Nemendur á grunnskólaaldri sem falla á milli kerfa Sara Rós Kristinsdóttir skrifar 25. janúar 2024 13:00 Ákveðin hópur nemenda í grunnskóla falla á milli kerfa þ.e.a.s að í raun hentar ekki uppsetningin í almennu skólakerfi fyrir þennan hóp en þau eru samt ekki með næginlega mikla fötlun eða semsagt nægar greiningar á pappírum til að komast að í sérúrræði eins og einhverfudeild, Arnarskóla eða Brúarskóla sem dæmi. Hvar er þá þessi hópur barna og unglinga? Þetta er kannski ekki stór hópur í hlutfalli við alla nemendur grunnskóla á landinu en þetta er alveg jafn mikilvægur hópur. Hluti af þessum hóp er einfaldlega hættur að mæta í skóla og er þá heima hjá sér. Það sem kannski er erfitt fyrir suma að trúa að stundum eru þessi börn heima við án skóla úrræðis í einhverja mánuði og hef ég heyrt dæmi þess að barn var heima í heilt ár án skólaúrræðis. Annar hluti þessa hóps er enn að mæta í skóla en er með dræma mætingu og líður ekki vel innan skóla veggjana. Mögulega er 3 hópurinn sem samviskusamlega mætir en líður ekki vel í skólaumhverfinu af einhverjum ástæðum. Eiga þá öll þessi börn að fara í sérúrræði? Rót vandans er ekki alltaf sú sama og klárlega í einhverjum af þessum tilfellum er hægt að hjálpa nemenda að líða betur í sínum hverfisskóla. En það eru nemendur þarna líka sem eru oft búnir að vera í sínum almenna hverfisskóla í nokkur ár og alltaf gengið brösulega. Það er mjög neikvæð styrking fyrir sjálfsmynd þeirra og ekki gott veganesti út í lífið og getur það orðið mjög alvarleg staða. Þessir nemendur eru oft á biðlistum lengi eftir sérúrræðum en komast ekki að. Það eina sem leysir þennan vanda eru fleiri pláss í sérúrræðum. Það skal skýrt tekið fram að vandamálið er ekki leyst einungis með að bæta við plássum fyrir nemendur í þau úrræði sem til eru nú þegar. Ég veit að nýlega var bætt við nokkrum plássum í einhverfudeildir en í hlutfalli við vöntun á plássum eru þau afar fá. Það þarf að bæta við fleiri úrræðum og það kallar á góða aðstöðu helst innan almennu skólanna og fagfólk úr ýmsum stéttum svo þverfagleg vinna geti átt sér stað. Í mínum huga snýst þetta um forgangsröðun og ættum við sem samfélag að hafa líkamlega og andlega heilsu barnanna okkar efst á forgangslistanum. Foreldrar Það er því miður saga margra foreldra í þessari stöðu að þau eru á leiðinni í kulnun, komnir í kulnun eða örmögnun, sumir í þessum hóp eru í endurhæfingu og aðrir sem eru komnir á örorku vegna álagsins sem fylgir því að eiga barn sem “hvergi á heima í kerfinu”. Þessir foreldrar eru búnir að þurfa að berjast fyrir barninu eða börnunum sínum í kerfi sem gerir í raun ekki ráð fyrir þeim. Það er þessi áralanga barátta sem svo leiðir til örmögnunar og verður á endanum til þess að þau geta ekki lengur látið raddir sínar heyrast og barist fyrir sjálfsögðum réttindum barnsins né haldið áfram að berjast við kerfi sem hefur bara rými til aðstoða litla prósentu af þeim börnum og unglingum sem eru í mestri neyðinni. Samstaða Mig langar að safna saman hóp foreldra í þessari stöðu og mig langar líka að biðja kennara og annað starfsfólk skóla til að ganga til liðs við okkur og hjálpa því þetta á að vera samvinna heimila og skóla. Ég mun aldrei í þessari baráttu láta það heyrast að allt sem er gert í skólakerfinu sé slæmt því það finnst mér fjarri sannleikanum. Það er verið að vinna fullt af flottu starfi og langflestir sem vinna innan skólanna að gera sitt besta og oft meira en það. Í þessari sömu umræðu vil ég benda á að kennarar eru oft undir miklu álagi og fékk ég send skilaboð inn á minn samfélagsmiðil frá kennara sem sagði að hún upplifði að fagvitund sín og það sem hún nær að gera “á gólfinu” færi ekki alltaf saman því álagið væri hreinlega of mikið. Facebook hópurinn Skólamálin okkar Þar sem ég hef áður vakið athygli um þetta málefni og hef fengið ótal mörg skilaboð frá foreldrum í þessari erfiðu stöðu og einnig fengið þó nokkur skilaboð frá kennurum sem upplifa sig í erfiðari stöðu þá ákvað ég að stofna hóp á Facebook þar sem við getum sameinast. Í dag er markmiðið helst að vekja athygli á þessum hóp sem eru nemendur án skólaúrræðis eða í skólakvíða og með dræma mætingu. Það á að vera vettvangur til að deila sinni sögu, lesa sögur frá öðrum, fá ráð og deila ráðum. Það eru engar kvaðir um að deila neinu enda eru þetta mjög persónuleg mál og hver og einn þarf að finna hvað hentar sér. Margir foreldrar í þessari stöðu upplifa sig eyland og því vil ég breyta. Nú þegar eru komnir rúmlega 300 manns í hópinn en hann var stofnaður 24. janúar 2024. Allir sem telja sig eiga heima í hópnum eru velkomnir í hópinn. Skólamálin okkar | Facebook Höfundur er með miðilinn Lífsstefna þar sem hún er með ókeypis fræðslu um geðheilsu, ADHD og einhverfu. Sara er menntuð sem félagsliði, NLP markþjálfi, barna jógakennari og ráðgjafi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Einhverfa Mest lesið Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir Skoðun Fyrir hvern vinnur þú? Sigurður Freyr Sigurðarson Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason Skoðun Skipbrot meðaltalsstöðugleikaleiðarinnar Aðalgeir Ásvaldsson Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson Skoðun Kennarar verða að slá af launkröfum svo hægt sé að semja við þá! Ragnheiður Stephensen Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson Skoðun Dropinn holar steinhjörtun. Um sterkar konur og mannabrag Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Skipbrot meðaltalsstöðugleikaleiðarinnar Aðalgeir Ásvaldsson skrifar Skoðun Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Fyrir hvern vinnur þú? Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar Skoðun Kostaboð Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Um kjaradeilu sveitarfélaga og kennara Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Næring íþróttafólks: Þegar orkuna og kolvetnin skortir Birna Varðardóttir skrifar Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson skrifar Skoðun Glannalegt tal um gjaldþrot Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Bókvitið verður í askana látið! Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Læknis- og sjúkraþjálfunarfræði fyrir alla Eiríkur Kúld Viktorsson skrifar Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Birtingarmynd fortíðar í nútímanum Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Mun seðlabankastjóri standa við orð sín Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Þegar réttarkerfið bregst – hvað kostar það börnin? Anna María Ingveldur Larsen skrifar Skoðun 97 ár í sjálfboðaliðastarfi Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Borgið til baka! Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dropinn holar steinhjörtun. Um sterkar konur og mannabrag Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Spörum með betri opinberum innkaupum Guðmundur R. Sigtryggsson skrifar Skoðun Hvers vegna Evrópusinni? Einar Helgason skrifar Skoðun Það gera allir mistök Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Loftslagsaðgerðir sem skaða náttúruna Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Geta íþróttir bjargað mannslífum? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Fylkjum liði með kennurum og börnunum okkar Þóra Andrésdóttir skrifar Skoðun Vaknaðu menningarþjóð! Ása Baldursdóttir skrifar Skoðun Fjarðabyggð gegn kjarasamningum Halla Gunnarsdóttir,Hjördís Þóra Sigurþórsdóttir skrifar Skoðun Af styrkjum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Sterkara samfélag: Framfarir í velferðarþjónustu Hveragerðis Sandra Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Ákveðin hópur nemenda í grunnskóla falla á milli kerfa þ.e.a.s að í raun hentar ekki uppsetningin í almennu skólakerfi fyrir þennan hóp en þau eru samt ekki með næginlega mikla fötlun eða semsagt nægar greiningar á pappírum til að komast að í sérúrræði eins og einhverfudeild, Arnarskóla eða Brúarskóla sem dæmi. Hvar er þá þessi hópur barna og unglinga? Þetta er kannski ekki stór hópur í hlutfalli við alla nemendur grunnskóla á landinu en þetta er alveg jafn mikilvægur hópur. Hluti af þessum hóp er einfaldlega hættur að mæta í skóla og er þá heima hjá sér. Það sem kannski er erfitt fyrir suma að trúa að stundum eru þessi börn heima við án skóla úrræðis í einhverja mánuði og hef ég heyrt dæmi þess að barn var heima í heilt ár án skólaúrræðis. Annar hluti þessa hóps er enn að mæta í skóla en er með dræma mætingu og líður ekki vel innan skóla veggjana. Mögulega er 3 hópurinn sem samviskusamlega mætir en líður ekki vel í skólaumhverfinu af einhverjum ástæðum. Eiga þá öll þessi börn að fara í sérúrræði? Rót vandans er ekki alltaf sú sama og klárlega í einhverjum af þessum tilfellum er hægt að hjálpa nemenda að líða betur í sínum hverfisskóla. En það eru nemendur þarna líka sem eru oft búnir að vera í sínum almenna hverfisskóla í nokkur ár og alltaf gengið brösulega. Það er mjög neikvæð styrking fyrir sjálfsmynd þeirra og ekki gott veganesti út í lífið og getur það orðið mjög alvarleg staða. Þessir nemendur eru oft á biðlistum lengi eftir sérúrræðum en komast ekki að. Það eina sem leysir þennan vanda eru fleiri pláss í sérúrræðum. Það skal skýrt tekið fram að vandamálið er ekki leyst einungis með að bæta við plássum fyrir nemendur í þau úrræði sem til eru nú þegar. Ég veit að nýlega var bætt við nokkrum plássum í einhverfudeildir en í hlutfalli við vöntun á plássum eru þau afar fá. Það þarf að bæta við fleiri úrræðum og það kallar á góða aðstöðu helst innan almennu skólanna og fagfólk úr ýmsum stéttum svo þverfagleg vinna geti átt sér stað. Í mínum huga snýst þetta um forgangsröðun og ættum við sem samfélag að hafa líkamlega og andlega heilsu barnanna okkar efst á forgangslistanum. Foreldrar Það er því miður saga margra foreldra í þessari stöðu að þau eru á leiðinni í kulnun, komnir í kulnun eða örmögnun, sumir í þessum hóp eru í endurhæfingu og aðrir sem eru komnir á örorku vegna álagsins sem fylgir því að eiga barn sem “hvergi á heima í kerfinu”. Þessir foreldrar eru búnir að þurfa að berjast fyrir barninu eða börnunum sínum í kerfi sem gerir í raun ekki ráð fyrir þeim. Það er þessi áralanga barátta sem svo leiðir til örmögnunar og verður á endanum til þess að þau geta ekki lengur látið raddir sínar heyrast og barist fyrir sjálfsögðum réttindum barnsins né haldið áfram að berjast við kerfi sem hefur bara rými til aðstoða litla prósentu af þeim börnum og unglingum sem eru í mestri neyðinni. Samstaða Mig langar að safna saman hóp foreldra í þessari stöðu og mig langar líka að biðja kennara og annað starfsfólk skóla til að ganga til liðs við okkur og hjálpa því þetta á að vera samvinna heimila og skóla. Ég mun aldrei í þessari baráttu láta það heyrast að allt sem er gert í skólakerfinu sé slæmt því það finnst mér fjarri sannleikanum. Það er verið að vinna fullt af flottu starfi og langflestir sem vinna innan skólanna að gera sitt besta og oft meira en það. Í þessari sömu umræðu vil ég benda á að kennarar eru oft undir miklu álagi og fékk ég send skilaboð inn á minn samfélagsmiðil frá kennara sem sagði að hún upplifði að fagvitund sín og það sem hún nær að gera “á gólfinu” færi ekki alltaf saman því álagið væri hreinlega of mikið. Facebook hópurinn Skólamálin okkar Þar sem ég hef áður vakið athygli um þetta málefni og hef fengið ótal mörg skilaboð frá foreldrum í þessari erfiðu stöðu og einnig fengið þó nokkur skilaboð frá kennurum sem upplifa sig í erfiðari stöðu þá ákvað ég að stofna hóp á Facebook þar sem við getum sameinast. Í dag er markmiðið helst að vekja athygli á þessum hóp sem eru nemendur án skólaúrræðis eða í skólakvíða og með dræma mætingu. Það á að vera vettvangur til að deila sinni sögu, lesa sögur frá öðrum, fá ráð og deila ráðum. Það eru engar kvaðir um að deila neinu enda eru þetta mjög persónuleg mál og hver og einn þarf að finna hvað hentar sér. Margir foreldrar í þessari stöðu upplifa sig eyland og því vil ég breyta. Nú þegar eru komnir rúmlega 300 manns í hópinn en hann var stofnaður 24. janúar 2024. Allir sem telja sig eiga heima í hópnum eru velkomnir í hópinn. Skólamálin okkar | Facebook Höfundur er með miðilinn Lífsstefna þar sem hún er með ókeypis fræðslu um geðheilsu, ADHD og einhverfu. Sara er menntuð sem félagsliði, NLP markþjálfi, barna jógakennari og ráðgjafi.
Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen Skoðun
Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun
Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar
Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar
Skoðun Sterkara samfélag: Framfarir í velferðarþjónustu Hveragerðis Sandra Sigurðardóttir skrifar
Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen Skoðun
Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun