Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir skrifar 24. nóvember 2024 13:47 Í vikunni sóttum við, fyrir hönd Lýðræðisflokksins, fund með erlendum konum á Íslandi, W.O.M.A.N. Helsta áhyggjuefni þeirra var skortur á íslenskukennslu. Að hún væri dýr og fólk of þreytt á kvöldin til að sækja kennslu. Helst vildu konurnar að atvinnurekandinn stæði fyrir námskeiðum á vinnutíma og kostaði þau líka. Sumar þeirra skildu ekki hægaganginn og líktu okkur við Talibana. Tekið var dæmi af konu hér á landi, hælisleitanda sem hvorki talar ensku né íslensku og gat þar með ekki sótt sér menntunar. Af hverju við værum ekki búin að opna fleiri íslenskuskóla? Við erum fámennt samfélag og fengum á örfáum árum yfir okkur holskeflu af ferðamönnum, erlendu vinnuafli og flóttamönnum. Til dæmis fjölgaði íbúum Íslands um 8.508 bara á síðasta ári. Áratuginn þar á undan hafði íbúum fjölgað um 65.901. Þetta þýðir 20% fjölgun sem aftur veldur gríðarlegu álagi á húsnæðismarkaðinn, heilbrigðiskerfið, skólakerfið og atvinnumarkaðinn auk þess sem kostnaðurinn sem fylgir umsýslu við flóttamenn og hælisleitendur er allt of mikill fyrir fámenna þjóð. Íslenskuskóli á hverju götuhorni og opið allan sólarhringinn? Við viljum taka vel á móti fólki, hjálpa því að aðlagast og læra tungumálið, en það er takmarkað hvað lítil þjóð getur áorkað á stuttum tíma. Auðvitað myndum við vilja að allir fengju ókeypis íslenskukennslu og að hún væri aðgengileg kvölds og morgna. Ef við ætluðum að uppfylla þessar væntingar myndi stór hluti þeirra þurfa að henda frá sér öðrum verkefnum og helga sig íslenskukennslu fyrir útlendinga. Lýðræðisflokkurinn leggur einmitt áherslu á að íslenskukunnátta sé lykilatriði til að innflytjendur aðlagist þjóðfélaginu og að viðunandi kunnátta verði forsenda fyrir framlengingu dvalarleyfis. Það tekur tíma og kostar peninga. Innviðir löngu sprungnir Við þurfum rými til að byggja upp heilbrigðiskerfið til að anna öllum þessum fjölda sem nú þegar býr á landinu auk ferðamannanna sem flykkjast hér í milljónatali. Það vantar fleiri ódýrar íbúðir handa íbúum, skólakerfið er hætt að geta sinnt þessum fjölda og gatnakerfið sprungið. Loka landamærunum eins og á hinum Norðurlöndunum Markmið Lýðræðisflokksins er að loka landamærunum á sambærilegan hátt og lagt er til á Norðurlöndunum. Hælisleitendakerfið verði lagt niður og Ísland taki eingöngu á móti kvótaflóttamönnum eða á grundvelli fjöldaflótta. Það tekur allt of langan tíma að vinna úr umsóknum hælisleitenda, sérstaklega þar sem endalaust bætist við. Í staðinn viljum við frekar hjálpa flóttamönnum þar sem þeir eru staðsettir hvort sem það er í heimalandi eða öðru landi, í samstarfi við UN og Norðurlöndin. Enginn komi til Íslands nema með heimild íslenskra stjórnvalda eða með vegabréfsáritun og ekki verði hægt að sækja um alþjóðlega vernd á Íslandi. Svo þurfum við ekki að hika við að senda veika einstaklinga aftur til fyrsta landsins sem veitti þeim hæli, ef þar fá þeir betri heilbrigðisþjónustu en hér. Erlendu fólki er enginn greiði gerður með því að láta það velkjast hér í löngu sprungnu heilbrigðiskerfi og bíða með okkur hinum í mörg ár eftir þjónustu. Það er heldur ekki sanngjarnt gagnvart íbúum þessa lands að fá enga heilbrigðisþjónustu vegna þess að hælisleitendur og ferðamenn ganga fyrir. Fólk þorir ekki að segja þetta upphátt því þar með er það stimplað útlendingahatarar (sem reyndar er hræðileg íslenska) og eitthvað þaðan af verra. Við verðum að vera raunsæ og þora að leysa málið. Lýðræðisflokkurinn hefur hugrekki til að breyta þessu. Höfundur er rithöfundur og í 2. sæti Lýðræðisflokksins í Reykjavík norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Lýðræðisflokkurinn Reykjavíkurkjördæmi norður Flóttafólk á Íslandi Innflytjendamál Mest lesið Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lífið sem var – á Gaza Israa Saed,Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Vöxtur inn á við og blönduð borgarbyggð er málið Ásdís Hlökk Theodórsdóttir skrifar Skoðun Tilskipanafyllerí Trumps Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Öfgar á Íslandi Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Borg þarf breidd, land þarf lausnir Ásta Björg Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum Dagrún Ósk Jónsdóttir skrifar Skoðun Rjúfum þögnina og tölum um dauðann Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Verndum vörumerki í tónlist Eiríkur Sigurðsson skrifar Skoðun Hann valdi sér nafnið Leó Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Misskilin sjálfsmynd Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvenær er nóg nóg? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Byggðalína eða Borgarlína Guðmundur Haukur Jakobsson skrifar Skoðun Úlfar sem forðast sól! Jóna Guðbjörg Árnadóttir skrifar Sjá meira
Í vikunni sóttum við, fyrir hönd Lýðræðisflokksins, fund með erlendum konum á Íslandi, W.O.M.A.N. Helsta áhyggjuefni þeirra var skortur á íslenskukennslu. Að hún væri dýr og fólk of þreytt á kvöldin til að sækja kennslu. Helst vildu konurnar að atvinnurekandinn stæði fyrir námskeiðum á vinnutíma og kostaði þau líka. Sumar þeirra skildu ekki hægaganginn og líktu okkur við Talibana. Tekið var dæmi af konu hér á landi, hælisleitanda sem hvorki talar ensku né íslensku og gat þar með ekki sótt sér menntunar. Af hverju við værum ekki búin að opna fleiri íslenskuskóla? Við erum fámennt samfélag og fengum á örfáum árum yfir okkur holskeflu af ferðamönnum, erlendu vinnuafli og flóttamönnum. Til dæmis fjölgaði íbúum Íslands um 8.508 bara á síðasta ári. Áratuginn þar á undan hafði íbúum fjölgað um 65.901. Þetta þýðir 20% fjölgun sem aftur veldur gríðarlegu álagi á húsnæðismarkaðinn, heilbrigðiskerfið, skólakerfið og atvinnumarkaðinn auk þess sem kostnaðurinn sem fylgir umsýslu við flóttamenn og hælisleitendur er allt of mikill fyrir fámenna þjóð. Íslenskuskóli á hverju götuhorni og opið allan sólarhringinn? Við viljum taka vel á móti fólki, hjálpa því að aðlagast og læra tungumálið, en það er takmarkað hvað lítil þjóð getur áorkað á stuttum tíma. Auðvitað myndum við vilja að allir fengju ókeypis íslenskukennslu og að hún væri aðgengileg kvölds og morgna. Ef við ætluðum að uppfylla þessar væntingar myndi stór hluti þeirra þurfa að henda frá sér öðrum verkefnum og helga sig íslenskukennslu fyrir útlendinga. Lýðræðisflokkurinn leggur einmitt áherslu á að íslenskukunnátta sé lykilatriði til að innflytjendur aðlagist þjóðfélaginu og að viðunandi kunnátta verði forsenda fyrir framlengingu dvalarleyfis. Það tekur tíma og kostar peninga. Innviðir löngu sprungnir Við þurfum rými til að byggja upp heilbrigðiskerfið til að anna öllum þessum fjölda sem nú þegar býr á landinu auk ferðamannanna sem flykkjast hér í milljónatali. Það vantar fleiri ódýrar íbúðir handa íbúum, skólakerfið er hætt að geta sinnt þessum fjölda og gatnakerfið sprungið. Loka landamærunum eins og á hinum Norðurlöndunum Markmið Lýðræðisflokksins er að loka landamærunum á sambærilegan hátt og lagt er til á Norðurlöndunum. Hælisleitendakerfið verði lagt niður og Ísland taki eingöngu á móti kvótaflóttamönnum eða á grundvelli fjöldaflótta. Það tekur allt of langan tíma að vinna úr umsóknum hælisleitenda, sérstaklega þar sem endalaust bætist við. Í staðinn viljum við frekar hjálpa flóttamönnum þar sem þeir eru staðsettir hvort sem það er í heimalandi eða öðru landi, í samstarfi við UN og Norðurlöndin. Enginn komi til Íslands nema með heimild íslenskra stjórnvalda eða með vegabréfsáritun og ekki verði hægt að sækja um alþjóðlega vernd á Íslandi. Svo þurfum við ekki að hika við að senda veika einstaklinga aftur til fyrsta landsins sem veitti þeim hæli, ef þar fá þeir betri heilbrigðisþjónustu en hér. Erlendu fólki er enginn greiði gerður með því að láta það velkjast hér í löngu sprungnu heilbrigðiskerfi og bíða með okkur hinum í mörg ár eftir þjónustu. Það er heldur ekki sanngjarnt gagnvart íbúum þessa lands að fá enga heilbrigðisþjónustu vegna þess að hælisleitendur og ferðamenn ganga fyrir. Fólk þorir ekki að segja þetta upphátt því þar með er það stimplað útlendingahatarar (sem reyndar er hræðileg íslenska) og eitthvað þaðan af verra. Við verðum að vera raunsæ og þora að leysa málið. Lýðræðisflokkurinn hefur hugrekki til að breyta þessu. Höfundur er rithöfundur og í 2. sæti Lýðræðisflokksins í Reykjavík norður.
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun