Skoðun

Sjálf­skipaðir for­svars­menn um­burðar­lyndis

Þórarinn Hjartarson skrifar

Sjálfskipaðir forsvarsmenn umburðarlyndis krefjast þess að vera handhafar sannleikans, óáreittir. Þeir telja að sannleikur þeirra þarfnist hvorki athugunar né rökstuðnings, líkt og almennt gildir um sannindi.

„Við skulum trúa konum, nema þegar maki minn á í hlut.“ 

„Við skulum vernda fólk fyrir andlegu ofbeldi nafnlausra einstaklinga á netinu, nema

þegar ég á í hlut.“ 

„Við skulum bera virðingu fyrir minnihlutahópum, nema þegar þeir krefjast þess að vera ekki fórnarlömb sem að ég þarf að vernda.“

„Við berum virðingu fyrir fólki með fötlun, svo lengi sem það er sammála okkur um stjórnmál.“

Sama fólk og segir karlmenn ekki geta útskýrt hvernig það sé að vera kona vill útskýra karlmennsku fyrir karlmönnum. Flestum þykir slík afstaða fráleit og að ekki þurfi að taka þetta alvarlega. Ég bið fólk hins vegar um að taka þetta alvarlega. Að taka afstöðu. Ekki þegja þegar þessir forsvarsmenn krefjast þess að þú sammælist þeim án nokkurskonar rökstuðnings. Í heilbrigðri samfélagsumræðu eru vondar hugmyndir kveðnar niður með góðum hugmyndum. Ofstæki í umræðu skapar frjóa jörð fyrir vondar hugmyndir. Ofstækisfólk þykist vita sannleikann um hvaðeina sem um ræðir. Trúarbrögð í raun; engum spurningum er ósvarað (né eru þær leyfðar). Eina sem er eftir er að breiða út fagnaðarerindið.

Þessir trúboðar eiga þó í þverstæðukenndu sambandi við raunveruleikann. Krafist er tiltekinnar afstöðu einn daginn en annarrar næsta dag. Hamingjusama konan sem tilbúin var að selja líkama sinn var goðsögn fyrir skömmu en er orðin sjálfseflandi hetja í dag.

Markmið sjálfskipaðra forsvarsmanna umburðarlyndis er illa skilgreint. En til þess er leikurinn gerður. Douglas Murray heldur því fram að margir aktívistar myndu ekki þekkja muninn á skotgröfinni og þeim heimi sem þeir segjast berjast fyrir. Að fólk sem sæki sér nám í hverskyns hentifræðum hafi hreinlega hag af því að vandamálin versni. Slíkt ástand telur hann óvænlegt til árangurs.

Baráttan fyrir tjáningarfrelsi krefst ekki sömu hetjudáða og áður. Þeim mun mikilvægara er að láta öfgamenn ekki kveða sig í kútinn. Stöndum í lappirnar.

Höfundur er þáttastjórnandi í hlaðvarpinu Ein Pæling.




Skoðun

Sjá meira


×