Segðu satt Ólafur Ragnar Ásdís Ólafsdóttir skrifar 23. júní 2012 06:00 Ólafur Ragnar Grímsson á við erfiðan andstæðing að etja í kosningabaráttunni. Sjálfan sig. Þegar hann tilkynnti um framboð sitt þann 4. mars lét hann eftirfarandi orð falla: „Og eftir þónokkra umhugsun þá var það niðurstaða mín að verða við þessum óskum en þó með þeim fyrirvara eins og ég nefni í yfirlýsingunni að þegar vonandi allt verður orðið stöðugra og kyrrð hefur færst yfir, bæði varðandi stjórnskipun og stöðu mála í landinu, þá hafi menn á því skilning að ég muni þá ekki sitja út allt næsta kjörtímabil og forsetakosningar fari þá fram fyrr en ella." Í frétt Höskuldar Kára Schram á Stöð tvö um kvöldið var sagt að Ólafur Ragnar ætlaði að hætta á „miðju kjörtímabili". Ummæli Ólafs hér að framan voru svo spiluð í frétt Björns Malmquist í Ríkissjónvarpinu hálftíma eftir að fréttin birtist á Stöð tvö. Aðrir miðlar fylgdu í kjölfarið og ljóst af umræðum næstu daga, hvort sem var í netheimum eða útvarpsþáttum, að menn túlkuðu orð forsetans þannig að hann ætlaði hugsanlega að hætta áður en kjörtímabilið væri úti. Staðreyndirnar liggja blákaldar fyrir. Það var Ólafur Ragnar sjálfur sem setti þennan fyrirvara við framboð sitt, bæði í viðtölum, og eins í skriflegri yfirlýsingu sem birtist víða, meðal annars á mbl.is. Nokkrum vikum síðar var komið annað hljóð í strokkinn. Þá brást Ólafur Ragnar við eigin orðum á afar sérkennilegan hátt. Í viðtali við Sigurjón Egilsson í þættinum Sprengisandi á Bylgjunni þann 13. maí þóttist Ólafur ekkert kannast við þau. Hann þvertók fyrir að hafa nefnt þann möguleika að hann myndi ekki sitja út kjörtímabilið ef hann næði kjöri. Það væri ekki nema ef íslenska þjóðin vildi velja sér nýjan forseta, þegar hér hefði náðst stöðugleiki, að hann myndi sýna þeirri ósk skilning og stíga til hliðar. Ólafur lét sér ekki nægja að snúa út úr eigin yfirlýsingu í umræddu viðtali. Hann réðst gegn maka Þóru Arnórsdóttur, Svavari Halldórssyni fréttamanni, með dylgjum um að Svavar hefði búið til þá sögu að Ólafur ætlaði sér ekki endilega að klára kjörtímabilið. Það átti hann að hafa gert í frétt þann 20. mars, hálfum mánuði eftir yfirlýsingu Ólafs, sem fjölmiðlar landsins greindu frá. Allir virtust þeir skilja Ólaf á sama hátt og Stöð 2 og RÚV, þ.e. að hann myndi ekki endilega sitja til loka kjörtímabilsins næði hann kjöri. Þóra Arnórsdóttir er sá mótframbjóðandi sitjandi forseta sem notið hefur mests fylgis og þ.a.l. sá frambjóðandi sem hann hefur talað mest gegn í kosningabaráttunni. Í þessu tilviki er þó ekki um eðlilega gagnrýni á mótframbjóðanda að ræða heldur alvarlegar ásakanir sem ekki eru á rökum reistar. Ólafur sagði Svavar hafa misnotað fréttastofuna og Ríkisútvarpið. Þessu mótmæltu bæði fréttastjóri og útvarpsstjóri þegar þeir voru spurðir út í ummæli Ólafs Ragnars og sögðu þau fráleit. Áróðurinn, eins og Ólafur Ragnar kaus að kalla fréttaflutninginn, fólst nefnilega eingöngu í því að spila aftur hans eigin orð. Hvergi var minnst á tvö ár í frétt RÚV eins og Ólafur Ragnar fullyrti á Sprengisandi. Þetta hlýtur að teljast hámark ósvífninnar: Ekki aðeins að afneita eigin orðum, heldur að saka Svavar Halldórsson um að hafa búið þau til og misnotað með því fréttastofu RÚV í þágu konu sinnar. Sem sagt alger viðsnúningur staðreynda. Hver sem er getur kynnt sér málið þar sem bæði fréttin og Sprengisandsviðtalið eru aðgengileg á internetinu. Sömuleiðis ættu allir að kynna sér viðbrögð Ólafs Ragnars þegar hann var inntur eftir útskýringum á þessari þversögn í málflutningi sínum og þar mæli ég sérstaklega með viðtali Stígs Helgasonar sem birt var í Fréttablaðinu 27. maí. Íslenska þjóðin er enn að gera upp hrunið 2008. Kjörnir fulltrúar okkar brugðust. Blind trú, óheilindi og blekkingar drógu okkur ofan í fen sem við erum enn að basla við að komast upp úr. Komandi forsetakosningar geta orðið vendipunktur í því nauðsynlega uppgjöri. Forsetinn er starfsmaður þjóðarinnar og kosningabaráttan er atvinnuviðtalið. Ég geri þá kröfu að það fólk sem við kjósum til trúnaðarstarfa fyrir okkur hafi hreinan skjöld, sé heiðarlegt og réttsýnt. Lágmarkskrafa er að það segi satt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2012 Skoðun Mest lesið Halldór 4. 10. 2025 Halldór Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Sjá meira
Ólafur Ragnar Grímsson á við erfiðan andstæðing að etja í kosningabaráttunni. Sjálfan sig. Þegar hann tilkynnti um framboð sitt þann 4. mars lét hann eftirfarandi orð falla: „Og eftir þónokkra umhugsun þá var það niðurstaða mín að verða við þessum óskum en þó með þeim fyrirvara eins og ég nefni í yfirlýsingunni að þegar vonandi allt verður orðið stöðugra og kyrrð hefur færst yfir, bæði varðandi stjórnskipun og stöðu mála í landinu, þá hafi menn á því skilning að ég muni þá ekki sitja út allt næsta kjörtímabil og forsetakosningar fari þá fram fyrr en ella." Í frétt Höskuldar Kára Schram á Stöð tvö um kvöldið var sagt að Ólafur Ragnar ætlaði að hætta á „miðju kjörtímabili". Ummæli Ólafs hér að framan voru svo spiluð í frétt Björns Malmquist í Ríkissjónvarpinu hálftíma eftir að fréttin birtist á Stöð tvö. Aðrir miðlar fylgdu í kjölfarið og ljóst af umræðum næstu daga, hvort sem var í netheimum eða útvarpsþáttum, að menn túlkuðu orð forsetans þannig að hann ætlaði hugsanlega að hætta áður en kjörtímabilið væri úti. Staðreyndirnar liggja blákaldar fyrir. Það var Ólafur Ragnar sjálfur sem setti þennan fyrirvara við framboð sitt, bæði í viðtölum, og eins í skriflegri yfirlýsingu sem birtist víða, meðal annars á mbl.is. Nokkrum vikum síðar var komið annað hljóð í strokkinn. Þá brást Ólafur Ragnar við eigin orðum á afar sérkennilegan hátt. Í viðtali við Sigurjón Egilsson í þættinum Sprengisandi á Bylgjunni þann 13. maí þóttist Ólafur ekkert kannast við þau. Hann þvertók fyrir að hafa nefnt þann möguleika að hann myndi ekki sitja út kjörtímabilið ef hann næði kjöri. Það væri ekki nema ef íslenska þjóðin vildi velja sér nýjan forseta, þegar hér hefði náðst stöðugleiki, að hann myndi sýna þeirri ósk skilning og stíga til hliðar. Ólafur lét sér ekki nægja að snúa út úr eigin yfirlýsingu í umræddu viðtali. Hann réðst gegn maka Þóru Arnórsdóttur, Svavari Halldórssyni fréttamanni, með dylgjum um að Svavar hefði búið til þá sögu að Ólafur ætlaði sér ekki endilega að klára kjörtímabilið. Það átti hann að hafa gert í frétt þann 20. mars, hálfum mánuði eftir yfirlýsingu Ólafs, sem fjölmiðlar landsins greindu frá. Allir virtust þeir skilja Ólaf á sama hátt og Stöð 2 og RÚV, þ.e. að hann myndi ekki endilega sitja til loka kjörtímabilsins næði hann kjöri. Þóra Arnórsdóttir er sá mótframbjóðandi sitjandi forseta sem notið hefur mests fylgis og þ.a.l. sá frambjóðandi sem hann hefur talað mest gegn í kosningabaráttunni. Í þessu tilviki er þó ekki um eðlilega gagnrýni á mótframbjóðanda að ræða heldur alvarlegar ásakanir sem ekki eru á rökum reistar. Ólafur sagði Svavar hafa misnotað fréttastofuna og Ríkisútvarpið. Þessu mótmæltu bæði fréttastjóri og útvarpsstjóri þegar þeir voru spurðir út í ummæli Ólafs Ragnars og sögðu þau fráleit. Áróðurinn, eins og Ólafur Ragnar kaus að kalla fréttaflutninginn, fólst nefnilega eingöngu í því að spila aftur hans eigin orð. Hvergi var minnst á tvö ár í frétt RÚV eins og Ólafur Ragnar fullyrti á Sprengisandi. Þetta hlýtur að teljast hámark ósvífninnar: Ekki aðeins að afneita eigin orðum, heldur að saka Svavar Halldórsson um að hafa búið þau til og misnotað með því fréttastofu RÚV í þágu konu sinnar. Sem sagt alger viðsnúningur staðreynda. Hver sem er getur kynnt sér málið þar sem bæði fréttin og Sprengisandsviðtalið eru aðgengileg á internetinu. Sömuleiðis ættu allir að kynna sér viðbrögð Ólafs Ragnars þegar hann var inntur eftir útskýringum á þessari þversögn í málflutningi sínum og þar mæli ég sérstaklega með viðtali Stígs Helgasonar sem birt var í Fréttablaðinu 27. maí. Íslenska þjóðin er enn að gera upp hrunið 2008. Kjörnir fulltrúar okkar brugðust. Blind trú, óheilindi og blekkingar drógu okkur ofan í fen sem við erum enn að basla við að komast upp úr. Komandi forsetakosningar geta orðið vendipunktur í því nauðsynlega uppgjöri. Forsetinn er starfsmaður þjóðarinnar og kosningabaráttan er atvinnuviðtalið. Ég geri þá kröfu að það fólk sem við kjósum til trúnaðarstarfa fyrir okkur hafi hreinan skjöld, sé heiðarlegt og réttsýnt. Lágmarkskrafa er að það segi satt.
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun