Banvæn þögn Alexander Halldórsson Ephrussi skrifar 17. febrúar 2024 19:00 Þótt siðferðisleg hnignun vestrænna ríkisstjórna sé ekki ný af nálinni hafa síðustu mánuðir á Gaza dregið hana óþægilega fram í dagsljósið. Varla hefur sú árás á óbreytta borgara verið gerð, sem hefur verið jafn mikið sjónvarpað og nákvæmlega skrásett af þeim sem fyrir verða þrátt fyrir tilraunir stríðsvélar Ísraels til að þagga málið niður. Við horfum full hryllings á heilu fjölskyldurnar þurrkaðar út, leyniskyttur skjóta börn og blaðamenn drepna einn á eftir öðrum og enginn háskóli eða spítali hefur fengið grið á þeim 130 dögum sem liðnir eru frá Hamas-árásunum þann 7. október. Það sem stendur uppúr í miðju atburða er þó hræsnin, Það er kaldhæðnislegt að ísraelskir stjórnmálamenn, með forsætisráðherrann fremstan í flokki, gera ríkisstjórnum um allan heim erfitt að standa með þeim þegar þeir ræða blygðunarlaust og sýna jafnvel í beinni útsendingu það sem Mannréttindadómstóllinn hefur skilgreint sem þjóðarmorð af ásetningi. Frá því varnarmálaráðherra Ísraels lýsti íbúum Gaza sem mennskum dýrum, að áformum um landnemabyggðir á norðanverðu Gaza-svæðinu sem eiga að spretta upp úr berangrinum, á rústum palestínskra heimila, hefur verið erfitt að líta á aðgerðir og miskunarlausa afstöðu ísraelskra stjórnvalda sem lögmæta sjálfsvörn, jafnvel fyrir þeirra tryggustu og elstu bandamenn. Þrátt fyrir þetta styðja vestræn stjórnvöld aðfarir Ísraelsstjórnar í orði og á borði eða líta undan í stað þess að mótmæla stöðugum sprengjuárásum á Gaza og Ísland er þar engin undantekning. Að stærstum hluta hafa Ísraelar náð að þagga niður fjöldamorð tuga þúsunda óbreyttra borgara Í Palestínu , meðan þeir þylja í sífellu harmatölur vegna rúmlega þúsund Ísraela sem hafa týnt lífi.Þetta sýnir okkur eins og svo oft áður að sum mannslif eru dýrari en önnur í vestrænum stjórnmálum. Við sjáum því hvernig molnar undan siðferðinu í þessari afstöðu eða afstöðuleysi vestrænna stjórnmálamenna, ef að það var þá eitthvað siðferði, afganskir eða íraskir vinir okkar gætu kannski hresst upp á minnið og margir aðrir. Hræsni vestrænna stjórnvalda kristallast ekki síst í því að síðan 7. október, hafa 2,2 milljónir íbúa á Gaza hrakist á flótta undan árásum Ísraela sem vestrænir stjórnmálamenn telja lögmætar. Á sama tíma ræða stjórnmálamennirnir um fólk á flótta sem tækifærissinna í besta falli, ef ekki bara hættulegt fólk. Þetta er hin siðferðislega skekkja Evrópu þegar kemur að hælisleitendum og innflytjendum, þessi stefna rekst illa saman með vangetunni til að standa gegn þjóðarmorði. Ísland tekur þátt í því með öðrum Evrópulöndum að halda flóttafólki frá, með stundum banvænum afleiðingum, en tekur lika þátt í því að styðja aðgerðir sem bæta þúsundum við flóttamannastrauminn. Það verður að minna á í þessu sambandi að flótti íbúa frá Gaza er ekki þyrnir í auga hinnar hægri sinnuðu ríkisstjórnar Ísraels, sem hefur uppi áform um frekari útþenslu. Frá árinu 1948, hafa Palestínumenn þurft að yfirgefa heimili sín með lykil um hálsinn að dyrum sem aldrei opnast aftur. Sem íslenskur Gyðingur, fylgist ég með íslenskum stjórnvöldum styðja þjóðernishreinsanir og leggja steina í götu fórnarlambanna þegar þau leita hér hælis. Það vekur upp hugrenningatengsl við syndir fortíðarinnar, þar sem fólk sem hingað leitaði var sent aftur í opinn dauðann. Nú eins og þá er það ekki svo flókið að veita fólki á flótta skjól, það sýndu nýlega þrjár konur, þær Bergþóra Snæbjörnsdóttir, María Lilja Þrastardóttir og Kristín Eiríksdóttir þegar þær tóku málin í sínar hendur og björguðu nokkrum þeirra 120 einstaklinga sem bíða á Gaza eftir fjölskyldusameiningu. Þær sýndu með aðgerðum sínum að það sem vantaði var einungis vilji og fjármagn af hálfu ríkisstjórnarinnar. Baráttan hér er háð á tvennum vígstöðvum. Við þurfum að standa vörð um rétt fólks til að leita hér hælis og styðja samtök eins og Solaris, og við þurfum að styðja við bakið á félagi eins og Íslandi/Palestína sem þrýstir á stjórnvöld að krefjast þess að hætt verði árásum og eyðileggingu á Gaza Franski gyðingurinn og heimspekingurinn, Edgar Morin, sem tók þátt í andspyrnu gegn nasistum og lifði af helförina, segir þögn Evrópu sem þykist standa vörð um mennsku og mannréttindi, hræðilegan harmleik. „Það er siðferðisleg skylda okkar að tala máli Palestínu og það verður að vera í dag, það getur ekki beðið til morguns.” Eins og Morin segir blátt áfram, „Við megum ekki láta blekkjast, við verðum að hafa hugrekki til að horfast í augu við hlutina eins og þeir eru og bera um þá stöðugt vitni.” Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Palestína Átök í Ísrael og Palestínu Ísrael Mest lesið Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Þótt siðferðisleg hnignun vestrænna ríkisstjórna sé ekki ný af nálinni hafa síðustu mánuðir á Gaza dregið hana óþægilega fram í dagsljósið. Varla hefur sú árás á óbreytta borgara verið gerð, sem hefur verið jafn mikið sjónvarpað og nákvæmlega skrásett af þeim sem fyrir verða þrátt fyrir tilraunir stríðsvélar Ísraels til að þagga málið niður. Við horfum full hryllings á heilu fjölskyldurnar þurrkaðar út, leyniskyttur skjóta börn og blaðamenn drepna einn á eftir öðrum og enginn háskóli eða spítali hefur fengið grið á þeim 130 dögum sem liðnir eru frá Hamas-árásunum þann 7. október. Það sem stendur uppúr í miðju atburða er þó hræsnin, Það er kaldhæðnislegt að ísraelskir stjórnmálamenn, með forsætisráðherrann fremstan í flokki, gera ríkisstjórnum um allan heim erfitt að standa með þeim þegar þeir ræða blygðunarlaust og sýna jafnvel í beinni útsendingu það sem Mannréttindadómstóllinn hefur skilgreint sem þjóðarmorð af ásetningi. Frá því varnarmálaráðherra Ísraels lýsti íbúum Gaza sem mennskum dýrum, að áformum um landnemabyggðir á norðanverðu Gaza-svæðinu sem eiga að spretta upp úr berangrinum, á rústum palestínskra heimila, hefur verið erfitt að líta á aðgerðir og miskunarlausa afstöðu ísraelskra stjórnvalda sem lögmæta sjálfsvörn, jafnvel fyrir þeirra tryggustu og elstu bandamenn. Þrátt fyrir þetta styðja vestræn stjórnvöld aðfarir Ísraelsstjórnar í orði og á borði eða líta undan í stað þess að mótmæla stöðugum sprengjuárásum á Gaza og Ísland er þar engin undantekning. Að stærstum hluta hafa Ísraelar náð að þagga niður fjöldamorð tuga þúsunda óbreyttra borgara Í Palestínu , meðan þeir þylja í sífellu harmatölur vegna rúmlega þúsund Ísraela sem hafa týnt lífi.Þetta sýnir okkur eins og svo oft áður að sum mannslif eru dýrari en önnur í vestrænum stjórnmálum. Við sjáum því hvernig molnar undan siðferðinu í þessari afstöðu eða afstöðuleysi vestrænna stjórnmálamenna, ef að það var þá eitthvað siðferði, afganskir eða íraskir vinir okkar gætu kannski hresst upp á minnið og margir aðrir. Hræsni vestrænna stjórnvalda kristallast ekki síst í því að síðan 7. október, hafa 2,2 milljónir íbúa á Gaza hrakist á flótta undan árásum Ísraela sem vestrænir stjórnmálamenn telja lögmætar. Á sama tíma ræða stjórnmálamennirnir um fólk á flótta sem tækifærissinna í besta falli, ef ekki bara hættulegt fólk. Þetta er hin siðferðislega skekkja Evrópu þegar kemur að hælisleitendum og innflytjendum, þessi stefna rekst illa saman með vangetunni til að standa gegn þjóðarmorði. Ísland tekur þátt í því með öðrum Evrópulöndum að halda flóttafólki frá, með stundum banvænum afleiðingum, en tekur lika þátt í því að styðja aðgerðir sem bæta þúsundum við flóttamannastrauminn. Það verður að minna á í þessu sambandi að flótti íbúa frá Gaza er ekki þyrnir í auga hinnar hægri sinnuðu ríkisstjórnar Ísraels, sem hefur uppi áform um frekari útþenslu. Frá árinu 1948, hafa Palestínumenn þurft að yfirgefa heimili sín með lykil um hálsinn að dyrum sem aldrei opnast aftur. Sem íslenskur Gyðingur, fylgist ég með íslenskum stjórnvöldum styðja þjóðernishreinsanir og leggja steina í götu fórnarlambanna þegar þau leita hér hælis. Það vekur upp hugrenningatengsl við syndir fortíðarinnar, þar sem fólk sem hingað leitaði var sent aftur í opinn dauðann. Nú eins og þá er það ekki svo flókið að veita fólki á flótta skjól, það sýndu nýlega þrjár konur, þær Bergþóra Snæbjörnsdóttir, María Lilja Þrastardóttir og Kristín Eiríksdóttir þegar þær tóku málin í sínar hendur og björguðu nokkrum þeirra 120 einstaklinga sem bíða á Gaza eftir fjölskyldusameiningu. Þær sýndu með aðgerðum sínum að það sem vantaði var einungis vilji og fjármagn af hálfu ríkisstjórnarinnar. Baráttan hér er háð á tvennum vígstöðvum. Við þurfum að standa vörð um rétt fólks til að leita hér hælis og styðja samtök eins og Solaris, og við þurfum að styðja við bakið á félagi eins og Íslandi/Palestína sem þrýstir á stjórnvöld að krefjast þess að hætt verði árásum og eyðileggingu á Gaza Franski gyðingurinn og heimspekingurinn, Edgar Morin, sem tók þátt í andspyrnu gegn nasistum og lifði af helförina, segir þögn Evrópu sem þykist standa vörð um mennsku og mannréttindi, hræðilegan harmleik. „Það er siðferðisleg skylda okkar að tala máli Palestínu og það verður að vera í dag, það getur ekki beðið til morguns.” Eins og Morin segir blátt áfram, „Við megum ekki láta blekkjast, við verðum að hafa hugrekki til að horfast í augu við hlutina eins og þeir eru og bera um þá stöðugt vitni.”
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar