Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar 26. júlí 2025 11:00 Druslugangan er vettvangur þar sem reiði og ást mætast í einni stórri samstöðugöngu. Við mótmælum því að kynferðisofbeldi sé enn partur af daglegu lífi meira en helmings fólks í heiminum. Við mótmælum því að konum og kvárum sem lenda í ofbeldi sé kennt um það vegna klæðaburðar og smættuð í orð eins og druslur - þess vegna erum við öll druslur. Í ár, eins og fyrri ár, göngum við fyrir þau sem ekki hafa stigið fram og sagt frá, fyrir þau sem ákváðu að kæra ekki, fyrir þau sem kærðu, fyrir öll kyn og öll þau sem orðið hafa fyrir kynbundnu ofbeldi og/eða kynferðisofbeldi. Í ár eru liðin 50 ár frá því að íslenskar konur kröfðust breytinga og stöðvuðu samfélagið á Kvennafrídeginum árið 1975, og því hefur árið í ár hlotið titilinn Kvennaár þar sem konur og kvár krefjast endanlegs jafnréttis kynjanna og aðgerða gegn ofbeldi. 30. janúar 2025 markaði formlegt upphaf Kvennaárs, og Kvennaárið hófst með fráfalli einnar öflugustu baráttukonu okkar tíma, Ólöfu Töru, aðeins 34 ára gamalli. Fáir einstaklingar hafa haft jafn djúpstæð áhrif á umræðuna um réttindi þolenda kynbundins ofbeldis á Íslandi og hún. Ólöf var ötul talskona réttlætis, lögfræðingur og baráttumanneskja sem lét verkin tala, jafnvel þegar það þótti ekki alltaf viðeigandi eða þægilegt. Það er ekki þægileg staðreynd að ein af hverjum fjórum konum hafi orðið fyrir ofbeldi á Íslandi, og að sú tala sé mögulega hærri vegna allra þeirra sem ákveða að kæra ekki ofbeldi eða segja ekki frá. Ólöf knúði okkur sömuleiðis til að horfa lengra en einungis á tölfræðina, að ein af hverjum fjórum konum væri meira en bara tala, og rétt tæpum tveimur mánuðum áður en hún kvaddi ræddi hún að hún sjálf yrði kannski einn daginn hluti af tölfræðinni yfir þær konur sem hafa ekki lifað af afleiðingar ofbeldisins sem þær urðu fyrir. Ólöf sagði frá eigin reynslu af ofbeldi í nánu sambandi af hreinskilni sem mörg áttu erfitt með að horfast í augu við - og hún lýsti því með skýrum hætti hvernig réttarkerfið brást henni, rétt eins og það hefur brugðist svo mörgum öðrum. Hún var óhrædd við að benda á kerfisbundna veikleika með tölfræðina að vopni, kalla eftir ábyrgð og þrýsta á breytingar, ekki bara í nafni eigin reynslu, heldur allra þeirra sem hafa fundið sig knúin til að þegja í skugga samfélagslegra viðhorfa og meingallaðs dómskerfis. Fyrir mig sem ungan þolanda, eina af hverjum fjórum, skipti rödd Ólafar sköpum. Hún var fyrirmynd þegar ég hafði hreinlega enga trú á kerfinu og var alls ekki viss um hvert ég gæti leitað. Samtök eins og Öfgar, stofnuð meðal annars af Ólöfu, breyttu hugarfari mínu alfarið. Ég fann að ég var ekki ein, ekki að ýkja eða of viðkvæm. Hún gaf mér leyfi til að vera reið, til að krefjast þess að mér væri trúað, og til að finna fyrir því að það væri pláss fyrir mig í þessari baráttu. Í heimi þar sem þolendur eru oftar en ekki kramdir niður og látnir efast um eigið gildi, var það ómetanlegt. Það er ólýsanlega sárt að manneskja sem helgaði líf sitt því að styrkja aðra hafi ekki sjálf notið nægs öryggis, skilnings eða stuðnings til að lifa af. Það minnir okkur á að baráttan getur verið þungbær byrði og að samfélagið ber ábyrgð á því að búa til rými þar sem fólkið í framlínunni fær að vera manneskjur með tilfinningar, veikleika og þörf fyrir vernd. Þess vegna skiptir máli að heiðra Ólöfu Töru sérstaklega í ár. Ekki aðeins vegna þess sem hún stóð fyrir, heldur fyrir þá þolendur sem hún talaði fyrir. Hún öskraði þegar aðrir þögðu. Hún stóð með þeim sem enginn hlustaði á. Hún gaf okkur verkfæri sem munu nýtast okkur að eilífu og hún á svo sannarlega hluta af heiðrinum að Druslugangan sé yfirhöfuð til hér á Íslandi. Við í skipulagsteymi Druslugöngunnar viljum votta aðstandendum Ólafar okkar dýpstu samúð og allan okkar styrk svo að minning hennar lifi ásamt baráttuanda, því við værum ekki hér án hennar. Fjölmennum í gönguna fyrir Ólöfu og fyrir þau sem hafa ekki lifað af ofbeldið sem þau urðu fyrir. Sjáumst við Hallgrímskirkju klukkan 14:00. Höfundur er meðlimur í skipulagsteymi Druslugöngunnar. Öll sem vilja leita sér hjálpar geta leitað til Bjarkarhlíðar og Stígamóta. Allur ágóði af göngunni í ár fer í Minningarsjóð Ólafar Töru sem styður bæði við þolendur og þau sem eru í framlínu baráttunnar. Öll sem vilja leggja Druslugöngunni lið geta greitt frjáls framlög á reikning göngunnar 0101-26-100839 kt. 580711-0730 eða verslað varning á göngunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Druslugangan Jafnréttismál Mest lesið Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Snýst um deilur Dags og Kristrúnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „Mamma, eru loftgæðin á grænu?“ Sara björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Druslugangan er vettvangur þar sem reiði og ást mætast í einni stórri samstöðugöngu. Við mótmælum því að kynferðisofbeldi sé enn partur af daglegu lífi meira en helmings fólks í heiminum. Við mótmælum því að konum og kvárum sem lenda í ofbeldi sé kennt um það vegna klæðaburðar og smættuð í orð eins og druslur - þess vegna erum við öll druslur. Í ár, eins og fyrri ár, göngum við fyrir þau sem ekki hafa stigið fram og sagt frá, fyrir þau sem ákváðu að kæra ekki, fyrir þau sem kærðu, fyrir öll kyn og öll þau sem orðið hafa fyrir kynbundnu ofbeldi og/eða kynferðisofbeldi. Í ár eru liðin 50 ár frá því að íslenskar konur kröfðust breytinga og stöðvuðu samfélagið á Kvennafrídeginum árið 1975, og því hefur árið í ár hlotið titilinn Kvennaár þar sem konur og kvár krefjast endanlegs jafnréttis kynjanna og aðgerða gegn ofbeldi. 30. janúar 2025 markaði formlegt upphaf Kvennaárs, og Kvennaárið hófst með fráfalli einnar öflugustu baráttukonu okkar tíma, Ólöfu Töru, aðeins 34 ára gamalli. Fáir einstaklingar hafa haft jafn djúpstæð áhrif á umræðuna um réttindi þolenda kynbundins ofbeldis á Íslandi og hún. Ólöf var ötul talskona réttlætis, lögfræðingur og baráttumanneskja sem lét verkin tala, jafnvel þegar það þótti ekki alltaf viðeigandi eða þægilegt. Það er ekki þægileg staðreynd að ein af hverjum fjórum konum hafi orðið fyrir ofbeldi á Íslandi, og að sú tala sé mögulega hærri vegna allra þeirra sem ákveða að kæra ekki ofbeldi eða segja ekki frá. Ólöf knúði okkur sömuleiðis til að horfa lengra en einungis á tölfræðina, að ein af hverjum fjórum konum væri meira en bara tala, og rétt tæpum tveimur mánuðum áður en hún kvaddi ræddi hún að hún sjálf yrði kannski einn daginn hluti af tölfræðinni yfir þær konur sem hafa ekki lifað af afleiðingar ofbeldisins sem þær urðu fyrir. Ólöf sagði frá eigin reynslu af ofbeldi í nánu sambandi af hreinskilni sem mörg áttu erfitt með að horfast í augu við - og hún lýsti því með skýrum hætti hvernig réttarkerfið brást henni, rétt eins og það hefur brugðist svo mörgum öðrum. Hún var óhrædd við að benda á kerfisbundna veikleika með tölfræðina að vopni, kalla eftir ábyrgð og þrýsta á breytingar, ekki bara í nafni eigin reynslu, heldur allra þeirra sem hafa fundið sig knúin til að þegja í skugga samfélagslegra viðhorfa og meingallaðs dómskerfis. Fyrir mig sem ungan þolanda, eina af hverjum fjórum, skipti rödd Ólafar sköpum. Hún var fyrirmynd þegar ég hafði hreinlega enga trú á kerfinu og var alls ekki viss um hvert ég gæti leitað. Samtök eins og Öfgar, stofnuð meðal annars af Ólöfu, breyttu hugarfari mínu alfarið. Ég fann að ég var ekki ein, ekki að ýkja eða of viðkvæm. Hún gaf mér leyfi til að vera reið, til að krefjast þess að mér væri trúað, og til að finna fyrir því að það væri pláss fyrir mig í þessari baráttu. Í heimi þar sem þolendur eru oftar en ekki kramdir niður og látnir efast um eigið gildi, var það ómetanlegt. Það er ólýsanlega sárt að manneskja sem helgaði líf sitt því að styrkja aðra hafi ekki sjálf notið nægs öryggis, skilnings eða stuðnings til að lifa af. Það minnir okkur á að baráttan getur verið þungbær byrði og að samfélagið ber ábyrgð á því að búa til rými þar sem fólkið í framlínunni fær að vera manneskjur með tilfinningar, veikleika og þörf fyrir vernd. Þess vegna skiptir máli að heiðra Ólöfu Töru sérstaklega í ár. Ekki aðeins vegna þess sem hún stóð fyrir, heldur fyrir þá þolendur sem hún talaði fyrir. Hún öskraði þegar aðrir þögðu. Hún stóð með þeim sem enginn hlustaði á. Hún gaf okkur verkfæri sem munu nýtast okkur að eilífu og hún á svo sannarlega hluta af heiðrinum að Druslugangan sé yfirhöfuð til hér á Íslandi. Við í skipulagsteymi Druslugöngunnar viljum votta aðstandendum Ólafar okkar dýpstu samúð og allan okkar styrk svo að minning hennar lifi ásamt baráttuanda, því við værum ekki hér án hennar. Fjölmennum í gönguna fyrir Ólöfu og fyrir þau sem hafa ekki lifað af ofbeldið sem þau urðu fyrir. Sjáumst við Hallgrímskirkju klukkan 14:00. Höfundur er meðlimur í skipulagsteymi Druslugöngunnar. Öll sem vilja leita sér hjálpar geta leitað til Bjarkarhlíðar og Stígamóta. Allur ágóði af göngunni í ár fer í Minningarsjóð Ólafar Töru sem styður bæði við þolendur og þau sem eru í framlínu baráttunnar. Öll sem vilja leggja Druslugöngunni lið geta greitt frjáls framlög á reikning göngunnar 0101-26-100839 kt. 580711-0730 eða verslað varning á göngunni.
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun
Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir Skoðun
Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková Skoðun
Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun