Fúskið, letin, hugleysið og spillingin Björn Þorláksson skrifar 27. nóvember 2024 10:01 Handhafar varðhundshlutverksins hjá Rúv þurfa með örfáum undantekningum að gera betur í að greina fyrir þjóðinni hvers vegna við göngum til kosninga á laugardaginn. Við göngum til kosninga í brjáluðu veðri, í myrkri um miðjan vetur vegna þess að ríkisstjórnin sprakk. Og ríkisstjórnin sprakk vegna spillingar, óheilinda og ömurlegrar efnahagsstjórnar. Hún sprakk vegna þess að henni var stýrt undir lokin af spilltasta stjórnmálamanni samtímans samkvæmt fjölmörgum viðhorfskönnunum sem gerðar hafa verið um álit landsmanna. Fjöldi spillingarmála hans talar sínu máli. 45.000 Íslendingar reyndu að afþakka þjónustu þessa manns fyrir skemmstu en án árangurs. Nú horfir þó í að við losnum við hann. Um það má ekki tala Átta milljarða fær Rúv í forgjöf umfram alla aðra fjölmiðla hér á landi. Til þess eins nú um stundir að ræða það ekki sem allur almenningur ræðir frá morgni til kvölds. Til dæmis orsök stjórnarslitanna og óvinsældir formans Sjálfstæðisflokksins. Fjölmiðill sem nýtur svo gríðarlegra forréttinda (en býr því miður ekki lengur yfir faglegum yfirburðum) þarf að leggja einstaka áherslu á varðhundshlutverkið, sem er annað orð yfir eftirlits- og aðhaldshlutverk fjölmiðla. Einkum á tímum mikilla þjóðfélagsbreytinga. En það er eins og rúvarar hafi gleymt allri spillingunni, eins og að Rúv líti undan því að stór hluti landsmanna lepur dauðann úr skel vegna spillingar, kaupmáttur ungs fólks hefur ekki vaxið í tvo áratugi, drjúgur hluti hins íslenska alþýðufólks er í allt að þrefaldri vinnu til að hafa efni á morgunkorninu handa börnunum okkar. Fólk í erfiðisvinnu slítur sér út fyrir sextugt. Afturhvarf til tíma fátæktar og bágrar heilsu hér á landi. Í boði fráfarandi stjórnvalda. Í stað þess að allir hafi nóg og ætti að vera vegna auðlinda landsmanna eru hér tvö þjóðarbrot, þar sem minnihlutinn á næstum allt en meirihlutinn lítið sem ekki neitt. Þegar ég vann á Rúv fyrir tveimur áratugum, áttuðu flestir fréttamenn sig jafnan á því að þegar fólkið í landinu segir hingað og ekki lengra og umbyltir stjórnarfari eins og nú er í pípunum samkvæmt skoðanakönnum, þá hefur eitthvað stórt og hrikalegt gerst í heimi stjórnmálanna, sem almenningi finnst óverjandi. En Rúv segir bara pass. Jafnvel ríkisbankar hafa í skjóli stjórnmálanna hegðað sér undanfarið eins og rányrkjufyrirtæki í einkaeigu. Reist sér stjórnlaust hallir fyrir tugi milljarða. Bankarnir hafa frekjast inn á dýrustu lóðir á sama tíma og hundruð íslenskra ungmenna flýja land. Nú er svo komið að vegna húsnæðisskorts og kostnaðar við húsnsæði gerir Ísland ekki ráð fyrir að önnur börn en útsæði hinna ríku fái þak yfir höfuðið. Þess vegna blasir við bylting í stjórnarfari. Bankarnir planta sér þar sem ætti að rísa menningarrými fyrir svangan almenning. Menningarrými til heiðurs hins lúbarða Íslendings fyrir að hafa þraukað af ömurleg stjórnvöld. Bankarnir nenna ekki lengur að láta eigin arkitekta teikna inn þjónusturými fyrir almenning þegar nýjar hallir eru rissaðar upp. Og fyrir bókelska minni ég á kafla sem allt fjölmiðlafólk ætti að lesa - Að læka Íslandsbanka - í spillingarsögunni Besti vinur aðal, bók sem er nýkomin út en samt nánast uppseld og verið að prenta annað upplag vegna þess að landsmenn þekkja spillinguna og vilja lesa meira um spillinguna þótt Rúvarar skili auðu. Ég ætla rétt að vona að sú stund renni upp og helst í dag að rúvarar geri sér grein fyrir því sem flest fólk í hópi almennings virðist hafa áttað sig á, að þar sem Ísland er orðið eins gjörspillt land og raun ber vitni, þarf viðsnúning í mönnun ráðandi kerfa. Sú er helsta ástæða þess að skoðanakannanir hafa um langt skeið sýnt að landsmenn ætla að gefa spillingu ráðandi afla hér á landi rauða spjaldið á laugardaginn. Ég elska Rúv Fjölmiðlar eru hluti spillingarvandans hér á landi. Rúv gæti verið hluti lausnarinnar en er það alls ekki, þvert á móti. Ég elska Ríkisútvarpið og vil veg Rúv sem mestan, ég vil öflugt og óhrætt, sjálfstætt almannaútvarp. Ekki værukæra starfsmenn sem segja bara pass. Gleymum ekki að þegar fúsk og hugleysi ræður ríkjum er styst í spillinguna. Hefði þeim sem stóðu að Frönsku byltingunni forðum dottið í hug að bjóða almenningi upp á knúz- og hróshring eins og fréttastofa landsmanna bauð okkur upp á eftir fyrri umræðurnar í sjónvarpi meðal leiðtoga flokkanna um daginn? Það sem þau áttu að tala um Það sem þau í Silfrinu síðastliðið mánudagskvöld hefðu átt að ræða er að sjálft tjáningarfrelsið er í hættu vegna þess að sama fólkið er að kaupa allt upp. Og einnig atvinnulíf okkar almúgans. Þess vegna er sérstök ástæða fyrir Rúv að girða sig af krafti í brók. "Til að toppa græðgina og spillinguna hækkuðu bankarnir vexti á verðtryggðum húsnæðislánum sem Seðlabankinn hefur rekið stóran hluta þjóðarinnar í með okurvaxta stefnu sinni. Og þrátt fyrir aumingjalega vaxtalækkun er vaxtamunur bankanna, álagning, að aukast vegna þessa,“ segir Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR. „Bankarnir græða sem aldrei fyrr. Hreinar vaxtatekjur og þjónustugjöld námu 145 milljörðum fyrstu 9 mánuði ársins hjá bönkunum þremur. Þetta er tvöföld sú upphæð sem kostaði að kaupa allt íbúðarhúsnæði í Grindavík. ÞRÍR BANKAR! NÍU MÁNUÐIR!" Um þetta ætti Ríkisútvarpið að fjalla. Ef Rúv ætlar að standa sig í hlutverkinu hornsteinn lýðræðis. Því vegna auðræðis er að okkur sótt um ýmsum áttum þessa dagana og varnir eru minni en ella vegna þess að spilling hefur verið inngróið mein í tíð fráfarandi ríkisstjórnar. Mig langar að lokum að hvetja alla landsmenn til að nýta kosningaréttinn. Höfundur er blaðamaður og rithöfundur, skipar 3. sætið í Reykjavík norður fyrir Flokk fólksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Flokkur fólksins Mest lesið Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson Skoðun Skoðun Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson skrifar Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar Skoðun Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Cardenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Sjá meira
Handhafar varðhundshlutverksins hjá Rúv þurfa með örfáum undantekningum að gera betur í að greina fyrir þjóðinni hvers vegna við göngum til kosninga á laugardaginn. Við göngum til kosninga í brjáluðu veðri, í myrkri um miðjan vetur vegna þess að ríkisstjórnin sprakk. Og ríkisstjórnin sprakk vegna spillingar, óheilinda og ömurlegrar efnahagsstjórnar. Hún sprakk vegna þess að henni var stýrt undir lokin af spilltasta stjórnmálamanni samtímans samkvæmt fjölmörgum viðhorfskönnunum sem gerðar hafa verið um álit landsmanna. Fjöldi spillingarmála hans talar sínu máli. 45.000 Íslendingar reyndu að afþakka þjónustu þessa manns fyrir skemmstu en án árangurs. Nú horfir þó í að við losnum við hann. Um það má ekki tala Átta milljarða fær Rúv í forgjöf umfram alla aðra fjölmiðla hér á landi. Til þess eins nú um stundir að ræða það ekki sem allur almenningur ræðir frá morgni til kvölds. Til dæmis orsök stjórnarslitanna og óvinsældir formans Sjálfstæðisflokksins. Fjölmiðill sem nýtur svo gríðarlegra forréttinda (en býr því miður ekki lengur yfir faglegum yfirburðum) þarf að leggja einstaka áherslu á varðhundshlutverkið, sem er annað orð yfir eftirlits- og aðhaldshlutverk fjölmiðla. Einkum á tímum mikilla þjóðfélagsbreytinga. En það er eins og rúvarar hafi gleymt allri spillingunni, eins og að Rúv líti undan því að stór hluti landsmanna lepur dauðann úr skel vegna spillingar, kaupmáttur ungs fólks hefur ekki vaxið í tvo áratugi, drjúgur hluti hins íslenska alþýðufólks er í allt að þrefaldri vinnu til að hafa efni á morgunkorninu handa börnunum okkar. Fólk í erfiðisvinnu slítur sér út fyrir sextugt. Afturhvarf til tíma fátæktar og bágrar heilsu hér á landi. Í boði fráfarandi stjórnvalda. Í stað þess að allir hafi nóg og ætti að vera vegna auðlinda landsmanna eru hér tvö þjóðarbrot, þar sem minnihlutinn á næstum allt en meirihlutinn lítið sem ekki neitt. Þegar ég vann á Rúv fyrir tveimur áratugum, áttuðu flestir fréttamenn sig jafnan á því að þegar fólkið í landinu segir hingað og ekki lengra og umbyltir stjórnarfari eins og nú er í pípunum samkvæmt skoðanakönnum, þá hefur eitthvað stórt og hrikalegt gerst í heimi stjórnmálanna, sem almenningi finnst óverjandi. En Rúv segir bara pass. Jafnvel ríkisbankar hafa í skjóli stjórnmálanna hegðað sér undanfarið eins og rányrkjufyrirtæki í einkaeigu. Reist sér stjórnlaust hallir fyrir tugi milljarða. Bankarnir hafa frekjast inn á dýrustu lóðir á sama tíma og hundruð íslenskra ungmenna flýja land. Nú er svo komið að vegna húsnæðisskorts og kostnaðar við húsnsæði gerir Ísland ekki ráð fyrir að önnur börn en útsæði hinna ríku fái þak yfir höfuðið. Þess vegna blasir við bylting í stjórnarfari. Bankarnir planta sér þar sem ætti að rísa menningarrými fyrir svangan almenning. Menningarrými til heiðurs hins lúbarða Íslendings fyrir að hafa þraukað af ömurleg stjórnvöld. Bankarnir nenna ekki lengur að láta eigin arkitekta teikna inn þjónusturými fyrir almenning þegar nýjar hallir eru rissaðar upp. Og fyrir bókelska minni ég á kafla sem allt fjölmiðlafólk ætti að lesa - Að læka Íslandsbanka - í spillingarsögunni Besti vinur aðal, bók sem er nýkomin út en samt nánast uppseld og verið að prenta annað upplag vegna þess að landsmenn þekkja spillinguna og vilja lesa meira um spillinguna þótt Rúvarar skili auðu. Ég ætla rétt að vona að sú stund renni upp og helst í dag að rúvarar geri sér grein fyrir því sem flest fólk í hópi almennings virðist hafa áttað sig á, að þar sem Ísland er orðið eins gjörspillt land og raun ber vitni, þarf viðsnúning í mönnun ráðandi kerfa. Sú er helsta ástæða þess að skoðanakannanir hafa um langt skeið sýnt að landsmenn ætla að gefa spillingu ráðandi afla hér á landi rauða spjaldið á laugardaginn. Ég elska Rúv Fjölmiðlar eru hluti spillingarvandans hér á landi. Rúv gæti verið hluti lausnarinnar en er það alls ekki, þvert á móti. Ég elska Ríkisútvarpið og vil veg Rúv sem mestan, ég vil öflugt og óhrætt, sjálfstætt almannaútvarp. Ekki værukæra starfsmenn sem segja bara pass. Gleymum ekki að þegar fúsk og hugleysi ræður ríkjum er styst í spillinguna. Hefði þeim sem stóðu að Frönsku byltingunni forðum dottið í hug að bjóða almenningi upp á knúz- og hróshring eins og fréttastofa landsmanna bauð okkur upp á eftir fyrri umræðurnar í sjónvarpi meðal leiðtoga flokkanna um daginn? Það sem þau áttu að tala um Það sem þau í Silfrinu síðastliðið mánudagskvöld hefðu átt að ræða er að sjálft tjáningarfrelsið er í hættu vegna þess að sama fólkið er að kaupa allt upp. Og einnig atvinnulíf okkar almúgans. Þess vegna er sérstök ástæða fyrir Rúv að girða sig af krafti í brók. "Til að toppa græðgina og spillinguna hækkuðu bankarnir vexti á verðtryggðum húsnæðislánum sem Seðlabankinn hefur rekið stóran hluta þjóðarinnar í með okurvaxta stefnu sinni. Og þrátt fyrir aumingjalega vaxtalækkun er vaxtamunur bankanna, álagning, að aukast vegna þessa,“ segir Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR. „Bankarnir græða sem aldrei fyrr. Hreinar vaxtatekjur og þjónustugjöld námu 145 milljörðum fyrstu 9 mánuði ársins hjá bönkunum þremur. Þetta er tvöföld sú upphæð sem kostaði að kaupa allt íbúðarhúsnæði í Grindavík. ÞRÍR BANKAR! NÍU MÁNUÐIR!" Um þetta ætti Ríkisútvarpið að fjalla. Ef Rúv ætlar að standa sig í hlutverkinu hornsteinn lýðræðis. Því vegna auðræðis er að okkur sótt um ýmsum áttum þessa dagana og varnir eru minni en ella vegna þess að spilling hefur verið inngróið mein í tíð fráfarandi ríkisstjórnar. Mig langar að lokum að hvetja alla landsmenn til að nýta kosningaréttinn. Höfundur er blaðamaður og rithöfundur, skipar 3. sætið í Reykjavík norður fyrir Flokk fólksins.
Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun
Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar
Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar
Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun