Þetta með verðgildin Matthildur Björnsdóttir skrifar 25. nóvember 2024 18:01 Er að verða enn flóknara í heimi með svo mikið meira af öllu um tækifæri, en hafði verið um aldir. Grein Arnars Þórs Jónssonar: Rödd Friðar þarf að hljóma skærar, er svo sönn. Það þarf að finna leiðir til að svo verði í öllum þessum darraðardansi efnishyggju og stöðugildis snobb og áherslu, sem hefur afvegaleitt svo margt í hugum of margra. Ég var ung þegar Kennedy kom út til að verða forseti Bandaríkjanna. Og ég upplifði það og skynjaði þannig að hann væri sá sem myndi lyfta hinu þunga skýi í andrúmsloftinu, sem ég upplifði vera yfir heiminum á þeim tímum. Ef mannslíf á að vera séð sem það dýrmætasta á jörðu? Þá virðist það vera hin mesta lygi eins og við sjáum í dag í tveim stríðum eftir svo mörg önnur þar sem ótal mannverur voru og eru drepnar á forsendum Egóa geðveikra einstaklinga. Mannvera sem náðu og ná enn að fá þær stöður og völd sem létu og láta þá réttlæta það fyrir sjálfum sér að dreifa Egói sínu út í græðgi til að stela landi annarra þjóða, drepa og eyðileggja. Það að sjá núna að það sé rætt: Eins og eðlileg viðskipti „Business as usual“ að Pútin hafi rétt á slíku og Hamas og leiðtogi Ísraels Netanahju í miðausturlöndum. Og enginn stigið inn til að stöðva útrýminguna og eyðileggingarnar í Ukrainu og á Gaza. Brjálæði sem hefur gengið á í meira en ár. Of lítið hefur verið gert til að stöðva það í alvöru. Að vitna slíkt setur þau verðgildi yfirvalda trúarbragða og stjórnvalda um dýrmæti mannlífa í spurninga-hólfið? Af hverju er ekkert gert til að hindra eða stoppa slíkt. Þau viðhorf verða svo enn hræsnisfyllri, þegar þjóðarleiðtogar vilja líka ráða yfir líkömum kvenna og sjá þær sem búdýr til undaneldis. Sem virðist vera til að hafa fleiri mannverur til að drepa. En vilja ekki leyfa getnaðarvarnir né þungunarrof. Svo sjáum við Trump vera í fínu lagi með að menn nauðgi konum og gefur þeim stöðu í sínu nýja ráðuneyti. En einn þeirra hætti þó við að taka stöðuna. Það er því snúið og maður spyr sig hvort það séu einhver alvöru verðgildi í heiminum sem allir geti verið sammála um og lifað frá og standi við það. Egóin í þeim sem hafa mjög litla alvöru visku eða mannúð. En þeim mun meiri hugmyndir um að ráðstafa skattpeningum þjóðar sinnar í vasa fárra vina, er það sem er eitt af stóru vandræðunum í heiminum. Svo hafa verið allskonar brenglanir um verðgildi af hálfu trúarstofnana. Brenglanir sem hafa ekki haft þá útkomu sem Goðsagnar formúlur þeirra töldu að ættu að virka. Þeir virtust telja að mannverur væru staðlaðar eins og þau sáu kvenkyn vera eða eiga að vera. Allar konur í augum þeirra virtust vera eins, og ættu að vera undirgefnar og hlýðnar. Þeir neituðu að skilja að kvenkyn eru einstaklingar sem hafa sinn mismunandi tilgang fyrir líf sitt, og eiga rétt á að uppgötva hann í sínum eigin tíma og rúmi. Það var af því hvernig þau sáu kynin, getnaðarfærakerfin og getnað sem tafl en vildu ekki fræða um virkni þeirra. Jafnvel um miðja síðustu öld, notuðu þeir völd sín sem vopn til að neita unga fólkinu um að læra hvernig börnin yrðu til. En settu þau svo í hræðileg mál sem höfðu hlýtt kröfu kynhvatar og sál hafði sest að þar. Þá var það ekki séð né lifað sem Guðsgjöf heldur fyrir marga að upplifa líf sín sett á skjön. Greinar á blöðum í dag eru að sýna afleiðingar slíks í hinum ýmsu útgáfum sem samt eru ekki greinileg í augum og hugum allra. En fræðingar sem skilja afleiðingar andlegs ofbeldis, og þær ótal leiðir misnotkunar hafa það á hreinu. Það sem ég lærði af lífi mínu á Íslandi, var að ef foreldrar höfðu lent í ofstjórn presta. Þá voru þau ófær um að vera einlæg um eigið sjálf og tilfinningar við börn sín og aðra, en þau sem höfðu valið að vera saman, og vildu fá börnin áður en þau komu höfðu sambönd í hollu flæði og tengingar sem entust. Hvernig foreldri sem ég væri séð, sem var að fyrir hálfri öld gat gift kona ákveðið að vera heima og sinna börnum sínum. Þar sem ein laun dugðu fyrir nauðsynjum. Og ég gat verið heima með þeim og sinnt þeim, og örvað heilabú þeirra eitthvað, sem engin fræðsla var þó um á Íslandi þá. Nú hafa hugmyndir hægri stjórnmálaliða endað þá möguleika í mörgum löndum heims með annarskonar sýn á hvernig eigi að ráðstafa og nýta skattpeninga þjóða. Sem þá væri skýringin á alla vega hluta af hugrænni vansælu ungu kynslóðarinnar. Ég ólst upp við að heyra presta segja eitt og annað, en aldrei fræddu þeir um mikilvægi þess að við mannverur lærðum almennilega um það hver við værum. Það voru aðrir aðilar sem komu upp með þau fræði. ég hafði heilt hlaðborð af tækifærum í formi námskeiða, bóka og allskonar tarna eftir að koma til Ástralíu. Svo eru það tíu daga hugleiðslutarnir. Leiðir til að endurstilla heilabúin fyrir betri útkomu í lífinu Ég fór í eina slíka sem var í tíu daga árið 2004. Þar lærði ég að fræðin voru blanda af tækni í hugleiðslu, en um leið líka kenningum frá þeim fornu viðhorfum að halda mannverum sem hópsálum. Þau sem settu það upp hér voru að nota viðhorf frá leiðtoga í Indlandi síðan fyrir um hundrað árum. Sá einstaklingur vildi halda fólki í Indlandi sem hópsálum án „einstaklings uppgötvunar. Ég var ekki þar til að taka við þeirri kenningu. Bara til að hugleiða. Seta í svo marga klukkutíma á dag í tíu daga með athyglina á þriðja auganu og á efri vör, gerir eitthvað í heilabúi manns. Mri skön á Búddha munkum staðfestir að það endurraðar heilanum til betri stöðu. En hjátrúin sem var í gangi hjá þessu liði, var til dæmis sú: Að við konur máttum ekki sitja á stól, sem karlkyn hafði setið á, þegar við töluðum við kennarann. Það var séð sem hættulegt! Smitandi!. Og kynin voru aðskilin í salnum sem við vorum í. Nema í upphafi þegar við komum, og svo að lokum áður en við fórum heim. Svo mátti ekki vera með alvöru steina sem er þó séð af Búddhisma og Ný aldar skilningi sem veita eitthvað sem er þó ekki sýnilegt. En einstaklingar skynja mismun í orku mismunandi steina. Og mikið af þeim eru í heilunar herbergi mínu. Við máttum ekki tala, nema við kennarann þegar það gerðist. Og svo við konuna sem var með umsjónina yfir törninni. Hún hafði líka mjög sérkennilega trú um svo margt. Ég mátti til dæmis ekki tala sjálf við manninn minn í síma þegar törninni var lokið. Hún sá sig eiga að sjá um það, sem var snúið að skilja tilganginn í. Hvaða verðgildi áttu það að vera? Hvernig getur mannkyn bætt ástandið Svo hvað og hvernig eigum við að setja verðgildin sem við getum látið allt heila kerfið og þjóðir lifa. Á mannkyn að sjá það sem í lagi að Egóistar ráðist inn í lönd annarra drepi alla og eyðileggi allar byggingar. Hvernig passar það við þá kenningu að æðri öfl þarna úti séu að sjá um ást og frið, þegar það er ekki satt. Hvernig endursetjum við hvað verðgildi mannkyns skuli verða um í framtíðinni það með allri þeirri fjölbreytni sem er föl. Og öllum þeim einstaklingum sem þurfa að uppfylla tilgang sinn og ástæðu fyrir að fæðast hér á jörðu og vonandi ekki til að drepa til að ná markmiðinu. Væri kannski gagnlegt að allir gengu í gegn um tíu daga hugleiðslutarnir á hverju ári eða með einhverju reglulega millibili, sem hluta af bæði skólakerfi og vinnustöðum? Eða sem heimaverkefni. Þá meina ég ekki frá þeim hjá-trúar atriðum sem ég hef nefnt, heldur öðrum sem myndu stilla heilabúin eins og almennur Buddhismi kennir í dag. Það eru ekki allir með þá hjátrú sem var í gangi í þessu tilfelli. Hugleiðsla þá að vera stuðningur fyrir mannverur til að læra að vera í gagnlegum tjáskipta samböndum og friði. Svo óska ég Arnari Þór alls góðs í að skapa skærari friðar hljóma fyrir framtíð landsins og heims.... Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langan tíma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé skrifar Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason skrifar Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell skrifar Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar Skoðun Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson skrifar Sjá meira
Er að verða enn flóknara í heimi með svo mikið meira af öllu um tækifæri, en hafði verið um aldir. Grein Arnars Þórs Jónssonar: Rödd Friðar þarf að hljóma skærar, er svo sönn. Það þarf að finna leiðir til að svo verði í öllum þessum darraðardansi efnishyggju og stöðugildis snobb og áherslu, sem hefur afvegaleitt svo margt í hugum of margra. Ég var ung þegar Kennedy kom út til að verða forseti Bandaríkjanna. Og ég upplifði það og skynjaði þannig að hann væri sá sem myndi lyfta hinu þunga skýi í andrúmsloftinu, sem ég upplifði vera yfir heiminum á þeim tímum. Ef mannslíf á að vera séð sem það dýrmætasta á jörðu? Þá virðist það vera hin mesta lygi eins og við sjáum í dag í tveim stríðum eftir svo mörg önnur þar sem ótal mannverur voru og eru drepnar á forsendum Egóa geðveikra einstaklinga. Mannvera sem náðu og ná enn að fá þær stöður og völd sem létu og láta þá réttlæta það fyrir sjálfum sér að dreifa Egói sínu út í græðgi til að stela landi annarra þjóða, drepa og eyðileggja. Það að sjá núna að það sé rætt: Eins og eðlileg viðskipti „Business as usual“ að Pútin hafi rétt á slíku og Hamas og leiðtogi Ísraels Netanahju í miðausturlöndum. Og enginn stigið inn til að stöðva útrýminguna og eyðileggingarnar í Ukrainu og á Gaza. Brjálæði sem hefur gengið á í meira en ár. Of lítið hefur verið gert til að stöðva það í alvöru. Að vitna slíkt setur þau verðgildi yfirvalda trúarbragða og stjórnvalda um dýrmæti mannlífa í spurninga-hólfið? Af hverju er ekkert gert til að hindra eða stoppa slíkt. Þau viðhorf verða svo enn hræsnisfyllri, þegar þjóðarleiðtogar vilja líka ráða yfir líkömum kvenna og sjá þær sem búdýr til undaneldis. Sem virðist vera til að hafa fleiri mannverur til að drepa. En vilja ekki leyfa getnaðarvarnir né þungunarrof. Svo sjáum við Trump vera í fínu lagi með að menn nauðgi konum og gefur þeim stöðu í sínu nýja ráðuneyti. En einn þeirra hætti þó við að taka stöðuna. Það er því snúið og maður spyr sig hvort það séu einhver alvöru verðgildi í heiminum sem allir geti verið sammála um og lifað frá og standi við það. Egóin í þeim sem hafa mjög litla alvöru visku eða mannúð. En þeim mun meiri hugmyndir um að ráðstafa skattpeningum þjóðar sinnar í vasa fárra vina, er það sem er eitt af stóru vandræðunum í heiminum. Svo hafa verið allskonar brenglanir um verðgildi af hálfu trúarstofnana. Brenglanir sem hafa ekki haft þá útkomu sem Goðsagnar formúlur þeirra töldu að ættu að virka. Þeir virtust telja að mannverur væru staðlaðar eins og þau sáu kvenkyn vera eða eiga að vera. Allar konur í augum þeirra virtust vera eins, og ættu að vera undirgefnar og hlýðnar. Þeir neituðu að skilja að kvenkyn eru einstaklingar sem hafa sinn mismunandi tilgang fyrir líf sitt, og eiga rétt á að uppgötva hann í sínum eigin tíma og rúmi. Það var af því hvernig þau sáu kynin, getnaðarfærakerfin og getnað sem tafl en vildu ekki fræða um virkni þeirra. Jafnvel um miðja síðustu öld, notuðu þeir völd sín sem vopn til að neita unga fólkinu um að læra hvernig börnin yrðu til. En settu þau svo í hræðileg mál sem höfðu hlýtt kröfu kynhvatar og sál hafði sest að þar. Þá var það ekki séð né lifað sem Guðsgjöf heldur fyrir marga að upplifa líf sín sett á skjön. Greinar á blöðum í dag eru að sýna afleiðingar slíks í hinum ýmsu útgáfum sem samt eru ekki greinileg í augum og hugum allra. En fræðingar sem skilja afleiðingar andlegs ofbeldis, og þær ótal leiðir misnotkunar hafa það á hreinu. Það sem ég lærði af lífi mínu á Íslandi, var að ef foreldrar höfðu lent í ofstjórn presta. Þá voru þau ófær um að vera einlæg um eigið sjálf og tilfinningar við börn sín og aðra, en þau sem höfðu valið að vera saman, og vildu fá börnin áður en þau komu höfðu sambönd í hollu flæði og tengingar sem entust. Hvernig foreldri sem ég væri séð, sem var að fyrir hálfri öld gat gift kona ákveðið að vera heima og sinna börnum sínum. Þar sem ein laun dugðu fyrir nauðsynjum. Og ég gat verið heima með þeim og sinnt þeim, og örvað heilabú þeirra eitthvað, sem engin fræðsla var þó um á Íslandi þá. Nú hafa hugmyndir hægri stjórnmálaliða endað þá möguleika í mörgum löndum heims með annarskonar sýn á hvernig eigi að ráðstafa og nýta skattpeninga þjóða. Sem þá væri skýringin á alla vega hluta af hugrænni vansælu ungu kynslóðarinnar. Ég ólst upp við að heyra presta segja eitt og annað, en aldrei fræddu þeir um mikilvægi þess að við mannverur lærðum almennilega um það hver við værum. Það voru aðrir aðilar sem komu upp með þau fræði. ég hafði heilt hlaðborð af tækifærum í formi námskeiða, bóka og allskonar tarna eftir að koma til Ástralíu. Svo eru það tíu daga hugleiðslutarnir. Leiðir til að endurstilla heilabúin fyrir betri útkomu í lífinu Ég fór í eina slíka sem var í tíu daga árið 2004. Þar lærði ég að fræðin voru blanda af tækni í hugleiðslu, en um leið líka kenningum frá þeim fornu viðhorfum að halda mannverum sem hópsálum. Þau sem settu það upp hér voru að nota viðhorf frá leiðtoga í Indlandi síðan fyrir um hundrað árum. Sá einstaklingur vildi halda fólki í Indlandi sem hópsálum án „einstaklings uppgötvunar. Ég var ekki þar til að taka við þeirri kenningu. Bara til að hugleiða. Seta í svo marga klukkutíma á dag í tíu daga með athyglina á þriðja auganu og á efri vör, gerir eitthvað í heilabúi manns. Mri skön á Búddha munkum staðfestir að það endurraðar heilanum til betri stöðu. En hjátrúin sem var í gangi hjá þessu liði, var til dæmis sú: Að við konur máttum ekki sitja á stól, sem karlkyn hafði setið á, þegar við töluðum við kennarann. Það var séð sem hættulegt! Smitandi!. Og kynin voru aðskilin í salnum sem við vorum í. Nema í upphafi þegar við komum, og svo að lokum áður en við fórum heim. Svo mátti ekki vera með alvöru steina sem er þó séð af Búddhisma og Ný aldar skilningi sem veita eitthvað sem er þó ekki sýnilegt. En einstaklingar skynja mismun í orku mismunandi steina. Og mikið af þeim eru í heilunar herbergi mínu. Við máttum ekki tala, nema við kennarann þegar það gerðist. Og svo við konuna sem var með umsjónina yfir törninni. Hún hafði líka mjög sérkennilega trú um svo margt. Ég mátti til dæmis ekki tala sjálf við manninn minn í síma þegar törninni var lokið. Hún sá sig eiga að sjá um það, sem var snúið að skilja tilganginn í. Hvaða verðgildi áttu það að vera? Hvernig getur mannkyn bætt ástandið Svo hvað og hvernig eigum við að setja verðgildin sem við getum látið allt heila kerfið og þjóðir lifa. Á mannkyn að sjá það sem í lagi að Egóistar ráðist inn í lönd annarra drepi alla og eyðileggi allar byggingar. Hvernig passar það við þá kenningu að æðri öfl þarna úti séu að sjá um ást og frið, þegar það er ekki satt. Hvernig endursetjum við hvað verðgildi mannkyns skuli verða um í framtíðinni það með allri þeirri fjölbreytni sem er föl. Og öllum þeim einstaklingum sem þurfa að uppfylla tilgang sinn og ástæðu fyrir að fæðast hér á jörðu og vonandi ekki til að drepa til að ná markmiðinu. Væri kannski gagnlegt að allir gengu í gegn um tíu daga hugleiðslutarnir á hverju ári eða með einhverju reglulega millibili, sem hluta af bæði skólakerfi og vinnustöðum? Eða sem heimaverkefni. Þá meina ég ekki frá þeim hjá-trúar atriðum sem ég hef nefnt, heldur öðrum sem myndu stilla heilabúin eins og almennur Buddhismi kennir í dag. Það eru ekki allir með þá hjátrú sem var í gangi í þessu tilfelli. Hugleiðsla þá að vera stuðningur fyrir mannverur til að læra að vera í gagnlegum tjáskipta samböndum og friði. Svo óska ég Arnari Þór alls góðs í að skapa skærari friðar hljóma fyrir framtíð landsins og heims.... Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langan tíma.
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun