Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar 25. apríl 2025 11:02 „Til hamingju blaðamenn!” Félagið ykkar tapaði tugum milljóna á síðasta ári en það er „ásættanlegt” að sögn formanns félagsins! Félagið fór lóðbeint úr tugmilljónahagnaði í tugmilljónatap á aðeins einu ári. Það gerðist þrátt fyrir hátt raunvaxtastig og góða ávöxtun á peningalegum eignum félagsins sem eru verulegar og nema hundruðum milljóna króna. Þetta hlýtur að vera einhvers konar Íslandsmet í amlóðahætti, því undirritaður hélt utan um pyngju Blaðamannafélagsins á árinu 2023 og skilaði því þá með afgangi upp á tugi milljóna króna, eins og raunar öll árin sem hann hélt þar um stjórnartaumana. Meira að segja í hruninu var verulegur hagnaður af rekstri félagsins og það þrátt fyrir að félagsgjöldin hafi verið lækkuð um tæpan helming. Það liggur hins vegar nú fyrir með skýrum hætti í hverju svokallaður trúnaðabrestur minn við formann og stjórn Blaðamannafélagsins var fólginn! Ég stóð gegn heimskulegum og ósjálfbærum útgjaldahugmyndum formanns og stjórnar félagsins og galt fyrir það. Það er sá veruleiki sem nú hefur raungerst. Ég hefði getað sest á hliðarlínuna, haft hægt um mig og horft á Róm brenna. Sannarlega stóð mér það til boða, en kom aldrei til greina af minni hálfu. Trúnaður minn var ekki við formann og stjórn félagsins heldur hinn almenna félagsmann í Blaðamannafélagi Íslands. Því hlaut ég að setja fótinn niður til að standa vörð um eignir hans og að með þær væri farið með skynsamlegum hætti. Við erum gæslumenn þessara fjármuna og okkur er skylt að tryggja varðveislu þeirra og að þessum eignum sé varið í þágu félagsmanna. En ágætu blaðamenn, þetta er bara toppurinn á ísjakanum. Það er nú þegar fyrirsjáanlegt verulegt tap á rekstri félagsins á þessu ári. Því verður ekki breytt úr þessu og sá taprekstur mun halda áfram næstu árin nema brugðist verði við og þær útgjaldaákvarðanir teknar úr sambandi sem valda taprekstrinum. Reksturinn er nefnilega ekki sjálfbær og mun því éta upp eigið fé félagsins. Það þarf ekki annað en að horfa á tekjur félagssjóðs af félagsgjöldum annars vegar og launagreiðslur til starfsmanna félagsins hins vegar til að það blasi við. Nú eru, eftir því sem ég best veit, þrjár manneskjur að sinna þeim verkefnum sem ég sinnti einn hjá Blaðamannafélaginu. Trúi því hver sem vill. Og bara svo að því sé til haga haldið þá kostaði uppgjörið við mig bara þá sex mánuði sem ég átti rétt á í uppsagnarfrest vegna aldurs samkvæmt kjarasamningum Blaðamannafélagsins. Ekki krónu umfram það. Tugmilljóna lögfræðikostnaður félagsins á síðasta ári er auðvitað algerlega út úr kortinu og jafngildir áratuga lögfræðikostnaði félagsins á árum áður. Hver tekur lögfræðing, sem tekur 35 þúsund krónur á tímann, með sér á samningafundi?! Ég þekki þess engin önnur dæmi. Óráðsían er algjör. Og til þess að standa undir henni hafa réttindi félagsmanna verið skert stórlega og iðgjöld hækkuð. Það er fráleitt að tap styrktarsjóðs hafi eitthvað með tap félagsins að gera. Styrktarsjóður félagsins hefur áður tapað 20 milljónum króna á einu ári og félagið samt skilað hagnaði. Raunar hefur hluta af afgangi af rekstri félagssjóðs iðulega verið veitt í styrktarsjóð til að styrkja hann í mikilvægu hlutverki sínu fyrir velferð félagsmanna. Núverandi stjórn félagsins hefur skert réttindi í styrktarsjóði til að halda úti ósjálfbærri starfsemi sem engin veit hver er og engu skilar fyrir hinn almenna félagsmann í BÍ. Hér er öllu snúið á haus. Höfundur er fyrrverandi framkvæmdastjóri Blaðamannafélags Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stéttarfélög Hjálmar Jónsson Mest lesið Halldór 05.07.2025 Halldór Baldursson Halldór Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Sjá meira
„Til hamingju blaðamenn!” Félagið ykkar tapaði tugum milljóna á síðasta ári en það er „ásættanlegt” að sögn formanns félagsins! Félagið fór lóðbeint úr tugmilljónahagnaði í tugmilljónatap á aðeins einu ári. Það gerðist þrátt fyrir hátt raunvaxtastig og góða ávöxtun á peningalegum eignum félagsins sem eru verulegar og nema hundruðum milljóna króna. Þetta hlýtur að vera einhvers konar Íslandsmet í amlóðahætti, því undirritaður hélt utan um pyngju Blaðamannafélagsins á árinu 2023 og skilaði því þá með afgangi upp á tugi milljóna króna, eins og raunar öll árin sem hann hélt þar um stjórnartaumana. Meira að segja í hruninu var verulegur hagnaður af rekstri félagsins og það þrátt fyrir að félagsgjöldin hafi verið lækkuð um tæpan helming. Það liggur hins vegar nú fyrir með skýrum hætti í hverju svokallaður trúnaðabrestur minn við formann og stjórn Blaðamannafélagsins var fólginn! Ég stóð gegn heimskulegum og ósjálfbærum útgjaldahugmyndum formanns og stjórnar félagsins og galt fyrir það. Það er sá veruleiki sem nú hefur raungerst. Ég hefði getað sest á hliðarlínuna, haft hægt um mig og horft á Róm brenna. Sannarlega stóð mér það til boða, en kom aldrei til greina af minni hálfu. Trúnaður minn var ekki við formann og stjórn félagsins heldur hinn almenna félagsmann í Blaðamannafélagi Íslands. Því hlaut ég að setja fótinn niður til að standa vörð um eignir hans og að með þær væri farið með skynsamlegum hætti. Við erum gæslumenn þessara fjármuna og okkur er skylt að tryggja varðveislu þeirra og að þessum eignum sé varið í þágu félagsmanna. En ágætu blaðamenn, þetta er bara toppurinn á ísjakanum. Það er nú þegar fyrirsjáanlegt verulegt tap á rekstri félagsins á þessu ári. Því verður ekki breytt úr þessu og sá taprekstur mun halda áfram næstu árin nema brugðist verði við og þær útgjaldaákvarðanir teknar úr sambandi sem valda taprekstrinum. Reksturinn er nefnilega ekki sjálfbær og mun því éta upp eigið fé félagsins. Það þarf ekki annað en að horfa á tekjur félagssjóðs af félagsgjöldum annars vegar og launagreiðslur til starfsmanna félagsins hins vegar til að það blasi við. Nú eru, eftir því sem ég best veit, þrjár manneskjur að sinna þeim verkefnum sem ég sinnti einn hjá Blaðamannafélaginu. Trúi því hver sem vill. Og bara svo að því sé til haga haldið þá kostaði uppgjörið við mig bara þá sex mánuði sem ég átti rétt á í uppsagnarfrest vegna aldurs samkvæmt kjarasamningum Blaðamannafélagsins. Ekki krónu umfram það. Tugmilljóna lögfræðikostnaður félagsins á síðasta ári er auðvitað algerlega út úr kortinu og jafngildir áratuga lögfræðikostnaði félagsins á árum áður. Hver tekur lögfræðing, sem tekur 35 þúsund krónur á tímann, með sér á samningafundi?! Ég þekki þess engin önnur dæmi. Óráðsían er algjör. Og til þess að standa undir henni hafa réttindi félagsmanna verið skert stórlega og iðgjöld hækkuð. Það er fráleitt að tap styrktarsjóðs hafi eitthvað með tap félagsins að gera. Styrktarsjóður félagsins hefur áður tapað 20 milljónum króna á einu ári og félagið samt skilað hagnaði. Raunar hefur hluta af afgangi af rekstri félagssjóðs iðulega verið veitt í styrktarsjóð til að styrkja hann í mikilvægu hlutverki sínu fyrir velferð félagsmanna. Núverandi stjórn félagsins hefur skert réttindi í styrktarsjóði til að halda úti ósjálfbærri starfsemi sem engin veit hver er og engu skilar fyrir hinn almenna félagsmann í BÍ. Hér er öllu snúið á haus. Höfundur er fyrrverandi framkvæmdastjóri Blaðamannafélags Íslands.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun