Hugleiðing á útskriftardegi Sigrún Edda Eðvarðsdóttir skrifar 8. júní 2020 15:00 Þessa dagana eru skólar landsins í óðaönn að útskrifa nemendur og við foreldrar fyllumst stolti á þessum merku tímamótum í lífi barnanna okkar. Það er alveg sama hvort við erum að tala um leik- grunn-, framhalds- eða háskólanám. Á stundum sem þessum fyllumst við foreldrar, systkini, afar og ömmur sem og aðrir aðstandendur stolti yfir börnunum okkar. Þessari ungu og flottu kynslóð, enda ekki annað hægt. Við þurfum ekki annað en að líta örsnöggt í baksýnisspegilinn til að sjá hvað þau hafa þroskast og vaxið á þessum tíma. Tekist á við alls konar áskoranir þar sem sumt hefur mögulega gengið betur en annað en þannig er lífsins skóli. Við erum öll góð í einhverju og sem foreldri finnst manni það mikilvægast á tímamótum sem þessum að börnunum okkar líði vel, þau búi við ást og umhyggju, þau þekki sína styrkleika og hafi trú á sjálfum sér. Eða eins og skáldið Gunnar M. Magnúss, sagði forðum: Mundu það æska að allt þitt lánog auðlegð í sjálfri þér býr.Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orðtil dáðrakkra verka knýr.Vertu lifandi, vakandi, starfandi, sterkog styrktu þinn undramátt.Haldu hreinleik og dirfð, berðu höfuðið háttog horfðu í sólarátt. Í dag mun dóttir mín ásamt skólasystkinum sínum útskrifast úr grunnskóla og hefja líkt og margir aðrir framhaldsskólanám í haust. Spurningar eins og: hvert skal stefna? í hvaða skóla ætlarðu? hvað langar þig að læra? hafa dunið á henni líkt og öðrum sem eru í þessum sömu sporum. Þessi tímamót eru sveipuð ákveðinni gleði, spennu og ævintýraljóma á sama tíma og þeim fylgir sömuleiðis ákveðin dulúð og óvissa. Hlutverki okkar foreldra er hins vegar ekki lokið og skilaboðin „slaka en ekki sleppa“ frá Saman hópnum mikilvægt veganesti inn á næsta skólastig. Alveg sama hvort börnin okkar eru að byrja í leik, grunn- eða framhaldsskóla þá ætla ég að gefa mér að við hugsum mörg hver á svipuðum nótum, við viljum að þeim vegni vel, þeim líði vel, þau eignist góða vini, þeim gangi vel í skólanum og skólasamfélagið í heild sinni taki vel á móti þeim og mæti þörfum þeirra. Í gegnum árin hefur okkur foreldrum gefist einstakt tækifæri í upphafi hvers skólaárs að leggja okkar af mörkum við að gera gott skólastarf og skólasamfélag enn betra. Að virkja foreldra og fá þá til að leiða bekkjarfulltrúastarf í skólum landsins hefur sums staðar reynst vandasamt verkefni. Það er ekki það að ekki sé öfluga einstaklinga að finna innan foreldrasamfélagsins, því þar er gríðarlega mikill og öflugur mannauður sem mikilvægt er að ná til og virkja með jákvæðum og uppbyggilegum hætti. Þegar börnin okkar hefja nám í grunnskóla þá skiptir miklu máli að við áttum okkur strax á á okkar mikilvæga hlutverki sem skólaforeldrar og hvað við getum gert til að láta gott af okkur leiða. Samstarf, samtal og samstaða foreldra skiptir hér miklu máli. Það er fátt sem sameinar börnin okkar meir en grunnskólinn auk þess sem þau verja þar lengstum tíma. Það er því til mikils að vinna að vel takist til. Á fésbókinni hefur gengið færsla sem margir hafa deilt, þar sem meginboðskapurinn er að koma fram við aðra eins og við viljum að aðrir komi fram við okkur. Ekki skilja út undan, að börn vilji tilheyra og vera samþykkt og fá að vera með. Hér skiptir umgjörð leiksins meira máli en úrslitin sjálf. Hvernig samfélag viljum við skapa og hlúa að? Ef við viljum samfélag þar sem umburðarlyndi, samhugur og samstaða ríkir þá þurfum við ekkert síður að hafa hag annarra barna að leiðarljósi líkt og þau væru okkar eigin. Mögulega þurfum við sömuleiðis á hugarfarsbreytingu að halda því um leið og börnin okkar byrja í grunnskóla þá er mikilvægt að við lítum á foreldrastarfið sem samstarfsverkefni til tíu ára í stað afplánunar í eitt. Saman getum við gert góða hluti og oft þarf ekki meira en einn kraftmikinn leiðtoga innan öflugs foreldrahóps til að leiða gott og mikilvægt starf þar sem allir leggja sitt af mörkum. Þannig stuðlum við að samstöðu, samvinnu, samveru, jöfnuði og góðum samskiptum með hag barnanna okkar og samfélagsins alls að leiðarljósi. Sigrún Edda Eðvarðsdóttir, formaður Heimilis og skóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Sigrún Edda Eðvarðsdóttir Mest lesið Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Skoðun Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Sjá meira
Þessa dagana eru skólar landsins í óðaönn að útskrifa nemendur og við foreldrar fyllumst stolti á þessum merku tímamótum í lífi barnanna okkar. Það er alveg sama hvort við erum að tala um leik- grunn-, framhalds- eða háskólanám. Á stundum sem þessum fyllumst við foreldrar, systkini, afar og ömmur sem og aðrir aðstandendur stolti yfir börnunum okkar. Þessari ungu og flottu kynslóð, enda ekki annað hægt. Við þurfum ekki annað en að líta örsnöggt í baksýnisspegilinn til að sjá hvað þau hafa þroskast og vaxið á þessum tíma. Tekist á við alls konar áskoranir þar sem sumt hefur mögulega gengið betur en annað en þannig er lífsins skóli. Við erum öll góð í einhverju og sem foreldri finnst manni það mikilvægast á tímamótum sem þessum að börnunum okkar líði vel, þau búi við ást og umhyggju, þau þekki sína styrkleika og hafi trú á sjálfum sér. Eða eins og skáldið Gunnar M. Magnúss, sagði forðum: Mundu það æska að allt þitt lánog auðlegð í sjálfri þér býr.Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orðtil dáðrakkra verka knýr.Vertu lifandi, vakandi, starfandi, sterkog styrktu þinn undramátt.Haldu hreinleik og dirfð, berðu höfuðið háttog horfðu í sólarátt. Í dag mun dóttir mín ásamt skólasystkinum sínum útskrifast úr grunnskóla og hefja líkt og margir aðrir framhaldsskólanám í haust. Spurningar eins og: hvert skal stefna? í hvaða skóla ætlarðu? hvað langar þig að læra? hafa dunið á henni líkt og öðrum sem eru í þessum sömu sporum. Þessi tímamót eru sveipuð ákveðinni gleði, spennu og ævintýraljóma á sama tíma og þeim fylgir sömuleiðis ákveðin dulúð og óvissa. Hlutverki okkar foreldra er hins vegar ekki lokið og skilaboðin „slaka en ekki sleppa“ frá Saman hópnum mikilvægt veganesti inn á næsta skólastig. Alveg sama hvort börnin okkar eru að byrja í leik, grunn- eða framhaldsskóla þá ætla ég að gefa mér að við hugsum mörg hver á svipuðum nótum, við viljum að þeim vegni vel, þeim líði vel, þau eignist góða vini, þeim gangi vel í skólanum og skólasamfélagið í heild sinni taki vel á móti þeim og mæti þörfum þeirra. Í gegnum árin hefur okkur foreldrum gefist einstakt tækifæri í upphafi hvers skólaárs að leggja okkar af mörkum við að gera gott skólastarf og skólasamfélag enn betra. Að virkja foreldra og fá þá til að leiða bekkjarfulltrúastarf í skólum landsins hefur sums staðar reynst vandasamt verkefni. Það er ekki það að ekki sé öfluga einstaklinga að finna innan foreldrasamfélagsins, því þar er gríðarlega mikill og öflugur mannauður sem mikilvægt er að ná til og virkja með jákvæðum og uppbyggilegum hætti. Þegar börnin okkar hefja nám í grunnskóla þá skiptir miklu máli að við áttum okkur strax á á okkar mikilvæga hlutverki sem skólaforeldrar og hvað við getum gert til að láta gott af okkur leiða. Samstarf, samtal og samstaða foreldra skiptir hér miklu máli. Það er fátt sem sameinar börnin okkar meir en grunnskólinn auk þess sem þau verja þar lengstum tíma. Það er því til mikils að vinna að vel takist til. Á fésbókinni hefur gengið færsla sem margir hafa deilt, þar sem meginboðskapurinn er að koma fram við aðra eins og við viljum að aðrir komi fram við okkur. Ekki skilja út undan, að börn vilji tilheyra og vera samþykkt og fá að vera með. Hér skiptir umgjörð leiksins meira máli en úrslitin sjálf. Hvernig samfélag viljum við skapa og hlúa að? Ef við viljum samfélag þar sem umburðarlyndi, samhugur og samstaða ríkir þá þurfum við ekkert síður að hafa hag annarra barna að leiðarljósi líkt og þau væru okkar eigin. Mögulega þurfum við sömuleiðis á hugarfarsbreytingu að halda því um leið og börnin okkar byrja í grunnskóla þá er mikilvægt að við lítum á foreldrastarfið sem samstarfsverkefni til tíu ára í stað afplánunar í eitt. Saman getum við gert góða hluti og oft þarf ekki meira en einn kraftmikinn leiðtoga innan öflugs foreldrahóps til að leiða gott og mikilvægt starf þar sem allir leggja sitt af mörkum. Þannig stuðlum við að samstöðu, samvinnu, samveru, jöfnuði og góðum samskiptum með hag barnanna okkar og samfélagsins alls að leiðarljósi. Sigrún Edda Eðvarðsdóttir, formaður Heimilis og skóla.
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun