Siðrof Gunnar Dan Wiium skrifar 4. nóvember 2022 09:00 Ég vinn í skóla. Þar er áhersla á heilbrigð samskipti og ofbeldi er að sjálfsögðu ekki liðið. Við gerum eineltisáætlanir, höldum fundi með börnum og foreldrum. Spilling og ofbeldi líðst ekki, núll tolerance. Þetta segjum við börnunum, hvort öðru og við foreldra. Foreldrar eru hvattir til að taka samtalið með börnum sínum og gerum við ekki ráð fyrir að annað sé gert. Á sama tíma og allar þessar kærleiksríku áherslur eru í hávegum hafðar sitja lýðræðiskosnir einstaklingar í skugga brota sinna og skertrar samkenndar. Þeir verða uppvísir á hverju misferlinu á fætur öðru, oft sömu einstaklingarnir en alls ekkert alltaf. Þeir detta í það á vinnutíma og tala um ríða þessari en ekki hinni, gera viðbjóðslegt grín af fötluðum, þeir semja um sölur ríkiseigna á slikk, nátengdir sjávarútvegi skjóta þeir fjármunum þjóðarinnar í vasa örfárra manna, vina sinna. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar skrifa lög sem vísa fólki út í kuldan í fylgd hnífavestisklæddra manna, og við erum að tala um örfáar hræður, sem leikandi væri hægt að finna pláss fyrir á íslenskum atvinnumarkaði. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar eru atvinnuþingfólk, þeir líta ekki svo á að þeir séu að þjóna fjöldanum í tímabundinnni þjónustu heldur líta þeir svo á að líðurinn þjóni þeim og ár eftir ár. Þetta eru smákongar og drottningar sem búa yfir skertri samkennd sem stafar af skakkri vitundarbylgju. Upplýsing þessara einstaklinga er engin, þeir eru keyrðir áfram af akademiskri hugmyndarfræði sem aldrei mun getað rammað inn mannúð og náungakærleik. Allt er í kerfi, þessar fimmtán hræður sem voru sendar með einkaþotu í nótt til fokking Aþenu sem by the way er nice borg ef þú ert túristi en algjört hellhole fyrir flóttafólk. Þessar manneskjur voru sendar því kerfið sagði það, computer says no og skömmin sem fylgir gerir það að verkum að verknaðurinn á sér stað í skjóli nætur og fyrir luktum dyrum. Trekk í trekk er ég minntur á afhverju ég kýs aldrei í svokölluðum lýðræðislegum kosningum. Gott og vel með malbik á göturnar, sorphirðu, flott menntakerfi og hálfkáks heilbrigðiskerfi. Ég mun aldrei setja nafn mitt við kerfi sem kerfisbundið leggur í einelti, beitir ofbeldi, lýgur, svíkur, stelur og misbýður allri samvitund. Ég er ekki að halda því fram að allir þingmenn eða konur séu dúsbags. Ég þekki persónulega nokkra/r slíka/r og get með af fullu hjarta sagt að þau eru að starfa af heilindum en málið er að þau eiga ekki séns, sama hvað þau garga úr pontu eða hvaða viðtöl eru tekin hér og þar í útvörpun og sjónvarpi, sama hvaða greinar og pistla þau skrifa. Þau ná einfaldlega ekki í gegnum um filterinn, fjötra efnisviðjana. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja sem voru sett árið 2016 segir hún og þar af leiðandi ekki á minni vakt, ekki benda á mig. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja segir hún,,,,,, auðvitað verður fólk reitt er það verður vitni að valdbeitingu segir hún,,,, ég meina hvar erum við eiginlega, brave new world? Ég er búin að missa alla trú á manninn, ég er búin að draga mig í skel, ég finn það. Það er viss uppgjöf í gangi og hún tengist sorg, ég er sorgmæddur yfir þjáningu heimsins. Samt sem áður sé ég örlög mannsins eru valin og í algjöru samræmi við gefnar forsendur. En vá hvað maður fyllist miklu vonleysi og tilgangsleysi þegar gjáin milli fólksins og þeirra sem eiga að vera að stjórna landinu í umboði fólksins er orðin óbrúarleg. Höfundur starfar sem smíðakennari, þáttarstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Sjá meira
Ég vinn í skóla. Þar er áhersla á heilbrigð samskipti og ofbeldi er að sjálfsögðu ekki liðið. Við gerum eineltisáætlanir, höldum fundi með börnum og foreldrum. Spilling og ofbeldi líðst ekki, núll tolerance. Þetta segjum við börnunum, hvort öðru og við foreldra. Foreldrar eru hvattir til að taka samtalið með börnum sínum og gerum við ekki ráð fyrir að annað sé gert. Á sama tíma og allar þessar kærleiksríku áherslur eru í hávegum hafðar sitja lýðræðiskosnir einstaklingar í skugga brota sinna og skertrar samkenndar. Þeir verða uppvísir á hverju misferlinu á fætur öðru, oft sömu einstaklingarnir en alls ekkert alltaf. Þeir detta í það á vinnutíma og tala um ríða þessari en ekki hinni, gera viðbjóðslegt grín af fötluðum, þeir semja um sölur ríkiseigna á slikk, nátengdir sjávarútvegi skjóta þeir fjármunum þjóðarinnar í vasa örfárra manna, vina sinna. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar skrifa lög sem vísa fólki út í kuldan í fylgd hnífavestisklæddra manna, og við erum að tala um örfáar hræður, sem leikandi væri hægt að finna pláss fyrir á íslenskum atvinnumarkaði. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar eru atvinnuþingfólk, þeir líta ekki svo á að þeir séu að þjóna fjöldanum í tímabundinnni þjónustu heldur líta þeir svo á að líðurinn þjóni þeim og ár eftir ár. Þetta eru smákongar og drottningar sem búa yfir skertri samkennd sem stafar af skakkri vitundarbylgju. Upplýsing þessara einstaklinga er engin, þeir eru keyrðir áfram af akademiskri hugmyndarfræði sem aldrei mun getað rammað inn mannúð og náungakærleik. Allt er í kerfi, þessar fimmtán hræður sem voru sendar með einkaþotu í nótt til fokking Aþenu sem by the way er nice borg ef þú ert túristi en algjört hellhole fyrir flóttafólk. Þessar manneskjur voru sendar því kerfið sagði það, computer says no og skömmin sem fylgir gerir það að verkum að verknaðurinn á sér stað í skjóli nætur og fyrir luktum dyrum. Trekk í trekk er ég minntur á afhverju ég kýs aldrei í svokölluðum lýðræðislegum kosningum. Gott og vel með malbik á göturnar, sorphirðu, flott menntakerfi og hálfkáks heilbrigðiskerfi. Ég mun aldrei setja nafn mitt við kerfi sem kerfisbundið leggur í einelti, beitir ofbeldi, lýgur, svíkur, stelur og misbýður allri samvitund. Ég er ekki að halda því fram að allir þingmenn eða konur séu dúsbags. Ég þekki persónulega nokkra/r slíka/r og get með af fullu hjarta sagt að þau eru að starfa af heilindum en málið er að þau eiga ekki séns, sama hvað þau garga úr pontu eða hvaða viðtöl eru tekin hér og þar í útvörpun og sjónvarpi, sama hvaða greinar og pistla þau skrifa. Þau ná einfaldlega ekki í gegnum um filterinn, fjötra efnisviðjana. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja sem voru sett árið 2016 segir hún og þar af leiðandi ekki á minni vakt, ekki benda á mig. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja segir hún,,,,,, auðvitað verður fólk reitt er það verður vitni að valdbeitingu segir hún,,,, ég meina hvar erum við eiginlega, brave new world? Ég er búin að missa alla trú á manninn, ég er búin að draga mig í skel, ég finn það. Það er viss uppgjöf í gangi og hún tengist sorg, ég er sorgmæddur yfir þjáningu heimsins. Samt sem áður sé ég örlög mannsins eru valin og í algjöru samræmi við gefnar forsendur. En vá hvað maður fyllist miklu vonleysi og tilgangsleysi þegar gjáin milli fólksins og þeirra sem eiga að vera að stjórna landinu í umboði fólksins er orðin óbrúarleg. Höfundur starfar sem smíðakennari, þáttarstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður.
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar