Bæjarfélög á biðlistum Gunnlaugur Már Briem skrifar 22. júlí 2022 14:00 Ég var alltaf nokkuð lukkulegur að alast upp á landsbyggðinni, nánar tiltekið í Stykkishólmi og á Skagaströnd. En við nýlegan fréttaflutning kom fram að um 7.500 manns séu nú á biðlistum eftir ýmiskonar skurðaðgerðum og þar af rúmlega 1.700 manns sem bíða eftir liðskiptiaðgerðum miðað við tölur úr fréttum frá 1.apríl 2022. Ef þessar tölur eru settar í samhengi mætti því segja að samanlagður íbúafjöldi uppeldisstöðvana sé þessa stundina að bíða eftir liðskiptiaðgerð annaðhvort á hné eða mjöðm. En hvað þýðir það að vera á biðlista ? Það er einfalt og fjarlægt að setja fram tölur, en á bakvið þessar tölur eru vissulega einstaklingar. Þeir einstaklingar sem komnir eru á biðlista eftir t.d. liðskiptiaðgerðum eru allflestir með verulega skert lífsgæði. Lífsgæði skipta máli, og það sem nútíma heilbrigðisþjónusta snýst um að stóru leiti, ef við fráskiljum lífsbjargandi inngrip. Súkraþjálfarar og aðrir heilbrigðisstarfsmenn sem hafa starfað með einstaklingum á biðlistum þekkja of vel sögurnar sem fólk segir með eftirsjá. Sögur um að það geti ekki leikið við barnabörnin sín, farið í ferðalög með vinum, sinnt áhugamálum, sofið óslitið eða eigi erfitt með að sinna vinnu. Verkir eru nefnilega algengasta einkenni þeirra sem bíða eftir liðskiptiaðgerðum. Stöðugir verkir hafa ekki bara mikil áhrif á líkamlega líðan, heldur eru einnig áhrif á samfélagslegaþátttöku sem og atvinnuþátttöku. Þess fyrir utan vitum við að það eru sterk tengsl milli langvarandi verkja og andlegrar líðanar. En allt hefur þetta bæði mjög neikvæð áhrif á einstaklinginn og á sama tíma á samfélagið í auknum kostnaði og minni lífsgæðum. Góðu fréttirnar eru þó að í mörgum tilfellum getum við gert svo margt annað heldur en bara að bíða. Við þurfum nefnilega líka að huga að þeim áhrifum sem biðtíminn hefur. Ef ekkert er að gert getur óvirk bið og tíminn valdið vöðvarýrnun, skertum afköstum hjarta og lungna og almennt lélegra ástandi vegna þess að við eigum erfiðara með líkamlega áreynslu, þol- og styrktarþjálfun. Hvað getum við gert meðan við bíðum ? Þjálfun og fræðsla fyrir aðgerðir hefur í mörgum tilfellum verulega jákvæð áhrif. Ekki bara á aðgerðina sjálfa, heldur einnig líðan, virkni og lífsgæði meðan beðið er, sem og að auðvelda og stytta endurhæfingartíma að aðgerð lokinni. Ef við þurfum að bíða í ár eftir aðgerð þá ættum við að gera allt sem við getum til að hún heppnist eins vel og kostur er og ekki síður að lágmarka líkurnar á því að við þurfum að endurtaka biðlista leikinn. Til þess að gera það ættu þeir sem lenda á biðlista að njóta leiðsagnar og þjónustu m.a. sjúkraþjálfara meðan á bið stendur sem og eftir aðgerð. Sjúkraþjálfara eru sú heilbrigðisstétt sem er sérhæfð í meðhöndlun stoðkerfiseinkenna og þjálfun þeirra sem hafa veikst eða slasast, og því mikilvægt að gott aðgengi sé tryggt fyrir alla. Ekki er alltaf hægt að tryggja með þjálfun eða aðgerðum að við verðum verkjalaus með öllu eða aftur eins og þegar maður var þrítugur, en við getum og eigum að gera allt til þess að við fáum að njóta sem mest þess sem okkar aðstæður bjóða upp á. Þó ég tiltaki sérstaklega áhrif þjálfunar á liðskiptiaðgerðir þá má vel heimfæra þessar áherslur yfir á mörg inngrip, eins og hjartaaðgerðir, krabbameinsaðgerðir og svo mætti lengi telja. Auk þess hefur þjálfun undir handleiðslu fagfólks áhrif á lengd legutíma inn á sjúkrahúsum okkur og samfélaginu til hagsbóta. Eru biðlistar lögmál ? Það getur verið eðlilegt að þurfa að bíða eftir ákveðinni þjónustu í einhvern tíma, enda eru til staðar viðmiðunarmörk um hvað getur talist ástættanleg bið eftir heilbrigðisþjónustu hjá Embætti landlæknis. Þar kemur m.a. fram að amk. 80 % einstaklinga ættu að komast í aðgerð/meðferð hjá sérfræðingi innan 90 daga frá greiningu. Okkur hefur því miður ekki tekist að uppfylla þau viðmið nema í fáum tilfellum. Heimsfaraldurinn hefur sjáanlega haft neikvæð áhrif á biðlista eftir aðgerðum þar sem listinn hefur rétt um tvöfaldast á tveimur árum ef horft er til allra aðgerða í bið. Á sama tíma getum við ekki horft fram hjá þeirri staðreynd að umræða um biðlista er ekki að koma fyrst upp á yfirborðið núna í kjölfar faraldursins. Ástæður þess eru eflaust margar og að hluta til í formi forgangsröðunar, fjárveitinga, mannauðs og aðstöðu. Meðfylgjandi er línurit yfir fjölda á biðlistum frá 2014 - 2021, þar sem við getum glöggvað okkur aðeins á þróun síðustu ára. Vert er að geta þess að sérstakt biðlistaátak var árin 2016 – 2018. M.v. útgefnar tölur í júní ár hvert, eða næstu tölur sama ár þar sem júní tölur voru ekki aðgengilegar. Ólíklegt er að biðlistar hverfi á næstu misserum. Við þurfum því að nýta það fagfólk, þekkingu og aðstöðu sem til staðar er, og tryggja gott aðgengi. Það er skylda okkar að forgangsraða verkefnum, fjármunum og tíma á þá vegu að hagsmunir og lífsgæði einstaklinga séu hvað mest. Höfundur er formaður Félags sjúkraþjálfara. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Gunnlaugur Már Briem Mest lesið Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Halldór 07.06.2025 Halldór Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Sjá meira
Ég var alltaf nokkuð lukkulegur að alast upp á landsbyggðinni, nánar tiltekið í Stykkishólmi og á Skagaströnd. En við nýlegan fréttaflutning kom fram að um 7.500 manns séu nú á biðlistum eftir ýmiskonar skurðaðgerðum og þar af rúmlega 1.700 manns sem bíða eftir liðskiptiaðgerðum miðað við tölur úr fréttum frá 1.apríl 2022. Ef þessar tölur eru settar í samhengi mætti því segja að samanlagður íbúafjöldi uppeldisstöðvana sé þessa stundina að bíða eftir liðskiptiaðgerð annaðhvort á hné eða mjöðm. En hvað þýðir það að vera á biðlista ? Það er einfalt og fjarlægt að setja fram tölur, en á bakvið þessar tölur eru vissulega einstaklingar. Þeir einstaklingar sem komnir eru á biðlista eftir t.d. liðskiptiaðgerðum eru allflestir með verulega skert lífsgæði. Lífsgæði skipta máli, og það sem nútíma heilbrigðisþjónusta snýst um að stóru leiti, ef við fráskiljum lífsbjargandi inngrip. Súkraþjálfarar og aðrir heilbrigðisstarfsmenn sem hafa starfað með einstaklingum á biðlistum þekkja of vel sögurnar sem fólk segir með eftirsjá. Sögur um að það geti ekki leikið við barnabörnin sín, farið í ferðalög með vinum, sinnt áhugamálum, sofið óslitið eða eigi erfitt með að sinna vinnu. Verkir eru nefnilega algengasta einkenni þeirra sem bíða eftir liðskiptiaðgerðum. Stöðugir verkir hafa ekki bara mikil áhrif á líkamlega líðan, heldur eru einnig áhrif á samfélagslegaþátttöku sem og atvinnuþátttöku. Þess fyrir utan vitum við að það eru sterk tengsl milli langvarandi verkja og andlegrar líðanar. En allt hefur þetta bæði mjög neikvæð áhrif á einstaklinginn og á sama tíma á samfélagið í auknum kostnaði og minni lífsgæðum. Góðu fréttirnar eru þó að í mörgum tilfellum getum við gert svo margt annað heldur en bara að bíða. Við þurfum nefnilega líka að huga að þeim áhrifum sem biðtíminn hefur. Ef ekkert er að gert getur óvirk bið og tíminn valdið vöðvarýrnun, skertum afköstum hjarta og lungna og almennt lélegra ástandi vegna þess að við eigum erfiðara með líkamlega áreynslu, þol- og styrktarþjálfun. Hvað getum við gert meðan við bíðum ? Þjálfun og fræðsla fyrir aðgerðir hefur í mörgum tilfellum verulega jákvæð áhrif. Ekki bara á aðgerðina sjálfa, heldur einnig líðan, virkni og lífsgæði meðan beðið er, sem og að auðvelda og stytta endurhæfingartíma að aðgerð lokinni. Ef við þurfum að bíða í ár eftir aðgerð þá ættum við að gera allt sem við getum til að hún heppnist eins vel og kostur er og ekki síður að lágmarka líkurnar á því að við þurfum að endurtaka biðlista leikinn. Til þess að gera það ættu þeir sem lenda á biðlista að njóta leiðsagnar og þjónustu m.a. sjúkraþjálfara meðan á bið stendur sem og eftir aðgerð. Sjúkraþjálfara eru sú heilbrigðisstétt sem er sérhæfð í meðhöndlun stoðkerfiseinkenna og þjálfun þeirra sem hafa veikst eða slasast, og því mikilvægt að gott aðgengi sé tryggt fyrir alla. Ekki er alltaf hægt að tryggja með þjálfun eða aðgerðum að við verðum verkjalaus með öllu eða aftur eins og þegar maður var þrítugur, en við getum og eigum að gera allt til þess að við fáum að njóta sem mest þess sem okkar aðstæður bjóða upp á. Þó ég tiltaki sérstaklega áhrif þjálfunar á liðskiptiaðgerðir þá má vel heimfæra þessar áherslur yfir á mörg inngrip, eins og hjartaaðgerðir, krabbameinsaðgerðir og svo mætti lengi telja. Auk þess hefur þjálfun undir handleiðslu fagfólks áhrif á lengd legutíma inn á sjúkrahúsum okkur og samfélaginu til hagsbóta. Eru biðlistar lögmál ? Það getur verið eðlilegt að þurfa að bíða eftir ákveðinni þjónustu í einhvern tíma, enda eru til staðar viðmiðunarmörk um hvað getur talist ástættanleg bið eftir heilbrigðisþjónustu hjá Embætti landlæknis. Þar kemur m.a. fram að amk. 80 % einstaklinga ættu að komast í aðgerð/meðferð hjá sérfræðingi innan 90 daga frá greiningu. Okkur hefur því miður ekki tekist að uppfylla þau viðmið nema í fáum tilfellum. Heimsfaraldurinn hefur sjáanlega haft neikvæð áhrif á biðlista eftir aðgerðum þar sem listinn hefur rétt um tvöfaldast á tveimur árum ef horft er til allra aðgerða í bið. Á sama tíma getum við ekki horft fram hjá þeirri staðreynd að umræða um biðlista er ekki að koma fyrst upp á yfirborðið núna í kjölfar faraldursins. Ástæður þess eru eflaust margar og að hluta til í formi forgangsröðunar, fjárveitinga, mannauðs og aðstöðu. Meðfylgjandi er línurit yfir fjölda á biðlistum frá 2014 - 2021, þar sem við getum glöggvað okkur aðeins á þróun síðustu ára. Vert er að geta þess að sérstakt biðlistaátak var árin 2016 – 2018. M.v. útgefnar tölur í júní ár hvert, eða næstu tölur sama ár þar sem júní tölur voru ekki aðgengilegar. Ólíklegt er að biðlistar hverfi á næstu misserum. Við þurfum því að nýta það fagfólk, þekkingu og aðstöðu sem til staðar er, og tryggja gott aðgengi. Það er skylda okkar að forgangsraða verkefnum, fjármunum og tíma á þá vegu að hagsmunir og lífsgæði einstaklinga séu hvað mest. Höfundur er formaður Félags sjúkraþjálfara.
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun