Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar 12. ágúst 2025 18:02 Ég var staddur á Gleðigöngunni síðastliðinn laugardag líkt og ég hef verið vel flestar Gleðigöngur undanfarin ár. Gleðigangan stendur fyrir viðurkenningu, samstöðu og fordómaleysi og er hvatning til allra að fagna fjölbreytileikanum. Það hefur verið mér og öðrum sönn ánægja að sjá þessum viðburði vaxa ásmegin ár hvert og hefur dagurinn og gangan einkennst af gleði þar sem allir eru samþykktir og fordómar eiga þar engan stað. Í þetta sinn varð ég þó fyrir vonbrigðum og gekk af velli með óbragð í munni. Meðal hópanna sem gengu gönguna litríku og glæsilegu var að finna gríðarstóra dúkku af nautgrip sem á stóð “Miss Young Iceland”. Þetta var á vegum Kvenréttindafélags Íslands og var greinilega hugsað sem einhvers konar ádeila á keppnirnar Ungfrú Ísland og Miss Teen Iceland. Ljóst er að slíkar keppnir falla Kvenréttindafélaginu ekki í geð og ákváðu forsvarsfólk þess að nýta gleðigönguna til að gera lítið úr keppninni og stúlkunum sem taka þátt með því að líkja þessu við gripasýningu. Miss young Iceland. Þarna var verið að nota athyglina og fjölmennið sem Gleðigangan dregur til sín til að rægja, niðurlægja og veitast að fámennum hópi kvenna sem hefur fundið vettvang til að tjá sig, efla sig, efla sjálfstraust og sjálfsmynd og jafnvel fá tækifæri til að njóta sín í sviðsljósi. Þetta virðist vera gert eingöngu vegna þess að ákveðinn hópur telur þennan vettvang ekki vera sér þóknanlegan og finnur sér þörf á að fræða almúgann um hætturnar sem felast í slíkum hryllingi sem gengur út á að fagna og verðlauna fegurð, frambærileika, áræðni og jákvæðni hjá sterkum ungum og efnilegum konum. Fjölbreytileikinn er því miður ekki fjölbreyttari en það að það má ekki hrósa eða verðlauna fyrir glæsileika. Það má hrósa og verðlauna fyrir framúrskarandi árangur í íþróttum, skáldskap, söng og listum og er ég því fullkomlega sammála. En ef einhver leggur metnað, elju, æfingar og einbeittan vilja til að skara fram úr á sviði fegurðar, frambærileika og framkomu þá skal stöðva það á staðnum og gæta þess að engum skuli hrósað og enn fremur niðurlægja og gera lítið úr þeim sem taka þátt í slíku. Það er boðskapurinn sem gleðigangan í dag skilaði til mín og þeirra sem þetta atriði sáu og finn ég litla sem enga gleði í því. Ég tel algjörlega meiningarlaust að hefja rökræður við þá einstaklinga sem að þessum gjörningi stóðu þar sem boðskapur þeirra og skilaboð einkennast fyrst og fremst af forræðishyggju og hugsunarhætti sanntrúaðs ofsatrúarfólks. Slíka einstaklinga er erfitt að eiga við og tel ég ekki gott nálgast um of slík svarthol fáfræði, skilningsleysis og fordóma. Ég get hins vegar álasað Samtökunum ’78 og forsvarsfólki Gleðigöngunnar fyrir að leyfa og samþykkja þennan gjörning á þessum vettvangi. Ekki er hægt að skilja þennan gjörning á neinn hátt annan en til þess eins að gera lítið úr, hæða og niðurlægja hóp ungra kvenna sem deilir ekki lífsskoðunum þeirra sem að gjörningnum stóðu. Því er það mér með öllu óskiljanlegt hvers vegna þau fengu þennan vettvang á þessum degi gleði og fjölbreytileika til að dreifa sinni biturð og eitri. Þessi gjörningur er gleðigöngunni til skammar og gerir lítið úr þeirri baráttu, elju, hugrekki og krafti sem þurfti og þarf til að koma þessum viðburði á laggirnar og halda honum við. Forsvarsmenn gleðigöngunnar skulda forsvarsfólki Ungfrú Íslands og Miss Teen Iceland og sérstaklega stúlkunum sem taka þátt í þessum keppnum afdráttarlausa afsökunarbeiðni fyrir að hafa leyft þennan gjörning. Með þessum gjörningi var þessi dagur og þessi annars frábæri viðburður notaður til að ráðast að, niðurlægja og gera lítið úr þessum stúlkum fyrir það eitt að hafa ekki sömu lífsgildi og þröngur hópur einstaklinga. Það er Gleðigöngunni og boðskapnum sem hún stærir sig af til háborinnar skammar. Á sama tíma og ég skora á forsvarsfólk Gleðigöngunnar að standa við sín gildi skora ég á forsvarsfólk Kvennréttindafélags Íslands að kynna sér málin áður en haldið er í krossferð gegn ímynduðum óvin. Keppnirnar Ungfrú Ísland og Miss Teen Iceland ganga fyrst og fremst út á að valdefla ungar konur, efla sjálfmynd þeirra og sjálfstraust og kenna þeim að standa fyrir sínu á sviði og bera fram góðan boðskap og góð málefni. Árangur í slíkum keppnum byggir á metnaði, dugnaði, æfingum og persónulegum styrk líkt og í flestum keppnum og íþróttum sem fagna má. Ef það eitt að frambærileiki og glæsileiki á sviði gerir það að verkum að slíkar keppnir séu Kvennréttindafélaginu ekki þóknanlegar segir það mér eingöngu til um þá öfund og biturð sem þar liggur í brjósti. Fyrst og fremst tel ég þó að um einbeitta fáfræði og forræðishyggju sé að ræða og ber ég afskaplega litla virðingu fyrir því. Gjörningum sem þessum eru félagi sem kennir sig við kvenréttindi til mestu minkunnar. Félag sem byggir á áratuga baráttu, hugrekki og dug fyrir réttindum kvenna til að geta staðið á sínu og látið drauma sína og metnað rætast á ekki að veitast að konum fyrir að eiga aðra drauma en þá sem félaginu þóknast. Undirritaður er stoltur faðir margverðlaunaðrar fegurðardrottningar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gleðigangan Ungfrú Ísland Hinsegin Mest lesið Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Sjá meira
Ég var staddur á Gleðigöngunni síðastliðinn laugardag líkt og ég hef verið vel flestar Gleðigöngur undanfarin ár. Gleðigangan stendur fyrir viðurkenningu, samstöðu og fordómaleysi og er hvatning til allra að fagna fjölbreytileikanum. Það hefur verið mér og öðrum sönn ánægja að sjá þessum viðburði vaxa ásmegin ár hvert og hefur dagurinn og gangan einkennst af gleði þar sem allir eru samþykktir og fordómar eiga þar engan stað. Í þetta sinn varð ég þó fyrir vonbrigðum og gekk af velli með óbragð í munni. Meðal hópanna sem gengu gönguna litríku og glæsilegu var að finna gríðarstóra dúkku af nautgrip sem á stóð “Miss Young Iceland”. Þetta var á vegum Kvenréttindafélags Íslands og var greinilega hugsað sem einhvers konar ádeila á keppnirnar Ungfrú Ísland og Miss Teen Iceland. Ljóst er að slíkar keppnir falla Kvenréttindafélaginu ekki í geð og ákváðu forsvarsfólk þess að nýta gleðigönguna til að gera lítið úr keppninni og stúlkunum sem taka þátt með því að líkja þessu við gripasýningu. Miss young Iceland. Þarna var verið að nota athyglina og fjölmennið sem Gleðigangan dregur til sín til að rægja, niðurlægja og veitast að fámennum hópi kvenna sem hefur fundið vettvang til að tjá sig, efla sig, efla sjálfstraust og sjálfsmynd og jafnvel fá tækifæri til að njóta sín í sviðsljósi. Þetta virðist vera gert eingöngu vegna þess að ákveðinn hópur telur þennan vettvang ekki vera sér þóknanlegan og finnur sér þörf á að fræða almúgann um hætturnar sem felast í slíkum hryllingi sem gengur út á að fagna og verðlauna fegurð, frambærileika, áræðni og jákvæðni hjá sterkum ungum og efnilegum konum. Fjölbreytileikinn er því miður ekki fjölbreyttari en það að það má ekki hrósa eða verðlauna fyrir glæsileika. Það má hrósa og verðlauna fyrir framúrskarandi árangur í íþróttum, skáldskap, söng og listum og er ég því fullkomlega sammála. En ef einhver leggur metnað, elju, æfingar og einbeittan vilja til að skara fram úr á sviði fegurðar, frambærileika og framkomu þá skal stöðva það á staðnum og gæta þess að engum skuli hrósað og enn fremur niðurlægja og gera lítið úr þeim sem taka þátt í slíku. Það er boðskapurinn sem gleðigangan í dag skilaði til mín og þeirra sem þetta atriði sáu og finn ég litla sem enga gleði í því. Ég tel algjörlega meiningarlaust að hefja rökræður við þá einstaklinga sem að þessum gjörningi stóðu þar sem boðskapur þeirra og skilaboð einkennast fyrst og fremst af forræðishyggju og hugsunarhætti sanntrúaðs ofsatrúarfólks. Slíka einstaklinga er erfitt að eiga við og tel ég ekki gott nálgast um of slík svarthol fáfræði, skilningsleysis og fordóma. Ég get hins vegar álasað Samtökunum ’78 og forsvarsfólki Gleðigöngunnar fyrir að leyfa og samþykkja þennan gjörning á þessum vettvangi. Ekki er hægt að skilja þennan gjörning á neinn hátt annan en til þess eins að gera lítið úr, hæða og niðurlægja hóp ungra kvenna sem deilir ekki lífsskoðunum þeirra sem að gjörningnum stóðu. Því er það mér með öllu óskiljanlegt hvers vegna þau fengu þennan vettvang á þessum degi gleði og fjölbreytileika til að dreifa sinni biturð og eitri. Þessi gjörningur er gleðigöngunni til skammar og gerir lítið úr þeirri baráttu, elju, hugrekki og krafti sem þurfti og þarf til að koma þessum viðburði á laggirnar og halda honum við. Forsvarsmenn gleðigöngunnar skulda forsvarsfólki Ungfrú Íslands og Miss Teen Iceland og sérstaklega stúlkunum sem taka þátt í þessum keppnum afdráttarlausa afsökunarbeiðni fyrir að hafa leyft þennan gjörning. Með þessum gjörningi var þessi dagur og þessi annars frábæri viðburður notaður til að ráðast að, niðurlægja og gera lítið úr þessum stúlkum fyrir það eitt að hafa ekki sömu lífsgildi og þröngur hópur einstaklinga. Það er Gleðigöngunni og boðskapnum sem hún stærir sig af til háborinnar skammar. Á sama tíma og ég skora á forsvarsfólk Gleðigöngunnar að standa við sín gildi skora ég á forsvarsfólk Kvennréttindafélags Íslands að kynna sér málin áður en haldið er í krossferð gegn ímynduðum óvin. Keppnirnar Ungfrú Ísland og Miss Teen Iceland ganga fyrst og fremst út á að valdefla ungar konur, efla sjálfmynd þeirra og sjálfstraust og kenna þeim að standa fyrir sínu á sviði og bera fram góðan boðskap og góð málefni. Árangur í slíkum keppnum byggir á metnaði, dugnaði, æfingum og persónulegum styrk líkt og í flestum keppnum og íþróttum sem fagna má. Ef það eitt að frambærileiki og glæsileiki á sviði gerir það að verkum að slíkar keppnir séu Kvennréttindafélaginu ekki þóknanlegar segir það mér eingöngu til um þá öfund og biturð sem þar liggur í brjósti. Fyrst og fremst tel ég þó að um einbeitta fáfræði og forræðishyggju sé að ræða og ber ég afskaplega litla virðingu fyrir því. Gjörningum sem þessum eru félagi sem kennir sig við kvenréttindi til mestu minkunnar. Félag sem byggir á áratuga baráttu, hugrekki og dug fyrir réttindum kvenna til að geta staðið á sínu og látið drauma sína og metnað rætast á ekki að veitast að konum fyrir að eiga aðra drauma en þá sem félaginu þóknast. Undirritaður er stoltur faðir margverðlaunaðrar fegurðardrottningar.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun