Bæjarandinn skiptir máli! Sigríður Sigmarsdóttir skrifar 14. maí 2014 13:37 Að búa á Seltjarnarnesi er dásamlegt. Við búum við þau forréttindi að náttúran er rétt við útidyrnar hjá okkur með öllum þeim kostum og göllum. Kostirnir eru fleiri en gallarnir og hef ég tamið mér jákvæðni í umræðunni um rokið á Seltjarnarnesi og svara ætíð þeim sem vilja heyra að „hér sé engin svifryksmengun og lognið ferðist hratt yfir á Nesinu“ (að baki þessarar fullyrðingar eru engar vísindalegar rannsóknir). Fleiri kostir fylgja því að búa á Seltjarnarnesi en það er nándin og samheldni bæjarbúa og vilji fólks til að bæta samfélagið og ekki síst bæjarandann. Ég fékk að kynnast þessum ótrúlega krafti sem býr í Seltirningum síðastliðið sumar þegar góður nágranni bað mig um að koma að skipulagi „gamla Stuðmannaballsins“. Það var auðsótt mál enda undirrituð ávallt til í skemmtilegt partý. Undirbúningshópurinn var blanda af öflugum bæjarbúum sem langaði að endurvekja partýstemmninguna á Nesinu og eru í dag orðnir hluti af mínum dásamlega vina og nágrannahóp. Undirbúningur gekk vonum framar og í undirbúningsferlinu komu upp margar skemmtilegar og á stundum fráleitar hugmyndir en allar gengu þær út á samvinnu bæjarbúa og félaga í bænum til að reisa við þennan vinsæla viðburð sem á árum áður dró að fólk allsstaðar af höfuðborgarsvæðinu.Bæjarandinn efldur Á sama tíma var verið að skipuleggja opnun á listasýningu Haraldar Sigmundssonar og fannst okkur frábært að tengja bæjarbúa saman með einhvers konar bæjarhátíð líkt og gert er víða annars staðar á landinu. Við leituðum til bæjaryfirvalda sem tóku þessum hugmyndum opnum örmum og greiddu götu okkar sem best þau gátu. Útkoman varð hin skemmtilegasta bæjarhátíð þar sem fléttað var saman menningu, íþróttum og skemmtun fyrir alla bæjarbúa. Bæjarbúar skreyttu götur í ákveðnum litum og var magnað að sjá hversu vel allir tóku þessum viðburði og hversu metnaðarfullir Seltirningar eru þegar kemur að því að prýða bæinn. Íþróttafélagið Grótta hélt sinn árlega íþróttadag þar sem saman komu iðkendur, þjálfarar og foreldrar og kepptu í ýmsum greinum. Ekki má nú gleyma sundlaugarpartýinu sem við héldum í fyrsta sinn með Zumba og vatnaboltum. Og fyrir þá sem vildu slaka á var boðið upp á lifandi tónlist. Þessi helgi samanstóð af viðburðum sem tengdu saman kynslóðir og nágranna. Og á Seltjarnarnesi blésu vindar gleði, eftirvæntingar og kátínu milli manna. Með þessu samstillta átaki tókst bæjarbúum að efla bæjarandann og gera sér glaðan dag. En hvernig tengist upphaf greinar minnar tali um partý? Jú það var brjálað veður þessa helgi. Við héldum sundlaugarpartý í nístandi norðangarra. Það var svo kalt að Zumba var dansað með húfu og vatnið flaut upp að hálsi. Umsjónarmenn Vatnabolta mættu í kuldagalla og þurftu í fyrsta skipti að festa band í boltana svo þeir fykju ekki í burtu. Bæjarbúar skreyttu göturnar í hífandi roki og rigningu svo að hætta var á útkalli hjá björgunarsveitinni. Ekki til að bjarga skreytingum heldur fólki sem klifraði í stigum og gerði sitt besta til að hengja upp borða, skraut og lýsingu. Nágrannar sameinuðust í hugmyndavinnu, skreytingainnkaupum -- og urðu til skemmtilegar hugmyndir fyrir komandi bæjarhátíðir. Ó já, það var strax farið að tala um hvernig skreytingum yrði háttað á næsta ári, hvort sundlaugarpartý væri ekki örugglega komið til að vera og hverju mætti bæta við dagskrána. Það gladdi okkar litlu hjörtu að sjá forvitna Seltirninga ganga um göturnar í hífandi roki og rigningu til að skoða skreytingar nágrannanna og jafnvel stoppa til að spjalla við fólk sem áður þekktist lítið eða ekkert. Á fundi með Ásgerði Halldórsdóttur bæjarstjóra viku seinna var ákveðið að bæjarhátíðin fengi fastan sess því bærinn hefði á vissan hátt verið vakinn af værum svefni og bæjarbúa þyrsti í meira.Mikil ánægja með búsetuskilyrði Þessi samheldni er eitt sterkasta einkenni bæjarbúa. Ekki þarf að leita lengra en nokkur ár aftur í tímann þegar fílefldar konur tóku sig til og endurvöktu Þorrablót Gróttu með þvílíkum krafti að annað eins hefur ekki sést. Aðsóknin eykst ár frá ári og nú er stóra spurningin: Hvenær verður farið með blótið inn í Íþróttahús aftur? Samheldnin er eitt mikilvægasta einkenni foreldrastarfs á Seltjarnarnesi. Sést það vel á íþróttamótum. Á stundum er spurning hvort börnin eða foreldrar skemmti sér betur. Ef hjálpar er þörf eru foreldrar boðnir og búnir til að létta undir með öðrum foreldrum því allir vita að greiðinn verður endurgoldin. Ef þú vilt láta að þér kveða þá er þér tekið opnum örmum í hverju því starfi sem þú hefur áhuga á. Þetta er samfélag sem ég vil vera hluti af. Samfélag sem vill taka höndum saman um að gera bæinn betri, virkari og síðast en ekki síst skemmtilegri. Samkvæmt árlegri þjónustukönnun Capacent eru 92% íbúa ánægðir með búsetuskilyrðin á Seltjarnarnesi og bærinn er með hæstu einkunn allra sveitarfélaga í könnuninni eða 4,5 af 5 mögulegum. Ég er stolt af því að búa í samfélagi með þessa einkunn og hvet alla Seltirninga til að láta rödd sína heyrast og nýta kosningarétt sinn 31. maí næstkomandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Mest lesið Sorg barna - fyrstu viðbrögð barna við missi Matthildur Bjarnadóttir Skoðun Geðveiki krónuhagkerfisins: Tók 35 milljón króna lán, búinn að greiða til baka 91 milljón, skuldar samt enn 64 milljónir! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Vegna greinar Snorra Mássonar Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Með styrka hönd á stýri í eigin lífi Árni Sigurðsson Skoðun Hlýnun jarðar mun ekki valda heimsendi Sæunn Kjartansdóttir Skoðun Val Vigdísar Skúli Ólafsson Skoðun Ég vil fá boð í þessa veislu! Silja Björk Björnsdóttir Skoðun Hefjum aðildarviðræður við Bandaríkin Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir Skoðun Halldór 11.01.2025 Halldór Skoðun Skoðun Sorg barna - fyrstu viðbrögð barna við missi Matthildur Bjarnadóttir skrifar Skoðun Með styrka hönd á stýri í eigin lífi Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Hjólað inní framtíðinna Búi Bjarmar Aðalsteinsson skrifar Skoðun Framsækin ríkisstjórn í umhverfis- og auðlindamálum: Nýi stjórnarsáttmálinn. Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Hugvíkkandi meðferðir eru fortíð okkar, nútíð og framtíð Sara María Júlíudóttir skrifar Skoðun Komdu út að „Vetrar-leika“ í Austurheiðum Reykjavíkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Upprætum óttann við óttann Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Hér er kona, um konu… Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Vegna greinar Snorra Mássonar Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Ertu á krossgötum? Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Skoðun Vísvita villandi fréttaflutningur Morgunblaðsins? Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Hafa fyrrum æskunnar eftirlætisbörn og nú ellinnar olnbogabörn fengið nóg? Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Máttur kaffibollans Ásta Kristín Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Kennarar segja: „Nóg komið!“ – Verkfall fyrir virðingu og verðskulduð réttindi Jónas Sen skrifar Skoðun Hefjum aðildarviðræður við Bandaríkin Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Eru tengsl milli Úkraínustríðsins og breyttrar stöðu Grænlands? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Árið 1975 er að banka Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir skrifar Skoðun Val Vigdísar Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Friður á jörðu Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Af hverju eru kennarar að fara í verkfall? Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Opið bréf til Íslandspósts ohf. Gróa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gaza getur ekki beðið lengur Hjálmtýr Heiðdal,Magnús Magnússon skrifar Skoðun Ísland yrði betra með aðild að Evrópusambandinu Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun SVEIT – Kastið inn handklæðinu Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Skjáfíkn - vísindi eða trú? Ásdís Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Evrópusambandið eða nasismi Snorri Másson skrifar Skoðun Friður eða svikalogn? Hilmari Þór Hilmarssyni, prófessor, svarað Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun Hlýnun jarðar mun ekki valda heimsendi Sæunn Kjartansdóttir skrifar Skoðun Listin að styðja en ekki stýra Árni Sigurðsson skrifar Sjá meira
Að búa á Seltjarnarnesi er dásamlegt. Við búum við þau forréttindi að náttúran er rétt við útidyrnar hjá okkur með öllum þeim kostum og göllum. Kostirnir eru fleiri en gallarnir og hef ég tamið mér jákvæðni í umræðunni um rokið á Seltjarnarnesi og svara ætíð þeim sem vilja heyra að „hér sé engin svifryksmengun og lognið ferðist hratt yfir á Nesinu“ (að baki þessarar fullyrðingar eru engar vísindalegar rannsóknir). Fleiri kostir fylgja því að búa á Seltjarnarnesi en það er nándin og samheldni bæjarbúa og vilji fólks til að bæta samfélagið og ekki síst bæjarandann. Ég fékk að kynnast þessum ótrúlega krafti sem býr í Seltirningum síðastliðið sumar þegar góður nágranni bað mig um að koma að skipulagi „gamla Stuðmannaballsins“. Það var auðsótt mál enda undirrituð ávallt til í skemmtilegt partý. Undirbúningshópurinn var blanda af öflugum bæjarbúum sem langaði að endurvekja partýstemmninguna á Nesinu og eru í dag orðnir hluti af mínum dásamlega vina og nágrannahóp. Undirbúningur gekk vonum framar og í undirbúningsferlinu komu upp margar skemmtilegar og á stundum fráleitar hugmyndir en allar gengu þær út á samvinnu bæjarbúa og félaga í bænum til að reisa við þennan vinsæla viðburð sem á árum áður dró að fólk allsstaðar af höfuðborgarsvæðinu.Bæjarandinn efldur Á sama tíma var verið að skipuleggja opnun á listasýningu Haraldar Sigmundssonar og fannst okkur frábært að tengja bæjarbúa saman með einhvers konar bæjarhátíð líkt og gert er víða annars staðar á landinu. Við leituðum til bæjaryfirvalda sem tóku þessum hugmyndum opnum örmum og greiddu götu okkar sem best þau gátu. Útkoman varð hin skemmtilegasta bæjarhátíð þar sem fléttað var saman menningu, íþróttum og skemmtun fyrir alla bæjarbúa. Bæjarbúar skreyttu götur í ákveðnum litum og var magnað að sjá hversu vel allir tóku þessum viðburði og hversu metnaðarfullir Seltirningar eru þegar kemur að því að prýða bæinn. Íþróttafélagið Grótta hélt sinn árlega íþróttadag þar sem saman komu iðkendur, þjálfarar og foreldrar og kepptu í ýmsum greinum. Ekki má nú gleyma sundlaugarpartýinu sem við héldum í fyrsta sinn með Zumba og vatnaboltum. Og fyrir þá sem vildu slaka á var boðið upp á lifandi tónlist. Þessi helgi samanstóð af viðburðum sem tengdu saman kynslóðir og nágranna. Og á Seltjarnarnesi blésu vindar gleði, eftirvæntingar og kátínu milli manna. Með þessu samstillta átaki tókst bæjarbúum að efla bæjarandann og gera sér glaðan dag. En hvernig tengist upphaf greinar minnar tali um partý? Jú það var brjálað veður þessa helgi. Við héldum sundlaugarpartý í nístandi norðangarra. Það var svo kalt að Zumba var dansað með húfu og vatnið flaut upp að hálsi. Umsjónarmenn Vatnabolta mættu í kuldagalla og þurftu í fyrsta skipti að festa band í boltana svo þeir fykju ekki í burtu. Bæjarbúar skreyttu göturnar í hífandi roki og rigningu svo að hætta var á útkalli hjá björgunarsveitinni. Ekki til að bjarga skreytingum heldur fólki sem klifraði í stigum og gerði sitt besta til að hengja upp borða, skraut og lýsingu. Nágrannar sameinuðust í hugmyndavinnu, skreytingainnkaupum -- og urðu til skemmtilegar hugmyndir fyrir komandi bæjarhátíðir. Ó já, það var strax farið að tala um hvernig skreytingum yrði háttað á næsta ári, hvort sundlaugarpartý væri ekki örugglega komið til að vera og hverju mætti bæta við dagskrána. Það gladdi okkar litlu hjörtu að sjá forvitna Seltirninga ganga um göturnar í hífandi roki og rigningu til að skoða skreytingar nágrannanna og jafnvel stoppa til að spjalla við fólk sem áður þekktist lítið eða ekkert. Á fundi með Ásgerði Halldórsdóttur bæjarstjóra viku seinna var ákveðið að bæjarhátíðin fengi fastan sess því bærinn hefði á vissan hátt verið vakinn af værum svefni og bæjarbúa þyrsti í meira.Mikil ánægja með búsetuskilyrði Þessi samheldni er eitt sterkasta einkenni bæjarbúa. Ekki þarf að leita lengra en nokkur ár aftur í tímann þegar fílefldar konur tóku sig til og endurvöktu Þorrablót Gróttu með þvílíkum krafti að annað eins hefur ekki sést. Aðsóknin eykst ár frá ári og nú er stóra spurningin: Hvenær verður farið með blótið inn í Íþróttahús aftur? Samheldnin er eitt mikilvægasta einkenni foreldrastarfs á Seltjarnarnesi. Sést það vel á íþróttamótum. Á stundum er spurning hvort börnin eða foreldrar skemmti sér betur. Ef hjálpar er þörf eru foreldrar boðnir og búnir til að létta undir með öðrum foreldrum því allir vita að greiðinn verður endurgoldin. Ef þú vilt láta að þér kveða þá er þér tekið opnum örmum í hverju því starfi sem þú hefur áhuga á. Þetta er samfélag sem ég vil vera hluti af. Samfélag sem vill taka höndum saman um að gera bæinn betri, virkari og síðast en ekki síst skemmtilegri. Samkvæmt árlegri þjónustukönnun Capacent eru 92% íbúa ánægðir með búsetuskilyrðin á Seltjarnarnesi og bærinn er með hæstu einkunn allra sveitarfélaga í könnuninni eða 4,5 af 5 mögulegum. Ég er stolt af því að búa í samfélagi með þessa einkunn og hvet alla Seltirninga til að láta rödd sína heyrast og nýta kosningarétt sinn 31. maí næstkomandi.
Geðveiki krónuhagkerfisins: Tók 35 milljón króna lán, búinn að greiða til baka 91 milljón, skuldar samt enn 64 milljónir! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir Skoðun
Skoðun Framsækin ríkisstjórn í umhverfis- og auðlindamálum: Nýi stjórnarsáttmálinn. Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Hafa fyrrum æskunnar eftirlætisbörn og nú ellinnar olnbogabörn fengið nóg? Gunnar Ármannsson skrifar
Skoðun Kennarar segja: „Nóg komið!“ – Verkfall fyrir virðingu og verðskulduð réttindi Jónas Sen skrifar
Skoðun Eru tengsl milli Úkraínustríðsins og breyttrar stöðu Grænlands? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar
Skoðun Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir skrifar
Skoðun Friður eða svikalogn? Hilmari Þór Hilmarssyni, prófessor, svarað Andri Þorvarðarson skrifar
Geðveiki krónuhagkerfisins: Tók 35 milljón króna lán, búinn að greiða til baka 91 milljón, skuldar samt enn 64 milljónir! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Viljum við að erlendir milljarðamæringar setji einhliða leikreglurnar í almannarýminu okkar? Elfa Ýr Gylfadóttir Skoðun