Afstaða forsætisráðherra til varnar- og öryggismála mikið áhyggjuefni! Ole Anton Bieltvedt skrifar 10. mars 2025 06:04 Það var undirrituðum gleðiefni, þegar úrslit þingkosninganna 30. nóvember sl. lágu fyrir og ljóst var, að þeir þingflokkar, sem í millitíðinni hafa myndað ríkistjórn, höfðu unnið. Mér leizt líka í grundvallar atriðum vel á ríkisstjórnina, sem mynduð var 21. desember. Í stórum dráttum færi þar gott lið. Ég hafði þó áhyggjur af því, að þarna væri mikið til ungt og óreynt fólk, þótt flest virtist klárt. Sumir, líka ráðherrar, líka forsætisráðherra, með mjög þrönga og einhliða reynslu og þá um leið vart með þá þekkingu og kunnáttu, þann þroska og þá dómgreind, sem reynslan ein veitir. Þetta er áhyggjuefnið: Forstætisráðherra á RÚV 4. marz sl.: „Já, við getum treyst Bandaríkjunum áfram. Það er mjög mikilvægt, að við getum treyst Bandaríkjunum áfram. Þetta hefur verið mjög farsælt varnarsamstarf. Við erum auðvitað líka mjög mikilvæg gagnvart Bandaríkjunum og NATO-ríkjunum í heild sinni út af legu okkar hér í Atlantshafi og út af þeim framleigum sem við veitum til NATO-samstarfsins, í gegnum öryggissvæði á Keflavíkurflugvelli og loftrýmisgæslu og fleira.“ Ekki fór þessi greining vel í undiritaðan, ekki bara það, heldur brýtur hún í bága við skoðun og mat flestra stjórnmálagreinenda og stjórnmála-leiðtoga í Evrópu og víðar. Þeirra mat er einmitt gagnstætt; það er ekkert á Bandaríkin (BNA) lengur að treysta. Þetta snýst ekki um þjóðina, heldur leiðtogann, Donald Tump, hans ríkisstjórn og mögulega framtíðarleiðtoga landsins. Kannske tekur J.D. Vance við af Trump, en það jafngilti væntanlega því, að farið væri úr öskunni í eldinn. Eða einhver annar þeim líkur. J.D. Vance leyfði sér að koma til Evrópu og lýsa því þar yfir, að skert lýðræði Í Evrópu (vegna baráttunnar við ögfaöflin, AfD og aðra, Evrópa vill ekki nýjan Hitler, Mussolini eða Trumpara) væri meiri ógn við Bandaríkin og heiminn en hernaðaruppbygging, hráskinnaleikur og valdabrölt, hættan og ógnin, af Rússlandi og Kína!? Lýðræðið í Evrópu hættulegra!? Er þessi maður og þessi bandaríska valdaklíka með fullu ráði!? Trump hældi Vance í hástert fyrir þennan grunnhyggna og dónalega skammarlestur yfir leiðtogum Evrópu, taldi hann hafa verið réttmætan og frábæran. Í bakgrunni vappaði svo snillings-vitfirringurinn Elon Musk. Skyldi forsætisráðherra hafa fylgzt með þessu? Á fyrra kjörtímabili Trump kom þá þegar upp sú spurning, hvort BNA myndu standa við grein 5 í NATO varnarsamningnum, um það, að árás á eitt bandalagsríkjanna, jafngilti árás á þau öll. M.ö.o, væri þeim öllum skylt að verja hvert annað, eins og árás á eigið land væri. Trump gaf þá þegar til kynna, að hann teldi BNA ekki skuldbundin af þessu grunnákvæði NATO samningsins. Önnur bandalagsríki hefðu ekki staðið við samþykkta stefnu um 2% framlag af VLF til varnarmála. Slík ríki myndu BNA ekki verja. Eins taldi hann vart koma til greina, að BNA færu að steypa sér í stríð, með öllum þeim hörmungum, sem því fylgdu, út af einhverju smáríki, eins og Svartfjallalandi eða Norður Makedóníu. Ísland nefndi hann ekki, enda það enn minna, örríki, og vart teljandi. Þá þegar fyrir 7-8 árum var ljóst, að Trump gerði lítið eða ekkert með þann varnarsamning, sem vestrænt öryggi byggist á. Skyldi forsætisráðherra hafa heyrt eitthvað um þessi mál, eða heldur hún kannske, að Trump sé nú nýr og betri maður!? Á dögunum gerðist það svo aftur, að Trump var spurður um, hvort BNA myndi standa við NATO skuldbindingar sínar, grein 5, gagnvart öðrum aðildaríkjum. Var hann spurður sérstaklega, hvort BNA myndu verja Pólland. Já, honum leizt vel á það, Pólverjar væru flott þjóð, verðu líka miklu fjármagni til varna. Þá var spurt um afstöðuna til varnar Eystrasaltsríkjanna þriggja, sem öll liggja líka langt yfirn 2% markinu til varnarmála, en ekki er ólíklegt, að þau gætu orðið næsta skotmark Pútíns. Þar varð Donald loðinn í tali, taldi ekki sjálfgefið, að BNA myndi verja þær, steypa sér í voða og stríð útaf þessum veigalitlu þjóðum. Vildi þar engu lofa. Grein 5 og grundvallaröryggiskerfi Evrópu grafin og gleymd. Er það þessi leiðtogi, þessi stjórnvöld, sem forsætisráðherra telur gott, alveg öruggt, að treysta og byggja okkar öryggi, frelsi, tilvist og velferð á!? Forsætisráðherra talar um hernaðarlega mikilvæga legur okkar í Atlantshafi. Heldur greinilega að hún gulltryggi okkar stöðu. Þegar BNA lögðu niður herstöðina á Keflavíkurflugvelli 2006, var ein ástæðan sú, að ný eftirlitstækni og nýjar varnar- og stríðsaðferðir hefðu leitt til þess, að ekki væri þörf á Keflavíkurherstöðinni lengur, þannig, að þessum útgjaldalið væri betur varið í önnur varnarverkefni. Eins hefðu áherzlur breytzt; í stað varna í Evrópu, töldu BNA nær og þarfara að styrkja varnar- og hernaðargetu í Asíu og Miðausturlöndum. Mikilvægi Íslands var talið hafa minnkað, en, að því leytinu til, sem það kann enn að vera mikið, er hættan á því að Rússar eða Kínverjar vilji ná því auðvitað að sama skapi mikil. Hér mætti forsætisráðherra líka hugsa til þess, að framlag Íslands til NATO er það lang minnsta allra aðildarþjóða, 0,1-0,14% af VLF, í stað minnst 2,0%, sem sagt örlítið brot af því, sem það ætti að vera. Heldur hún virkilega, að Trump eða hans líkar myndu verja örríkið Ísland út á þessi býti!? Forsætisráðherra talar um þýðingarmikla strategíska legu Íslands og telur, að aðgangur að henni jafngildi mikilvægu framlagi. Þetta er firra fyrir undirrituðum. Allar aðildarþjóðir NATO leggja ekki bara fram sín lönd, heldur líf og limi sinna sona og dætra ásamt með margfölldum hluta sinnar VLF samanborið við Ísland. Við höfum komizt upp með að skálka í skjóli smæðarinnar. Í öllu falli telur undirritaður, að það, að halda landinu varnarlausu og treysta bláum augum á, að BNA muni koma skjótt og vel til hjálpar, verði landið hertekið - það þyrfti sennilega ekki nema einn flugvélarfarm vel vopnaðara hermanna til að hertaka landið, og þá gæti tilraun til að ná því til baka kostað gífurlegar mannlegar hörmungar og eyðileggingu mannvirkja og innviða - bæði grunnhyggið og ábyrgðarlaust. Þessi þróun og staða öll staðfestir endanlega þá þörf, að Evrópa, nú ESB og NATO, bæði bandalögin með höfuðstöðvar í Brüssel, verði að tryggja eigin evrópskar lausnir og framtíðarvelferð, hagsmuni, varnir og öryggi. Uppbygging stóraukinnar evrópskrar varnar- og hernaðargetu er nú þegar hafin, og verður það ESB, sem mun leiða hana, ekki NATO. ESB hefur eigin fjárhag, eigin getu til fjármögnunar og uppbyggingar stórra framkvæmda- og fjárfestingarsjóða, eiginn heila og aflvöðva - sem þróað og víðtækt tolla-/ markaðs- og efnahagsbandalag - en NATO ekki. Von der Leyen lýsti á dögunum því áformi framkvæmdastjórnar ESB, að byggja upp gífurlega sterkan varnar-/hernaðarsjóð, 800 milljarða Evra, til að efla og styrkja varnar- og hernaðargetu ESB-ríkjanna. Var þessi hervæðing, ein sú mesta í sögunni, staðfest á fundi forsætisráðherra ESB-ríkjanna 27 sl. fimmtudag. Jafngildir þessi fjárfesting 116.000 milljörðum ísl. króna. ESB verður því vaxandi kjarni Evrópu, hryggjarstykkið, í öllu tilliti; menningarlegu, tolla-/viðskipta- og efnahagslegu og varnar- og hernaðarlegu. NATO kynni að hverfa/renna inn í ESB. T.a.m. Írland virðist skilja þetta nú þegar; er bara aðili að ESB, ekki að NATO. Í öllu falli hefur ESB tekið frumkvæðið og er það mikilvægt, að allir hér, sem með þessi mál fara og þykjast nokkuð um þau vita, þó það sé ekki einhlítt, skilji þetta! Allir þeir, sem hafa verið hlynntir aðild okkar að NATO, þar sem við höfum fullan aðgang að umræðu og ákvörðunum, getum látið rödd okkar heyrast, ættu nú að styðja fulla aðild okkar að ESB, en ávinningur okkar af fullri aðild þar er í raun langtum meiri og mikilvægari eftir að ESB er líka að verða varnarlegur aflvöðvi Evrópu. Hugmynd forsætisráðherra um, að það væri gott að taka lífinu með ró, kannske í 2-3 ár, fram til 2027, með það að skoða og kjósa um það, hvort þjóðin vilji fara í framhaldsviðræður um mögulega ESB-aðild, en slíkar viðræður eru auðvitað engin skuldbing af neinu tagi, heldur rétt þreifingar, eru fyrir undirrituðum vanhugsaðar og ábyrgðarlausar. Tal um, að áður þurfi að fara fram „þroskuð umræða“ um aðild, líka frá forsætisráðherra komið, er fyrir undirrituðum hugsunarskekkja. Firra. Sú umræða þarf ekki, og getur ekki, farið fram af viti fyrr en búið er að semja og bezt möguleg aðildarsamningsdrög liggja fyrir. Þá fyrst munu menn vita, um hvað verið er að kjósa, þá fyrst munu valkostirnir til umræðu og afstöðu liggja fyrir! Í huga undirritaðs er sú staða komin upp, að það verður að teljast lífsnauðsynlegt, að taka skjót og afgerandi skref til að tryggja varnir og öryggi Íslands á nýjan og virkan hátt, en fyrsta skrefið á þeirri vegferð er að kjósa um framahaldsviðræður við ESB í 3ja ársfjórðungi þessa árs, og hefja þær í þeim 4., verði niðurstaðan „Já“! Höfundur er samfélagsrýnir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Tíðaheilbrigði er lykilatriði í jafnrétti kynjanna Berit Mueller skrifar Skoðun Þjóðarmorð – frá orðfræðilegu sjónarmiði Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Þakkir til starfsfólk Janusar Sigrún Ósk Bergmann skrifar Skoðun Mun gervigreindin senda konur heim? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Frá, frá, frá. Fúsa liggur á Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Nokkur orð um stöðuna Dögg Þrastardóttir skrifar Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun #blessmeta – þriðja grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvernig tryggir þú stærstu fjárfestingu lífins? Berglind Halla Elíasdóttir skrifar Skoðun Ritunarramminn - verkfæri fyrir kennara! Katrín Ósk Þráinsdóttir skrifar Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar Skoðun Feluleikur Þorgerðar Katrínar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ráðalaus ráðherra Högni Elfar Gylfason skrifar Skoðun Spólum til baka Snævar Ingi Sveinsson skrifar Skoðun Sögulegur dómur Hæstaréttar – staðfestir sjálfstæði Alþingis Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að vera fatlaður á Íslandi er full vinna Birna Ösp Traustadóttir skrifar Skoðun Sæluríkið Ísland Einar Helgason skrifar Sjá meira
Það var undirrituðum gleðiefni, þegar úrslit þingkosninganna 30. nóvember sl. lágu fyrir og ljóst var, að þeir þingflokkar, sem í millitíðinni hafa myndað ríkistjórn, höfðu unnið. Mér leizt líka í grundvallar atriðum vel á ríkisstjórnina, sem mynduð var 21. desember. Í stórum dráttum færi þar gott lið. Ég hafði þó áhyggjur af því, að þarna væri mikið til ungt og óreynt fólk, þótt flest virtist klárt. Sumir, líka ráðherrar, líka forsætisráðherra, með mjög þrönga og einhliða reynslu og þá um leið vart með þá þekkingu og kunnáttu, þann þroska og þá dómgreind, sem reynslan ein veitir. Þetta er áhyggjuefnið: Forstætisráðherra á RÚV 4. marz sl.: „Já, við getum treyst Bandaríkjunum áfram. Það er mjög mikilvægt, að við getum treyst Bandaríkjunum áfram. Þetta hefur verið mjög farsælt varnarsamstarf. Við erum auðvitað líka mjög mikilvæg gagnvart Bandaríkjunum og NATO-ríkjunum í heild sinni út af legu okkar hér í Atlantshafi og út af þeim framleigum sem við veitum til NATO-samstarfsins, í gegnum öryggissvæði á Keflavíkurflugvelli og loftrýmisgæslu og fleira.“ Ekki fór þessi greining vel í undiritaðan, ekki bara það, heldur brýtur hún í bága við skoðun og mat flestra stjórnmálagreinenda og stjórnmála-leiðtoga í Evrópu og víðar. Þeirra mat er einmitt gagnstætt; það er ekkert á Bandaríkin (BNA) lengur að treysta. Þetta snýst ekki um þjóðina, heldur leiðtogann, Donald Tump, hans ríkisstjórn og mögulega framtíðarleiðtoga landsins. Kannske tekur J.D. Vance við af Trump, en það jafngilti væntanlega því, að farið væri úr öskunni í eldinn. Eða einhver annar þeim líkur. J.D. Vance leyfði sér að koma til Evrópu og lýsa því þar yfir, að skert lýðræði Í Evrópu (vegna baráttunnar við ögfaöflin, AfD og aðra, Evrópa vill ekki nýjan Hitler, Mussolini eða Trumpara) væri meiri ógn við Bandaríkin og heiminn en hernaðaruppbygging, hráskinnaleikur og valdabrölt, hættan og ógnin, af Rússlandi og Kína!? Lýðræðið í Evrópu hættulegra!? Er þessi maður og þessi bandaríska valdaklíka með fullu ráði!? Trump hældi Vance í hástert fyrir þennan grunnhyggna og dónalega skammarlestur yfir leiðtogum Evrópu, taldi hann hafa verið réttmætan og frábæran. Í bakgrunni vappaði svo snillings-vitfirringurinn Elon Musk. Skyldi forsætisráðherra hafa fylgzt með þessu? Á fyrra kjörtímabili Trump kom þá þegar upp sú spurning, hvort BNA myndu standa við grein 5 í NATO varnarsamningnum, um það, að árás á eitt bandalagsríkjanna, jafngilti árás á þau öll. M.ö.o, væri þeim öllum skylt að verja hvert annað, eins og árás á eigið land væri. Trump gaf þá þegar til kynna, að hann teldi BNA ekki skuldbundin af þessu grunnákvæði NATO samningsins. Önnur bandalagsríki hefðu ekki staðið við samþykkta stefnu um 2% framlag af VLF til varnarmála. Slík ríki myndu BNA ekki verja. Eins taldi hann vart koma til greina, að BNA færu að steypa sér í stríð, með öllum þeim hörmungum, sem því fylgdu, út af einhverju smáríki, eins og Svartfjallalandi eða Norður Makedóníu. Ísland nefndi hann ekki, enda það enn minna, örríki, og vart teljandi. Þá þegar fyrir 7-8 árum var ljóst, að Trump gerði lítið eða ekkert með þann varnarsamning, sem vestrænt öryggi byggist á. Skyldi forsætisráðherra hafa heyrt eitthvað um þessi mál, eða heldur hún kannske, að Trump sé nú nýr og betri maður!? Á dögunum gerðist það svo aftur, að Trump var spurður um, hvort BNA myndi standa við NATO skuldbindingar sínar, grein 5, gagnvart öðrum aðildaríkjum. Var hann spurður sérstaklega, hvort BNA myndu verja Pólland. Já, honum leizt vel á það, Pólverjar væru flott þjóð, verðu líka miklu fjármagni til varna. Þá var spurt um afstöðuna til varnar Eystrasaltsríkjanna þriggja, sem öll liggja líka langt yfirn 2% markinu til varnarmála, en ekki er ólíklegt, að þau gætu orðið næsta skotmark Pútíns. Þar varð Donald loðinn í tali, taldi ekki sjálfgefið, að BNA myndi verja þær, steypa sér í voða og stríð útaf þessum veigalitlu þjóðum. Vildi þar engu lofa. Grein 5 og grundvallaröryggiskerfi Evrópu grafin og gleymd. Er það þessi leiðtogi, þessi stjórnvöld, sem forsætisráðherra telur gott, alveg öruggt, að treysta og byggja okkar öryggi, frelsi, tilvist og velferð á!? Forsætisráðherra talar um hernaðarlega mikilvæga legur okkar í Atlantshafi. Heldur greinilega að hún gulltryggi okkar stöðu. Þegar BNA lögðu niður herstöðina á Keflavíkurflugvelli 2006, var ein ástæðan sú, að ný eftirlitstækni og nýjar varnar- og stríðsaðferðir hefðu leitt til þess, að ekki væri þörf á Keflavíkurherstöðinni lengur, þannig, að þessum útgjaldalið væri betur varið í önnur varnarverkefni. Eins hefðu áherzlur breytzt; í stað varna í Evrópu, töldu BNA nær og þarfara að styrkja varnar- og hernaðargetu í Asíu og Miðausturlöndum. Mikilvægi Íslands var talið hafa minnkað, en, að því leytinu til, sem það kann enn að vera mikið, er hættan á því að Rússar eða Kínverjar vilji ná því auðvitað að sama skapi mikil. Hér mætti forsætisráðherra líka hugsa til þess, að framlag Íslands til NATO er það lang minnsta allra aðildarþjóða, 0,1-0,14% af VLF, í stað minnst 2,0%, sem sagt örlítið brot af því, sem það ætti að vera. Heldur hún virkilega, að Trump eða hans líkar myndu verja örríkið Ísland út á þessi býti!? Forsætisráðherra talar um þýðingarmikla strategíska legu Íslands og telur, að aðgangur að henni jafngildi mikilvægu framlagi. Þetta er firra fyrir undirrituðum. Allar aðildarþjóðir NATO leggja ekki bara fram sín lönd, heldur líf og limi sinna sona og dætra ásamt með margfölldum hluta sinnar VLF samanborið við Ísland. Við höfum komizt upp með að skálka í skjóli smæðarinnar. Í öllu falli telur undirritaður, að það, að halda landinu varnarlausu og treysta bláum augum á, að BNA muni koma skjótt og vel til hjálpar, verði landið hertekið - það þyrfti sennilega ekki nema einn flugvélarfarm vel vopnaðara hermanna til að hertaka landið, og þá gæti tilraun til að ná því til baka kostað gífurlegar mannlegar hörmungar og eyðileggingu mannvirkja og innviða - bæði grunnhyggið og ábyrgðarlaust. Þessi þróun og staða öll staðfestir endanlega þá þörf, að Evrópa, nú ESB og NATO, bæði bandalögin með höfuðstöðvar í Brüssel, verði að tryggja eigin evrópskar lausnir og framtíðarvelferð, hagsmuni, varnir og öryggi. Uppbygging stóraukinnar evrópskrar varnar- og hernaðargetu er nú þegar hafin, og verður það ESB, sem mun leiða hana, ekki NATO. ESB hefur eigin fjárhag, eigin getu til fjármögnunar og uppbyggingar stórra framkvæmda- og fjárfestingarsjóða, eiginn heila og aflvöðva - sem þróað og víðtækt tolla-/ markaðs- og efnahagsbandalag - en NATO ekki. Von der Leyen lýsti á dögunum því áformi framkvæmdastjórnar ESB, að byggja upp gífurlega sterkan varnar-/hernaðarsjóð, 800 milljarða Evra, til að efla og styrkja varnar- og hernaðargetu ESB-ríkjanna. Var þessi hervæðing, ein sú mesta í sögunni, staðfest á fundi forsætisráðherra ESB-ríkjanna 27 sl. fimmtudag. Jafngildir þessi fjárfesting 116.000 milljörðum ísl. króna. ESB verður því vaxandi kjarni Evrópu, hryggjarstykkið, í öllu tilliti; menningarlegu, tolla-/viðskipta- og efnahagslegu og varnar- og hernaðarlegu. NATO kynni að hverfa/renna inn í ESB. T.a.m. Írland virðist skilja þetta nú þegar; er bara aðili að ESB, ekki að NATO. Í öllu falli hefur ESB tekið frumkvæðið og er það mikilvægt, að allir hér, sem með þessi mál fara og þykjast nokkuð um þau vita, þó það sé ekki einhlítt, skilji þetta! Allir þeir, sem hafa verið hlynntir aðild okkar að NATO, þar sem við höfum fullan aðgang að umræðu og ákvörðunum, getum látið rödd okkar heyrast, ættu nú að styðja fulla aðild okkar að ESB, en ávinningur okkar af fullri aðild þar er í raun langtum meiri og mikilvægari eftir að ESB er líka að verða varnarlegur aflvöðvi Evrópu. Hugmynd forsætisráðherra um, að það væri gott að taka lífinu með ró, kannske í 2-3 ár, fram til 2027, með það að skoða og kjósa um það, hvort þjóðin vilji fara í framhaldsviðræður um mögulega ESB-aðild, en slíkar viðræður eru auðvitað engin skuldbing af neinu tagi, heldur rétt þreifingar, eru fyrir undirrituðum vanhugsaðar og ábyrgðarlausar. Tal um, að áður þurfi að fara fram „þroskuð umræða“ um aðild, líka frá forsætisráðherra komið, er fyrir undirrituðum hugsunarskekkja. Firra. Sú umræða þarf ekki, og getur ekki, farið fram af viti fyrr en búið er að semja og bezt möguleg aðildarsamningsdrög liggja fyrir. Þá fyrst munu menn vita, um hvað verið er að kjósa, þá fyrst munu valkostirnir til umræðu og afstöðu liggja fyrir! Í huga undirritaðs er sú staða komin upp, að það verður að teljast lífsnauðsynlegt, að taka skjót og afgerandi skref til að tryggja varnir og öryggi Íslands á nýjan og virkan hátt, en fyrsta skrefið á þeirri vegferð er að kjósa um framahaldsviðræður við ESB í 3ja ársfjórðungi þessa árs, og hefja þær í þeim 4., verði niðurstaðan „Já“! Höfundur er samfélagsrýnir
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar
Skoðun Borgarlína, barnleysi og bíllaus lífstíll – hentar það Kópavogi? Einar Jóhannes Guðnason skrifar
Skoðun Kynbundinn munur í tekjum á efri árum Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Hvalveiðar eru ekki mannréttindi. Þetta er atvinnugrein sem hefur mistekist Ed Goodall skrifar
Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir Skoðun