðeins og sé að okkar vonleysi leysist helst út á tvo neikvæða máta. Fyrst er það gegnum ofbeldi. Við höfum séð það undanfarin misseri að ofbeldi meðal ungmenna er að verða enn meiri vandamál en það var. Þessi þróun er orðin svo slæm að nú nýlega var 17 ára stelpa drepin, vinir hennar alvarlega særðir og 16 ára strákur er nú morðingi. Veltið þessum orðum fyrir ykkur. 17 ára fórnalamb morðs og 16 ára morðingi. Þetta geta ekki verið ummerki heilbrigðs samfélags. Unglinar eru ekki að ráðast á hvort annað með þeim hætti að einhver deyr þegar samfélagi gengur vel og upplifir velsæld. Önnur birtingamynd er framkoma á samfélagsmiðlum. Hvernig við tölum og berum okkur á netinu getur verið ótrúlega ljótt. Hvort sem það er með skítkasti, niðurrifi eða beinlínis hvatningum til sjálfsvígs á þau sem við sjáum sem andstæðinga okkar. Ég hef einstaklega góða innsýn í þessa birtingarmynd gremju því ég sjálfur er sekur um að hafa tekið þátt í þessu þegar ég var yngri, það er mjög auðvelt að réttlæta fyrir sjálfum sér að vera dónalegur og andstyggilegur við einhvern sem maður sér bara sem andlitslausan nasista á netinu. En þetta er samt ekki í lagi. Það er ekkert eðlilegt við það hvernig sumir leyfa sér að tala um aðra á netinu, hvernig við leyfum okkur að niðurlægja og lítillækka aðra bakvið skjöld skjásins. Þetta er þreytt tugga en þú myndir aldrei segja svona hluti auglit til auglits. Þessi framkoma helst í hendur við ofbeldið. Bæði eru ljótar birtingamyndir af reiði og vonleysi sem hefur byrjað að brjótast gegnum sprungur á yfiborðinu. Uppreisn róttækrar bjartsýni Það er erfitt að halda í vonina þegar mótbyrinn er svona mikill. Vandamálin okkar verða ekki leyst með einstaklingsgjörðum því þau eru miklu stærri en það. Engu að síður getum við tekið þá ákvörðun að gefast ekki upp, að leyfa okkur ekki að detta í grafir vonleysisins og að koma fram við aðra af virðingu og væntumþykju fyrir náunganum. Við þurfum að tileinka okkur bjartsýni sem róttæka gjörð uppreisnar. Við þurfum að vona og trúa á að betri valkostur sé í boði fyrir okkur. Til þess vil ég gefa ungu fólki nokkur ráð sem gætu hjálpað til við að halda í bjartsýnina. ·Hafðu væntumþykju og virðingu að leiðarljósi. ·Finndu út hvað skiptir þig máli og reyndu að sjá hvort þú getir á einhvern hátt hjálpað til við þau mál. Ég mæli persónulega með að taka þátt í félaga- eða flokkastarfi ef þú hefur aldur til, það er mjög gefandi að koma saman með fleiri einstaklingum með sameiginleg markmið. Gerir mikið fyrir bjartsýnina. ·Hafðu lítil persónuleg markmið utan stóru málanna sem þú getur klárað og verið stolt/ur af. ·Passaðu upp á að sinna áhugamálunum þínum. ·Talaðu við fólk í raunheimum. Þessi ráð munu ekki leysa öll vandamál, en með þeim er hægt að beisla róttæka bjartsýni sem verkfæri til framfara. Verum góð hvort við annað og höldum í vonina. Höfundur skipar 2. sæti lista Sósíalistaflokks Íslands í Norðausturkjördæmi.
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar