Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar 11. ágúst 2025 11:02 Að vera fædd árið 1947, stuttu eftir að stríð seinni heimstyrjaldar enduðu. Svo að hafa séð mikið af efni um þau sem önnur stríð í sjónvarpinu hér í Ástralíu. Sögur sem voru nógu hræðilegar og sköpuðu mikið af djúpum langtíma sársauka í taugakerfum sem fræðingar staðfesta í dag, reynsla sem margar kynslóðir hafa orðið þolendur frá. Þá er það með sorglegum ólíkindum að þessir svokölluðu leiðtogar sem hafa látið hermenn sína ráðast á Ukrainu, og Gaza, hafi ekki lært nóg frá þeim stríðum til að sjá hve siðlaus og djöful-leg slík ákvörðun er. Það er ekki hægt að sjá að það sé nema af eintómri brjálaðri græðgi yfir meira landi, og illvilja á milli Hamas og Ísrael. Svo eru leifar Syríu stríðs og fleiri sem voru nýlega. Svo höfum við heyrt að Trump dreymi um að taka nágrannaland Íslands eignarnámi og vilji líka fá önnur lönd undir sig. Egó æði sem vonandi fær ekki að gerast. Viðtalið við Óskar og Mariik á Vísi 8.8.2025 sem búa í Ukrainu segir svo sorglega sögu um skort á að það séu til einstaklingar sem geti komið viti kærleika inn í heilabú þessara manna. Áhugaleysi sem þau lýstu í Íslensku þjóðinni er hugsanlega mikið frá langtíma vonleysi og tilfinningalegum vonbrigðum yfir að enginn endir sé sjáanlegur og að það sé enginn sem hafi það vit, siðferði og mannúð til að tala yfir hausum þessara einstaklinga svo að þau sjái villu síns vegar og illsku í eigin huga og hjarta. Það er erfitt fyrir marga að vera tilfinningalega á því háa samhygðar stigi til langs tíma, ef engin von er sjáanleg og venjulegir þegnar samfélaga geta ekki farið og stoppað þessa geðveiki. Þá er greinilegt að það er erfitt fyrir alla sem finna svo mikið til með fórnarlömbum þessa hryllings að einhver gráða af tilfinningalegum doða fer að taka yfir. Slíkt gerist frá sorglegu vonleysi, af því að það getur ekki hver sem er talað viti í þá og skipað þeim að hætta. Það að vilja drepa og svo mola niður ótal byggingar er dekkra en orð fá lýst. Myndir af slíku og líkum og sveltum börnum og fullorðnum er svo algerlega út úr kú við það sem reiknað væri með að mannverur hér á jörðu hefðu lært nógu mikið um erfiðar tilfinningalegar afleiðingar af slíku. Reynsla og upplifun sem fer eins og Thomas Hubl segir niður kynslóðirnar. Nú með alla þessa auka fjölmiðla myndi maður vona að eitthvað væri hægt að gera til að enda þennan djöfulsskap. Kristnir leiðtogar eru ekki að gera það sem ætti að hafa áhrif á og í þeim. Það kaldhæðnislega er að þessir leiðtogar telja sig tilheyra trúarstofnun. Svo hvar finna þeir réttlætingu fyrir slíkum glæpum í þeim fræðum. En Austrænu fræðin með þekkingu á ferðum sálna og karma veruleikann ættu að reyna, og gætu kannski fengið þá til að hugsa? Sem því miður er, að þau sem trúa bara að sálin komi bara í eina ferð og endi þegar síðasti andardráttur gerist, tækju ekki mark á því. Það þýðir samt ekki að slíkir aðilar myndu ekki enda á að verða þolendur þegar og ef kerfið þarna úti sendi þá til jarðar aftur til að upplifa slæma hluti á við það sem þeir voru ábyrgir fyrir. Og á þá auðvitað líka við um alla morðingja jarðar. Hér dugar rökhyggjan ein engan veginn. Guðspekingurinn Alice A Bailey fræddi mannverur um að tilfinningar séu mál sálarinnar og leiðbeinendur okkar í lífinu. Það að hafa alist upp á Íslandi á tímum þegar tilfinninga-semi var séð sem slæm var og er ekki hollt veganesti. Ég man andrúmsloftið sem hreinlega á sinn hátt krafðist þöggunar. Þöggun um flest erfitt á þeim tímum var séð sem mikil dyggð. Það hefur verið ljúft að sjá á blöðum mannúðarsinna standa með lífinu og Palestínu þjóðinni og Ukrainu þjóðinni. Spurningin er: Hverju mun það eða gæti komið til leiðar til að enda þennan hrylling?. Hversu mikill hluti mannkyns þarf að rísa upp til að sýna þessum mönnum skoðun þess á gerðum þeirra. Hvað geta almennar mannverur gert til að stoppa það? Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson Skoðun Ert þú meðalmaðurinn? Jóhann Óskar Jóhannsson Skoðun Flumbrugangur í framhaldsskólum Jón Pétur Zimsen Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen Skoðun PCOS: Er ódýrara að halda heilsu eða meðhöndla veikindi? Elísa Ósk Línadóttir Skoðun Miðbær Selfoss vekur ánægju Bragi Bjarnason Skoðun Skoðun Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til einföldunar regluverks Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson skrifar Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson skrifar Skoðun Sjálfsvíg eru ekki óumflýjanleg Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson skrifar Skoðun Ert þú meðalmaðurinn? Jóhann Óskar Jóhannsson skrifar Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Flumbrugangur í framhaldsskólum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Miðbær Selfoss vekur ánægju Bragi Bjarnason skrifar Skoðun PCOS: Er ódýrara að halda heilsu eða meðhöndla veikindi? Elísa Ósk Línadóttir skrifar Skoðun Opinn og alþjóðlegur: Krísa erlendra nemenda við íslenska háskóla Melissa Anne Pfeffer skrifar Skoðun Be Kind - ekki kind Aðalheiður Mjöll Þórarinsdóttir ,Perla Magnúsdóttir skrifar Skoðun Illa verndaðir Íslendingar Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Viðreisn afhjúpar sig endanlega Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Heimalestur – gæðastund en ekki grátur og gnístan tanna Svava Þ. Hjaltalín skrifar Skoðun Frelsi til sölu Erling Kári Freysson skrifar Skoðun Vangaveltur um íslenskt barnaefni – Hvers vegna skiptir það máli að börn heyri sjálf sig? Tinna Björg Kristinsdóttir,Valdimar Gylfason skrifar Skoðun Móðir í Breiðholti hjólar 5.000 kílómetra Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Viðreisn lætur verkin tala Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Sterkara framhaldsskólakerfi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Hægfara endalok sjónvarps útsendinga fyrir móttöku á loftneti á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Eru Íslendingar feigir? Olíuvinnsla! Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Sjá meira
Að vera fædd árið 1947, stuttu eftir að stríð seinni heimstyrjaldar enduðu. Svo að hafa séð mikið af efni um þau sem önnur stríð í sjónvarpinu hér í Ástralíu. Sögur sem voru nógu hræðilegar og sköpuðu mikið af djúpum langtíma sársauka í taugakerfum sem fræðingar staðfesta í dag, reynsla sem margar kynslóðir hafa orðið þolendur frá. Þá er það með sorglegum ólíkindum að þessir svokölluðu leiðtogar sem hafa látið hermenn sína ráðast á Ukrainu, og Gaza, hafi ekki lært nóg frá þeim stríðum til að sjá hve siðlaus og djöful-leg slík ákvörðun er. Það er ekki hægt að sjá að það sé nema af eintómri brjálaðri græðgi yfir meira landi, og illvilja á milli Hamas og Ísrael. Svo eru leifar Syríu stríðs og fleiri sem voru nýlega. Svo höfum við heyrt að Trump dreymi um að taka nágrannaland Íslands eignarnámi og vilji líka fá önnur lönd undir sig. Egó æði sem vonandi fær ekki að gerast. Viðtalið við Óskar og Mariik á Vísi 8.8.2025 sem búa í Ukrainu segir svo sorglega sögu um skort á að það séu til einstaklingar sem geti komið viti kærleika inn í heilabú þessara manna. Áhugaleysi sem þau lýstu í Íslensku þjóðinni er hugsanlega mikið frá langtíma vonleysi og tilfinningalegum vonbrigðum yfir að enginn endir sé sjáanlegur og að það sé enginn sem hafi það vit, siðferði og mannúð til að tala yfir hausum þessara einstaklinga svo að þau sjái villu síns vegar og illsku í eigin huga og hjarta. Það er erfitt fyrir marga að vera tilfinningalega á því háa samhygðar stigi til langs tíma, ef engin von er sjáanleg og venjulegir þegnar samfélaga geta ekki farið og stoppað þessa geðveiki. Þá er greinilegt að það er erfitt fyrir alla sem finna svo mikið til með fórnarlömbum þessa hryllings að einhver gráða af tilfinningalegum doða fer að taka yfir. Slíkt gerist frá sorglegu vonleysi, af því að það getur ekki hver sem er talað viti í þá og skipað þeim að hætta. Það að vilja drepa og svo mola niður ótal byggingar er dekkra en orð fá lýst. Myndir af slíku og líkum og sveltum börnum og fullorðnum er svo algerlega út úr kú við það sem reiknað væri með að mannverur hér á jörðu hefðu lært nógu mikið um erfiðar tilfinningalegar afleiðingar af slíku. Reynsla og upplifun sem fer eins og Thomas Hubl segir niður kynslóðirnar. Nú með alla þessa auka fjölmiðla myndi maður vona að eitthvað væri hægt að gera til að enda þennan djöfulsskap. Kristnir leiðtogar eru ekki að gera það sem ætti að hafa áhrif á og í þeim. Það kaldhæðnislega er að þessir leiðtogar telja sig tilheyra trúarstofnun. Svo hvar finna þeir réttlætingu fyrir slíkum glæpum í þeim fræðum. En Austrænu fræðin með þekkingu á ferðum sálna og karma veruleikann ættu að reyna, og gætu kannski fengið þá til að hugsa? Sem því miður er, að þau sem trúa bara að sálin komi bara í eina ferð og endi þegar síðasti andardráttur gerist, tækju ekki mark á því. Það þýðir samt ekki að slíkir aðilar myndu ekki enda á að verða þolendur þegar og ef kerfið þarna úti sendi þá til jarðar aftur til að upplifa slæma hluti á við það sem þeir voru ábyrgir fyrir. Og á þá auðvitað líka við um alla morðingja jarðar. Hér dugar rökhyggjan ein engan veginn. Guðspekingurinn Alice A Bailey fræddi mannverur um að tilfinningar séu mál sálarinnar og leiðbeinendur okkar í lífinu. Það að hafa alist upp á Íslandi á tímum þegar tilfinninga-semi var séð sem slæm var og er ekki hollt veganesti. Ég man andrúmsloftið sem hreinlega á sinn hátt krafðist þöggunar. Þöggun um flest erfitt á þeim tímum var séð sem mikil dyggð. Það hefur verið ljúft að sjá á blöðum mannúðarsinna standa með lífinu og Palestínu þjóðinni og Ukrainu þjóðinni. Spurningin er: Hverju mun það eða gæti komið til leiðar til að enda þennan hrylling?. Hversu mikill hluti mannkyns þarf að rísa upp til að sýna þessum mönnum skoðun þess á gerðum þeirra. Hvað geta almennar mannverur gert til að stoppa það? Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar
Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar
Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Skoðun Opinn og alþjóðlegur: Krísa erlendra nemenda við íslenska háskóla Melissa Anne Pfeffer skrifar
Skoðun Vangaveltur um íslenskt barnaefni – Hvers vegna skiptir það máli að börn heyri sjálf sig? Tinna Björg Kristinsdóttir,Valdimar Gylfason skrifar
Skoðun Hægfara endalok sjónvarps útsendinga fyrir móttöku á loftneti á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun