Draumalandið Björn Þorláksson skrifar 6. nóvember 2024 11:16 „Því þar er allt sem ann ég, það er mitt draumaland,“ segir í laginu góða. Ég er í hópi Íslendinga sem finn brjóstið tifa af ættjarðarást frá morgni til kvölds. Fegurð landsins fyllir mig gleði og undrun alla daga ársins. Aðra sögu er að segja af íslensku stjórnarfari. Hvað varðar efnahagsstjórnun og útdeilingu réttlætis undanfarið hafa vonbrigði með ríkisstjórnir orðið ráðandi tilfinning. Vel gæti farið þannig að Trump komi upp úr kjörkössunum í lok þessa mánaðar eins og gerðist í nótt fyrir vestan, ef við ræðum okkur ekki að skynsamlegri framtíð. Enga tvísköttun, takk Þegar ég hóf störf við blaðamennsku, á níunda áratug síðustu aldar, hugsaði ég iðulega: Það er nú ansi flott hve flink við erum að reka þetta samfélag. Við erum dugleg of samhent. Á þeim tíma komust nánast allir til læknis um leið og þeir þurftu og án þess að skaðaði efnahag hins sjúka. Við vorum sammála um að fyrir skattana okkar ættum við að hafa full afnot af gjaldfrjálsri heilbrigðisþjónustu. En með grægði hinna betur settu og svívirðilegum annmörkum kvótasetningar og framsals í kjölfarið, sem fylgt var eftir með gjörspilltri einkavæðingu ríkisbankanna, þeyttist ælan upp í kok hjá mörgum Íslendingnum. Ælan hefur setið föst ansi lengi. Nú þegar búið er að kjósa Trump sem valdamesta mann heims í annað skipti og hluti heimsins eins og við þekkjum hann mun líða undir lok í þeirri mynd sem við höfum þekkt hann, er ekki seinna vænna en að Íslendingar hendi nýfrjálshyggjunni á haugana, útrými mannamun eftir efnahag og setji x í kosningunum við húmanisma og jöfnuð. Útrýmum fátækt! Ísland er í hópi landa sem búa yfir verðmætustu náttúruauðlindum heims. Ef réttlát skipting verðmætanna yrði sett á dagskrá af fullri alvöru hefði hver einasta fjölskylda meira en nóg að bíta og brenna. Engin íslensk börn myndu búa við fátækt. Við fengjum öll bót okkar meina um leið og þau kæmu upp. Við þyrftum ekki að bíða fársjúk á göngum spítalanna sólahringum saman eða híma árum saman heima, bíðandi eftir sérfræðingi. Við getum útrýmt fátækt og við getum eytt öllum biðlistum. Sjálfsagðar umbætur erum við svo heppin að eiga inni sem þjóð, vegna allra náttúruauðlindanna sem Trumpistar ætla að reyna að einkavæða. Þær duga okkur vel til að brauðafæða hvert einasta íslenska mannsbarn. Auðlindirnar eru lykill okkar að samlyndi og hamingju í stað þess að almennningur sé sundraður, ófrjáls og bitur. Þar sem hluti Íslendinga býr ekki lengur yfir raunverulegu tjáningarfrelsi vegna ægimáttar ólígarkanna sem hægt og hægt eru að kaupa upp allt íslenskt fyrirtækjalíf. Hættuástand Draumar geta ræst þótt einræktaðir höfðingjar séu nú í því að tala drauma alþýðunnar niður. Ólígarkarnir og skósveinar þeirra í Hádegismóum væla og skæla og kvarta og kveina. Grátkór hinnu efnuðustu, kann það helst að öskra af frekju. Ef komið verður á móts við almenning mun landið eyðast og sökkva í sæ, segja þeir. Og vegna ofsagróðans sem skapast hefur vegna tengsla þeirra við þaulsetna stjórnmálahöfðingja ríkir hættuástand. Um það ættum við sem þjóð að tala fyrir kosningarnar. Höldum fast í draumana Við megum ekki láta spillta valdhafa hrifsa frá okkur vonina um réttlátari skiptingu gæðanna. Draumalandið Ísland hefur nógu lengi verið í skammsýnna manna höndum. Náum landinu aftur til okkar. Kjósum Flokk fólksins og hrindum af stað áætlun um nýtingu auðlinda þjóðarinnar með réttlátari og heilbrigðari dreifingu gæðanna. Við sem þjóð eigum gott skilið. Happ okkar er náttúruauðlindirnar en þá verður almenningur líka að njóta gæðanna, ekki bara örfáir menn, appelsínugulir í framan. Höfundur er þjóðfélagsfræðingur, rithöfundur og blaðamaður og skipar 3ja sætið í kosningunum 30. nóvember næstkomandi fyrir Flokk fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Flokkur fólksins Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson Skoðun Skoðun Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Sjá meira
„Því þar er allt sem ann ég, það er mitt draumaland,“ segir í laginu góða. Ég er í hópi Íslendinga sem finn brjóstið tifa af ættjarðarást frá morgni til kvölds. Fegurð landsins fyllir mig gleði og undrun alla daga ársins. Aðra sögu er að segja af íslensku stjórnarfari. Hvað varðar efnahagsstjórnun og útdeilingu réttlætis undanfarið hafa vonbrigði með ríkisstjórnir orðið ráðandi tilfinning. Vel gæti farið þannig að Trump komi upp úr kjörkössunum í lok þessa mánaðar eins og gerðist í nótt fyrir vestan, ef við ræðum okkur ekki að skynsamlegri framtíð. Enga tvísköttun, takk Þegar ég hóf störf við blaðamennsku, á níunda áratug síðustu aldar, hugsaði ég iðulega: Það er nú ansi flott hve flink við erum að reka þetta samfélag. Við erum dugleg of samhent. Á þeim tíma komust nánast allir til læknis um leið og þeir þurftu og án þess að skaðaði efnahag hins sjúka. Við vorum sammála um að fyrir skattana okkar ættum við að hafa full afnot af gjaldfrjálsri heilbrigðisþjónustu. En með grægði hinna betur settu og svívirðilegum annmörkum kvótasetningar og framsals í kjölfarið, sem fylgt var eftir með gjörspilltri einkavæðingu ríkisbankanna, þeyttist ælan upp í kok hjá mörgum Íslendingnum. Ælan hefur setið föst ansi lengi. Nú þegar búið er að kjósa Trump sem valdamesta mann heims í annað skipti og hluti heimsins eins og við þekkjum hann mun líða undir lok í þeirri mynd sem við höfum þekkt hann, er ekki seinna vænna en að Íslendingar hendi nýfrjálshyggjunni á haugana, útrými mannamun eftir efnahag og setji x í kosningunum við húmanisma og jöfnuð. Útrýmum fátækt! Ísland er í hópi landa sem búa yfir verðmætustu náttúruauðlindum heims. Ef réttlát skipting verðmætanna yrði sett á dagskrá af fullri alvöru hefði hver einasta fjölskylda meira en nóg að bíta og brenna. Engin íslensk börn myndu búa við fátækt. Við fengjum öll bót okkar meina um leið og þau kæmu upp. Við þyrftum ekki að bíða fársjúk á göngum spítalanna sólahringum saman eða híma árum saman heima, bíðandi eftir sérfræðingi. Við getum útrýmt fátækt og við getum eytt öllum biðlistum. Sjálfsagðar umbætur erum við svo heppin að eiga inni sem þjóð, vegna allra náttúruauðlindanna sem Trumpistar ætla að reyna að einkavæða. Þær duga okkur vel til að brauðafæða hvert einasta íslenska mannsbarn. Auðlindirnar eru lykill okkar að samlyndi og hamingju í stað þess að almennningur sé sundraður, ófrjáls og bitur. Þar sem hluti Íslendinga býr ekki lengur yfir raunverulegu tjáningarfrelsi vegna ægimáttar ólígarkanna sem hægt og hægt eru að kaupa upp allt íslenskt fyrirtækjalíf. Hættuástand Draumar geta ræst þótt einræktaðir höfðingjar séu nú í því að tala drauma alþýðunnar niður. Ólígarkarnir og skósveinar þeirra í Hádegismóum væla og skæla og kvarta og kveina. Grátkór hinnu efnuðustu, kann það helst að öskra af frekju. Ef komið verður á móts við almenning mun landið eyðast og sökkva í sæ, segja þeir. Og vegna ofsagróðans sem skapast hefur vegna tengsla þeirra við þaulsetna stjórnmálahöfðingja ríkir hættuástand. Um það ættum við sem þjóð að tala fyrir kosningarnar. Höldum fast í draumana Við megum ekki láta spillta valdhafa hrifsa frá okkur vonina um réttlátari skiptingu gæðanna. Draumalandið Ísland hefur nógu lengi verið í skammsýnna manna höndum. Náum landinu aftur til okkar. Kjósum Flokk fólksins og hrindum af stað áætlun um nýtingu auðlinda þjóðarinnar með réttlátari og heilbrigðari dreifingu gæðanna. Við sem þjóð eigum gott skilið. Happ okkar er náttúruauðlindirnar en þá verður almenningur líka að njóta gæðanna, ekki bara örfáir menn, appelsínugulir í framan. Höfundur er þjóðfélagsfræðingur, rithöfundur og blaðamaður og skipar 3ja sætið í kosningunum 30. nóvember næstkomandi fyrir Flokk fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun