Er traustið endanlega farið? Bubbi Morthens skrifar 7. september 2024 12:30 Það eru til menn í æðstu pólitískum störfum þjóðarinnar sem eru svo rúnir tengslum við fólkið í landinu að undrun sætir. Það er eins og öll tilvera þeirra sem hafa fengið slíkt umboð snúist æði oft um það eitt að hjálpa mönnum sem eru orðnir ofsa ríkir að auðgast meir, og þeir sem hafa verið kosnir sem óbreyttir hásetar á Alþingi Íslendinga virðast lítið hafa um málin að segja. Maður hefur heyrt það æði lengi að alger hollusta við flokkinn sé skilyrði ef þú ætlar þér að ná frama innan hans enda þarf enginn að efast um flokkshollustuna hún lifir. Og því miður gerist það allt of oft að ekki er staðið við gefin loforð. Einhverjum finnst kannski vera ýkjubragur á þessum skrifum en er það svo? Spurðu sjálfan þig og svarið mun koma til þín. Loforð sem kjósendum var gefið þegar frambjóðendur báðu rjóðir í kinnum um umboð til að fá að sitja í stólum Alþingis verða aftur og aftur að skiptimynt og einskis virði þegar á reynir. Og þá eru til sölu í búðinni allskonar skýringar. Brotin loforð allstaðar Þau eru æði mörg loforðin sem svikin hafa verið á Alþingi Íslendinga. Þegar þangað er komið virðast gilda önnur lögmál. Þá ku það vera kvótagreifar og laxeldisgreifar sem öllu máli skipta sem og að troða afkomu bænda inná kontór á Sauðárkróki. Norskir aurgoðar reka laxeldi hér á landi og moka milljörðum uppúr fjörðum landsins sem þeim voru afhentir á silfurfati af ráðamönnum. Það var varað við því að ef það yrði ekki spornað við þeim og fjörðunum haldið í höndum landsmanna myndu þeir og útvaldir húskarlar þeirra fá að sitja óáreittir við fjarðarhlaðborðið og þurfa ekki að borga nema gervigreiðslu fyrir íslensku auðlindina og fara hlæjandi í norska bankann með gróðann. Það er umhugsunarvert og vekur furðu að ráðherrar hafi látið þetta gerast og gaman væri að athuga hvort íslenskir aðilar í laxeldinu þar sem Norðmenn ráða ríkjum séu tengdir ráðherrum eða alþingismönnum hér heima vina- eða fjölskylduböndum. Ekki þarf að koma neinum á óvart að menn hugsi slíkt. Villti íslenski laxinn er í stórkostlegri hættu. Firðir landsins þar sem sjókvíaeldi er stundað eru ónýtir vegna sjónmengunar og framtíðarmengunar frá eldinu sjálfu sem kemur frá kvíum útá fjörðum landsins. Landeldi er framtíðin, það vita allir, og væri óskandi að af því yrði. Græðgin er fíknisjúkdómur Matvælastofnun er svo sér kapítuli í sambandi við sjókvíaeldið. Það er með ólíkindum hvernig sú stofnun hefur hagað sér gagnvart Norðmönnum. Aðgerðaleysi hennar hefur nú þegar skaðað laxveiðiár landsins vegna þess að hún hefur snúið blinda auganu að nánast öllum þeirra axarsköftum og látið sem þeim komi þau ekki við en benda á einhvern annan sem endurtekur leikinn, það sé annar sem á að hirta laxeldissóðana til hlýðni. Og maður spyr sig: er þráður á milli þeirra sem ráða yfir málaflokknum og Matvælastofnunar? Maður hlýtur að spyrja sig hvort ekki sé eitthvað rotið þarna. Við hefðum í það minnsta getað fengið milljarða fyrir sjókvíaeldið, en nei er svarið, við gáfum þeim auðlindina. Ég skal seint hætta að staglast á því að græðgi er fíknisjúkdómur og menn svífast einskis þegar upphæðir skipta milljörðum. Að fyrrverandi forseti Alþingis hafi farið að vinna fyrir Norðmenn meðan stóllinn hans á þingi var enn volgur, með öll sín tengsl og lykla að dyrum allra sem skipta máli, er blettur á Alþingi Íslendinga. Alveg er það makalaust að við höfum ekki burðugra fólk sem við getum treyst fyrir auðlindum okkar. Alla sprænur leiddar í túrbínudansinn Nokkrar fjölskyldur eiga kvótann, þær kaupa fjölmiðla og fyrirtæki útum allar koppagrundir og völd þeirra vaxa í samræmi við það. Norðmenn fá firðina okkar frítt, laxeldisauðurinn fer nánast allur úr landi, firðirnir verða erfðagóss líkt og kvótinn, og svo eru menn hissa á að Sjálfstæðisflokkurinn sé að þurrkast út! En ástæðan er sú að hann er orðinn fámennur flokkur kvótagreifa og sérhagsmuna og sama má segja um VG. Í stað þess að þetta séu flokkar fólksins þá sjá allir að auðmannastéttin hefur tekið yfir, alla vega Sjálfstæðisflokkinn að manni sýnist, því miður, því ég man þá tíð að fólk úr öllum stéttum taldi sig eiga heima þar innan dyra. Svo er sannarlega ekki í dag og nú er róið á þau mið að reyna að ná landinu undir sig fyrir virkjanir, allar sprænur skulu leiddar í túrbínudansinn þó að nóg rafmagn sé til, bara ekki fyrir almúgann. Og nú skal reisa vindmyllur svo tröllauknar í stærð sinni að fuglar himinsins falla dauðir til jarðar og fjöll og heiðar tapa tign sinni. Hernaðurinn gegn landinu og fólkinu í landinu stendur yfir sem aldrei fyrr. Krónan er kúlan í fallbyssur þeirra sem vilja nota hana til þess að halda almenningi í fjárréttinni, og svo er skotið á almenning með krónu fallbyssukúlum og verðbólgugaddavírinn er strekktur í kringum heimilin svo enginn komist út. Svo eru menn hissa að fylgið tálgast af flokkum. Pólitíkusar ráða ekki við verkefnið Ráðamenn Íslands í gegnum árin hafa gefið álverum fossana, þeir gáfu Norðmönnum firðina og ætla að svipta hálendið tign sinni, allt í nafni þess að þjóðin þurfi á þessu að halda. Nei góðir menn, þjóðin þarf á öðru að halda, til dæmis vegakerfi sem er í lagi, heilbrigðiskerfi sem er í lagi, húsnæðiskerfi þar sem ungt fólk getur eignast húsnæði. Það eru aðrir sem eiga kvótann, það eru aðrir sem eiga laxeldið, það eru aðrir sem fá rafmagnið nánast gefið, það er klárlega ekki þjóðin. Þjóðin þarf á flokkum að halda sem setja fólkið í landinu í fyrsta sæti, sem standa við loforð sín og sparka frá sér völdum hinna ofsaríku sem í krafti auðs síns eru farnir að stjórna bakvið tjöldin með krónuna sem svipu á bak hins venjulega Íslendings. Segðu mér hvað réttlæti er og þá skal ég segja þér hvað óréttlæti er. Það skal tekið fram að flestir sem starfa í pólitík eru gott fólk, en þegar ástandið er orðið líkt og það er í dag þá virðist það ekki ráða við djobbið. Ef ég er með gítarleikara sem endurtekið lofar að spila Fjöllin hafa vakað þegar hljómsveitin spilar það en spilar samt Það er gott að elska, þá rek ég hann. Það eru kosningar í nánd, þar getur þú haft áhrif alvöru áhrif. Höfundur er tónlistarmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjókvíaeldi Matvælaframleiðsla Vindorka Fjölmiðlar Fiskeldi Alþingi Bubbi Morthens Mest lesið Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Skoðun Fæðing Ísraels - Líkum misþyrmt BIrgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Við eigum allt. Af hverju finnst okkur samt vanta eitthvað? Valentina Klaas skrifar Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar Sjá meira
Það eru til menn í æðstu pólitískum störfum þjóðarinnar sem eru svo rúnir tengslum við fólkið í landinu að undrun sætir. Það er eins og öll tilvera þeirra sem hafa fengið slíkt umboð snúist æði oft um það eitt að hjálpa mönnum sem eru orðnir ofsa ríkir að auðgast meir, og þeir sem hafa verið kosnir sem óbreyttir hásetar á Alþingi Íslendinga virðast lítið hafa um málin að segja. Maður hefur heyrt það æði lengi að alger hollusta við flokkinn sé skilyrði ef þú ætlar þér að ná frama innan hans enda þarf enginn að efast um flokkshollustuna hún lifir. Og því miður gerist það allt of oft að ekki er staðið við gefin loforð. Einhverjum finnst kannski vera ýkjubragur á þessum skrifum en er það svo? Spurðu sjálfan þig og svarið mun koma til þín. Loforð sem kjósendum var gefið þegar frambjóðendur báðu rjóðir í kinnum um umboð til að fá að sitja í stólum Alþingis verða aftur og aftur að skiptimynt og einskis virði þegar á reynir. Og þá eru til sölu í búðinni allskonar skýringar. Brotin loforð allstaðar Þau eru æði mörg loforðin sem svikin hafa verið á Alþingi Íslendinga. Þegar þangað er komið virðast gilda önnur lögmál. Þá ku það vera kvótagreifar og laxeldisgreifar sem öllu máli skipta sem og að troða afkomu bænda inná kontór á Sauðárkróki. Norskir aurgoðar reka laxeldi hér á landi og moka milljörðum uppúr fjörðum landsins sem þeim voru afhentir á silfurfati af ráðamönnum. Það var varað við því að ef það yrði ekki spornað við þeim og fjörðunum haldið í höndum landsmanna myndu þeir og útvaldir húskarlar þeirra fá að sitja óáreittir við fjarðarhlaðborðið og þurfa ekki að borga nema gervigreiðslu fyrir íslensku auðlindina og fara hlæjandi í norska bankann með gróðann. Það er umhugsunarvert og vekur furðu að ráðherrar hafi látið þetta gerast og gaman væri að athuga hvort íslenskir aðilar í laxeldinu þar sem Norðmenn ráða ríkjum séu tengdir ráðherrum eða alþingismönnum hér heima vina- eða fjölskylduböndum. Ekki þarf að koma neinum á óvart að menn hugsi slíkt. Villti íslenski laxinn er í stórkostlegri hættu. Firðir landsins þar sem sjókvíaeldi er stundað eru ónýtir vegna sjónmengunar og framtíðarmengunar frá eldinu sjálfu sem kemur frá kvíum útá fjörðum landsins. Landeldi er framtíðin, það vita allir, og væri óskandi að af því yrði. Græðgin er fíknisjúkdómur Matvælastofnun er svo sér kapítuli í sambandi við sjókvíaeldið. Það er með ólíkindum hvernig sú stofnun hefur hagað sér gagnvart Norðmönnum. Aðgerðaleysi hennar hefur nú þegar skaðað laxveiðiár landsins vegna þess að hún hefur snúið blinda auganu að nánast öllum þeirra axarsköftum og látið sem þeim komi þau ekki við en benda á einhvern annan sem endurtekur leikinn, það sé annar sem á að hirta laxeldissóðana til hlýðni. Og maður spyr sig: er þráður á milli þeirra sem ráða yfir málaflokknum og Matvælastofnunar? Maður hlýtur að spyrja sig hvort ekki sé eitthvað rotið þarna. Við hefðum í það minnsta getað fengið milljarða fyrir sjókvíaeldið, en nei er svarið, við gáfum þeim auðlindina. Ég skal seint hætta að staglast á því að græðgi er fíknisjúkdómur og menn svífast einskis þegar upphæðir skipta milljörðum. Að fyrrverandi forseti Alþingis hafi farið að vinna fyrir Norðmenn meðan stóllinn hans á þingi var enn volgur, með öll sín tengsl og lykla að dyrum allra sem skipta máli, er blettur á Alþingi Íslendinga. Alveg er það makalaust að við höfum ekki burðugra fólk sem við getum treyst fyrir auðlindum okkar. Alla sprænur leiddar í túrbínudansinn Nokkrar fjölskyldur eiga kvótann, þær kaupa fjölmiðla og fyrirtæki útum allar koppagrundir og völd þeirra vaxa í samræmi við það. Norðmenn fá firðina okkar frítt, laxeldisauðurinn fer nánast allur úr landi, firðirnir verða erfðagóss líkt og kvótinn, og svo eru menn hissa á að Sjálfstæðisflokkurinn sé að þurrkast út! En ástæðan er sú að hann er orðinn fámennur flokkur kvótagreifa og sérhagsmuna og sama má segja um VG. Í stað þess að þetta séu flokkar fólksins þá sjá allir að auðmannastéttin hefur tekið yfir, alla vega Sjálfstæðisflokkinn að manni sýnist, því miður, því ég man þá tíð að fólk úr öllum stéttum taldi sig eiga heima þar innan dyra. Svo er sannarlega ekki í dag og nú er róið á þau mið að reyna að ná landinu undir sig fyrir virkjanir, allar sprænur skulu leiddar í túrbínudansinn þó að nóg rafmagn sé til, bara ekki fyrir almúgann. Og nú skal reisa vindmyllur svo tröllauknar í stærð sinni að fuglar himinsins falla dauðir til jarðar og fjöll og heiðar tapa tign sinni. Hernaðurinn gegn landinu og fólkinu í landinu stendur yfir sem aldrei fyrr. Krónan er kúlan í fallbyssur þeirra sem vilja nota hana til þess að halda almenningi í fjárréttinni, og svo er skotið á almenning með krónu fallbyssukúlum og verðbólgugaddavírinn er strekktur í kringum heimilin svo enginn komist út. Svo eru menn hissa að fylgið tálgast af flokkum. Pólitíkusar ráða ekki við verkefnið Ráðamenn Íslands í gegnum árin hafa gefið álverum fossana, þeir gáfu Norðmönnum firðina og ætla að svipta hálendið tign sinni, allt í nafni þess að þjóðin þurfi á þessu að halda. Nei góðir menn, þjóðin þarf á öðru að halda, til dæmis vegakerfi sem er í lagi, heilbrigðiskerfi sem er í lagi, húsnæðiskerfi þar sem ungt fólk getur eignast húsnæði. Það eru aðrir sem eiga kvótann, það eru aðrir sem eiga laxeldið, það eru aðrir sem fá rafmagnið nánast gefið, það er klárlega ekki þjóðin. Þjóðin þarf á flokkum að halda sem setja fólkið í landinu í fyrsta sæti, sem standa við loforð sín og sparka frá sér völdum hinna ofsaríku sem í krafti auðs síns eru farnir að stjórna bakvið tjöldin með krónuna sem svipu á bak hins venjulega Íslendings. Segðu mér hvað réttlæti er og þá skal ég segja þér hvað óréttlæti er. Það skal tekið fram að flestir sem starfa í pólitík eru gott fólk, en þegar ástandið er orðið líkt og það er í dag þá virðist það ekki ráða við djobbið. Ef ég er með gítarleikara sem endurtekið lofar að spila Fjöllin hafa vakað þegar hljómsveitin spilar það en spilar samt Það er gott að elska, þá rek ég hann. Það eru kosningar í nánd, þar getur þú haft áhrif alvöru áhrif. Höfundur er tónlistarmaður.
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Skoðun Um spretthóp og lestrarkennslu. Hvatning til mennta- og barnamálaráðherra um faglega starfshætti Auður Soffíu Björgvinsdóttir skrifar