Umbun með áhættu Hafliði Helgason skrifar 8. september 2005 00:01 Æðstu stjórnendur íslenskra fyrirtækja hafa verið iðnir við að kaupa hlut í fyrirtækjum sínum að undanförnu. Ýmist hafa kaupin verið í formi kaupréttar eða að kaupin hafa verið sölutryggð til framtíðar og stjórnendur því varðir fyrir tapáhættu. Í því árferði sem verið hefur að undanförnu með miklum hækkunum hlutabréfa hafa slíkir réttir gefið vel af sér. Einnig hafa stjórnendur keypt í félögum sínum með því að skuldsetja sig á móti kaupunum. Meðan markaður er í hækkunarferli eins og að undanförnu þá hafa slík kaup gefið vel af sér. Ríflegir kaupréttarsamningar geta verið góð umbun fyrir vel unnin störf en að sama skapi skapað ákveðna áhættu á að langtímasjónarmið víki fyrir skammtímasjónarmiðum. Kjör æðstu stjórnenda hafa verið á uppleið um allan heim. Sú þróun hefur teygt anga sína til Íslands. Bandaríkin hafa farið fremst í flokki og leitt þessa þróun, eins og á svo mörgum sviðum viðskiptalífsins. The Economist hefur fylgst með þróun launa stjórnenda um áratuga skeið. Blaðið hefur verið gagnrýnið á þessa þróun; bæði hvað varðar laun stjórnenda, svo og kauprétti þeirra í fyrirtækjum. Valréttarsamningar stjórnenda hlutafélaga náðu líklega hámarki í tæknibólunni miklu í lok tíunda áratugarins. Vaxtarfyrirtæki í tæknigeiranum sáu sér hag í því að greiða stjórnendum sínum í formi kaupréttar í stað hærri launa. Væntingar til þessara fyrirtækja voru miklar og í sumum tilvikum varð jókst eign forstjóranna gríðarlega, á pappírunum að minnsta kosti. Þessi þróun smitaði út frá sér. Í maíhefti Economist árið 1999 er spurt hvort nokkur forstjóri geti verið 200 milljón dollara virði, hversu góður sem hann annars kunni að vera. Verðbréfabólan var í hámarki og stjórnendur fyrirtækja tóku inn stórar summur í kaupaukum ýmiss konar. Mel Karmazin, yfirmaður CBS-sjónvarpsstöðvarinnar, þénaði 200 milljónir dollara, á annan tug milljarða, árið 1998. Launin hans og bónusar voru 9,8 milljónir dollara, um 700 milljónir. Restina fékk hann í gegnum valréttarsamninga. Hann var þó ekki hálfdrættingur á við starfsbróður sinn hjá Walt Disney, sem hafði 576 milljónir dollara upp úr krafsinu. "Það hefur aldrei verið betra að vera forstjóri," sagði Economist árið 1999 og gagnrýndi það að stjórnendur skyldu flá feitan gölt á kostnað hluthafa. Meðal þeirra sem töldu kaupréttarsamninga vond skipti var hinn kunni fjárfestir Warren Buffet, sem taldi þá skila litlu og vera dýra fyrir hluthafa. Hér á landi eru form kaupréttarsamninga mismunandi hvað varðar tíma, verð og til hversu margra innan fyrirtækjanna þeir ná. Samningar KB banka hafa verið lagðir fyrir hluthafafund, en bankaráð bæði Íslandsbanka og Landsbankans hafa gert samninga sinna banka. Hvenær samningarnir eru innleystir skiptir líka miklu máli en þeir eru venjulega bundnir í ákveðinn tíma. Ein hættan er sú að þegar dragi að innlausnardegi geti menn freistast til þess að ýta með óeðlilegum leiðum undir gengi bréfanna, til dæmis með því að færa miklar tekjur og fela kostnað. Þó er ólíklegt að stjórnendur misnoti aðstöðu sína til að verja eigin hagsmuni því á endanum kemur það niður á fyrirtækjunum sjálfum. Ekki má gleyma því að fyrirtækin bera allan kostnaðinn af því að veita starfsmönnum kauprétt á hlutabréfum. Kostnaðurinn er mismunurinn á markaðsverði hlutabréfanna og verðinu samkvæmt kaupréttarsamningnum. Þessumn kostnaði ber að segja frá í ársskýrslum fyrirtækja. Þeir stjórnendur sem hafa eignast mikla fjármuni í fyrirtækjum sínum hafa einnig verið að skila hluthöfum sínum góðum arði. Nokkrir stjórnendur Íslandsbanka seldu fyrir nokkru hluti í bankanum með góðum hagnaði. Þeir tóku lán fyrir þeim hlutum í vor og innleystu góðan hagnað af sölunni. Menn hafa gagnrýnt söluna, en eins má færa fyrir því rök að salan hafi verið skynsamleg. Ef stjórnendur eiga ríka skammtímahagsmuni af eign í fyrirtækjunum er meiri hætta á að þeir láti skammtímasjónarmið ríkja yfir langtímasjónarmiðum. Fjárfesting í hlutabréfum er í eðli sínu langtímafjárfesting þótt menn geti stöku sinnum haft góðan hagnað af skammtíma stöðutöku á markaði. Ef skuldsetning á móti eign er mikil er meiri hætta á að menn beiti örvæntingafullum aðferðum til að halda gengi uppi án þess að innistæða sé fyrir því. Sá sem á mikið horfir venjulega til lengri tíma en sá sem tekur lán til að leggja undir á spilaborðinu.Hafliði Helgason - haflidi@markadurinn.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hafliði Helgason Í brennidepli Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Sjá meira
Æðstu stjórnendur íslenskra fyrirtækja hafa verið iðnir við að kaupa hlut í fyrirtækjum sínum að undanförnu. Ýmist hafa kaupin verið í formi kaupréttar eða að kaupin hafa verið sölutryggð til framtíðar og stjórnendur því varðir fyrir tapáhættu. Í því árferði sem verið hefur að undanförnu með miklum hækkunum hlutabréfa hafa slíkir réttir gefið vel af sér. Einnig hafa stjórnendur keypt í félögum sínum með því að skuldsetja sig á móti kaupunum. Meðan markaður er í hækkunarferli eins og að undanförnu þá hafa slík kaup gefið vel af sér. Ríflegir kaupréttarsamningar geta verið góð umbun fyrir vel unnin störf en að sama skapi skapað ákveðna áhættu á að langtímasjónarmið víki fyrir skammtímasjónarmiðum. Kjör æðstu stjórnenda hafa verið á uppleið um allan heim. Sú þróun hefur teygt anga sína til Íslands. Bandaríkin hafa farið fremst í flokki og leitt þessa þróun, eins og á svo mörgum sviðum viðskiptalífsins. The Economist hefur fylgst með þróun launa stjórnenda um áratuga skeið. Blaðið hefur verið gagnrýnið á þessa þróun; bæði hvað varðar laun stjórnenda, svo og kauprétti þeirra í fyrirtækjum. Valréttarsamningar stjórnenda hlutafélaga náðu líklega hámarki í tæknibólunni miklu í lok tíunda áratugarins. Vaxtarfyrirtæki í tæknigeiranum sáu sér hag í því að greiða stjórnendum sínum í formi kaupréttar í stað hærri launa. Væntingar til þessara fyrirtækja voru miklar og í sumum tilvikum varð jókst eign forstjóranna gríðarlega, á pappírunum að minnsta kosti. Þessi þróun smitaði út frá sér. Í maíhefti Economist árið 1999 er spurt hvort nokkur forstjóri geti verið 200 milljón dollara virði, hversu góður sem hann annars kunni að vera. Verðbréfabólan var í hámarki og stjórnendur fyrirtækja tóku inn stórar summur í kaupaukum ýmiss konar. Mel Karmazin, yfirmaður CBS-sjónvarpsstöðvarinnar, þénaði 200 milljónir dollara, á annan tug milljarða, árið 1998. Launin hans og bónusar voru 9,8 milljónir dollara, um 700 milljónir. Restina fékk hann í gegnum valréttarsamninga. Hann var þó ekki hálfdrættingur á við starfsbróður sinn hjá Walt Disney, sem hafði 576 milljónir dollara upp úr krafsinu. "Það hefur aldrei verið betra að vera forstjóri," sagði Economist árið 1999 og gagnrýndi það að stjórnendur skyldu flá feitan gölt á kostnað hluthafa. Meðal þeirra sem töldu kaupréttarsamninga vond skipti var hinn kunni fjárfestir Warren Buffet, sem taldi þá skila litlu og vera dýra fyrir hluthafa. Hér á landi eru form kaupréttarsamninga mismunandi hvað varðar tíma, verð og til hversu margra innan fyrirtækjanna þeir ná. Samningar KB banka hafa verið lagðir fyrir hluthafafund, en bankaráð bæði Íslandsbanka og Landsbankans hafa gert samninga sinna banka. Hvenær samningarnir eru innleystir skiptir líka miklu máli en þeir eru venjulega bundnir í ákveðinn tíma. Ein hættan er sú að þegar dragi að innlausnardegi geti menn freistast til þess að ýta með óeðlilegum leiðum undir gengi bréfanna, til dæmis með því að færa miklar tekjur og fela kostnað. Þó er ólíklegt að stjórnendur misnoti aðstöðu sína til að verja eigin hagsmuni því á endanum kemur það niður á fyrirtækjunum sjálfum. Ekki má gleyma því að fyrirtækin bera allan kostnaðinn af því að veita starfsmönnum kauprétt á hlutabréfum. Kostnaðurinn er mismunurinn á markaðsverði hlutabréfanna og verðinu samkvæmt kaupréttarsamningnum. Þessumn kostnaði ber að segja frá í ársskýrslum fyrirtækja. Þeir stjórnendur sem hafa eignast mikla fjármuni í fyrirtækjum sínum hafa einnig verið að skila hluthöfum sínum góðum arði. Nokkrir stjórnendur Íslandsbanka seldu fyrir nokkru hluti í bankanum með góðum hagnaði. Þeir tóku lán fyrir þeim hlutum í vor og innleystu góðan hagnað af sölunni. Menn hafa gagnrýnt söluna, en eins má færa fyrir því rök að salan hafi verið skynsamleg. Ef stjórnendur eiga ríka skammtímahagsmuni af eign í fyrirtækjunum er meiri hætta á að þeir láti skammtímasjónarmið ríkja yfir langtímasjónarmiðum. Fjárfesting í hlutabréfum er í eðli sínu langtímafjárfesting þótt menn geti stöku sinnum haft góðan hagnað af skammtíma stöðutöku á markaði. Ef skuldsetning á móti eign er mikil er meiri hætta á að menn beiti örvæntingafullum aðferðum til að halda gengi uppi án þess að innistæða sé fyrir því. Sá sem á mikið horfir venjulega til lengri tíma en sá sem tekur lán til að leggja undir á spilaborðinu.Hafliði Helgason - haflidi@markadurinn.is
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun