„God Save the Queen“ Ole Anton Bieltvedt skrifar 27. mars 2018 07:00 EES-samningurinn, sem er aldarfjórðungs gamall, þýddi í raun, að Ísland gekk 70-80% í ESB. Við bættist svo aðild að Schengen-samkomulaginu. EES-samningurinn hefur reynzt okkur feykilega gagnlegur, enda eru 85-90% okkar utanlandsviðskipta við Evrópu, og, þökk sé EES-samningnum, þá höfum við frjálsan og að mestu tollalausan aðgang að 31 evrópskum markaði, ESB plús EFTA, á sama hátt og við getum keypt afurðir þessara landa frjálslega, ferðast um þau, sezt þar að og hafið þar nám eða störf að vild. Ef langtímasamningar eru gerðir, þarf auðvitað að vaka yfir þeim, því forsendur og skilyrði breytast stöðugt. Það er því alvarleg vanræksla stjórnvalda hér, að EES-samningurinn hafi ekki verið endurskoðaður og um hann endursamið, eftir þörfum. Við erum nú komin að krossgötum í þessu máli. Bjarni Benediktsson, sem reyndar er ekki skýrasti maður landsins um málefni ESB, fáraðist mikið yfir „boðvaldi, úrslitavaldi og sektarákvörðunum“ ESB, á grundvelli EES-samningsins, á Alþingi nýlega. Dæmi um slíkt nefndi hann þó engin. Sannleikurinn er líka sá, að það regluverk, sem frá ESB kemur, gengur aðallega út á neytendavernd, umhverfisvernd, heilsuvernd, öryggi hvers konar heima fyrir, á ferðalögum og á vinnustað, réttindi almennings og þjóðríkja gagnvart alþjóðlegum stórfyrirtækjum, eftirlit með því, að risafyrirtækin borgi skatta sína o.s.frv., og er þannig af hinu góða. Ýmsir spámenn hér, t.a.m. utanríkisráðherra, virðast halda, að EFTA yrði miklu sterkara og fengi betri samninga við ESB, ef af Brexit verður og Bretar gengju í EFTA. Hefur sá góði maður hvatt Breta til þess, án þess að vitað sé, að Bretar hafi leitað eftir leiðsögn í málinu héðan frá Fróni. Þessi hugleiðing utanríkisráðherra er fyrir undirrituðum aldeilis óraunsæ, því, af hverju ætti ESB að veita EFTA betri samning með vandræðagemlinginn Bretland innanborðs, en vinveittar og vandræðalausar EFTA-þjóðirnar geta fengið? Noregur og Ísland eru auk þess háttskrifuð hjá Þjóðverjum og í ESB; við eigum þar líka bræðraþjóðir okkar Finna, Svía og Dani. Varðandi gildi Bretlands fyrir okkar utanlandsviðskipti, skal á það bent, að, á sama tíma og viðskipti okkar við Evrópu eru 85-90% af okkar utanlandsviðskiptum, eru hlutur Bretlandsviðskiptanna aðeins rúm 10%. Það er því lítt skiljanlegt, að utanríkisráðherra skuli einblína á Bretland í sinni framtíðarsýn, hvað varðar viðskiptalönd og samherja; geta 10% haft meira vægi en 75-80%!? Önnur hlið er, að það var einmitt út af einum þætti fjórfrelsisins í EES/EFTA-samningnum, ferða-, búsetu- og starfsfrelsinu, sem naumur meirihluti Breta var æstur upp í Brexit. Það felst þannig þekkingar- og dómgreindarskortur í hugleiðingunni um nýjan og bættan EES/EFTA-samning með Bretum; beztu samningarnir við ESB verða aðeins tryggðir með fullri ESB-aðild! Með henni myndum við tryggja okkur beztu mögulegu viðskiptakjör og önnur kjör og réttindi, væntanlega fá 6 þingmenn inn á Evrópuþingið, einn kommissar, eins og hinar ESB-þjóðirnar – engin hefur fleiri en einn –, og gætum við þá loksins látið að okkur kveða; komið okkar málum á framfæri á réttan hátt, á réttum stöðum og haft áhrif! Hér skal sérstaklega á það minnt, að engin meiri háttar ákvörðun er tekin innan ESB, nema að allar aðildarþjóðirnar – nú 28 – samþykki. Hver einstök þjóð hefur neitunarvald. ESB hefur síðustu ár gert fríverzlunarsamninga við Suður-Kóreu, Japan og Kanada, þjóðir sem hafa 210 milljónir efnaðra neytenda, og nær fríverzlunarsvæði ESB þannig til 715 milljóna manna. EES-samningurinn veitir okkur þó ekki aðgang að fríverzlun við þessar þrjár mikilvægu þjóðir, sem full ESB-aðild myndi auðvitað tryggja. Það breytir litlu fyrir ESB og risavaxið fríverzlunarsvæði þess, hvort af Brexit verður eða ekki, með 65 milljónum þegna, en Bretar verða, hvort sem er, að leita inn á ESB-meginlandsmarkaðinn, því að þeir hafa engan annan markað við húsdyrnar, auk þess sem landbúnaðarafurðir og iðnvörur Breta eru sniðnar að meginlandi Evrópu. Fyrri nýlendur, sem Bretar vilja nú vingast við, hafa hvorki góðar minningar um þá né þörf fyrir þá. Indverjar t.a.m. sækjast nú ötullega eftir ESB-fríverzlun, og vilja þeir ekki trufla þær samningaumleitanir með því að opna Bretum dyr. Brexit fylleríið mun því sennilega enda með harkalegum timburmönnum. „God Save the Queen“. Það er mál til komið, að Ísland taki ESB-skrefið til fulls, fari úr 80% í 100% ESB-aðild, og fái um leið 100% möguleika á að láta í sér heyra og hafa áhrif.Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Tengdar fréttir Enn einn draugurinn Mörg eigum við einhvers konar hulduheima þar sem við hegðum okkur með allt öðrum hætti en á vettvangi dagsins. Það er ekkert nýtt. 27. mars 2018 07:00 Mest lesið Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skapandi leiðir í skóla- og frístundastarfi Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Sjá meira
EES-samningurinn, sem er aldarfjórðungs gamall, þýddi í raun, að Ísland gekk 70-80% í ESB. Við bættist svo aðild að Schengen-samkomulaginu. EES-samningurinn hefur reynzt okkur feykilega gagnlegur, enda eru 85-90% okkar utanlandsviðskipta við Evrópu, og, þökk sé EES-samningnum, þá höfum við frjálsan og að mestu tollalausan aðgang að 31 evrópskum markaði, ESB plús EFTA, á sama hátt og við getum keypt afurðir þessara landa frjálslega, ferðast um þau, sezt þar að og hafið þar nám eða störf að vild. Ef langtímasamningar eru gerðir, þarf auðvitað að vaka yfir þeim, því forsendur og skilyrði breytast stöðugt. Það er því alvarleg vanræksla stjórnvalda hér, að EES-samningurinn hafi ekki verið endurskoðaður og um hann endursamið, eftir þörfum. Við erum nú komin að krossgötum í þessu máli. Bjarni Benediktsson, sem reyndar er ekki skýrasti maður landsins um málefni ESB, fáraðist mikið yfir „boðvaldi, úrslitavaldi og sektarákvörðunum“ ESB, á grundvelli EES-samningsins, á Alþingi nýlega. Dæmi um slíkt nefndi hann þó engin. Sannleikurinn er líka sá, að það regluverk, sem frá ESB kemur, gengur aðallega út á neytendavernd, umhverfisvernd, heilsuvernd, öryggi hvers konar heima fyrir, á ferðalögum og á vinnustað, réttindi almennings og þjóðríkja gagnvart alþjóðlegum stórfyrirtækjum, eftirlit með því, að risafyrirtækin borgi skatta sína o.s.frv., og er þannig af hinu góða. Ýmsir spámenn hér, t.a.m. utanríkisráðherra, virðast halda, að EFTA yrði miklu sterkara og fengi betri samninga við ESB, ef af Brexit verður og Bretar gengju í EFTA. Hefur sá góði maður hvatt Breta til þess, án þess að vitað sé, að Bretar hafi leitað eftir leiðsögn í málinu héðan frá Fróni. Þessi hugleiðing utanríkisráðherra er fyrir undirrituðum aldeilis óraunsæ, því, af hverju ætti ESB að veita EFTA betri samning með vandræðagemlinginn Bretland innanborðs, en vinveittar og vandræðalausar EFTA-þjóðirnar geta fengið? Noregur og Ísland eru auk þess háttskrifuð hjá Þjóðverjum og í ESB; við eigum þar líka bræðraþjóðir okkar Finna, Svía og Dani. Varðandi gildi Bretlands fyrir okkar utanlandsviðskipti, skal á það bent, að, á sama tíma og viðskipti okkar við Evrópu eru 85-90% af okkar utanlandsviðskiptum, eru hlutur Bretlandsviðskiptanna aðeins rúm 10%. Það er því lítt skiljanlegt, að utanríkisráðherra skuli einblína á Bretland í sinni framtíðarsýn, hvað varðar viðskiptalönd og samherja; geta 10% haft meira vægi en 75-80%!? Önnur hlið er, að það var einmitt út af einum þætti fjórfrelsisins í EES/EFTA-samningnum, ferða-, búsetu- og starfsfrelsinu, sem naumur meirihluti Breta var æstur upp í Brexit. Það felst þannig þekkingar- og dómgreindarskortur í hugleiðingunni um nýjan og bættan EES/EFTA-samning með Bretum; beztu samningarnir við ESB verða aðeins tryggðir með fullri ESB-aðild! Með henni myndum við tryggja okkur beztu mögulegu viðskiptakjör og önnur kjör og réttindi, væntanlega fá 6 þingmenn inn á Evrópuþingið, einn kommissar, eins og hinar ESB-þjóðirnar – engin hefur fleiri en einn –, og gætum við þá loksins látið að okkur kveða; komið okkar málum á framfæri á réttan hátt, á réttum stöðum og haft áhrif! Hér skal sérstaklega á það minnt, að engin meiri háttar ákvörðun er tekin innan ESB, nema að allar aðildarþjóðirnar – nú 28 – samþykki. Hver einstök þjóð hefur neitunarvald. ESB hefur síðustu ár gert fríverzlunarsamninga við Suður-Kóreu, Japan og Kanada, þjóðir sem hafa 210 milljónir efnaðra neytenda, og nær fríverzlunarsvæði ESB þannig til 715 milljóna manna. EES-samningurinn veitir okkur þó ekki aðgang að fríverzlun við þessar þrjár mikilvægu þjóðir, sem full ESB-aðild myndi auðvitað tryggja. Það breytir litlu fyrir ESB og risavaxið fríverzlunarsvæði þess, hvort af Brexit verður eða ekki, með 65 milljónum þegna, en Bretar verða, hvort sem er, að leita inn á ESB-meginlandsmarkaðinn, því að þeir hafa engan annan markað við húsdyrnar, auk þess sem landbúnaðarafurðir og iðnvörur Breta eru sniðnar að meginlandi Evrópu. Fyrri nýlendur, sem Bretar vilja nú vingast við, hafa hvorki góðar minningar um þá né þörf fyrir þá. Indverjar t.a.m. sækjast nú ötullega eftir ESB-fríverzlun, og vilja þeir ekki trufla þær samningaumleitanir með því að opna Bretum dyr. Brexit fylleríið mun því sennilega enda með harkalegum timburmönnum. „God Save the Queen“. Það er mál til komið, að Ísland taki ESB-skrefið til fulls, fari úr 80% í 100% ESB-aðild, og fái um leið 100% möguleika á að láta í sér heyra og hafa áhrif.Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður
Enn einn draugurinn Mörg eigum við einhvers konar hulduheima þar sem við hegðum okkur með allt öðrum hætti en á vettvangi dagsins. Það er ekkert nýtt. 27. mars 2018 07:00
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun