Frumkvöðlar í fimmtán ár Hanna Hilmarsdóttir skrifar 6. júní 2019 07:00 Á þessu ári fagnar Alþjóðaskólinn á Íslandi 15 ára afmæli sínu. Á tímamótum sem þessum er vert að staldra við og fara yfir það sem hefur áunnist. Ekki síður er mikilvægt að fagna þessum áfanga og í mínum huga er það ekki Alþjóðaskólinn einn sem fagnar heldur megum við sem samfélag svo sannarlega fagna með. Í byrjun var lagt af stað með þá trú að til að Ísland geti laðað að sér hæft starfsfólk og sérfræðinga yrði að vera í boði alþjóðleg menntun fyrir börnin þeirra. Lítið var vitað um hæðirnar og hindranir sem yrðu á vegi slíkrar frumkvöðlastarfsemi en jafnframt allan þann meðbyr og velvild sem verkefninu hefur fylgt. Í byrjun voru nemendur fimm, starfsmenn tveir og skrifstofan var grænn pappakassi sem létt var að ferðast með. Skólinn rúmaðist í minivan skólastjórans og lagt var af stað með bjartsýnina að vopni.Nú, fimmtán árum síðar: Eru um 100 nemendur sem stunda nám við skólann. Nemendur okkar tilheyra ýmist hóp diplómatafjölskyldna sem hafa flutt til landsins vegna atvinnu eða eru að koma til baka eftir nokkurra ára fjarveru erlendis. Okkar samfélag er fjölbreytt, tví- og margtyngdar fjölskyldur sem og íslenskar fjölskyldur sem vilja gefa börnum sínum þá gjöf að geta stundað nám á tveimur tungumálum. Við höfum öðlast tvær alþjóðlegar vottanir sem gerir okkur samkeppnishæf við aðra viðurkennda alþjóðlega skóla víðsvegar um heiminn. Það auðveldar nemendum okkar að flytja á milli landa. Niðurstöður kannana gefa til kynna að liðsandinn er góður, nemendum líður vel og foreldrar eru ánægðir með menntun barna sinna. Samstarf heimilis og skóla er öflugt og jákvætt. Við höfum bætt við okkur unglingadeild og útskrifuðum fyrsta hópinn okkar vorið 2018. Við sinnum því öllu grunnskólastiginu sem er mikilvægt. Einnig er boðið upp á sérstaka deild fyrir 5 ára börn. Skilningur á þörf fyrir alþjóðlega menntun fer vaxandi sem hefur gert skólanum kleift að stíga mikilvæg skref í faglegri uppbyggingu hans. Samfélagið tekur þátt í alþjóðlegri samvinnu á öllum sviðum atvinnulífsins sem og sköpun, listum, mannlífi og stjórnsýslu. Alls staðar eru fjölskyldur hvaðanæva úr heiminum með börn sín. Til að Ísland geti tekið þátt í slíku starfi, á alþjóðavísu, er það alger forsenda að við sem þjóðfélag getum boðið upp á hágæða alþjóðlega menntun sem nýtist barninu hvert það sem svo heldur áfram námi sínu. Slík uppbygging og árangur gerist ekki í tómarúmi. Margir hafa stutt dyggilega við hugmyndafræðina og ávallt fjölgar í þeim hópi fólks sem trúir því að Ísland þurfi að bjóða upp á samkeppnishæft alþjóðlegt nám til að geta laðað til sín fjölbreytt starfsfólk og sérfræðinga víðsvegar að. Það er mikilvægt fyrir börn sem flytja landa á milli að geta stundað nám samkvæmt alþjóðlegri námsskrá á tungumáli sem aðrir skólar víðsvegar um heiminn geta lesið. Þannig tryggjum við frekar samfellu í námi barnanna. Þetta er í raun ein forsenda þess að alþjóðlegir foreldrar eigi þess kost að starfa á Íslandi til lengri eða skemmri tíma með börn sín. Við höfum jafnframt verið svo lánsöm að til okkar hefur laðast starfsfólk sem hefur brennandi áhuga á verkefninu og hefur metnað til að vaxa faglega í starfi. Skólinn er starfræktur í sveitarfélagi sem trúir því að foreldrar séu best til þess fallnir að velja þann skóla sem hæfir barni sínu best. Því hefur Garðabær hvatt til fjölbreytni í grunnskólastarfi og stutt við uppbyggingu eina alþjóðlega grunnskólans á landinu. Lengst af hefur skólinn verið til húsa í glæsilegum húsakynnum Sjálandsskóla. Hafa báðir skólarnir vaxið og dafnað og notið góðs af ýmiskonar samstarfi í gegnum árin. Ekki síður ber að nefna umburðarlyndi og sveigjanleika sem starfsmenn beggja skóla hafa sýnt í sambýli sem þrengir orðið að. Þakklæti er mér ofarlega í huga á þessum tímamótum. Þakklæti til þeirra fjölmörgu sem hafa stutt við bakið á okkur, hvatt okkur áfram þegar á móti hefur blásið og samglaðst okkur þegar sigrar vinnast. Allir sem hafa beint eða óbeint tekið þátt í þessu uppbyggingarstarfi, hvort sem þeir koma frá erlendum ríkjum (starfsmenn sendiráða), hinu opinbera, stjórnsýslunni, einkageiranum hérlendis og erlendis, og starfsmennirnir í gegnum árin eiga þakkir skilið. Ekki síst ber að þakka foreldrasamfélaginu sem hefur stutt dyggilega við það góða starf sem hér er unnið. Við viljum halda áfram á sömu braut. Hugmyndin sem kviknaði fyrir fimmtán árum er orðin að vel reknum, samkeppnishæfum alþjóðlegum grunnskóla sem við getum öll verið stolt af. Næsta skref er að tryggja rammann utan um starfsemina og er sú vinna þegar hafin. Garðabær og Alþjóðaskólinn hafa undirritað viljayfirlýsingu þar sem Garðabær úthlutar skólanum lóð við Þórsmerkurlandið og mun Alþjóðaskólinn byggja sitt framtíðarhúsnæði þar. Undirbúningsvinna er í fullum gangi. Þetta eru spennandi tímar og við lítum björtum augum til framtíðar með jákvæðni og gleði að leiðarljósi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir Skoðun Að kenna eða ekki kenna Helga Margrét Marzellíusardóttir Skoðun Táknrænar 350 milljónir Sigmar Guðmundsson Skoðun Eigandinn smánaður Sigurjón Þórðarson Skoðun Takk fyrir stuðninginn félagsfólk VR Þorsteinn Skúli Sveinsson Skoðun Nú ertu á (síðasta) séns! Halla Gunnarsdóttir Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson Skoðun Opið bréf til allra félagsmanna VR Bjarni Þór Sigurðsson Skoðun Líffræðileg fjölbreytni og tækifæri Íslands Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson skrifar Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar Skoðun Flosa í formanninn Jónas Már Torfason skrifar Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir skrifar Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson skrifar Skoðun Takk fyrir stuðninginn félagsfólk VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni og mikilvægi háskóla Silja Bára Ómarsdóttir skrifar Skoðun Að kenna eða ekki kenna Helga Margrét Marzellíusardóttir skrifar Skoðun Þúsund hjúkrunarrými óskast strax í gær Aríel Pétursson skrifar Skoðun Nú ertu á (síðasta) séns! Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til allra félagsmanna VR Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Líffræðileg fjölbreytni og tækifæri Íslands Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Táknrænar 350 milljónir Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Átök Bandaríkjanna við Evrópu Kristján Reykjalín Vigfússon skrifar Skoðun Þjóðin tapar, bankarnir græða – Innleiðing RÍR og mótspyrna bankanna Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun „Varðar mest, til allra orða undirstaðan sé réttlig fundin“ – í kjallaranum á Vesturgötu Gísli Sigurðsson,Svanhildur Óskarsdóttir skrifar Skoðun Gull og gráir skógar Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Afstaða háskólans Björn Þorsteinsson skrifar Skoðun Rektor sem hlustar og miðlar: X-Björn Gunnar Þór Jóhannesson,Katrín Anna Lund skrifar Skoðun Aldur notaður sem vopn í formannskosningu VR Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Fjölbreytileiki og jafnrétti á vinnustað Íris Helga Gígju Baldursdóttir skrifar Skoðun Eigandinn smánaður Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir: Reynslumikill leiðtogi með ferskar hugmyndir Ragnar Pétur Ólafsson,Urður Njarðvík skrifar Skoðun Hönnun: Hið gleymda barn hugverkaréttinda? Sandra Theodóra Árnadóttir skrifar Skoðun Halla hlustar Benedikt Ragnarsson skrifar Skoðun Borgarlest og samgöngukerfi léttlesta Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Af hverju ég kýs Björn Þorsteinsson sem rektor Háskóla Íslands Hrannar Baldursson skrifar Skoðun Magnús Karl hefur hagsmuni háskólanema í fyrirrúmi Hópur þriðja árs nema í læknisfræði við HÍ skrifar Sjá meira
Á þessu ári fagnar Alþjóðaskólinn á Íslandi 15 ára afmæli sínu. Á tímamótum sem þessum er vert að staldra við og fara yfir það sem hefur áunnist. Ekki síður er mikilvægt að fagna þessum áfanga og í mínum huga er það ekki Alþjóðaskólinn einn sem fagnar heldur megum við sem samfélag svo sannarlega fagna með. Í byrjun var lagt af stað með þá trú að til að Ísland geti laðað að sér hæft starfsfólk og sérfræðinga yrði að vera í boði alþjóðleg menntun fyrir börnin þeirra. Lítið var vitað um hæðirnar og hindranir sem yrðu á vegi slíkrar frumkvöðlastarfsemi en jafnframt allan þann meðbyr og velvild sem verkefninu hefur fylgt. Í byrjun voru nemendur fimm, starfsmenn tveir og skrifstofan var grænn pappakassi sem létt var að ferðast með. Skólinn rúmaðist í minivan skólastjórans og lagt var af stað með bjartsýnina að vopni.Nú, fimmtán árum síðar: Eru um 100 nemendur sem stunda nám við skólann. Nemendur okkar tilheyra ýmist hóp diplómatafjölskyldna sem hafa flutt til landsins vegna atvinnu eða eru að koma til baka eftir nokkurra ára fjarveru erlendis. Okkar samfélag er fjölbreytt, tví- og margtyngdar fjölskyldur sem og íslenskar fjölskyldur sem vilja gefa börnum sínum þá gjöf að geta stundað nám á tveimur tungumálum. Við höfum öðlast tvær alþjóðlegar vottanir sem gerir okkur samkeppnishæf við aðra viðurkennda alþjóðlega skóla víðsvegar um heiminn. Það auðveldar nemendum okkar að flytja á milli landa. Niðurstöður kannana gefa til kynna að liðsandinn er góður, nemendum líður vel og foreldrar eru ánægðir með menntun barna sinna. Samstarf heimilis og skóla er öflugt og jákvætt. Við höfum bætt við okkur unglingadeild og útskrifuðum fyrsta hópinn okkar vorið 2018. Við sinnum því öllu grunnskólastiginu sem er mikilvægt. Einnig er boðið upp á sérstaka deild fyrir 5 ára börn. Skilningur á þörf fyrir alþjóðlega menntun fer vaxandi sem hefur gert skólanum kleift að stíga mikilvæg skref í faglegri uppbyggingu hans. Samfélagið tekur þátt í alþjóðlegri samvinnu á öllum sviðum atvinnulífsins sem og sköpun, listum, mannlífi og stjórnsýslu. Alls staðar eru fjölskyldur hvaðanæva úr heiminum með börn sín. Til að Ísland geti tekið þátt í slíku starfi, á alþjóðavísu, er það alger forsenda að við sem þjóðfélag getum boðið upp á hágæða alþjóðlega menntun sem nýtist barninu hvert það sem svo heldur áfram námi sínu. Slík uppbygging og árangur gerist ekki í tómarúmi. Margir hafa stutt dyggilega við hugmyndafræðina og ávallt fjölgar í þeim hópi fólks sem trúir því að Ísland þurfi að bjóða upp á samkeppnishæft alþjóðlegt nám til að geta laðað til sín fjölbreytt starfsfólk og sérfræðinga víðsvegar að. Það er mikilvægt fyrir börn sem flytja landa á milli að geta stundað nám samkvæmt alþjóðlegri námsskrá á tungumáli sem aðrir skólar víðsvegar um heiminn geta lesið. Þannig tryggjum við frekar samfellu í námi barnanna. Þetta er í raun ein forsenda þess að alþjóðlegir foreldrar eigi þess kost að starfa á Íslandi til lengri eða skemmri tíma með börn sín. Við höfum jafnframt verið svo lánsöm að til okkar hefur laðast starfsfólk sem hefur brennandi áhuga á verkefninu og hefur metnað til að vaxa faglega í starfi. Skólinn er starfræktur í sveitarfélagi sem trúir því að foreldrar séu best til þess fallnir að velja þann skóla sem hæfir barni sínu best. Því hefur Garðabær hvatt til fjölbreytni í grunnskólastarfi og stutt við uppbyggingu eina alþjóðlega grunnskólans á landinu. Lengst af hefur skólinn verið til húsa í glæsilegum húsakynnum Sjálandsskóla. Hafa báðir skólarnir vaxið og dafnað og notið góðs af ýmiskonar samstarfi í gegnum árin. Ekki síður ber að nefna umburðarlyndi og sveigjanleika sem starfsmenn beggja skóla hafa sýnt í sambýli sem þrengir orðið að. Þakklæti er mér ofarlega í huga á þessum tímamótum. Þakklæti til þeirra fjölmörgu sem hafa stutt við bakið á okkur, hvatt okkur áfram þegar á móti hefur blásið og samglaðst okkur þegar sigrar vinnast. Allir sem hafa beint eða óbeint tekið þátt í þessu uppbyggingarstarfi, hvort sem þeir koma frá erlendum ríkjum (starfsmenn sendiráða), hinu opinbera, stjórnsýslunni, einkageiranum hérlendis og erlendis, og starfsmennirnir í gegnum árin eiga þakkir skilið. Ekki síst ber að þakka foreldrasamfélaginu sem hefur stutt dyggilega við það góða starf sem hér er unnið. Við viljum halda áfram á sömu braut. Hugmyndin sem kviknaði fyrir fimmtán árum er orðin að vel reknum, samkeppnishæfum alþjóðlegum grunnskóla sem við getum öll verið stolt af. Næsta skref er að tryggja rammann utan um starfsemina og er sú vinna þegar hafin. Garðabær og Alþjóðaskólinn hafa undirritað viljayfirlýsingu þar sem Garðabær úthlutar skólanum lóð við Þórsmerkurlandið og mun Alþjóðaskólinn byggja sitt framtíðarhúsnæði þar. Undirbúningsvinna er í fullum gangi. Þetta eru spennandi tímar og við lítum björtum augum til framtíðar með jákvæðni og gleði að leiðarljósi.
Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir Skoðun
Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar
Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Þjóðin tapar, bankarnir græða – Innleiðing RÍR og mótspyrna bankanna Aron Heiðar Steinsson skrifar
Skoðun „Varðar mest, til allra orða undirstaðan sé réttlig fundin“ – í kjallaranum á Vesturgötu Gísli Sigurðsson,Svanhildur Óskarsdóttir skrifar
Skoðun Ingibjörg Gunnarsdóttir: Reynslumikill leiðtogi með ferskar hugmyndir Ragnar Pétur Ólafsson,Urður Njarðvík skrifar
Skoðun Magnús Karl hefur hagsmuni háskólanema í fyrirrúmi Hópur þriðja árs nema í læknisfræði við HÍ skrifar
Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir Skoðun