Gyðingahatur, vinstri sinnar og Kristur Birgir Dýrfjörð skrifar 27. desember 2023 08:30 Grein í Morgunblaðinu 27. 11. ´23 ber yfirskriftina Gyðingaandúð. Höfundur er fyrrverandi kennari. Í upphafi greinarinnar stendur, - „Hatursbylgjur ganga yfir hinn vestræna heim sem af barnaskap og andvaraleysi hefur liðið og stuðlað að innfluttningi fólks með óaðlaganlega menningu, viðhorf, trúarbrögð og siði. Í einfeldni sinni töldu vesturlandabúar að þeir hefðu lagt að baki gyðingaandúð eftir hörmungar seinni heimsstyrjaldarinnar og útrýmingarherferð nasistanna. Reyndin er önnur. Andúðarglóðin slokknaði ekki, heldur var og er blásið að henni af síauknum þrótti. Þar eru að verki innflytjendur frá löndum múslima en ekki síður fylgispakir hópar vinstri sinna og annarra öfgamanna“, svo mörg eru þau orð. Hér er reiður kennari hátt til höggs í sleggjudómum. Þeir sleggjudómar hans lýsa svo óvönduðu og meinfýsnu innræti, og barnalegri fávisku um það mál, sem hann þykist dæma, að það líkist helst þekktum viðbrögðum þess hóps mannflórunnar, sem gengur mest á mænunni. Vinstri sinnar Ég er vel sáttur við það, að vera skilgreindur vinstri sinni, en ég frábið mér að það sé ástæðan fyrir fyrirlitningu minni á harðlínustjórn síonistanna í Ísrael. Satt best að segja þá minnir framkoma þeirra óþægilega mikið á framkomu nasista. Guðrún Brunborg, sú mæta kona, sagði frá á samkomum sínum á Íslandi hvernig nasistarnir höguðu sér þegar þýskum hermanni var banað í Noregi, þá smöluðu þjóðverjar íbúum saman og völdu þar úr nokkrar manneskjur, sem þeir stilltu upp fyrir framan íbúana og skutu þá. Þannig voru allir íbúar gerðir ábyrgir og refsað fyrir dráp á þýskum hermanni. Aðferð harðlínu-síonista í dag er sú sama. Þeir gáfu fólki fyrirmæli að fara til suður-Gasa. Þegar götur og torg voru troðin af fólki, þá sögðu stjórnendur að þar á meðal um væru Hamas liðar, sem yrði að drepa, þeir gátu þó ekki þekkt þá úr og Þá höfðu þeir það eins og nasistarnir í Noregi, þeir refsuðu öllum íbúum Gasa fyrir Hamas, og sprengdu og skutu og drápu konur, börn, gamalmenni og sjúklinga, og nú hafa þeir bætt síðasta skjólinu við, - flóttamannabúðum. Þeir glæpir eru ástæða fyrirlitningar minnar á sjórn Ísraels, ekki að ég er vinstri maður. Ástæðan er, að ég er manneskja. Það er lágkúruleg lítilsvirðing gagnvart þúsundum Íslendinga, að láta að því liggja að hægri sinnar í pólitík séu samþykkir glæpaverkum ríkisstjórnar Ísrael. Ég hef einlæga samúð með saklausu fólki í Ísrael vegna þess haturs, sem yfir það er kallað nú. Gamla testamenti, Kóran og Kristur Í grein sinni vísar kennarinn í Kóran Múhameðs og vitnar þá í SÚRU 9:14. Hann bætir svo við eigin túlkun á þeirri súru (Sjá Kóran, Þýðingu Helga Hálfdánarsonar 2. útg. bls. 106 ) og eftir þá viðbót sína fullyrðir hann, að ástandið í Ísrael megi rekja til grimmdar í kenningum Múhameðs. Sé það rétt, að rekja megi stríðið á Gasa til gamalla trúarsetninga múslima, þá má líka rekja barnadrápin sem gyðingar stunda nú til frásagna í gömlum trúarritum þeirra? Í Konungabók 2. Kafla 23 og 4, segir frá Elísa nokkrum sem strákahópur kallaði til „burt með þig skalli! Burt með þig!“ Hann formælti þeim í nafni Jehova, sem brást vel við og sendi tvær birnur úr skóginum, sem rifu 42 drengi í tætlur. Líkt og sprengjur gyðinga tæta nú börnin í Gasa. Gamla testamentið boðar lögmál gyðinga um hefndina. Auga fyrir auga, og tönn fyrir tönn. Það er skylda og réttur gyðinga samkvæmt trú þeirra. Kristur Fyrir liðlega 2 þús. árum var ungur gyðingur í Galíleu, sem lýsti frati á hatrið í lögmáli gyðinga. Hann blés á lögmálið um „auga fyrir auga og tönn fyrir tönn.“ Hann boðaði kærleika, miskun og fyrirgefningu 7x70 sinnum skyldi fyrirgefa. Hann hét Jesús, sonur Jóseps og Maríu, sem kölluð er mey. Síðar var þessi ungi uppreisnarmaður kallaður Kristur. Valdastéttum gyðinga stafaði ógn af boðskap þessa unga manns. Ekkert hatur, engin hefnd. Hann vildi ekki einu sinni samþykkja, að grýta hórkonu til dauða. Hann sagði bara „sá yðar sem syndlaus er kasti fyrsta steininum.“ Svo þvældist þessi náungi um landið og hélt útifundi, og boðaði að fólk ætti að temja sér kærleika og miskunnsemi í stað auga fyrir auga. Það sem verra var fólk var farið að elta hann á milli þorpa, og margir farnir að trúa þessu hættulega rugli, sem braut í bága við hefnd gyðinga, hann smánaði lögmálið. Það var dauðasök. Ráðamenn gyðinga nelgdu því Jesús, þennan brjálaða byltingarmann, á kross. Þar skyldi hann hanga og kveljast til dauða öðrum til viðvörunar, og kenningar hans þá gleymast lýðnum. Það fór þó öðruvísi með gleymskuna en gyðingarnir ætluðu eins og alkunnugt er í dag. Jafnvel „vinstrisinnar“, sem kennarinn sakar um gyðingahatur segja, að kenningar Krists um samskipti manna séu fyrirmynd þess, sem jafnaðar og samvinnufólk boðar sem sína stefnu. Fríkirkjan í Reykjavík Allar þjóðir þrá og vilja frið. Hann verður þó að hefjast með einlægu samtali allra aðila. Á jólum árið 2022 komu fram í sjónvarpsmessu í Fríkirkjunni fulltrúar margra trúarbragða; Múslima, kristinna og gyðinga o.fl. Allir undir sama þaki að fræða um sína trú. Það var mögnuð stund. Öll þau trúarbrögð boða mannhelgi og gagnkvæma umhyggju meðal iðkenda þeirra. Lofsvert framtak Fríkirkjunnar sannaði hvað hægt er að gera þegar vilji er til staðar. ES: „Fátt er svo með öllu illt,að ekki fylgi eitthvað gott“ segir í gömlum málshætti. Það sem mér finnst gott í grein kennarans er í undirskrift hans. Þar stendur; „Fyrrverandi kennari“. Höfundur er rafvirkjameistari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birgir Dýrfjörð Trúmál Mest lesið Nýr kafli í sögu ESB Michael Mann Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Athugasemdir við eignaumsýslu Landsbanka Íslands Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Skúffuskýrslan sem lifði af Linda Heiðarsdóttir Skoðun Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins Jón Frímann Jónsson Skoðun Framúrskarandi þjónusta byggir upp traust á fyrirtækjum Ingibjörg Valdimarsdóttir Skoðun Stuðlar: neyðarástand í meðferðarkerfinu Böðvar Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Raforkunotkun gagnavera minnkað mikið Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Göngum fyrir friði Guttormur Þorsteinsson skrifar Skoðun Skammtatölvur: Framtíð tölvunarfræði og bylting í útreikningum Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hamingjan sem leiðarljós menntakerfisins Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Gagnaver auka hagkvæmni í fjarskiptum Íslands við umheiminn Þorvarður Sveinsson skrifar Skoðun Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun 2027 væri hálfkák Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir skrifar Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Dans verkalýðsleiðtoga í kringum gullkálfinn Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Jól í sól versus jóla í dimmu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Er janúar leiðinlegasti mánuður ársins? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Svar við hótunum Eflingar Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar Skoðun Manni verður kalt ef maður pissar í skóinn sinn Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Skautun eða tvíhyggja? Þóra Pétursdóttir skrifar Skoðun Egóið er í hégómanum Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Dæmalaus málflutningur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grýtt eða greið leið? Þröstur Sæmundsson skrifar Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar Sjá meira
Grein í Morgunblaðinu 27. 11. ´23 ber yfirskriftina Gyðingaandúð. Höfundur er fyrrverandi kennari. Í upphafi greinarinnar stendur, - „Hatursbylgjur ganga yfir hinn vestræna heim sem af barnaskap og andvaraleysi hefur liðið og stuðlað að innfluttningi fólks með óaðlaganlega menningu, viðhorf, trúarbrögð og siði. Í einfeldni sinni töldu vesturlandabúar að þeir hefðu lagt að baki gyðingaandúð eftir hörmungar seinni heimsstyrjaldarinnar og útrýmingarherferð nasistanna. Reyndin er önnur. Andúðarglóðin slokknaði ekki, heldur var og er blásið að henni af síauknum þrótti. Þar eru að verki innflytjendur frá löndum múslima en ekki síður fylgispakir hópar vinstri sinna og annarra öfgamanna“, svo mörg eru þau orð. Hér er reiður kennari hátt til höggs í sleggjudómum. Þeir sleggjudómar hans lýsa svo óvönduðu og meinfýsnu innræti, og barnalegri fávisku um það mál, sem hann þykist dæma, að það líkist helst þekktum viðbrögðum þess hóps mannflórunnar, sem gengur mest á mænunni. Vinstri sinnar Ég er vel sáttur við það, að vera skilgreindur vinstri sinni, en ég frábið mér að það sé ástæðan fyrir fyrirlitningu minni á harðlínustjórn síonistanna í Ísrael. Satt best að segja þá minnir framkoma þeirra óþægilega mikið á framkomu nasista. Guðrún Brunborg, sú mæta kona, sagði frá á samkomum sínum á Íslandi hvernig nasistarnir höguðu sér þegar þýskum hermanni var banað í Noregi, þá smöluðu þjóðverjar íbúum saman og völdu þar úr nokkrar manneskjur, sem þeir stilltu upp fyrir framan íbúana og skutu þá. Þannig voru allir íbúar gerðir ábyrgir og refsað fyrir dráp á þýskum hermanni. Aðferð harðlínu-síonista í dag er sú sama. Þeir gáfu fólki fyrirmæli að fara til suður-Gasa. Þegar götur og torg voru troðin af fólki, þá sögðu stjórnendur að þar á meðal um væru Hamas liðar, sem yrði að drepa, þeir gátu þó ekki þekkt þá úr og Þá höfðu þeir það eins og nasistarnir í Noregi, þeir refsuðu öllum íbúum Gasa fyrir Hamas, og sprengdu og skutu og drápu konur, börn, gamalmenni og sjúklinga, og nú hafa þeir bætt síðasta skjólinu við, - flóttamannabúðum. Þeir glæpir eru ástæða fyrirlitningar minnar á sjórn Ísraels, ekki að ég er vinstri maður. Ástæðan er, að ég er manneskja. Það er lágkúruleg lítilsvirðing gagnvart þúsundum Íslendinga, að láta að því liggja að hægri sinnar í pólitík séu samþykkir glæpaverkum ríkisstjórnar Ísrael. Ég hef einlæga samúð með saklausu fólki í Ísrael vegna þess haturs, sem yfir það er kallað nú. Gamla testamenti, Kóran og Kristur Í grein sinni vísar kennarinn í Kóran Múhameðs og vitnar þá í SÚRU 9:14. Hann bætir svo við eigin túlkun á þeirri súru (Sjá Kóran, Þýðingu Helga Hálfdánarsonar 2. útg. bls. 106 ) og eftir þá viðbót sína fullyrðir hann, að ástandið í Ísrael megi rekja til grimmdar í kenningum Múhameðs. Sé það rétt, að rekja megi stríðið á Gasa til gamalla trúarsetninga múslima, þá má líka rekja barnadrápin sem gyðingar stunda nú til frásagna í gömlum trúarritum þeirra? Í Konungabók 2. Kafla 23 og 4, segir frá Elísa nokkrum sem strákahópur kallaði til „burt með þig skalli! Burt með þig!“ Hann formælti þeim í nafni Jehova, sem brást vel við og sendi tvær birnur úr skóginum, sem rifu 42 drengi í tætlur. Líkt og sprengjur gyðinga tæta nú börnin í Gasa. Gamla testamentið boðar lögmál gyðinga um hefndina. Auga fyrir auga, og tönn fyrir tönn. Það er skylda og réttur gyðinga samkvæmt trú þeirra. Kristur Fyrir liðlega 2 þús. árum var ungur gyðingur í Galíleu, sem lýsti frati á hatrið í lögmáli gyðinga. Hann blés á lögmálið um „auga fyrir auga og tönn fyrir tönn.“ Hann boðaði kærleika, miskun og fyrirgefningu 7x70 sinnum skyldi fyrirgefa. Hann hét Jesús, sonur Jóseps og Maríu, sem kölluð er mey. Síðar var þessi ungi uppreisnarmaður kallaður Kristur. Valdastéttum gyðinga stafaði ógn af boðskap þessa unga manns. Ekkert hatur, engin hefnd. Hann vildi ekki einu sinni samþykkja, að grýta hórkonu til dauða. Hann sagði bara „sá yðar sem syndlaus er kasti fyrsta steininum.“ Svo þvældist þessi náungi um landið og hélt útifundi, og boðaði að fólk ætti að temja sér kærleika og miskunnsemi í stað auga fyrir auga. Það sem verra var fólk var farið að elta hann á milli þorpa, og margir farnir að trúa þessu hættulega rugli, sem braut í bága við hefnd gyðinga, hann smánaði lögmálið. Það var dauðasök. Ráðamenn gyðinga nelgdu því Jesús, þennan brjálaða byltingarmann, á kross. Þar skyldi hann hanga og kveljast til dauða öðrum til viðvörunar, og kenningar hans þá gleymast lýðnum. Það fór þó öðruvísi með gleymskuna en gyðingarnir ætluðu eins og alkunnugt er í dag. Jafnvel „vinstrisinnar“, sem kennarinn sakar um gyðingahatur segja, að kenningar Krists um samskipti manna séu fyrirmynd þess, sem jafnaðar og samvinnufólk boðar sem sína stefnu. Fríkirkjan í Reykjavík Allar þjóðir þrá og vilja frið. Hann verður þó að hefjast með einlægu samtali allra aðila. Á jólum árið 2022 komu fram í sjónvarpsmessu í Fríkirkjunni fulltrúar margra trúarbragða; Múslima, kristinna og gyðinga o.fl. Allir undir sama þaki að fræða um sína trú. Það var mögnuð stund. Öll þau trúarbrögð boða mannhelgi og gagnkvæma umhyggju meðal iðkenda þeirra. Lofsvert framtak Fríkirkjunnar sannaði hvað hægt er að gera þegar vilji er til staðar. ES: „Fátt er svo með öllu illt,að ekki fylgi eitthvað gott“ segir í gömlum málshætti. Það sem mér finnst gott í grein kennarans er í undirskrift hans. Þar stendur; „Fyrrverandi kennari“. Höfundur er rafvirkjameistari.
Skoðun Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar
Skoðun Er aukin fræðsla um kólesteról og mettaða fitu virkilega upplýsingaóreiða? Sigurður Örn Ragnarsson skrifar
Skoðun Tímalína hörmulegra limlestinga og kvalafulls dauðastríðs háþróaðrar lífveru Ole Anton Bieltvedt skrifar