Skipafélagið Almenningur ehf. Bergvin Oddsson skrifar 7. september 2023 15:31 Nú þegar Samkeppniseftirlitið ske hefur fjallað um eitt stærsta og mesta samráð í íslenskri sögu á milli Eimskipa og Samskipa undrast fólk yfir vinnubrögðunum, ásetningnum og útsjónarseminni. Vonandi verður hægt að krefja skipafélögin bæði um bætur en þær upphæðir eru eingöngu bætur og verða aldrei greiddar að fullu, sér í lagi munu ekki nærri allir viðskiptavinir skipafélaganna tveggja sækja bætur. Þarf ekki að stofna nýtt skipafélag? Í dag eru þessi tvö fyrirtæki þau einu sem sjá um landflutninga og ætli þessi skipafélög eigi um 80-90% af öllum innflutningi og útflutningi. Í þokkabót eru þau hlið við hlið í Sundahöfn og deila með sér tækjum og tólum svo sem krönum og fleira og er því ógjörningur fyrir annað skipafélag að koma með gám nema að semja við annaðhvort Samskip eða Eimskip. Er því ekki úr vegi að atvinnulífið stóru fyrirtækin sem t.d fjallað er um í skýrslu ske má þar nefna Ölgerðina, Alkoa Fjarðarál, Innes og fleiri félög að taka sig saman og stofna nýtt skipafélag sem gæti heitið Almenningur Skipafélag og stuðlað að aukinni samkeppni á þessum markaði sem og að þurfa ekki lengur að versla við þessi tvö einu félög á markaðnum. Til alls eru orð fyrst. Höfundur er stjórnmálafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólöglegt samráð Eimskips og Samskipa Mest lesið Halldór 15.11.2025 Halldór Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Fúsk eða laumuspil? Eva Hauksdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson skrifar Skoðun Stór baráttumál Flokks fólksins orðin að lögum Inga Sæland skrifar Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvenær er nóg orðið nóg? Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Hringekjuspuni bankastjórans: Kjósum frekar breytilega og háa vexti Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Þegar útborgunin hverfur: Svona geta fjölskyldur tapað öllu Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar um Sundabraut Kristín Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að búa við öryggi – ekki óvissu og skuldir Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Sjá meira
Nú þegar Samkeppniseftirlitið ske hefur fjallað um eitt stærsta og mesta samráð í íslenskri sögu á milli Eimskipa og Samskipa undrast fólk yfir vinnubrögðunum, ásetningnum og útsjónarseminni. Vonandi verður hægt að krefja skipafélögin bæði um bætur en þær upphæðir eru eingöngu bætur og verða aldrei greiddar að fullu, sér í lagi munu ekki nærri allir viðskiptavinir skipafélaganna tveggja sækja bætur. Þarf ekki að stofna nýtt skipafélag? Í dag eru þessi tvö fyrirtæki þau einu sem sjá um landflutninga og ætli þessi skipafélög eigi um 80-90% af öllum innflutningi og útflutningi. Í þokkabót eru þau hlið við hlið í Sundahöfn og deila með sér tækjum og tólum svo sem krönum og fleira og er því ógjörningur fyrir annað skipafélag að koma með gám nema að semja við annaðhvort Samskip eða Eimskip. Er því ekki úr vegi að atvinnulífið stóru fyrirtækin sem t.d fjallað er um í skýrslu ske má þar nefna Ölgerðina, Alkoa Fjarðarál, Innes og fleiri félög að taka sig saman og stofna nýtt skipafélag sem gæti heitið Almenningur Skipafélag og stuðlað að aukinni samkeppni á þessum markaði sem og að þurfa ekki lengur að versla við þessi tvö einu félög á markaðnum. Til alls eru orð fyrst. Höfundur er stjórnmálafræðingur.
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar