Fimm stjörnu lúxushótel bananaflugunnar Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar 4. september 2023 08:31 Þessi fagurlega mótaða karfa undir matarafganga sem SORPA færði okkur að gjöf um daginn er gott dæmi um mjög góða hönnun. Um matarafgangana leikur gott loftflæði og bananaflugurnar sem ég skaut yfir skjólshúsi núna nýlega hafa gott aðgengi að sinni fæðu allan sólarhringinn. Vegna þessa fína loftflæðis er engin lykt af þessu. Þessi elskulega, fagurmótaða, rauðbrúna fluga er líka kölluð ediksgerla, sem mér finnst mun fallegra nafn á svona fallega flugu. Samkvæmt Náttúruvísindastofnun er ediksgerlan bara helvítis fyllibytta sem er sjúk í gamlan mat sem er farinn að skemmast, opinn bjór og vínflöskur og ef þú kemur heim af djamminu löðrandi í bjór um munninn þá kemur hún í sleik við þig. Þetta vissi ég náttúrlega ekki þegar ég tók við körfunni góðu og opnaði heimili mitt fyrir vandalausum edikgerlunum. En nú búum við í sátt og samlyndi því ég hef ekkert val. Okkur hefur verið þröngvað í sambúð, gegn vilja mínum allavega. Þær eru bara hressar með þennan ráðahag. Þær hafa tekið þögnina á mig þegar ég hef reynt að brydda upp á því við þær að við þyrftum kannski aðeins að tala saman. En ég hef verið að leita allra leiða til að senda þeim skýr skilaboð en þær ansa engu. Ég hef til dæmis reynt að vera aðeins þrifalegri og vera ekki að skilja eftir skemmdan mat út um allt, setja hann í almennileg ílát eins og þessa forláta körfu og skilja ekki eftir flöskur og dósir frá áfengisverslun ríkisins út um allt hús. Ég hef reynt að flokka þetta rétt og hætta þessum sóðaskap. Annars er ég að bjóða ediksgerlu í gott partý og þegar hún er komin í gott partý þá fer hún ekkert heim ef það er til vín. Svona eins og vont Tinderdeit sem ég ætlaði bara að sofa hjá einu sinni en er flutt inn mér að óvörum og búin að hirða eina skúffu í kommóðunni og komin með sinn eigin tannbursta inn á bað. En aftur að þessarri fínu hönnun á matarleifatunnunni. Fimmtán hæða hótel edikgerlunnar þar sem er hlaðborð allan sólarhringinn, opið tventíforseven og fyrsta Michelin-stjarnan komin í hús. Pokarnir sem fylgdu með mígleka þannig að vökvinn lendir þarna á botninum á körfunni. Samkvæmt leiðbeiningarbleðlinum sem fylgdi með má alls ekki setja tvo poka því það eykur hættu á leka því ef maður er með tvo poka þá er ekkert loftflæði. Það er víst mjög góð uppgufun af vökva í þessum pokum þannig að það þarf bara alls ekki tvo. Því þá lekur bara svo miklu miklu meira. Því þetta eru svona loftflæðispokar sem haldast þurrir ef maður er bara með einn. En ef svo ólíklega vill til að þeir leki þá passar maður bara að skipta mjög ört um poka svo það fari ekki að flæða upp úr og yfir lága kantana á körfunni. Einu sinni á dag, javel tvisvar. Svona allavega á meðan pokarnir eru ókeypis en þeir verða það til að byrja með. Á meðan við pöpullinn erum að ná þessu. Það er mjög auðvelt að þrífa botninn á körfunni með sápu og séruppþvottabursta sem maður kaupir bara í matvöruverslun eða Jysk, sem nýverið skipti um nafn því Rúmfatalagerinn var ekki lengur lýsandi fyrir starfsemina. Það er Jysk hinsvegar, eins og öllum ætti að vera ljóst. Þeir segja líka þarna hjá SORPU að karfan undir bréfpokana passi auðveldlega í flokkunarhirslur eldhúsinnréttinga því við erum öll með slíkar hirslur í okkar glænýju eldhúsum. Ég er byrjuð að rífa út mína 25 ára gömlu eldhúsinnréttingu svo ég komi tunnunum fyrir í betra skipulagi. Þetta verður heill veggur í eldhúsinu sem fer undir þetta flokkunakerfi í nýja eldhúsinu því ég vil flokka rétt og gera það vel. Það verður sko nóg pláss fyrir körfuna því hún fær sér skúffu. En það verður enginn skynjari. Ég hef aldrei átt ruslatunnu með skynjara og hef aldrei skilið slíkar tunnur. Þetta eru sekúndur sem ég fæ aldrei til baka, sekúndur sem ég hef eytt við það að bíða eftir að ruslatunnan heima hjá systur minni opnist svo ég geti hent einu snýtibréfi eða öðru smálegu. En nú fer það náttúrlega í nýju körfuna. Almennt sorp hlýtur að heyra sögunni til innan skamms og þá losnar náttúrlega pláss þarna undir vaskinum. Þetta er allt gert af hugsjón og það er eins gott að við stöndum okkur öll í stykkinu svo SORPA geti staðið við sín loforð. Þegar pöpullinn fer svo að gera þetta almennilega og sérsöfnun á matarleifum á höfuðborgarsvæðinu festir sig í sessi verður einnig unnið úr þessu jarðvegsbæti eða moltu og matarleifar heimilisins komast því á góðan stað og þá fer okkar vinna loksins að skila sér. En það er ekki fyrr en við starfsmenn á plani förum að vanda okkur aðeins við þetta, gera meira af þessu og gera það vel. Það skrýtna við þetta allt saman er að undanfarna daga hef ég gefið matarsóun mikinn gaum og er eiginlega orðin frekar nísk á það hvað fer í þessa körfu og set það oft frekar upp í mig frekar en að gefa SORPU mína matarafganga. Ég sem hef hingað til ekki verið mjög gefin fyrir matarafganga. En ég fann til dæmis um daginn sódavatnsdós með smá gutli í botninum, skellti síðasta sopanum í mig og komst þá að því að þar var öskubakki frá konu sem reykir myntulauf í laumi. Maðurinn minn heimsótti ruslageymsluna um daginn því örmjóa ruslarennan frá 1966 var stífluð og hann fór að losa hana með kústskafti. Það var hátíð sem mætti honum þar því einhver í húsinu hafði kastað tveggja lítra sódavatnsflösku ofan í rennuna. Einn poki rifnaði og eitthvað skvettist framan í manninn minn sem við viljum ekki vita hvað var. Þetta var allt honum til mikillar gleði og yndisauka. En eitthvað hefur þeim sem henti flöskunni láðst að lesa flokkunarleiðbeiningarnar enda doðrantur sem tekur svolítinn tíma að komast í gegnum svo ég lái þeim það ekki. En þar var sko eftirpartý í ruslageymslunni hjá edikgerlunum! Þar var ekki bara saman kominn heill ættbálkur af bananaflugum heldur líka köngulær í ofurstærð sem hafa þar nóg að bíta og brenna, japlandi á bananaflugum allan sólarhringinn. Þarna er hringrás náttúrunnar að verki, risaköngulær og bananaflugur í ruslageymslu í Reykjavík ætti að vera góður innblástur í enn aðra ógeðslega hryllingssögu fyrir börn eftir vin minn Ævar Þór Benediktsson um eitthvað alveg hræðilegt og ógeðslegt sem auðveldlega svæfir börn á kvöldin. Að fá tækifæri til að setja matarleifarnar í þessa fínu öskju er gjöf. Mér er þakklæti efst í huga og bý í sátt og samlyndi við edikgerlurnar svo ég geti stutt við bakið á SORPU svo þau geti búið til metangas og grætt fullt af pening. Við erum öll ókeypis vinnuafl í metagasframleiðslu SORPU og þurfum því að fara að hysja upp um okkur og gera þetta almennilega í skráðri sambúð við bananaflugurnar sem við þurfum bara að læra að elska mjög heitt. En ættum við ekki að fá prósentu fyrir metangasið? Og mér er spurn: Af hverju er ekki lok á fjandans körfunni? Höfundur er leikkona, handritshöfundur og leikstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sorphirða Umhverfismál Anna Gunndís Guðmundsdóttir Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
Þessi fagurlega mótaða karfa undir matarafganga sem SORPA færði okkur að gjöf um daginn er gott dæmi um mjög góða hönnun. Um matarafgangana leikur gott loftflæði og bananaflugurnar sem ég skaut yfir skjólshúsi núna nýlega hafa gott aðgengi að sinni fæðu allan sólarhringinn. Vegna þessa fína loftflæðis er engin lykt af þessu. Þessi elskulega, fagurmótaða, rauðbrúna fluga er líka kölluð ediksgerla, sem mér finnst mun fallegra nafn á svona fallega flugu. Samkvæmt Náttúruvísindastofnun er ediksgerlan bara helvítis fyllibytta sem er sjúk í gamlan mat sem er farinn að skemmast, opinn bjór og vínflöskur og ef þú kemur heim af djamminu löðrandi í bjór um munninn þá kemur hún í sleik við þig. Þetta vissi ég náttúrlega ekki þegar ég tók við körfunni góðu og opnaði heimili mitt fyrir vandalausum edikgerlunum. En nú búum við í sátt og samlyndi því ég hef ekkert val. Okkur hefur verið þröngvað í sambúð, gegn vilja mínum allavega. Þær eru bara hressar með þennan ráðahag. Þær hafa tekið þögnina á mig þegar ég hef reynt að brydda upp á því við þær að við þyrftum kannski aðeins að tala saman. En ég hef verið að leita allra leiða til að senda þeim skýr skilaboð en þær ansa engu. Ég hef til dæmis reynt að vera aðeins þrifalegri og vera ekki að skilja eftir skemmdan mat út um allt, setja hann í almennileg ílát eins og þessa forláta körfu og skilja ekki eftir flöskur og dósir frá áfengisverslun ríkisins út um allt hús. Ég hef reynt að flokka þetta rétt og hætta þessum sóðaskap. Annars er ég að bjóða ediksgerlu í gott partý og þegar hún er komin í gott partý þá fer hún ekkert heim ef það er til vín. Svona eins og vont Tinderdeit sem ég ætlaði bara að sofa hjá einu sinni en er flutt inn mér að óvörum og búin að hirða eina skúffu í kommóðunni og komin með sinn eigin tannbursta inn á bað. En aftur að þessarri fínu hönnun á matarleifatunnunni. Fimmtán hæða hótel edikgerlunnar þar sem er hlaðborð allan sólarhringinn, opið tventíforseven og fyrsta Michelin-stjarnan komin í hús. Pokarnir sem fylgdu með mígleka þannig að vökvinn lendir þarna á botninum á körfunni. Samkvæmt leiðbeiningarbleðlinum sem fylgdi með má alls ekki setja tvo poka því það eykur hættu á leka því ef maður er með tvo poka þá er ekkert loftflæði. Það er víst mjög góð uppgufun af vökva í þessum pokum þannig að það þarf bara alls ekki tvo. Því þá lekur bara svo miklu miklu meira. Því þetta eru svona loftflæðispokar sem haldast þurrir ef maður er bara með einn. En ef svo ólíklega vill til að þeir leki þá passar maður bara að skipta mjög ört um poka svo það fari ekki að flæða upp úr og yfir lága kantana á körfunni. Einu sinni á dag, javel tvisvar. Svona allavega á meðan pokarnir eru ókeypis en þeir verða það til að byrja með. Á meðan við pöpullinn erum að ná þessu. Það er mjög auðvelt að þrífa botninn á körfunni með sápu og séruppþvottabursta sem maður kaupir bara í matvöruverslun eða Jysk, sem nýverið skipti um nafn því Rúmfatalagerinn var ekki lengur lýsandi fyrir starfsemina. Það er Jysk hinsvegar, eins og öllum ætti að vera ljóst. Þeir segja líka þarna hjá SORPU að karfan undir bréfpokana passi auðveldlega í flokkunarhirslur eldhúsinnréttinga því við erum öll með slíkar hirslur í okkar glænýju eldhúsum. Ég er byrjuð að rífa út mína 25 ára gömlu eldhúsinnréttingu svo ég komi tunnunum fyrir í betra skipulagi. Þetta verður heill veggur í eldhúsinu sem fer undir þetta flokkunakerfi í nýja eldhúsinu því ég vil flokka rétt og gera það vel. Það verður sko nóg pláss fyrir körfuna því hún fær sér skúffu. En það verður enginn skynjari. Ég hef aldrei átt ruslatunnu með skynjara og hef aldrei skilið slíkar tunnur. Þetta eru sekúndur sem ég fæ aldrei til baka, sekúndur sem ég hef eytt við það að bíða eftir að ruslatunnan heima hjá systur minni opnist svo ég geti hent einu snýtibréfi eða öðru smálegu. En nú fer það náttúrlega í nýju körfuna. Almennt sorp hlýtur að heyra sögunni til innan skamms og þá losnar náttúrlega pláss þarna undir vaskinum. Þetta er allt gert af hugsjón og það er eins gott að við stöndum okkur öll í stykkinu svo SORPA geti staðið við sín loforð. Þegar pöpullinn fer svo að gera þetta almennilega og sérsöfnun á matarleifum á höfuðborgarsvæðinu festir sig í sessi verður einnig unnið úr þessu jarðvegsbæti eða moltu og matarleifar heimilisins komast því á góðan stað og þá fer okkar vinna loksins að skila sér. En það er ekki fyrr en við starfsmenn á plani förum að vanda okkur aðeins við þetta, gera meira af þessu og gera það vel. Það skrýtna við þetta allt saman er að undanfarna daga hef ég gefið matarsóun mikinn gaum og er eiginlega orðin frekar nísk á það hvað fer í þessa körfu og set það oft frekar upp í mig frekar en að gefa SORPU mína matarafganga. Ég sem hef hingað til ekki verið mjög gefin fyrir matarafganga. En ég fann til dæmis um daginn sódavatnsdós með smá gutli í botninum, skellti síðasta sopanum í mig og komst þá að því að þar var öskubakki frá konu sem reykir myntulauf í laumi. Maðurinn minn heimsótti ruslageymsluna um daginn því örmjóa ruslarennan frá 1966 var stífluð og hann fór að losa hana með kústskafti. Það var hátíð sem mætti honum þar því einhver í húsinu hafði kastað tveggja lítra sódavatnsflösku ofan í rennuna. Einn poki rifnaði og eitthvað skvettist framan í manninn minn sem við viljum ekki vita hvað var. Þetta var allt honum til mikillar gleði og yndisauka. En eitthvað hefur þeim sem henti flöskunni láðst að lesa flokkunarleiðbeiningarnar enda doðrantur sem tekur svolítinn tíma að komast í gegnum svo ég lái þeim það ekki. En þar var sko eftirpartý í ruslageymslunni hjá edikgerlunum! Þar var ekki bara saman kominn heill ættbálkur af bananaflugum heldur líka köngulær í ofurstærð sem hafa þar nóg að bíta og brenna, japlandi á bananaflugum allan sólarhringinn. Þarna er hringrás náttúrunnar að verki, risaköngulær og bananaflugur í ruslageymslu í Reykjavík ætti að vera góður innblástur í enn aðra ógeðslega hryllingssögu fyrir börn eftir vin minn Ævar Þór Benediktsson um eitthvað alveg hræðilegt og ógeðslegt sem auðveldlega svæfir börn á kvöldin. Að fá tækifæri til að setja matarleifarnar í þessa fínu öskju er gjöf. Mér er þakklæti efst í huga og bý í sátt og samlyndi við edikgerlurnar svo ég geti stutt við bakið á SORPU svo þau geti búið til metangas og grætt fullt af pening. Við erum öll ókeypis vinnuafl í metagasframleiðslu SORPU og þurfum því að fara að hysja upp um okkur og gera þetta almennilega í skráðri sambúð við bananaflugurnar sem við þurfum bara að læra að elska mjög heitt. En ættum við ekki að fá prósentu fyrir metangasið? Og mér er spurn: Af hverju er ekki lok á fjandans körfunni? Höfundur er leikkona, handritshöfundur og leikstjóri.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun