Besti barþjónninn drekkur ekki kokteila

Leó segir verðlaunin mikinn heiður sem kom ekki fyrirhafnarlaust.

„Fólk þarf að fá tilnefningu til að komast að í þessa keppni og dómnefndin horfir til þess sem fólk gerði yfir allt árið. Ég tók þátt í keppninni á síðasta ári en þá komu engin verðlaun í hús. Ég sá að ég yrði að stíga fastar á bensíngjöfina og fór bara á fullt í að þróa nýja drykki og aðstoða aðra barþjóna um allan bæ og dreifa fróðleik og reyndi að vera virkur. Þessi verðlaun eru mikill heiður og æðislegt að hafa náð þessu í ár. Ég hef sérstaklega gaman af því að unnið Besta barþjóninn því ég drekk ekki sjálfur,“ segir Leó sposkur en hann tók þá ákvörðun að ætta að drekka fyrir þremur árum, hafandi verið tíu ár í barþjónabransanum.

„Áður en ég hætti var ég bara á tveimur stöðum í lífinu, annaðhvort þunnur eða á leiðinni á djammið en núna vakna ég fyrr og hugsa hlutina áður en ég framkvæmi þá,“ segir hann létt. 

En hvernig tekst honum að þróa og blanda verðlaunadrykki ef hann drekkur þá ekki? „Þetta er annað hugarástand en var og ég nálgast vinnuna mína með öðru hugarfari ,“ segir hann. Hann smakki til að átta sig á bragðinu en drykkurinn fari ekki ofan í maga. Það liggja miklar pælingar á bak við kokteilblöndun og hver drykkur er „listræn“ smíði að sögn Leós.

Spennandi kryddheimur Sumac 

„Ég hef alltaf haft áhuga á bragði og það er mikil listræn hugsun í bragðskalanum, samspil sýru, sykurs og áfengis þarf að ganga upp til að ná því jafnvægi að drykkurinn verði góður. Ég vinn oft að drykk mánuðum saman áður en hann fer á seðilinn,“ segir Leó, það sé sérstaklega skemmtilegt að búa til drykki í takti við bragðheim Sumac.

„Ég vil að kokteilarnir passi með öllum réttum á matseðlinum og kryddheimur Sumac er spennandi, innblásturinn að matnum okkar kemur frá miðausturlöndum, allt frá Marokkó til Líbanon. Drykkurinn Funiks er unnin út frá svörtum kardimommum og passar vel inn í Sumac. 

Ég reyndi að finna áfengi sem ýtir undir bragðpallettu svörtu kardimommunnar en hún hefur ríkt mentol og reykt bragð og romm varð fyrir valinu,“ útskýrir Leó. Gestir Sumac fái sér gjarnan einn drykk fyrir mat og annan eftir matinn. Þá er ekki minni vinna á bak við óáfenga kokteilseðilinn á Sumac.

Óáfengi seðillinn mikilvægur

„Það er mikil stemming i því að vera með bragðgóðan og fallegan drykk í glasi og eftir að ég hætti sjálfur að drekka varð óáfengi seðillinn miklu meira atriði hjá mér. En við leggjum mikla áherslu á að búa til góða upplifun allra sem koma til okkar. 

Það skiptir okkur ekki máli hvort fólk kaupi dýrasta kokteilinn með matnum eða drekki vatn, eina sem skiptir máli er að allir labbi hamingjusamir út og við göngum skrefinu lengra til þess á Sumac. Verðlaunin sýna að við erum til í Reykjavík og að við erum miklu meira en bara matur, við erum allt, drykkirnir, staðurinn, stemmingin, reykurinn í loftinu og þjónustan og við erum gríðarlega stolt af því.“