Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar 24. apríl 2024 22:01 Ég las í gær grein sem Snorri Másson fréttamaður skrifaði um enskumælandi ráð sem sett var á fót hér í Mýrdalshreppi í upphafi þessa kjörtímabils. Eins las ég pistil sem Eiríkur Rögnvaldsson prófessor í íslensku ritaði í Facebook hópinn Málspjallið fyrr í dag. Ísland á mikinn mannauð í öllum þeim fjölda íbúa sem búa hér á landi en tala ekki íslensku. Hlutfall þeirra er hvergi hærra á landinu heldur en hér í Mýrdalshreppi, nú um 60%. Í aðdraganda sveitarstjórnarkosninga 2022 voru samþykktar á Alþingi breytingar á kosningalögum sem kváðu á um að erlendir íbúar öðlist kjörgengi og kosningarrétt eftir að hafa verið með skráð lögheimili á Íslandi í þrjú ár samfellt. Þessi lagabreyting hafði þau áhrif að fjöldi erlendra íbúa á kjörskrá fjórfaldaðist. Við stóðum því frammi fyrir að annað hvort sætta okkur við litla lýðræðislega þátttöku þessa stóra hóps, nú eða að opna á samtal og reyna með einhverjum leiðum að efla virkni hans í samfélaginu. Þetta er ekki einfalt verkefni og við erum sannarlega meðvituð um mikilvægi þess að efla íslenskukunnáttu. Það málefni er einmitt það sem hefur verið mest rætt á fundum ráðsins. Hvaða leiðir væri hægt að fara til þess að hvetja íbúa til að afla sér þekkingar og hvernig er best að miðla henni er meðal þess sem hefur verið rætt. Þetta er fjölbreyttur hópur í mismunandi aðstöðu. Hefðbundin kvöldnámskeið sem hafa gegnum árin verið haldin henta ekki endilega öllum. Væri möguleiki að fá atvinnurekendur með í lið og styðja við starfsfólk með því að veita jafnvel launað leyfi til að sækja námskeið? Væri hægt að nota snjallforrit eins og hafa verið í þróun? Væri möguleiki að auka sveigjanleika íslenskukennslu til þess að mæta betur ólíkum þörfum hvað varðar hentugan tíma fyrir kennslu? Hvernig getum við stutt við þau sem eru komin með grunnatriði en vantar frekari þjálfun til að ná aukinni færni? Það er því síður en svo að stofnun enskumælandi ráðs hafi á nokkurn hátt dregið úr áhuga okkar á að efla íslenskuna - þvert á móti hefur hún orðið til þess að mun meiri umræða á sér stað um málefnið en áður, a.m.k. hér í Mýrdalnum. Það er svo hárrétt sem að Eiríkur Rögnvaldsson segir í pistlinum sínum að sveitarfélagið hefur ekki sett sér málstefnu - frekar en flest sveitarfélög landsins. Þetta þarf að laga og ég vona að þessi umræða verði til þess að vekja okkur öll til meðvitundar um mikilvægi þess. Ég stend fyllilega með þeirri ákvörðun sveitarfélagsins að hafa komið ráðinu á fót. Lausnin á þeim áskorunum sem við stöndum frammi fyrir er í mínum huga ekki sú að jaðarsetja stóran hóp í samfélaginu og meina honum þátttöku í opinberri stefnumótun - heldur sé lausnin miklu frekar samvinna og opið samtal um leiðir áfram. Eins er mikilvægt að árétta að þó að fundirnir fari fram á ensku þá eru allar fundargerðir ritaðar á bæði ensku og íslensku og því er ekki búið að færa stjórnsýsluna yfir á ensku. Ég hef ýmislegt að athuga við nálgun Snorra Mássonar í grein sinni á Vísi í gær. Það er t.d. rangt að það sé óvinnandi vegur að reka samfélagið eða stjórnsýsluna á íslensku. Íslenska er tungumál stjórnsýslunnar og það að við bjóðum þeim sem ekki tala íslensku að taka þátt í umræðum og setja mál á dagskrá og til umræðu í sveitarstjórn markar síður en svo upphafið af endi íslenskrar tungu. Ég er ósammála þeirri nálgun á málið að verið sé að minnka hlut íslenskunnar í opinberri stjórnsýslu, það er einfaldlega verið að leyfa fleiri skoðunum að heyrast - sem annars myndu líklega ekki fá að njóta sín.Eins er ég ósammála nálgun hans á það sem hann kallar tískuorðið inngildingu. Nýyrði eru ekki tískuorð. Þau eru partur af eðlilegri þróun samfélagsins og að tungumálið okkar geti áfram aðlagað sig að breyttum aðstæðum - skárra væri það nú, annars yrði íslenskan fljótt óhentug. Ég fagna því þegar fólk hefur ímyndunarafl til þess að koma nýjum hlutum og nýjum nálgunum í orð - en í sögulegu samhengi þá hafa nýyrði oft farið í taugarnar á mörgum. Inngilding snýst ekki um það að íslendingum verði gert að aðlaga sig að menningu annarra þjóða, heldur einfaldlega að við gefum fjölbreyttum hópi fólks kleift að taka þátt í ákvarðanatöku og virkjum sem flesta til þátttöku. Þetta er hugtak sem er ætlað að hvetja til umburðarlyndis og samvinnu, andstætt skautun sem á það til að verða þegar hópum er stillt upp andspænis hvorum öðrum þegar gefið er undir skóna að annar ógni hagsmunum hins.Eins og ég minntist á hér að ofan þá opnuðust engar flóðgáttir þegar Mýrdalshreppur ákvað að setja á fót enskumælandi ráð eins og Snorri talar um í grein sinni ekki - heldur opnuðust þær þegar Alþingi ákvað að breyta kosningalögum. Mér finnst þarna verið að snúa hlutunum á hvolf og teldi eðlilegra að fólk beindi athygli sinni að löggjafanum, ef það vill draga úr tækifærum fólks til þess að hafa áhrif á nærumhverfi sitt - sem er n.b. ekki mín skoðun. Að öðru leyti fagna ég þeirri umræðu sem grein Snorra hefur skapað og því fer fjarri að ég ætli að saka hann eða aðra sem hafa áhyggjur af stöðu íslenskunnar um útlendingaandúð. Þetta er einmitt sú hlið innflytjendamála sem ég tel að hafi ekki fengið nægilega mikið rými í umræðunni. Það er hins vegar að mínu mati ástæðulaust og óréttlátt gagnvart enskumælandi ráði Mýrdalshrepps að gefa því undir fótinn að veiting samfélagsverðlauna til ráðsins sé á einhvern hátt árás á íslenska tungu. Að lokum vil ég segja að það hefur hvergi verið sagt að þetta sé eitthvað sem öll sveitarfélög eigi eða verði að gera, þó víða gæti þessi nálgun vel hentað. Við erum einfaldlega að haga málum út frá lýðfræðilegri samsetningu okkar sveitarfélags og reyna eftir fremsta megni að efla lýðræðislega þátttöku og tryggja mannréttindi okkar íbúa – sem er auðvitað eitthvað sem ég held að öll sveitarfélög ættu að hafa að markmiði. Uppbygging og fólksfjölgun síðustu ára hefur gerst á slíkum hraða að við höfum ekki náð nægilega vel utan um málefni innflytjenda (hér í Mýrdalnum og á landsvísu). Ég lít á þetta verkefni sem viðleitni til að gefa málaflokknum það vægi sem hann sannarlega þarf ef við viljum tryggja tækifæri íbúa af erlendu bergi brotni og að ekki sé minnst á þá stóru áskorun að tryggja mannréttindi fjöltyngdra barna til framtíðar – sem er efni í sér pistil. Höfundur er sveitarstjóri Mýrdalshrepps. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mýrdalshreppur Íslensk tunga Stjórnsýsla Einar Freyr Elínarson Sveitarstjórnarmál Mest lesið Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun Áskorun til borgarstjóra og bæjarstjóra Kópavogs Sigurður Gylfi Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Sjá meira
Ég las í gær grein sem Snorri Másson fréttamaður skrifaði um enskumælandi ráð sem sett var á fót hér í Mýrdalshreppi í upphafi þessa kjörtímabils. Eins las ég pistil sem Eiríkur Rögnvaldsson prófessor í íslensku ritaði í Facebook hópinn Málspjallið fyrr í dag. Ísland á mikinn mannauð í öllum þeim fjölda íbúa sem búa hér á landi en tala ekki íslensku. Hlutfall þeirra er hvergi hærra á landinu heldur en hér í Mýrdalshreppi, nú um 60%. Í aðdraganda sveitarstjórnarkosninga 2022 voru samþykktar á Alþingi breytingar á kosningalögum sem kváðu á um að erlendir íbúar öðlist kjörgengi og kosningarrétt eftir að hafa verið með skráð lögheimili á Íslandi í þrjú ár samfellt. Þessi lagabreyting hafði þau áhrif að fjöldi erlendra íbúa á kjörskrá fjórfaldaðist. Við stóðum því frammi fyrir að annað hvort sætta okkur við litla lýðræðislega þátttöku þessa stóra hóps, nú eða að opna á samtal og reyna með einhverjum leiðum að efla virkni hans í samfélaginu. Þetta er ekki einfalt verkefni og við erum sannarlega meðvituð um mikilvægi þess að efla íslenskukunnáttu. Það málefni er einmitt það sem hefur verið mest rætt á fundum ráðsins. Hvaða leiðir væri hægt að fara til þess að hvetja íbúa til að afla sér þekkingar og hvernig er best að miðla henni er meðal þess sem hefur verið rætt. Þetta er fjölbreyttur hópur í mismunandi aðstöðu. Hefðbundin kvöldnámskeið sem hafa gegnum árin verið haldin henta ekki endilega öllum. Væri möguleiki að fá atvinnurekendur með í lið og styðja við starfsfólk með því að veita jafnvel launað leyfi til að sækja námskeið? Væri hægt að nota snjallforrit eins og hafa verið í þróun? Væri möguleiki að auka sveigjanleika íslenskukennslu til þess að mæta betur ólíkum þörfum hvað varðar hentugan tíma fyrir kennslu? Hvernig getum við stutt við þau sem eru komin með grunnatriði en vantar frekari þjálfun til að ná aukinni færni? Það er því síður en svo að stofnun enskumælandi ráðs hafi á nokkurn hátt dregið úr áhuga okkar á að efla íslenskuna - þvert á móti hefur hún orðið til þess að mun meiri umræða á sér stað um málefnið en áður, a.m.k. hér í Mýrdalnum. Það er svo hárrétt sem að Eiríkur Rögnvaldsson segir í pistlinum sínum að sveitarfélagið hefur ekki sett sér málstefnu - frekar en flest sveitarfélög landsins. Þetta þarf að laga og ég vona að þessi umræða verði til þess að vekja okkur öll til meðvitundar um mikilvægi þess. Ég stend fyllilega með þeirri ákvörðun sveitarfélagsins að hafa komið ráðinu á fót. Lausnin á þeim áskorunum sem við stöndum frammi fyrir er í mínum huga ekki sú að jaðarsetja stóran hóp í samfélaginu og meina honum þátttöku í opinberri stefnumótun - heldur sé lausnin miklu frekar samvinna og opið samtal um leiðir áfram. Eins er mikilvægt að árétta að þó að fundirnir fari fram á ensku þá eru allar fundargerðir ritaðar á bæði ensku og íslensku og því er ekki búið að færa stjórnsýsluna yfir á ensku. Ég hef ýmislegt að athuga við nálgun Snorra Mássonar í grein sinni á Vísi í gær. Það er t.d. rangt að það sé óvinnandi vegur að reka samfélagið eða stjórnsýsluna á íslensku. Íslenska er tungumál stjórnsýslunnar og það að við bjóðum þeim sem ekki tala íslensku að taka þátt í umræðum og setja mál á dagskrá og til umræðu í sveitarstjórn markar síður en svo upphafið af endi íslenskrar tungu. Ég er ósammála þeirri nálgun á málið að verið sé að minnka hlut íslenskunnar í opinberri stjórnsýslu, það er einfaldlega verið að leyfa fleiri skoðunum að heyrast - sem annars myndu líklega ekki fá að njóta sín.Eins er ég ósammála nálgun hans á það sem hann kallar tískuorðið inngildingu. Nýyrði eru ekki tískuorð. Þau eru partur af eðlilegri þróun samfélagsins og að tungumálið okkar geti áfram aðlagað sig að breyttum aðstæðum - skárra væri það nú, annars yrði íslenskan fljótt óhentug. Ég fagna því þegar fólk hefur ímyndunarafl til þess að koma nýjum hlutum og nýjum nálgunum í orð - en í sögulegu samhengi þá hafa nýyrði oft farið í taugarnar á mörgum. Inngilding snýst ekki um það að íslendingum verði gert að aðlaga sig að menningu annarra þjóða, heldur einfaldlega að við gefum fjölbreyttum hópi fólks kleift að taka þátt í ákvarðanatöku og virkjum sem flesta til þátttöku. Þetta er hugtak sem er ætlað að hvetja til umburðarlyndis og samvinnu, andstætt skautun sem á það til að verða þegar hópum er stillt upp andspænis hvorum öðrum þegar gefið er undir skóna að annar ógni hagsmunum hins.Eins og ég minntist á hér að ofan þá opnuðust engar flóðgáttir þegar Mýrdalshreppur ákvað að setja á fót enskumælandi ráð eins og Snorri talar um í grein sinni ekki - heldur opnuðust þær þegar Alþingi ákvað að breyta kosningalögum. Mér finnst þarna verið að snúa hlutunum á hvolf og teldi eðlilegra að fólk beindi athygli sinni að löggjafanum, ef það vill draga úr tækifærum fólks til þess að hafa áhrif á nærumhverfi sitt - sem er n.b. ekki mín skoðun. Að öðru leyti fagna ég þeirri umræðu sem grein Snorra hefur skapað og því fer fjarri að ég ætli að saka hann eða aðra sem hafa áhyggjur af stöðu íslenskunnar um útlendingaandúð. Þetta er einmitt sú hlið innflytjendamála sem ég tel að hafi ekki fengið nægilega mikið rými í umræðunni. Það er hins vegar að mínu mati ástæðulaust og óréttlátt gagnvart enskumælandi ráði Mýrdalshrepps að gefa því undir fótinn að veiting samfélagsverðlauna til ráðsins sé á einhvern hátt árás á íslenska tungu. Að lokum vil ég segja að það hefur hvergi verið sagt að þetta sé eitthvað sem öll sveitarfélög eigi eða verði að gera, þó víða gæti þessi nálgun vel hentað. Við erum einfaldlega að haga málum út frá lýðfræðilegri samsetningu okkar sveitarfélags og reyna eftir fremsta megni að efla lýðræðislega þátttöku og tryggja mannréttindi okkar íbúa – sem er auðvitað eitthvað sem ég held að öll sveitarfélög ættu að hafa að markmiði. Uppbygging og fólksfjölgun síðustu ára hefur gerst á slíkum hraða að við höfum ekki náð nægilega vel utan um málefni innflytjenda (hér í Mýrdalnum og á landsvísu). Ég lít á þetta verkefni sem viðleitni til að gefa málaflokknum það vægi sem hann sannarlega þarf ef við viljum tryggja tækifæri íbúa af erlendu bergi brotni og að ekki sé minnst á þá stóru áskorun að tryggja mannréttindi fjöltyngdra barna til framtíðar – sem er efni í sér pistil. Höfundur er sveitarstjóri Mýrdalshrepps.
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson Skoðun