Nú er tækifæri til að jafna vægi atkvæða Þorkell Helgason skrifar 11. janúar 2021 14:01 Allt frá endurreisn Alþingis 1845 hefur vægi atkvæða verið mismunandi eftir búsetu. Er þá átt við að ósamræmi hefur verið í því hve margir kjósendur standa að baki hverju þingsæti eftir kjördæmum. Meðan einmenningskjördæmi tíðkuðust, sem var allt til 1959, gat þessi munur orðið gífurlegur og komst í nær tvítugfaldan mun í vorkosningunum 1959. Með stjórnarskrárbreytingu 1999 var komið nokkrum böndum á þetta misvægi. Þá var tiltekið að kjósendur að baki hverju þingsæti megi ekki vera „helmingi færri í einu kjördæmi en einhverju öðru kjördæmi“ og færa skuli sæti milli kjördæma til að tryggja að svo sé. Á grundvelli þessa hafa tvö þingsæti færst frá Norðvesturkjördæmi til Suðvesturkjördæmis síðan ákvæðið tók gildi. Væntanlega mun þurfa að færa enn eitt í sömu átt eftir þingkosningarnar á þessu ári. En þá verður ekki lengra gengið að óbreyttri stjórnarskrá og kosningalögum og mun misvægið því aftur fara vaxandi verði ekki að gert. Flokkaójöfnuður Þrátt fyrir að stjórnmálamenn hafi þannig haft talsverðar áhyggjur af misvægi milli kjósenda hefur misvægi milli flokkanna skipt meira máli, þ.e. að ekki sé fullt hlutfallslegt samræmi milli þingflokkanna á tölu þingsæta hvers þeirra og tölu atkvæða á landinu öllu. Þetta misvægi var stórfellt frá upphafi og lengst af nær alla síðustu öld. Byrjunarskref til að draga úr slíkum flokkaójöfnuði var stigið 1934 með upptöku jöfnunarsæta, sem þá hétu uppbótarsæti. Aftur var tekið á þessu máli 1959 en einkum þó á níunda áratugnum. Í öllum sjö þingkosningum á árabilinu 1987 til 2009 náðist fullur flokkajöfnuður. Síðan hefur það ekki tekist. Í síðustu þrennum kosningum, 2013, 2016 og 2017, hefur eitt þingsæti rambað á rangan flokk, sé miðað við landsfylgi. Þetta kann að þykja lítilfjörlegt en slíkt undirmálssæti dugði þó til að tryggja einni ríkisstjórna á þessu tímabili meirihluta á þingi. Líklegt er að slíkt flokkamisvægi muni við haldast og jafnvel vaxa að óbreyttum lagaákvæðum. Misvægisþættirnir tveir tengjast; einkum þannig að misvægi milli kjósenda eftir kjördæmum ýtir undir flokkamisvægið. Misvægi fær ekki staðist Ójafn atkvæðisréttur kjósenda er á skjön við almennt jafnræðisákvæði stjórnarskrárinnar, en sneitt er hjá því með því að heimila misvægi allt að fyrrgreindu hámarki. Slíkt misvægi er þó engan veginn fyrirskipað í stjórnarskránni. Þannig má draga úr misvæginu og jafnvel eyða því í bráð með lagabreytingu einni saman. Nú hefur verið lagt fram frumvarp á Alþingi af þingflokki Viðreisnar um breytingu á ákvæðum kosningalaga, sem með smávægilegum lagfæringum nær þessu markmiði um fullan jöfnuð eftir búsetu. Jafnframt liggur fyrir Alþingi frumvarp til nýrra kosningalaga í heild sinni. Það væri tilvalið að fella frumvarp Viðreisnar inn í þetta heildarfrumvarp. Misvægi atkvæða fær ekki staðist til lengdar. Stjórnlagaráð lagði vitaskuld til að allir hefðu sama atkvæðisrétt og það sjónarmið var staðfest af tveimur þriðju hluta kjósenda í þjóðaratkvæðagreiðslunni 2012. Ísland hefur fengið ákúrur frá Öryggis- og samvinnustofnun Evrópu vegna þessa ójafna kosningaréttar. Spyrja má hvort Mannréttindadómstóll Evrópu kunni að taka í taumana, eins og gerst hefur í öðrum stórmálum okkar. Landsbyggðin á líka að koma að leiðréttingu Þegar kosningakerfisbreytingin á níunda áratugnum var í undirbúningi stóðu þrír þingflokkar að því máli, en Framsóknarflokkurinn var í fyrstu hafður út undan. Málið snerist einkum um það að eytt yrði því flokkamisvægi sem hafði alla tíð verið þeim flokki í vil. Á mæltu máli vildi flokkaþríeykið næla sér í þessi sæti Framsóknar. Fyrstu hugmyndirnar hefðu gert Framsóknarflokknum erfitt að hasla sér völl á mölinni, í þéttbýlinu suðvestanlands, flokkurinn hafði lengst af sótt fylgi sitt einkum til landsbyggðarinnar. Steingrímur Hermannsson, sem þá var formaður flokksins, sá að ekki yrði lagst gegn því að fullum flokkajöfnuði yrði náð, en á hinn bóginn mætti ekki verða úr því annað misrétti, nú á kostnað Framsóknar. Hann gekk því til liðs við formenn hinna flokkanna þriggja og tókst að fá hugmyndunum breytt eftir að þeir höfðu boðið Framsókn þátttöku, en í forystu þeirra var sáttamaður mikill, Geir Hallgrímsson. Ég tel mig geta rakið þessa sögu þar sem ég vann með flokksformönnunum að þessu máli öllu. Nú ættu sem flestir að sameinast um að jafna atkvæðavægið. Þar ættu talsmenn landsbyggðarinnar, innan og utan þings, einnig að leggja hönd á plóg. Það er nefnilega svo að jafna má með mismunandi aðferðum. Í umsögn um frumvarp Viðreisnar, sem ég hef sent viðkomandi þingnefnd, legg ég til að fyllt verði í eyðu í frumvarpinu um það hvernig eigi að skipta þingsætum hlutfallslega milli kjördæmanna. Jöfnuði verði náð með aðferð sem kennd er við annan forseta Bandaríkjanna, John Adams. Með þeirri skiptireglu er farið varfærnum höndum um þingsæti fámennustu kjördæmanna. Með því að leggja til þá aðferð eða aðra ámóta gætu landsbyggðarþingmenn lagt gott til málanna og um leið gætt eðlilegra hagsmuna sinna. Gagngerðar endurbætur á fyrirkomulagi kosninga bíða svo stjórnarskrárbóta. Höfundur er áhugamaður um lýðræðismál og sat í stjórnlagaráði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2021 Alþingi Stjórnarskrá Þorkell Helgason Kjördæmaskipan Mest lesið Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Sjá meira
Allt frá endurreisn Alþingis 1845 hefur vægi atkvæða verið mismunandi eftir búsetu. Er þá átt við að ósamræmi hefur verið í því hve margir kjósendur standa að baki hverju þingsæti eftir kjördæmum. Meðan einmenningskjördæmi tíðkuðust, sem var allt til 1959, gat þessi munur orðið gífurlegur og komst í nær tvítugfaldan mun í vorkosningunum 1959. Með stjórnarskrárbreytingu 1999 var komið nokkrum böndum á þetta misvægi. Þá var tiltekið að kjósendur að baki hverju þingsæti megi ekki vera „helmingi færri í einu kjördæmi en einhverju öðru kjördæmi“ og færa skuli sæti milli kjördæma til að tryggja að svo sé. Á grundvelli þessa hafa tvö þingsæti færst frá Norðvesturkjördæmi til Suðvesturkjördæmis síðan ákvæðið tók gildi. Væntanlega mun þurfa að færa enn eitt í sömu átt eftir þingkosningarnar á þessu ári. En þá verður ekki lengra gengið að óbreyttri stjórnarskrá og kosningalögum og mun misvægið því aftur fara vaxandi verði ekki að gert. Flokkaójöfnuður Þrátt fyrir að stjórnmálamenn hafi þannig haft talsverðar áhyggjur af misvægi milli kjósenda hefur misvægi milli flokkanna skipt meira máli, þ.e. að ekki sé fullt hlutfallslegt samræmi milli þingflokkanna á tölu þingsæta hvers þeirra og tölu atkvæða á landinu öllu. Þetta misvægi var stórfellt frá upphafi og lengst af nær alla síðustu öld. Byrjunarskref til að draga úr slíkum flokkaójöfnuði var stigið 1934 með upptöku jöfnunarsæta, sem þá hétu uppbótarsæti. Aftur var tekið á þessu máli 1959 en einkum þó á níunda áratugnum. Í öllum sjö þingkosningum á árabilinu 1987 til 2009 náðist fullur flokkajöfnuður. Síðan hefur það ekki tekist. Í síðustu þrennum kosningum, 2013, 2016 og 2017, hefur eitt þingsæti rambað á rangan flokk, sé miðað við landsfylgi. Þetta kann að þykja lítilfjörlegt en slíkt undirmálssæti dugði þó til að tryggja einni ríkisstjórna á þessu tímabili meirihluta á þingi. Líklegt er að slíkt flokkamisvægi muni við haldast og jafnvel vaxa að óbreyttum lagaákvæðum. Misvægisþættirnir tveir tengjast; einkum þannig að misvægi milli kjósenda eftir kjördæmum ýtir undir flokkamisvægið. Misvægi fær ekki staðist Ójafn atkvæðisréttur kjósenda er á skjön við almennt jafnræðisákvæði stjórnarskrárinnar, en sneitt er hjá því með því að heimila misvægi allt að fyrrgreindu hámarki. Slíkt misvægi er þó engan veginn fyrirskipað í stjórnarskránni. Þannig má draga úr misvæginu og jafnvel eyða því í bráð með lagabreytingu einni saman. Nú hefur verið lagt fram frumvarp á Alþingi af þingflokki Viðreisnar um breytingu á ákvæðum kosningalaga, sem með smávægilegum lagfæringum nær þessu markmiði um fullan jöfnuð eftir búsetu. Jafnframt liggur fyrir Alþingi frumvarp til nýrra kosningalaga í heild sinni. Það væri tilvalið að fella frumvarp Viðreisnar inn í þetta heildarfrumvarp. Misvægi atkvæða fær ekki staðist til lengdar. Stjórnlagaráð lagði vitaskuld til að allir hefðu sama atkvæðisrétt og það sjónarmið var staðfest af tveimur þriðju hluta kjósenda í þjóðaratkvæðagreiðslunni 2012. Ísland hefur fengið ákúrur frá Öryggis- og samvinnustofnun Evrópu vegna þessa ójafna kosningaréttar. Spyrja má hvort Mannréttindadómstóll Evrópu kunni að taka í taumana, eins og gerst hefur í öðrum stórmálum okkar. Landsbyggðin á líka að koma að leiðréttingu Þegar kosningakerfisbreytingin á níunda áratugnum var í undirbúningi stóðu þrír þingflokkar að því máli, en Framsóknarflokkurinn var í fyrstu hafður út undan. Málið snerist einkum um það að eytt yrði því flokkamisvægi sem hafði alla tíð verið þeim flokki í vil. Á mæltu máli vildi flokkaþríeykið næla sér í þessi sæti Framsóknar. Fyrstu hugmyndirnar hefðu gert Framsóknarflokknum erfitt að hasla sér völl á mölinni, í þéttbýlinu suðvestanlands, flokkurinn hafði lengst af sótt fylgi sitt einkum til landsbyggðarinnar. Steingrímur Hermannsson, sem þá var formaður flokksins, sá að ekki yrði lagst gegn því að fullum flokkajöfnuði yrði náð, en á hinn bóginn mætti ekki verða úr því annað misrétti, nú á kostnað Framsóknar. Hann gekk því til liðs við formenn hinna flokkanna þriggja og tókst að fá hugmyndunum breytt eftir að þeir höfðu boðið Framsókn þátttöku, en í forystu þeirra var sáttamaður mikill, Geir Hallgrímsson. Ég tel mig geta rakið þessa sögu þar sem ég vann með flokksformönnunum að þessu máli öllu. Nú ættu sem flestir að sameinast um að jafna atkvæðavægið. Þar ættu talsmenn landsbyggðarinnar, innan og utan þings, einnig að leggja hönd á plóg. Það er nefnilega svo að jafna má með mismunandi aðferðum. Í umsögn um frumvarp Viðreisnar, sem ég hef sent viðkomandi þingnefnd, legg ég til að fyllt verði í eyðu í frumvarpinu um það hvernig eigi að skipta þingsætum hlutfallslega milli kjördæmanna. Jöfnuði verði náð með aðferð sem kennd er við annan forseta Bandaríkjanna, John Adams. Með þeirri skiptireglu er farið varfærnum höndum um þingsæti fámennustu kjördæmanna. Með því að leggja til þá aðferð eða aðra ámóta gætu landsbyggðarþingmenn lagt gott til málanna og um leið gætt eðlilegra hagsmuna sinna. Gagngerðar endurbætur á fyrirkomulagi kosninga bíða svo stjórnarskrárbóta. Höfundur er áhugamaður um lýðræðismál og sat í stjórnlagaráði.
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun