Leiksoppar sveitarstjórnarmanna Bergmann Guðmundsson skrifar 28. apríl 2014 22:30 Nú líður senn að kosningum og það er yfirleitt sá tími sem sveitastjórnarmenn muna eftir því að þeir eru með fólk í vinnu sem sér um að ala upp og mennta æsku landsins. Inn á kennarastofur grunnskólanna fara að lauma sér ýmsir aðilar sem ekki hafa sést í 4 ár, verið jafnvel ósýnilegri en snjómaðurinn ógurlegi. Maður fer að heyra hvísl, hvískur og ógreinileg orð sem feykjast til manns með vindinum. Orð sem vekja upp sárar minningar um svik og loforð sem aldrei voru efnd. Orð eins og „gildi menntunar“ og svo „vagga menningar“ og jafnvel ef maður er heppinn „hornsteinar samfélagsins“. Stjórnmálamenn fara að skrifa greinar í dagblöð, tímarit og vefmiðla og fjalla um þann mikla mannauð sem býr í grunnskólum landsins og hversu nauðsynlegt það sé að halda uppi góðu skólastarfi, og hvað þeir séu meðvitaðir um gildi menntunar. Kennarinn fær sinn sess í umræðunni. Góður kennari gulli betri, kennarar eiga lof skilið og aðrir gullhamrar streyma af vörum þeirra sem falast eftir atkvæðum landsmanna. Við kennarar vitum varla hvaðan á okkur stendur veðrið. Allt í einu er okkur stillt upp og myndir teknar af okkur með mektarbokkum samfélagsins. Við höfum uppveðrast í gegnum tíðina og jafnvel hugsað með okkur að nú sé komið að því. Loksins sjá menn gildi þess að vera með vel launað og ánægt starfsfólk í þessari mikilvægu stétt sem leggur grunninn að samfélaginu með vinnu sinni. Maður hefur jafnvel ekki fengið þunglyndiskast um mánaðarmótin eins og venjulega þegar launaseðillinn berst. En eitthvað er skrýtið í ár. Kennarastéttin er hætt að hlusta, hún er búin að læra á sprellið. Við erum dregin fram eins og gamall ættingi sem á stórafmæli, myndir eru teknar, ræður eru haldnar og svo þegar partíið er búið er okkur stungið aftur inn í skólana og látin dúsa þar á skítakaupi þar til hægt verður að nota okkur til atkvæðaveiða að 4 árum liðnum. En kæri sveitastjórnarmaður, ekki í ár. Við erum búin að vera samningslaus í 2 ár og enginn vilji virðist vera til að leiðrétta launin eða laga hjá okkur vinnuaðstæður. Flæði nýútskrifaðra kennara hefur stöðvast og stéttin eldist og eldist vegna þess að nýliðunin er engin. Og hver getur svo sem fett fingur út í það. 5 ára háskólanám gefur þér rétt rúmlega 300.000 krónur í heildarlaun. Það þarf hugsjónamanneskju til að velja kennslu sem ævistarf í dag, og góða fyrirvinnu á heimilið. Hvernig væri þá að breyta um takt. Bónusar og launaskrið þekkist ekki hjá okkur og ekki koma stjórnmálamenn fram og setja reglugerðir til þess að við getum fengið árslaun í bónusa fyrir vel unnin störf. Nei, það er fundið að því að skólakerfið hefur ekki nægilega framlegð. Kennarar vinna ekki nægilega mikið. Eins og við séum verksmiðja sem dælir út fullmótuðum einstaklingum eftir þörfum. Í skólunum er unnið með fólk ekki vörur, og hvað er mikilvægara en það? Það væri gaman að lifa í samfélagi þar sem fjármálageiranum væri hampað fjórða hvert ár í ræðu og riti og talað um hornsteina samfélagsins og kennurum og öðrum sem vinna með fólk væri borgað eins og þeir ynnu í fjármálakerfinu. Ekki eru nú miklar líkur á því þar sem við erum ekki að borga í kosningasjóði stjórnmálamanna. Í byrjum apríl voru tveir stórir fundir. Ársþing KÍ og aðalfundur SA. Nú megið þið giska, á hvorum aðalfundinum var ekki þverfótað fyrir stjórnmálamönnum við trogið og á hvorum ráðherra menntamála þurfti, liggur við, að klára ræðuna sína á leiðinni út því honum lá svo á að komast í burtu áður en þessir leiðinlegu kennarar færu að ræða um kjörin sín. Engin verðlaun í boði, ég hef bara ekki efni á þeim. Þetta er lýsandi dæmi fyrir viðhorf ráðamanna gagnvart þessum málaflokki. Þess vegna segi ég kæri sveitarstjórnarmaður. Ekki eyða peningum þínum í auglýsingar til að vegsama skólakerfið, ekki vera að nota okkur til að veiða atkvæði. Við kærum okkur ekki um það. Ef þú vilt gera það sem rétt er, borgaðu okkur þá mannsæmandi laun og mundu þegar þú kemur í heimsókn til okkar að við erum búin að sjá leikritið þitt og okkur fannst það ekki gott. Þú þarft að gera betur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Mest lesið Halldór 31.05.2025 Halldór Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Sjá meira
Nú líður senn að kosningum og það er yfirleitt sá tími sem sveitastjórnarmenn muna eftir því að þeir eru með fólk í vinnu sem sér um að ala upp og mennta æsku landsins. Inn á kennarastofur grunnskólanna fara að lauma sér ýmsir aðilar sem ekki hafa sést í 4 ár, verið jafnvel ósýnilegri en snjómaðurinn ógurlegi. Maður fer að heyra hvísl, hvískur og ógreinileg orð sem feykjast til manns með vindinum. Orð sem vekja upp sárar minningar um svik og loforð sem aldrei voru efnd. Orð eins og „gildi menntunar“ og svo „vagga menningar“ og jafnvel ef maður er heppinn „hornsteinar samfélagsins“. Stjórnmálamenn fara að skrifa greinar í dagblöð, tímarit og vefmiðla og fjalla um þann mikla mannauð sem býr í grunnskólum landsins og hversu nauðsynlegt það sé að halda uppi góðu skólastarfi, og hvað þeir séu meðvitaðir um gildi menntunar. Kennarinn fær sinn sess í umræðunni. Góður kennari gulli betri, kennarar eiga lof skilið og aðrir gullhamrar streyma af vörum þeirra sem falast eftir atkvæðum landsmanna. Við kennarar vitum varla hvaðan á okkur stendur veðrið. Allt í einu er okkur stillt upp og myndir teknar af okkur með mektarbokkum samfélagsins. Við höfum uppveðrast í gegnum tíðina og jafnvel hugsað með okkur að nú sé komið að því. Loksins sjá menn gildi þess að vera með vel launað og ánægt starfsfólk í þessari mikilvægu stétt sem leggur grunninn að samfélaginu með vinnu sinni. Maður hefur jafnvel ekki fengið þunglyndiskast um mánaðarmótin eins og venjulega þegar launaseðillinn berst. En eitthvað er skrýtið í ár. Kennarastéttin er hætt að hlusta, hún er búin að læra á sprellið. Við erum dregin fram eins og gamall ættingi sem á stórafmæli, myndir eru teknar, ræður eru haldnar og svo þegar partíið er búið er okkur stungið aftur inn í skólana og látin dúsa þar á skítakaupi þar til hægt verður að nota okkur til atkvæðaveiða að 4 árum liðnum. En kæri sveitastjórnarmaður, ekki í ár. Við erum búin að vera samningslaus í 2 ár og enginn vilji virðist vera til að leiðrétta launin eða laga hjá okkur vinnuaðstæður. Flæði nýútskrifaðra kennara hefur stöðvast og stéttin eldist og eldist vegna þess að nýliðunin er engin. Og hver getur svo sem fett fingur út í það. 5 ára háskólanám gefur þér rétt rúmlega 300.000 krónur í heildarlaun. Það þarf hugsjónamanneskju til að velja kennslu sem ævistarf í dag, og góða fyrirvinnu á heimilið. Hvernig væri þá að breyta um takt. Bónusar og launaskrið þekkist ekki hjá okkur og ekki koma stjórnmálamenn fram og setja reglugerðir til þess að við getum fengið árslaun í bónusa fyrir vel unnin störf. Nei, það er fundið að því að skólakerfið hefur ekki nægilega framlegð. Kennarar vinna ekki nægilega mikið. Eins og við séum verksmiðja sem dælir út fullmótuðum einstaklingum eftir þörfum. Í skólunum er unnið með fólk ekki vörur, og hvað er mikilvægara en það? Það væri gaman að lifa í samfélagi þar sem fjármálageiranum væri hampað fjórða hvert ár í ræðu og riti og talað um hornsteina samfélagsins og kennurum og öðrum sem vinna með fólk væri borgað eins og þeir ynnu í fjármálakerfinu. Ekki eru nú miklar líkur á því þar sem við erum ekki að borga í kosningasjóði stjórnmálamanna. Í byrjum apríl voru tveir stórir fundir. Ársþing KÍ og aðalfundur SA. Nú megið þið giska, á hvorum aðalfundinum var ekki þverfótað fyrir stjórnmálamönnum við trogið og á hvorum ráðherra menntamála þurfti, liggur við, að klára ræðuna sína á leiðinni út því honum lá svo á að komast í burtu áður en þessir leiðinlegu kennarar færu að ræða um kjörin sín. Engin verðlaun í boði, ég hef bara ekki efni á þeim. Þetta er lýsandi dæmi fyrir viðhorf ráðamanna gagnvart þessum málaflokki. Þess vegna segi ég kæri sveitarstjórnarmaður. Ekki eyða peningum þínum í auglýsingar til að vegsama skólakerfið, ekki vera að nota okkur til að veiða atkvæði. Við kærum okkur ekki um það. Ef þú vilt gera það sem rétt er, borgaðu okkur þá mannsæmandi laun og mundu þegar þú kemur í heimsókn til okkar að við erum búin að sjá leikritið þitt og okkur fannst það ekki gott. Þú þarft að gera betur.
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun