Hvammsvirkjun Edda Pálsdóttir skrifar 20. júní 2019 09:00 Í morgun vaknaði ég við að sólin skein inn um gluggann hjá mér. Ég gekk út á hlað og teygaði að mér tæra loftið sem er komið með örlítið haustbragð. Náttúran og dýrin voru að spila fyrir mig yndislega sinfóníu þar sem ég stóð á hlaðinu og nuddaði stírurnar úr augunum. Fuglarnir léku laglínuna en frýs hrossa og jarm kinda settu einnig sinn svip á lagið. Kjölfestan var svo þungur niður Þjórsár sem heyrist í fjarska. Afi minn sem var bóndi á þessum fallega stað, Hamarsheiði í Skeiða-og Gnúpverjahreppi, hlustaði oft á árniðinn til að spá fyrir um hvernig veðrið yrði þann daginn. Þegar ég er nægilega vöknuð legg ég af stað upp í hestagirðingu að bjóða gullunum mínum góðan daginn. Gangan er stutt en aðeins á fótinn. Við hvert skref fer að sjást betur og betur í fjalladrottninguna Heklu og loks sést hvar jökuláin Þjórsá breiðir úr sér á fallegum áreyrum neðan við bæinn Fossnes. Ég er nú hvorki skáldmælt né trúuð en einhvern veginn finnst mér orð Halldórs Laxness lýsa þessu best, mér leið eins og ég hefði fyllst kraftbirtingarhljómi guðdómsins við útsýnið sem bar fyrir augun. Ég settist niður og naut þess einfaldlega að vera til. Þessa tilfinningu þekkja þeir sem komið hafa á staðinn en hún Jóhanna Jóhannsdóttir í Haga lýsti svona dögum með þeim orðum að fegurðin væri algjör. Þar sem ég sat í röku grasinu, andaði að mér fjallaloftinu og klappaði folaldinu hennar Hörpu minnar læddust að mér óþægilegar hugsanir. Þessum gullfallega stað er nefnilega veruleg hætta búin vegna fyrirhugaðrar Hvammsvirkjunar í Þjórsá. Ég hafði verið á íbúafundi kvöldið áður þar sem rætt var Aðalskipulag Skeiða-og Gnúpverjahrepps. Þar lýstu margir viðstaddir yfir andstöðu við Hvammsvirkjun og hvöttu sveitarstjórn til að neita Landsvirkjun um framkvæmdaleyfi. Margir íbúar í Skeiða-og Gnúpverjahreppi hafa barist ötullega gegn fyrirhugaðri Hvammsvirkjun en virkjunin hefur hangið eins og mara yfir samfélaginu í hartnær tvo áratugi. Ég sjálf hef tekið þátt í baráttunni undanfarin ár. Það á að heita að við Íslendingar búum í lýðræðisríki en eftir að hafa staðið í stappi vegna virkjunarinnar og reynt að láta rödd okkar sem erum á móti henni heyrast verð ég að setja mínar efasemdir við það. Við höfum rætt ítrekað við sveitarstjórn, farið á fund umhverfisráðherra, rætt við fulltrúa Umhverfis-og samgöngunefndar og svo mætti lengi telja. Það er sama við hvern er rætt, hver bendir á annan, engin axlar ábyrgð á málinu en benda á að hægt sé að senda inn athugasemdir til Skipulagsstofnunar. Eftir að hafa kynnt mér gaumgæfilega allar skýrslur, sem sennilega slaga í þúsund blaðsíður í heildina, sendi ég persónulegar athugasemdir og vann í félagi við aðra stjórnarmenn athugasemdir fyrir hönd Gjálpar, sem er félag um atvinnuuppbyggingu við Þjórsá. Félagið Gjálp hefur sett sig ítarlega inn í málið og komist að þeirri niðurstöðu að Hvammsvirkjun mun ekki skapa nein störf fyrir íbúa í Skeiða-og Gnúpverjahreppi heldur þvert á móti skerða möguleika þeirra til atvinnuuppbyggingar og hafa verulega neikvæð samfélagsleg áhrif. Við þetta má bæta að fjársafn Gnúpverja hefur í marga áratugi verið rekið niður með farvegi Þjórsár þar sem uppistöðulónið mun standa. Myndin á hundraðkrónu seðlinum gamla sýnir einmitt fjallsafnið koma niður Bringu sem er rétt ofan við fyrirhugaða virkjun. Með lóninu myndi því ómetanlegar menningarminjar fara undir vatn. Það yrði varla svipur hjá sjón að ríða á móti fjallsafninu en göngur og réttir eru í huga margra einn skemmtilegasti og mikilvægasti viðburður ársins. Eftir að hafa skilað inn athugasemdum sé ég stundum fyrir mér risavaxið skrifstofutröll sem situr hlæjandi á hækjum sér og skeinir sér á athugasemdunum. Ég veit auðvitað að þetta er ekki rétt en hins vegar berast nánast aldrei svör við athugasemdunum og svo er Skipulagsstofnun í raun alveg valdalaus því hún gefur einungis umsögn um málið en sveitarstjórn ræður síðan alfarið hvort af framkvæmdinni verður alveg óháð áliti Skipulagsstofnunar. Svona merkileg er því leiðin sem við höfum til að láta í okkur heyra: lesa endalausar skýrslur og skila athugasemdum til valdalausrar stofnunar. Þessu til viðbótar má nefna að það er verulega umdeilanlegt hvort það sé yfir höfuð þörf á þessari raforku. Á fundi sveitarstjórnar síðastliðið haust sagði verkefnisstjóri Hvammsvirkjunar að áformað væri að rafmagn úr virkjuninni yrði notað í Kísilver. Það er þyngra en tárum taki ef rétt reynist. Þegar spurt er að þessu nú er svarið einfaldlega að raforkan fari inn á dreifikerið og því sé ekki hægt að segja í hvað orkan fari. Þetta er ekkert svar og í besta falli verulega lúaleg undanbrögð. Ég fyllist vanmætti og hugsa með mér hvað það væri nú gott að vera bara alveg sama. Skvetta, tveggja vetra gamla tryppið mitt, kemur röltandi til mín og bítur í jakkaermina mína. Ég ranka við mér, lít upp og við blasir stórkostlegt útsýni yfir Þjórsá og Heklu. Mér er nefnilega ekki sama og ég mun ekki gefast upp. Það er skylda mín að leggja mitt að mörkum til þess að allir fái að njóta þessa fallega staðar um ókomna tíð, að íbúar Reykjanesbæjar geti dregið andann í ómenguðu lofti og til að Skeiða-og Gnúpverjahreppur blómstri og dafni. Ég klappa Skvettu og strengi þess heit að þegar hún verður orðin tamin munum við fylgja fjallsafni Gnúpverja meðfram óspilltum farvegi Þjórsár.Greinin birtist fyrst í Stundinni 1. september 2017 en er nú endurbirt í tilefni Þjórshátíðar 2019.Síðan 2017 hefur Skipulagsstofnun skilað af sér umræddu áliti um Hvammsvirkjun. Í álitinu, sem út kom árið 2018, segir að virkjunin myndi hafa „verulega neikvæð“ áhrif á landslag í ljósi þess að umfangsmiklu svæði verður raskað og mjög margir verða fyrir neikvæðum áhrifum vegna ásýndar- og yfirbragðsbreytinga. Í áliti Skipulagsstofnunar segir einnig að neikvæð áhrif af Hvammsvirkjun verði „óafturkræf“ og að fyrirhugaðar framkvæmdir séu líklegar til að hafa „talsverð neikvæð“ áhrif á útivist og ferðaþjónustu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Orkumál Skeiða- og Gnúpverjahreppur Mest lesið Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Sjá meira
Í morgun vaknaði ég við að sólin skein inn um gluggann hjá mér. Ég gekk út á hlað og teygaði að mér tæra loftið sem er komið með örlítið haustbragð. Náttúran og dýrin voru að spila fyrir mig yndislega sinfóníu þar sem ég stóð á hlaðinu og nuddaði stírurnar úr augunum. Fuglarnir léku laglínuna en frýs hrossa og jarm kinda settu einnig sinn svip á lagið. Kjölfestan var svo þungur niður Þjórsár sem heyrist í fjarska. Afi minn sem var bóndi á þessum fallega stað, Hamarsheiði í Skeiða-og Gnúpverjahreppi, hlustaði oft á árniðinn til að spá fyrir um hvernig veðrið yrði þann daginn. Þegar ég er nægilega vöknuð legg ég af stað upp í hestagirðingu að bjóða gullunum mínum góðan daginn. Gangan er stutt en aðeins á fótinn. Við hvert skref fer að sjást betur og betur í fjalladrottninguna Heklu og loks sést hvar jökuláin Þjórsá breiðir úr sér á fallegum áreyrum neðan við bæinn Fossnes. Ég er nú hvorki skáldmælt né trúuð en einhvern veginn finnst mér orð Halldórs Laxness lýsa þessu best, mér leið eins og ég hefði fyllst kraftbirtingarhljómi guðdómsins við útsýnið sem bar fyrir augun. Ég settist niður og naut þess einfaldlega að vera til. Þessa tilfinningu þekkja þeir sem komið hafa á staðinn en hún Jóhanna Jóhannsdóttir í Haga lýsti svona dögum með þeim orðum að fegurðin væri algjör. Þar sem ég sat í röku grasinu, andaði að mér fjallaloftinu og klappaði folaldinu hennar Hörpu minnar læddust að mér óþægilegar hugsanir. Þessum gullfallega stað er nefnilega veruleg hætta búin vegna fyrirhugaðrar Hvammsvirkjunar í Þjórsá. Ég hafði verið á íbúafundi kvöldið áður þar sem rætt var Aðalskipulag Skeiða-og Gnúpverjahrepps. Þar lýstu margir viðstaddir yfir andstöðu við Hvammsvirkjun og hvöttu sveitarstjórn til að neita Landsvirkjun um framkvæmdaleyfi. Margir íbúar í Skeiða-og Gnúpverjahreppi hafa barist ötullega gegn fyrirhugaðri Hvammsvirkjun en virkjunin hefur hangið eins og mara yfir samfélaginu í hartnær tvo áratugi. Ég sjálf hef tekið þátt í baráttunni undanfarin ár. Það á að heita að við Íslendingar búum í lýðræðisríki en eftir að hafa staðið í stappi vegna virkjunarinnar og reynt að láta rödd okkar sem erum á móti henni heyrast verð ég að setja mínar efasemdir við það. Við höfum rætt ítrekað við sveitarstjórn, farið á fund umhverfisráðherra, rætt við fulltrúa Umhverfis-og samgöngunefndar og svo mætti lengi telja. Það er sama við hvern er rætt, hver bendir á annan, engin axlar ábyrgð á málinu en benda á að hægt sé að senda inn athugasemdir til Skipulagsstofnunar. Eftir að hafa kynnt mér gaumgæfilega allar skýrslur, sem sennilega slaga í þúsund blaðsíður í heildina, sendi ég persónulegar athugasemdir og vann í félagi við aðra stjórnarmenn athugasemdir fyrir hönd Gjálpar, sem er félag um atvinnuuppbyggingu við Þjórsá. Félagið Gjálp hefur sett sig ítarlega inn í málið og komist að þeirri niðurstöðu að Hvammsvirkjun mun ekki skapa nein störf fyrir íbúa í Skeiða-og Gnúpverjahreppi heldur þvert á móti skerða möguleika þeirra til atvinnuuppbyggingar og hafa verulega neikvæð samfélagsleg áhrif. Við þetta má bæta að fjársafn Gnúpverja hefur í marga áratugi verið rekið niður með farvegi Þjórsár þar sem uppistöðulónið mun standa. Myndin á hundraðkrónu seðlinum gamla sýnir einmitt fjallsafnið koma niður Bringu sem er rétt ofan við fyrirhugaða virkjun. Með lóninu myndi því ómetanlegar menningarminjar fara undir vatn. Það yrði varla svipur hjá sjón að ríða á móti fjallsafninu en göngur og réttir eru í huga margra einn skemmtilegasti og mikilvægasti viðburður ársins. Eftir að hafa skilað inn athugasemdum sé ég stundum fyrir mér risavaxið skrifstofutröll sem situr hlæjandi á hækjum sér og skeinir sér á athugasemdunum. Ég veit auðvitað að þetta er ekki rétt en hins vegar berast nánast aldrei svör við athugasemdunum og svo er Skipulagsstofnun í raun alveg valdalaus því hún gefur einungis umsögn um málið en sveitarstjórn ræður síðan alfarið hvort af framkvæmdinni verður alveg óháð áliti Skipulagsstofnunar. Svona merkileg er því leiðin sem við höfum til að láta í okkur heyra: lesa endalausar skýrslur og skila athugasemdum til valdalausrar stofnunar. Þessu til viðbótar má nefna að það er verulega umdeilanlegt hvort það sé yfir höfuð þörf á þessari raforku. Á fundi sveitarstjórnar síðastliðið haust sagði verkefnisstjóri Hvammsvirkjunar að áformað væri að rafmagn úr virkjuninni yrði notað í Kísilver. Það er þyngra en tárum taki ef rétt reynist. Þegar spurt er að þessu nú er svarið einfaldlega að raforkan fari inn á dreifikerið og því sé ekki hægt að segja í hvað orkan fari. Þetta er ekkert svar og í besta falli verulega lúaleg undanbrögð. Ég fyllist vanmætti og hugsa með mér hvað það væri nú gott að vera bara alveg sama. Skvetta, tveggja vetra gamla tryppið mitt, kemur röltandi til mín og bítur í jakkaermina mína. Ég ranka við mér, lít upp og við blasir stórkostlegt útsýni yfir Þjórsá og Heklu. Mér er nefnilega ekki sama og ég mun ekki gefast upp. Það er skylda mín að leggja mitt að mörkum til þess að allir fái að njóta þessa fallega staðar um ókomna tíð, að íbúar Reykjanesbæjar geti dregið andann í ómenguðu lofti og til að Skeiða-og Gnúpverjahreppur blómstri og dafni. Ég klappa Skvettu og strengi þess heit að þegar hún verður orðin tamin munum við fylgja fjallsafni Gnúpverja meðfram óspilltum farvegi Þjórsár.Greinin birtist fyrst í Stundinni 1. september 2017 en er nú endurbirt í tilefni Þjórshátíðar 2019.Síðan 2017 hefur Skipulagsstofnun skilað af sér umræddu áliti um Hvammsvirkjun. Í álitinu, sem út kom árið 2018, segir að virkjunin myndi hafa „verulega neikvæð“ áhrif á landslag í ljósi þess að umfangsmiklu svæði verður raskað og mjög margir verða fyrir neikvæðum áhrifum vegna ásýndar- og yfirbragðsbreytinga. Í áliti Skipulagsstofnunar segir einnig að neikvæð áhrif af Hvammsvirkjun verði „óafturkræf“ og að fyrirhugaðar framkvæmdir séu líklegar til að hafa „talsverð neikvæð“ áhrif á útivist og ferðaþjónustu.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun