Viðreisn er komin til að vera Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar 20. ágúst 2021 17:32 Ólafur Þ. Harðarson birti ágæta greiningu á Facebook-síðu sinni í gær. Þar sagði hann að það væri mikil einföldun að kalla Viðreisn klofningsflokk úr Sjálfstæðisflokki. Þegar Viðreisn bauð fyrst fram komu rúm 30% kjósenda flokksins frá Sjálfstæðisflokki og tæp 30% úr Samfylkingu. Samtals um 60%. Restin eða um 40% kom frá öðrum flokkum, Framsóknarflokki, Pírötum og meira að segja VG eða hreinlega nýjum kjósendum. Hann bendir á að viðhorf kjósenda Viðreisnar sé mjög frábrugðin viðhorfum kjósenda Sjálfstæðisflokksins. Viðreisnar kjósendur væru mun opnari fyrir alþjóðamálum en kjósendur Sjálfstæðisflokks. Einnig ólík sjónarmið er varðar óbeislaðan markað. Og svo get ég bætt því við að flokkarnir hafa gjörólík viðhorf í auðlindamálum, mannréttinda- og jafnréttismálum, loftslagsmálum og útlendingamálum svo fátt eitt sé nefnt. Ágreiningurinn liggur ekki bara um gjaldmiðil og ákvörðun þjóðarinnar um aðild að Evrópusambandinu. Það er mikil einföldun. Eitt er víst – að miðað við fylgisaukningu Viðreisnar var þörf fyrir frjálslyndan miðjuflokk í íslenskum stjórnmálum. Ekki á minni vakt Fyrr í vikunni birtist viðtal við mig á Hringbraut í þætti Páls Magnússonar. Þar var ég mætt til að ræða pólitík ásamt Bjarna Benediktssyni, formanni Sjálfstæðisflokksins. Það fór nokkur tími í viðtalinu um að spyrja spurninga um fortíð mína í Sjálfstæðisflokknum, hvernig mér liði með vinaslitin o.s.frv. Gott og vel. Það er eins og það er. En svo var ég spurð hvort ég teldi líklegt að Viðreisn myndi einhvern tímann sameinast Sjálfstæðisflokknum. Mér hefur greinilega fundist spurningin sérkennileg, það sérkennilega að ég taldi hana lúta að samstarfi á milli flokkanna. Og svaraði þar um að málefni okkar um Evrópusamvinnu, gengisstöðugleika, öflugt heilbrigðiskerfi og kerfisbreytingar í sjávarútvegi væru á oddinum og það væri það sem gilti. En ég myndi auðvitað aldrei útiloka neitt, þó mér þætti ansi langt í land hjá Sjálfstæðisflokknum að gangast undir þessi prinsipp okkar. Ef horft er á þáttinn er augljóst að málefnaágreiningur okkar er djúpur. En úr þessu voru samt sem áður spunnar fréttir um að ég útilokaði ekki samruna við Sjálfstæðisflokkinn. Fyrirsjáanlegt? Já. Ekki síst rétt fyrir kosningar. En svo það sé alveg á hreinu þá hvarflar það hvorki að mér né öðrum sem fyrir flokkinn okkar starfa að það gerist nokkurn tímann að Viðreisn gangi til liðs við einhvern annan flokk. Ekki á minni vakt. Nærtækara hefði verið að spyrja Bjarna hvort hann hyggðist sameinast Miðflokknum. Nú eða VG eins og bent hefur verið á. Þar liggur hið sameiginlega íhaldsmengi. Hvað er Viðreisn? Það virðist vera uppáhalds samkvæmisleikur margra að skilgreina Viðreisn. Ýmist sem litla Sjálfstæðisflokkinn eða litlu Samfylkinguna. En Viðreisn er bara Viðreisn. Punktur. Þó svo að í Viðreisn séu þau allnokkur sem eiga meðal annars rætur í Sjálfstæðisflokki, Samfylkingu og Framsóknarflokki er enn fleira fólk þar innanborðs sem var pólitískt munaðarlaust fyrir stofnun flokksins. Fólk sem trúði á frjálslyndi en líka á mannréttindi og mannúð. Fólk sem trúði á alþjóðasamvinnu og á sama tíma nauðsyn þess að ráðast í breytingar á grundvallarkerfum samfélagsins til að mynda í sjávarútvegi og landbúnaði. Fólk sem þorði að búa til nýja stjórnmálahreyfingu byggða á almannahagsmunum – ekki sérhagsmunum. Fólk sem vildi vera frjálst í sinni pólitík með hugsjónina eina að vopni. Viðreisn hefur önnur og frjálslyndari áherslumál en íhaldsflokkarnir. Það er alveg á hreinu. Við tölum fyrir Evrópusamvinnu, breyttum áherslum í gjaldeyrismálum, efnahagslegum stöðugleika, jöfnun atkvæðisréttar, frjálslyndi, jafnrétti, þungavigtarbreytingum í auðlinda- og loftslagsmálum og þjónustuvæðingu heilbrigðiskerfisins, svo eitthvað sé nefnt. Ávallt með almannahagsmuni framar sérhagsmunum að leiðarljósi. Eitthvað sem er og hefur ekki verið á dagskrá hjá neinum stjórnarflokkanna. Í raun og veru stendur Viðreisn fyrir gildi sem í grundvallarmálum eru andstæð við gildi íhaldsflokkanna. Við horfum til framtíðar frekar en fortíðar. Afrekaskráin Ég hugsa að fáir flokkar í minnihluta hafi veitt ríkisstjórninni meira málefnalegt aðhald en Viðreisn. Ég er stolt af okkar verkum á kjörtímabilinu. Við vorum ekki bara á móti til að vera á móti. Höfðum dug í að styðja góð mál en veita harða mótspyrnu þegar tilefni var til. Það finnst fortíðarfólki í pólitík skrýtin nálgun. Ég er hins vegar sannfærð um að þannig sinnum við betur almannahagsmunum og áherslum kjósenda. Ég veit að kjósendur finna að það skiptir máli að Viðreisn sé á þingi. Við náðum grundvallarmálum í gegn í minnihluta. Dugir að nefna niðurgreiðslu á sálfræðiþjónustu (sem fæst því miður ekki fjármögnuð af íhaldsflokkunum), nýja skilgreiningu á nauðgun í hegningarlögum, mikilvægar skýrslubeiðnir um sjávarútveginn og áherslu á gegnsæi og eignahald þeirra í annarri ótengdri starfsemi. Skýrslubeiðni um þá ákvörðun ríkisstjórnarinnar um breytingar á fyrirkomulagi skimunar fyrir leghálskrabbameini. Auk þessa fluttum við ótal frumvörp m.a. um að tímabindingu samninga og markaðsverð á makríl, afnám samkeppnishindrana í mjólkuriðnaði, um dreifða eignaraðild, aukið gegnsæi og skráningu sjávarútvegsfyrirtækja á hlutabréfamarkaði, um jafnt atkvæðavægi, um þjóðaratkvæðagreiðslu um aðild að ESB, um tengingu krónunnar við Evru, um mannanafnanefnd, um sterkari refsiramma um útbreiðslu á barnaníðsefni, um starfsumhverfi nýsköpunarfyrirtækja, um að hætt verði að senda fólk í liðskiptaðgerðir til Svíþjóðar og jafnréttisstefnu lífeyrissjóða. Við höfum talað fyrir þjónustumiðuðu heilbrigðiskerfi, líkt og á Norðurlöndunum sem felur í sér sterkt opinbert heilbrigðiskerfi samhliða einkarekstri - og svo margt fleira. Við þurftum jafnvel nokkrum sinnum að skera ríkisstjórnarflokkanna úr snörunni eins og þegar kom að kvenfrelsisfrumvarpi um þungunarrof, þar sem að margir þingmenn og meira að segja formaður Sjálfstæðisflokks kusu á móti. Reyndar hefur Sjálfstæðisflokkurinn verið iðinn við að fella allar þær tillögur sem við höfum lagt til í átt að frjálslyndi. Og sýnt þannig í verki að hann er fyrst og síðast íhaldsflokkur. Og svo flokkur um sérhagsmuni. Allt þetta gátum við í fjögurra manna þingflokki. Ímyndið ykkur hvað við gætum með stærri þingflokki! Hvað varðar samruna flokka þá hef ég þetta að segja; hafi flokkar áhuga á að taka upp málefnaskrá Viðreisnar um að þjóðin fái að greiða atkvæði um inngöngu að Evrópusambandinu, gengisstöðugleika, jafnrétti, réttlæti í sjávarútvegi, þjónustumiðuðu heilbrigðiskerfi, opnu samfélagi fjölbreytileikans, kerfisbreytingum, loftslagsmálum þar sem almannahagsmunir er þráðurinn, þá er þeim velkomið að ganga til liðs við Viðreisn. Við tökum vel á móti þeim.Því eitt er víst - Viðreisn er komin til að vera. Höfundur er formaður Viðreisnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Viðreisn Alþingiskosningar 2021 Suðvesturkjördæmi Mest lesið Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Skoðun 7 símtöl í röð - en ekkert fer í gegn Gró Einarsdóttir skrifar Skoðun Áttaviti í öldrunarþjónustu Gunnlaugur Már Briem skrifar Sjá meira
Ólafur Þ. Harðarson birti ágæta greiningu á Facebook-síðu sinni í gær. Þar sagði hann að það væri mikil einföldun að kalla Viðreisn klofningsflokk úr Sjálfstæðisflokki. Þegar Viðreisn bauð fyrst fram komu rúm 30% kjósenda flokksins frá Sjálfstæðisflokki og tæp 30% úr Samfylkingu. Samtals um 60%. Restin eða um 40% kom frá öðrum flokkum, Framsóknarflokki, Pírötum og meira að segja VG eða hreinlega nýjum kjósendum. Hann bendir á að viðhorf kjósenda Viðreisnar sé mjög frábrugðin viðhorfum kjósenda Sjálfstæðisflokksins. Viðreisnar kjósendur væru mun opnari fyrir alþjóðamálum en kjósendur Sjálfstæðisflokks. Einnig ólík sjónarmið er varðar óbeislaðan markað. Og svo get ég bætt því við að flokkarnir hafa gjörólík viðhorf í auðlindamálum, mannréttinda- og jafnréttismálum, loftslagsmálum og útlendingamálum svo fátt eitt sé nefnt. Ágreiningurinn liggur ekki bara um gjaldmiðil og ákvörðun þjóðarinnar um aðild að Evrópusambandinu. Það er mikil einföldun. Eitt er víst – að miðað við fylgisaukningu Viðreisnar var þörf fyrir frjálslyndan miðjuflokk í íslenskum stjórnmálum. Ekki á minni vakt Fyrr í vikunni birtist viðtal við mig á Hringbraut í þætti Páls Magnússonar. Þar var ég mætt til að ræða pólitík ásamt Bjarna Benediktssyni, formanni Sjálfstæðisflokksins. Það fór nokkur tími í viðtalinu um að spyrja spurninga um fortíð mína í Sjálfstæðisflokknum, hvernig mér liði með vinaslitin o.s.frv. Gott og vel. Það er eins og það er. En svo var ég spurð hvort ég teldi líklegt að Viðreisn myndi einhvern tímann sameinast Sjálfstæðisflokknum. Mér hefur greinilega fundist spurningin sérkennileg, það sérkennilega að ég taldi hana lúta að samstarfi á milli flokkanna. Og svaraði þar um að málefni okkar um Evrópusamvinnu, gengisstöðugleika, öflugt heilbrigðiskerfi og kerfisbreytingar í sjávarútvegi væru á oddinum og það væri það sem gilti. En ég myndi auðvitað aldrei útiloka neitt, þó mér þætti ansi langt í land hjá Sjálfstæðisflokknum að gangast undir þessi prinsipp okkar. Ef horft er á þáttinn er augljóst að málefnaágreiningur okkar er djúpur. En úr þessu voru samt sem áður spunnar fréttir um að ég útilokaði ekki samruna við Sjálfstæðisflokkinn. Fyrirsjáanlegt? Já. Ekki síst rétt fyrir kosningar. En svo það sé alveg á hreinu þá hvarflar það hvorki að mér né öðrum sem fyrir flokkinn okkar starfa að það gerist nokkurn tímann að Viðreisn gangi til liðs við einhvern annan flokk. Ekki á minni vakt. Nærtækara hefði verið að spyrja Bjarna hvort hann hyggðist sameinast Miðflokknum. Nú eða VG eins og bent hefur verið á. Þar liggur hið sameiginlega íhaldsmengi. Hvað er Viðreisn? Það virðist vera uppáhalds samkvæmisleikur margra að skilgreina Viðreisn. Ýmist sem litla Sjálfstæðisflokkinn eða litlu Samfylkinguna. En Viðreisn er bara Viðreisn. Punktur. Þó svo að í Viðreisn séu þau allnokkur sem eiga meðal annars rætur í Sjálfstæðisflokki, Samfylkingu og Framsóknarflokki er enn fleira fólk þar innanborðs sem var pólitískt munaðarlaust fyrir stofnun flokksins. Fólk sem trúði á frjálslyndi en líka á mannréttindi og mannúð. Fólk sem trúði á alþjóðasamvinnu og á sama tíma nauðsyn þess að ráðast í breytingar á grundvallarkerfum samfélagsins til að mynda í sjávarútvegi og landbúnaði. Fólk sem þorði að búa til nýja stjórnmálahreyfingu byggða á almannahagsmunum – ekki sérhagsmunum. Fólk sem vildi vera frjálst í sinni pólitík með hugsjónina eina að vopni. Viðreisn hefur önnur og frjálslyndari áherslumál en íhaldsflokkarnir. Það er alveg á hreinu. Við tölum fyrir Evrópusamvinnu, breyttum áherslum í gjaldeyrismálum, efnahagslegum stöðugleika, jöfnun atkvæðisréttar, frjálslyndi, jafnrétti, þungavigtarbreytingum í auðlinda- og loftslagsmálum og þjónustuvæðingu heilbrigðiskerfisins, svo eitthvað sé nefnt. Ávallt með almannahagsmuni framar sérhagsmunum að leiðarljósi. Eitthvað sem er og hefur ekki verið á dagskrá hjá neinum stjórnarflokkanna. Í raun og veru stendur Viðreisn fyrir gildi sem í grundvallarmálum eru andstæð við gildi íhaldsflokkanna. Við horfum til framtíðar frekar en fortíðar. Afrekaskráin Ég hugsa að fáir flokkar í minnihluta hafi veitt ríkisstjórninni meira málefnalegt aðhald en Viðreisn. Ég er stolt af okkar verkum á kjörtímabilinu. Við vorum ekki bara á móti til að vera á móti. Höfðum dug í að styðja góð mál en veita harða mótspyrnu þegar tilefni var til. Það finnst fortíðarfólki í pólitík skrýtin nálgun. Ég er hins vegar sannfærð um að þannig sinnum við betur almannahagsmunum og áherslum kjósenda. Ég veit að kjósendur finna að það skiptir máli að Viðreisn sé á þingi. Við náðum grundvallarmálum í gegn í minnihluta. Dugir að nefna niðurgreiðslu á sálfræðiþjónustu (sem fæst því miður ekki fjármögnuð af íhaldsflokkunum), nýja skilgreiningu á nauðgun í hegningarlögum, mikilvægar skýrslubeiðnir um sjávarútveginn og áherslu á gegnsæi og eignahald þeirra í annarri ótengdri starfsemi. Skýrslubeiðni um þá ákvörðun ríkisstjórnarinnar um breytingar á fyrirkomulagi skimunar fyrir leghálskrabbameini. Auk þessa fluttum við ótal frumvörp m.a. um að tímabindingu samninga og markaðsverð á makríl, afnám samkeppnishindrana í mjólkuriðnaði, um dreifða eignaraðild, aukið gegnsæi og skráningu sjávarútvegsfyrirtækja á hlutabréfamarkaði, um jafnt atkvæðavægi, um þjóðaratkvæðagreiðslu um aðild að ESB, um tengingu krónunnar við Evru, um mannanafnanefnd, um sterkari refsiramma um útbreiðslu á barnaníðsefni, um starfsumhverfi nýsköpunarfyrirtækja, um að hætt verði að senda fólk í liðskiptaðgerðir til Svíþjóðar og jafnréttisstefnu lífeyrissjóða. Við höfum talað fyrir þjónustumiðuðu heilbrigðiskerfi, líkt og á Norðurlöndunum sem felur í sér sterkt opinbert heilbrigðiskerfi samhliða einkarekstri - og svo margt fleira. Við þurftum jafnvel nokkrum sinnum að skera ríkisstjórnarflokkanna úr snörunni eins og þegar kom að kvenfrelsisfrumvarpi um þungunarrof, þar sem að margir þingmenn og meira að segja formaður Sjálfstæðisflokks kusu á móti. Reyndar hefur Sjálfstæðisflokkurinn verið iðinn við að fella allar þær tillögur sem við höfum lagt til í átt að frjálslyndi. Og sýnt þannig í verki að hann er fyrst og síðast íhaldsflokkur. Og svo flokkur um sérhagsmuni. Allt þetta gátum við í fjögurra manna þingflokki. Ímyndið ykkur hvað við gætum með stærri þingflokki! Hvað varðar samruna flokka þá hef ég þetta að segja; hafi flokkar áhuga á að taka upp málefnaskrá Viðreisnar um að þjóðin fái að greiða atkvæði um inngöngu að Evrópusambandinu, gengisstöðugleika, jafnrétti, réttlæti í sjávarútvegi, þjónustumiðuðu heilbrigðiskerfi, opnu samfélagi fjölbreytileikans, kerfisbreytingum, loftslagsmálum þar sem almannahagsmunir er þráðurinn, þá er þeim velkomið að ganga til liðs við Viðreisn. Við tökum vel á móti þeim.Því eitt er víst - Viðreisn er komin til að vera. Höfundur er formaður Viðreisnar.
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun