Frá Rómaveldi til Reykjavíkur Guðjón Jensson skrifar 18. apríl 2013 06:00 Saga Rómaveldis einkennist af dugnaði og útsjónarsemi en þar fór oft saman ágirnd, ofríki, svik, undirferli, mútur og spilling. Barátta Grakkusarbræðra fyrir meiri jöfnuði og betri samfélagsháttum meðal Rómverja fyrir um 2.150 árum bar lítinn árangur. Aukin auðsöfnun og stríðástand í samfélaginu varð smám saman megineinkenni samfélagsins. Smábændur flosnuðu upp, landeigendur keyptu við smánarverði jarðir þeirra og þeir hófu stórtæka landbúnaðarframleiðslu með þrælahaldi eða mjög ódýru vinnuafli. Smábændur og annað lágstéttarfólk flykktist til Rómar. Þegar valdið færðist saman í Rómaveldi í færri hendur þá var aðferðin þessi: þrír menn gerðu með sér samkomulag um að styðja hver annan: herforingi, auðmaður og valdamaður í þinginu. Þannig komst Sesar til valda með styrk tveggja annarra og síðar frændi hans Oktavius sem tók sér upp nafnið Ágústus sem fyrsti keisarinn. Yfirstétt Rómaveldis úthlutaði brauði til þeirra sem minna máttu sín í samfélaginu en kusu „rétt“. Þeir fengu einnig aðgang að hringleikahúsunum og horfðu á hvernig kristnu friðsömu fólki var varpað fyrir villidýr sem voru fljót að afgreiða „fjandmenn“ ríkisins.Á Íslandi í dag Í Reykjavík hefur borgarastéttin verið vaxandi síðan á 18. öld. Eignasöfnun getur vart hafa verið stórfelld lengi framan af, en á 19. öld verður borgarastéttin smám saman sú stétt sem fer með völdin í skjóli eigna og aðstöðu. Embættismenn og síðar kaupmenn urðu meginstoðir valdsins en um aldamótin 1900 dregur til tíðinda. Með nýrri öld verður grundvöllur að mun stórfelldari eignasöfnun með útgerð og breyttu viðskiptaumhverfi við útlönd. Þá eru það innlendir aðilar sem selja afurðir, einkum fisk til fjarlægari landa, oftast með miklum hagnaði. Á þessum árum verður til núverandi fyrirkomulag stjórnmálanna þar sem hægri flokkur kemur fram á sjónarsviðið. Rúmum tveimur áratugum fyrr voru Alþýðuflokkur og Framsóknarflokkur stofnaðir af sama manninum, Jónasi frá Hriflu! Og enn síðar með heimsstyrjöldinni síðari verður þessi gríðarlega efnahagsbylting. Íslendingar geta á fremur óviðfeldinn hátt fullyrt að þeir hafi grætt þjóða mest á styrjöldinni. Óhætt má segja að „eins dauði sé annars brauð“. Í Reykjavík er valdamikil auðmannastétt, tilbúin að grípa völdin þegar færi gefst. Bankahrunið varð vegna ágirndar og gegndarlauss kæruleysis við stjórn efnahagsmála. Vinstri stjórn hefur verið iðin við að taka til eftir frjálshyggjuna sem er ein dýrasta reynsla þjóðarinnar af margvíslegum afglöpum. Hernaðartækni hægri manna er einföld: með því að grípa hvert einasta tækifæri til þess að grafa undan ríkisstjórninni, er það gert. Gildir einu hvort það sé Icesave, kvótamálið, stjórnarskrármálið eða málefni náttúruverndar. Fyrir marga hægri menn þá virðast þeir ekki vilja viðurkenna að neitt hrun hafi átt sér stað. Allt er þessum voðalegu vinstri mönnum að kenna! Og umfram allt: það þarf að stoppa þennan voðalega ofvirka Sérstaka saksóknara í að ofsækja þá sem borguðu offjár í kosningasjóði okkar hægri manna!Niðurstaða Í dag þurfum við að kaupa nauðsynjar okkar á tiltölulega háu verði af lágu laununum okkar. Við förum ekki í Kólosseum eins og rómverska alþýðan en fáum að horfa á Eurovision á RÚV í staðinn og íþróttir, handbolta og fótboltaspark. Þegar stórmót eru þá verðum við að borga aðgang um Stöð 2 fyrir afnotarétt til að fylgjast með helstu íþróttaviðburðum. Og svo er stundum ókeypis í hoppukastala fyrir kosningar fyrir börnin! Auðmenn Íslands binda vonir sínar í mönnum eins og Sigmundi Davíð og ýmsum öðrum auðmönnum sem með „tæknilegri“ aðstoð Ólafs Ragnars forseta geta fengið á silfurfati aftur völdin yfir Stjórnarráðinu og þar með haft allt opinbert vald í hendi sér næstu fjögur árin. Ef íslensk alþýða sér ekki gegnum „fagurgala“ hægri manna þá er ekki að vænta að hún eigi nokkurs annars betra en vist hjá nákvæmlega sömu hjörðinni og leiddi okkur fram á hengiflugið haustið 2008. Mætti biðja guðina að forða oss frá slíku! Minnumst: Allt er betra en íhaldið! Og gildir einu um hvort íhaldið er að ræða, Framsókn eða Sjálfstæðisflokkinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2013 Skoðun Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Sjá meira
Saga Rómaveldis einkennist af dugnaði og útsjónarsemi en þar fór oft saman ágirnd, ofríki, svik, undirferli, mútur og spilling. Barátta Grakkusarbræðra fyrir meiri jöfnuði og betri samfélagsháttum meðal Rómverja fyrir um 2.150 árum bar lítinn árangur. Aukin auðsöfnun og stríðástand í samfélaginu varð smám saman megineinkenni samfélagsins. Smábændur flosnuðu upp, landeigendur keyptu við smánarverði jarðir þeirra og þeir hófu stórtæka landbúnaðarframleiðslu með þrælahaldi eða mjög ódýru vinnuafli. Smábændur og annað lágstéttarfólk flykktist til Rómar. Þegar valdið færðist saman í Rómaveldi í færri hendur þá var aðferðin þessi: þrír menn gerðu með sér samkomulag um að styðja hver annan: herforingi, auðmaður og valdamaður í þinginu. Þannig komst Sesar til valda með styrk tveggja annarra og síðar frændi hans Oktavius sem tók sér upp nafnið Ágústus sem fyrsti keisarinn. Yfirstétt Rómaveldis úthlutaði brauði til þeirra sem minna máttu sín í samfélaginu en kusu „rétt“. Þeir fengu einnig aðgang að hringleikahúsunum og horfðu á hvernig kristnu friðsömu fólki var varpað fyrir villidýr sem voru fljót að afgreiða „fjandmenn“ ríkisins.Á Íslandi í dag Í Reykjavík hefur borgarastéttin verið vaxandi síðan á 18. öld. Eignasöfnun getur vart hafa verið stórfelld lengi framan af, en á 19. öld verður borgarastéttin smám saman sú stétt sem fer með völdin í skjóli eigna og aðstöðu. Embættismenn og síðar kaupmenn urðu meginstoðir valdsins en um aldamótin 1900 dregur til tíðinda. Með nýrri öld verður grundvöllur að mun stórfelldari eignasöfnun með útgerð og breyttu viðskiptaumhverfi við útlönd. Þá eru það innlendir aðilar sem selja afurðir, einkum fisk til fjarlægari landa, oftast með miklum hagnaði. Á þessum árum verður til núverandi fyrirkomulag stjórnmálanna þar sem hægri flokkur kemur fram á sjónarsviðið. Rúmum tveimur áratugum fyrr voru Alþýðuflokkur og Framsóknarflokkur stofnaðir af sama manninum, Jónasi frá Hriflu! Og enn síðar með heimsstyrjöldinni síðari verður þessi gríðarlega efnahagsbylting. Íslendingar geta á fremur óviðfeldinn hátt fullyrt að þeir hafi grætt þjóða mest á styrjöldinni. Óhætt má segja að „eins dauði sé annars brauð“. Í Reykjavík er valdamikil auðmannastétt, tilbúin að grípa völdin þegar færi gefst. Bankahrunið varð vegna ágirndar og gegndarlauss kæruleysis við stjórn efnahagsmála. Vinstri stjórn hefur verið iðin við að taka til eftir frjálshyggjuna sem er ein dýrasta reynsla þjóðarinnar af margvíslegum afglöpum. Hernaðartækni hægri manna er einföld: með því að grípa hvert einasta tækifæri til þess að grafa undan ríkisstjórninni, er það gert. Gildir einu hvort það sé Icesave, kvótamálið, stjórnarskrármálið eða málefni náttúruverndar. Fyrir marga hægri menn þá virðast þeir ekki vilja viðurkenna að neitt hrun hafi átt sér stað. Allt er þessum voðalegu vinstri mönnum að kenna! Og umfram allt: það þarf að stoppa þennan voðalega ofvirka Sérstaka saksóknara í að ofsækja þá sem borguðu offjár í kosningasjóði okkar hægri manna!Niðurstaða Í dag þurfum við að kaupa nauðsynjar okkar á tiltölulega háu verði af lágu laununum okkar. Við förum ekki í Kólosseum eins og rómverska alþýðan en fáum að horfa á Eurovision á RÚV í staðinn og íþróttir, handbolta og fótboltaspark. Þegar stórmót eru þá verðum við að borga aðgang um Stöð 2 fyrir afnotarétt til að fylgjast með helstu íþróttaviðburðum. Og svo er stundum ókeypis í hoppukastala fyrir kosningar fyrir börnin! Auðmenn Íslands binda vonir sínar í mönnum eins og Sigmundi Davíð og ýmsum öðrum auðmönnum sem með „tæknilegri“ aðstoð Ólafs Ragnars forseta geta fengið á silfurfati aftur völdin yfir Stjórnarráðinu og þar með haft allt opinbert vald í hendi sér næstu fjögur árin. Ef íslensk alþýða sér ekki gegnum „fagurgala“ hægri manna þá er ekki að vænta að hún eigi nokkurs annars betra en vist hjá nákvæmlega sömu hjörðinni og leiddi okkur fram á hengiflugið haustið 2008. Mætti biðja guðina að forða oss frá slíku! Minnumst: Allt er betra en íhaldið! Og gildir einu um hvort íhaldið er að ræða, Framsókn eða Sjálfstæðisflokkinn.
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar