Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar 24. nóvember 2024 11:00 Allt í einu sprettur upp umræða um Evrópusambandið. Mikið af henni byggir afbökun staðreynda og óskhyggju. Ræðum nú tíu ókosti og einn helsta kostinn við aðild að Evrópusambandinu. Tíu ókostir 1. Evrópusambandið er ólíkt Íslandi. Í þeim ríkjum sem þar fara með stjórn byggir efnahagurinn á framleiðslu og sölu á háþróuðum iðnvarningi, löndin eru þéttbýl og samfélögin stór. Á Íslandi býr örþjóð í stóru landi og efnahagur byggir á fiskveiðum, þjónustu við ferðamenn og orkufrekum iðnaði. Lög sambandsins þjóna þörfum hinna stóru, annað væri ólýðræðislegt. Þarfir hinna stóru eru ekki þær sömu og þarfir Íslands, nema stundum. Stundum er ekki nóg. 2. Félagsgjaldið er hátt. Margir milljarðar. Sjóðir bandalagsins mundu eflaust styrkja einstök verkefni á Íslandi, en heildarfjárstreymið yrði frá Íslandi til annarra héraða sambandsins. Í Evrópusambandinu streymir skattfé frá ríku löndunum til þeirra fátæku. Ísland er töluvert ríkara en meðalríki í Evrópusambandinu og miklu ríkara en þau fátækustu. Vilji menn styrkja fátæk ríki koma þó önnur og fjarlægari ríki ofar á listann. Þar er fólk sem býr við skort og mundi þiggja að þeir ríkustu, sem eiga aura aflögu, byggju við þá heimssýn að líta til sín, frekar en til þeirra næstríkustu. 3. Evrópusambandið er tollabandalag 5% mannkyns. Það hefur og mun eflaust eiga í viðskiptadeilum við aðra hluta heimsins. Tollar eða aðrar viðskiptahindranir bandalagsins út á við gætu reynst Íslandi afar dýrkeyptar. Saga Íslands sýnir að yfirráð yfir eigin utanríkisverslun eru Íslendingum mjög mikilvæg. Þau má ekki láta í hendur stórvelda sem er í raun sama um hvort Ísland flýtur eða sekkur. 4. Lög Evrópusambandsins gilda í öllum löndum Evrópusambandsins og ganga framar heimasömdum lögum. Evrópusambandslöggjöf er mótuð af þörfum hinna stóru samfélaga sem eru um margt ólík því sem er á Íslandi. Evrópusambandsaðild væri því afnám lýðræðis í þeirri merkingu sem flestir á Íslandi leggja í það orð. Það gæti reynst Íslendingum mjög dýrkeypt að búa við Evrópulög og geta sig hvergi hrært þegar lögin eru vond fyrir Ísland. 5. Evra hentar Íslandi illa. Gengi evru tekur mið af öðrum aðstæðum en eru á Íslandi. Evra útvegar ekki ódýrt lánsfjármagn. Núna er verðbólgan á Íslandi lítið hærri en í evrulöndum á borð við Holland og Eistland. Íslenska krónan á ekki sök á nýliðnu verðbólguskoti. Það má m.a. tengja við stjórnun húsnæðismála innanlands. 6. Evrópusambandið á í miklum og varanlegum efnahagserfiðleikum. Þar er mikið atvinnuleysi og langtímatvinnuleysi, lítil framleiðni, takmarkaður vöxtur, útbreidd fátækt, stríð túnfætinum og ólga í stjórnmálum sem óvíst er hvert leiði. Það væri óðs manns æði að færa slíku sambandi völd á Íslandi. 7. Nú þegar er farið að bera á sköttum og gjöldum sem leggjast þyngra á íslenskt samfélag en önnur ríki Evrópu. Ástæða er til að ætla að slíkt mundi aukast, þannig virkar lýðræði hinna stóru. 8. Það mundi kosta Íslendinga mjög mikið að byggja upp stjórnkerfi til að fullnægja kröfum Evrópusambandsins. 9. Evrópusambandið veitir ekki öryggi. Þeir sem hallast að N-Atlantshafsbandalaginu ættu að velta fyrir sér hvort þeir trúi því í alvöru að Bretar og Bandaríkjamenn mundu nokkurn tímann sætta sig við að ríki sem þeim væri fjandsamlegt næði fótfestu á Íslandi, jafnvel þótt ekkert væri Nató. Þeir sem efast um að aukin hervæðing sé hin rétta leið ættu að horfast í augu við einlægan og margskjalfestan vilja Evrópusambandsins til að verða herveldi. 10. Ógerningur er fyrir smáþjóð að komast aftur út úr sambandinu. Það er ekki ætlast til þess að þjóðir yfirgefi klúbbinn. Það kom mjög skýrt í ljós í tengslum við Brexit. Bretar sluppu, þrátt fyrir hið vonda fordæmi brottfararinnar. Það var vegna þess að breskur markaður var mikilvægur fyrir stóru ríkin á meginlandinu. Íslenskur markaður skiptir þau engu máli. Þegar smáríki á í hlut gildir að setja ekki slæmt fordæmi með því að sleppa ríkinu út. Íslendingar geta ekki reiknað með að komast út ef og þegar sambandið setur lög sem eru Íslendingum mjög óhagstæð. Einn kostur Flest mál hafa margar hliðar, og sú hugmynd að Íslendingar verði þegnar í Evrópusambandinu er þar á meðal. Ókostirnir eru óteljandi, margir mjög stórir og hafa sumir verið taldir upp hér. Kosturinn er einn. 1. Það bjóðast atvinnutækifæri fyrir hóp fólks, sem að vísu er frekar lítill. Kannski þar sé komin skýringin á því hversu vinsælt Evrópusambandið er meðal stjórnmálamanna víða um lönd, en óvinsælt meðal alþýðu. Niðurstaðan Hlutverk Íslendinga í Evrópusambandi yrði í fyrsta lagi að borga mikið og í öðru lagi að hlýða, því þannig virkar lýðræði hinna stóru. Höfundur er formaður Heimssýnar sem er félag um fullveldi Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haraldur Ólafsson Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson Skoðun Siðlaus markaðsvæðing í heilbrigðisþjónustu Davíð Aron Routley Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun Hvað er mikilvægara en frelsið til að velja eigin lífslok? Ingrid Kuhlman Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar um Sundabraut Kristín Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að búa við öryggi – ekki óvissu og skuldir Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Á íslensku má alltaf finna svar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson skrifar Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir skrifar Skoðun Hvað er mikilvægara en frelsið til að velja eigin lífslok? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Siðlaus markaðsvæðing í heilbrigðisþjónustu Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer skrifar Skoðun Sameining Almenna og Lífsverks Jón Ævar Pálmason skrifar Skoðun Hvenær verður aðgerðaleysi að refsiverðu broti? Elías Blöndal Guðjónsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld áfram lægst í Mosfellsbæ Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Nýja vaxtaviðmiðið: Lausn eða gildra fyrir heimilin? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Snorri, þú færð ekki að segja „Great Replacement“ og þykjast saklaus Ian McDonald skrifar Skoðun Frelsi til að taka góðar skipulagsákvarðanir Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Með eða á móti neyðarkalli? Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Þegar ráðin eru einföld – en raunveruleikinn ekki Karen Einarsdóttir skrifar Skoðun Er kominn skrekkur í fullorðna fólkið? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk en ekki fjárfesta Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson skrifar Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann skrifar Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson skrifar Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun Er íslenskan sjálfsagt mál? Logi Einarsson skrifar Sjá meira
Allt í einu sprettur upp umræða um Evrópusambandið. Mikið af henni byggir afbökun staðreynda og óskhyggju. Ræðum nú tíu ókosti og einn helsta kostinn við aðild að Evrópusambandinu. Tíu ókostir 1. Evrópusambandið er ólíkt Íslandi. Í þeim ríkjum sem þar fara með stjórn byggir efnahagurinn á framleiðslu og sölu á háþróuðum iðnvarningi, löndin eru þéttbýl og samfélögin stór. Á Íslandi býr örþjóð í stóru landi og efnahagur byggir á fiskveiðum, þjónustu við ferðamenn og orkufrekum iðnaði. Lög sambandsins þjóna þörfum hinna stóru, annað væri ólýðræðislegt. Þarfir hinna stóru eru ekki þær sömu og þarfir Íslands, nema stundum. Stundum er ekki nóg. 2. Félagsgjaldið er hátt. Margir milljarðar. Sjóðir bandalagsins mundu eflaust styrkja einstök verkefni á Íslandi, en heildarfjárstreymið yrði frá Íslandi til annarra héraða sambandsins. Í Evrópusambandinu streymir skattfé frá ríku löndunum til þeirra fátæku. Ísland er töluvert ríkara en meðalríki í Evrópusambandinu og miklu ríkara en þau fátækustu. Vilji menn styrkja fátæk ríki koma þó önnur og fjarlægari ríki ofar á listann. Þar er fólk sem býr við skort og mundi þiggja að þeir ríkustu, sem eiga aura aflögu, byggju við þá heimssýn að líta til sín, frekar en til þeirra næstríkustu. 3. Evrópusambandið er tollabandalag 5% mannkyns. Það hefur og mun eflaust eiga í viðskiptadeilum við aðra hluta heimsins. Tollar eða aðrar viðskiptahindranir bandalagsins út á við gætu reynst Íslandi afar dýrkeyptar. Saga Íslands sýnir að yfirráð yfir eigin utanríkisverslun eru Íslendingum mjög mikilvæg. Þau má ekki láta í hendur stórvelda sem er í raun sama um hvort Ísland flýtur eða sekkur. 4. Lög Evrópusambandsins gilda í öllum löndum Evrópusambandsins og ganga framar heimasömdum lögum. Evrópusambandslöggjöf er mótuð af þörfum hinna stóru samfélaga sem eru um margt ólík því sem er á Íslandi. Evrópusambandsaðild væri því afnám lýðræðis í þeirri merkingu sem flestir á Íslandi leggja í það orð. Það gæti reynst Íslendingum mjög dýrkeypt að búa við Evrópulög og geta sig hvergi hrært þegar lögin eru vond fyrir Ísland. 5. Evra hentar Íslandi illa. Gengi evru tekur mið af öðrum aðstæðum en eru á Íslandi. Evra útvegar ekki ódýrt lánsfjármagn. Núna er verðbólgan á Íslandi lítið hærri en í evrulöndum á borð við Holland og Eistland. Íslenska krónan á ekki sök á nýliðnu verðbólguskoti. Það má m.a. tengja við stjórnun húsnæðismála innanlands. 6. Evrópusambandið á í miklum og varanlegum efnahagserfiðleikum. Þar er mikið atvinnuleysi og langtímatvinnuleysi, lítil framleiðni, takmarkaður vöxtur, útbreidd fátækt, stríð túnfætinum og ólga í stjórnmálum sem óvíst er hvert leiði. Það væri óðs manns æði að færa slíku sambandi völd á Íslandi. 7. Nú þegar er farið að bera á sköttum og gjöldum sem leggjast þyngra á íslenskt samfélag en önnur ríki Evrópu. Ástæða er til að ætla að slíkt mundi aukast, þannig virkar lýðræði hinna stóru. 8. Það mundi kosta Íslendinga mjög mikið að byggja upp stjórnkerfi til að fullnægja kröfum Evrópusambandsins. 9. Evrópusambandið veitir ekki öryggi. Þeir sem hallast að N-Atlantshafsbandalaginu ættu að velta fyrir sér hvort þeir trúi því í alvöru að Bretar og Bandaríkjamenn mundu nokkurn tímann sætta sig við að ríki sem þeim væri fjandsamlegt næði fótfestu á Íslandi, jafnvel þótt ekkert væri Nató. Þeir sem efast um að aukin hervæðing sé hin rétta leið ættu að horfast í augu við einlægan og margskjalfestan vilja Evrópusambandsins til að verða herveldi. 10. Ógerningur er fyrir smáþjóð að komast aftur út úr sambandinu. Það er ekki ætlast til þess að þjóðir yfirgefi klúbbinn. Það kom mjög skýrt í ljós í tengslum við Brexit. Bretar sluppu, þrátt fyrir hið vonda fordæmi brottfararinnar. Það var vegna þess að breskur markaður var mikilvægur fyrir stóru ríkin á meginlandinu. Íslenskur markaður skiptir þau engu máli. Þegar smáríki á í hlut gildir að setja ekki slæmt fordæmi með því að sleppa ríkinu út. Íslendingar geta ekki reiknað með að komast út ef og þegar sambandið setur lög sem eru Íslendingum mjög óhagstæð. Einn kostur Flest mál hafa margar hliðar, og sú hugmynd að Íslendingar verði þegnar í Evrópusambandinu er þar á meðal. Ókostirnir eru óteljandi, margir mjög stórir og hafa sumir verið taldir upp hér. Kosturinn er einn. 1. Það bjóðast atvinnutækifæri fyrir hóp fólks, sem að vísu er frekar lítill. Kannski þar sé komin skýringin á því hversu vinsælt Evrópusambandið er meðal stjórnmálamanna víða um lönd, en óvinsælt meðal alþýðu. Niðurstaðan Hlutverk Íslendinga í Evrópusambandi yrði í fyrsta lagi að borga mikið og í öðru lagi að hlýða, því þannig virkar lýðræði hinna stóru. Höfundur er formaður Heimssýnar sem er félag um fullveldi Íslands.
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar
Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar
Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer skrifar
Skoðun Leikskólagjöld áfram lægst í Mosfellsbæ Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun