Foreldrar og kennarar saman í liði – Gleðilegt nýtt skólaár Andri Rafn Ottesen skrifar 7. ágúst 2024 08:30 Nú þegar verslunarmannahelgin hefur runnið sitt skeið tekur næsti kafli við, hin árlega skólasetning. Það skiptir engu hvort um sé að ræða leik-, grunn-, framhalds-, háskóla eða tónlistarnám, skólasetning er alltaf mjög hátíðleg stund þar sem nýtt skólaár hefst með öllum þeim ævintýrum og áskorunum sem bíða. Síðustu vikur hefur mikið verið rætt og ritað um menntakerfið okkar. Langir biðlistar í leiksskólana, mygluð húsnæði, námsmat, einkunnaverðbólga, samræmd próf, læsi, snjalltækin og samfélagsmiðlarnir, gervigreindin, PISA, tvítyngdu börnin og svona mætti áfram lengi telja. Menntakerfið okkar er ekki, og má ekki vera, það heilagt að ekki megi gagnrýna það eða ræða mögulegar úrbætur. En það er ekki allt á hliðinni hjá okkur. Gleymum ekki öllu því góða sem fyrir er og vel er gert. Það er stundum í eðli okkar að festast í neikvæða gírnum og gleyma að þakka fyrir það góða. Með þessari grein ætla ég alls ekki að fá mér sæti í þeim heita stól að tala fyrir hönd „allra“ foreldra eða „allra“ kennara, heldur slá fyrsta tóninn í farsælt samstarfi fyrir skólasetningu haustsins. Við erum nefnilega öll með sama markmið, að setja börnin í fyrsta sæti. Foreldrahlutverkið er ótrúlega magnað fyrirbæri. Þú færð þennan litla einstakling í hendurnar við fæðingu en því fylgja engar leiðbeiningar. BILLY bókahillan eða BESTÅ skáparnir frá IKEA gætu sennilega litið ögn öðruvísi út ef leiðbeiningarnar góðu fylgdu ekki með. Þess í stað þarft þú að kynnast barninu þínu og læra inná það sjálf/ur. Áður en þú veist af er ár liðið, tíminn flýgur. Að njóta þeirra forréttinda að fá að ala upp barn, fylgja því gegnum frumbernskuna og standa með því meðan það tekur stærstu skrefin í lífinu, er allt þess virði. Að ala upp barn í dag er langt frá því að vera auðvelt. Við lifum á tímum þar sem öfga-framboð á hlutum, vörum og afþreyingu eru alls staðar meðan við vitum ekki nákvæmlega hver eftirspurnin er. „Langar þig að horfa á línulega dagskrá í kvöld? Eða eigum við að finna þátt.. eða jafnvel bíómynd á Sjónvarpi Símans, Netflix, Hulu, Disney+, Amazon Prime eða eigum við frekar að spila?“. Skipulag og dagskrá dagsins er fljót að fyllast þegar morgunmatur er búinn, ef það gafst þá tækifæri til að borða morgunmat saman. Börnin fara í skóla, síðan á æfingar, ýmist íþróttir, tónlist eða annað, síðan þarf að leika við vinina og jafnvel afmæli en það má ekki gleyma að lesa heima svo við komum ekki illa út í lesfiminni. Við fullorðna fólkið þurfum að hugsa um krílin okkar en á sama tíma þurfum við líka að halda heimilinu hreinu, versla í matinn, sinna vinnunni okkar, komast í ræktina því það þarf að huga að heilsunni líka, rækta sambandið við maka, hitta fjölskyldu, vini og félaga til að missa ekki tengslin og loks er það síminn, tölvupóstarnir og eitt og eitt borð í Candy Crush. Svefninn rekur svo lestina. En foreldrar standa ekki einir. Kennarahlutverkið er álíka magnað (og klikkað) fyrirbæri. Þessa dagana sitja fjölmargir kennarar heima hjá sér og leiða hugann að nemendahópunum sem eru væntanlegir. Þessir kennarar eru ýmist að taka við nýjum hópum eða hitta gamla hópa aftur. Það skiptir í raun litlu máli því undirbúningurinn er alltaf eins: að halda eins vel utan um hvern og einn nemanda og mögulegt er. Og þar komum við aftur að IKEA leiðbeiningabókinni. Kennari þarf að kynnast hverjum einasta nemanda í hópnum sínum, kynnast styrkleikum og veikleikum, hvernig sé best að hvetja viðkomandi áfram og ná því mesta og besta fram. Þegar kennari hefur náð því hjá einum nemanda, þá tekur næsti við og næsti þangað til allur hópurinn er kortlagður. Og þá er komið að því að mynda góðan bekkjaranda. Þetta er ótrúlega mikil vinna, en hún er þess virði. Hún er mismikil eftir hópum, árgöngum og skólum en ég er fullviss um að langflestir kennarar leggja þetta á sig, því við erum að vinna með mikilvægustu auðlind landsins okkar, framtíðina. Kæru foreldrar, við erum saman í þessu. Samstarf heimilis og skóla er grundvöllur að farsælu námi barnanna okkar. Kennarar vilja sjá nemendur blómstra og standa sig, þess vegna erum við í þessu starfi. Saman erum við sterkari. Gangi ykkur vel í haust og farsælt komandi skólaár! Áfram æska landsins, áfram menntun, áfram samstarf og samstaða! Höfundur er faðir og umsjónarkennari í grunnskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Það ber allt að sama brunni. – Mín kenning. Björn Ólafsson Skoðun Áminntur um sannsögli Jón Ármann Steinsson Skoðun Íbúðir með froðu til sölu Björn Sigurðsson Skoðun Má umskera dreng í heimahúsi? Eva Hauksdóttir Skoðun Tryggðu þér bíl fyrir áramótin! Vilhjálmur Árnason Skoðun 30 milljarðar í útsvar en engin rödd í kosningum Róbert Ragnarsson Skoðun Mikilvægar kjarabætur fyrir aldraða Inga Sæland Skoðun Er þetta planið? Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Bullur í Brussel Jón Pétur Zimsen Skoðun Frekar rétt að endurskoða sambúðina Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Það ber allt að sama brunni. – Mín kenning. Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hver mun stjórna heiminum eftir hundrað ár? Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Íbúðir með froðu til sölu Björn Sigurðsson skrifar Skoðun Að hafa eða að vera Guðrún Schmidt skrifar Skoðun Mikilvægar kjarabætur fyrir aldraða Inga Sæland skrifar Skoðun Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Tryggðu þér bíl fyrir áramótin! Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Formúlu fyrir sigri? Nei takk. Guðmundur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Norræn samstaða skapar tækifæri fyrir græna framtíð Nótt Thorberg skrifar Skoðun Má umskera dreng í heimahúsi? Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Viðskiptafrelsi og hátækniiðnaður Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Hver er virðingin fyrir skólaskyldunni? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða í Kópavogi á sama tíma og bæjarsjóður er rekinn með halla Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Valþröng í varnarmálum Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Fjólubláar prófílmyndir Anna Sóley Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Er þetta planið? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Frystum samninga. Stoppum atkvæðagreiðslur. Ótímabundið frost Pétur Björgvin Sveinsson skrifar Skoðun Tækifærin í orkuskiptunum Jón Trausti Kárason skrifar Skoðun Frekar rétt að endurskoða sambúðina Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Bullur í Brussel Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Áminntur um sannsögli Jón Ármann Steinsson skrifar Skoðun Nvidia, Bitcoin og gamla varnarliðið: Hvað bíður Íslands? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ekki hluti af OKKAR Evrópu! Margrét Kristmannsdóttir skrifar Skoðun Mikil aukning í unglingadrykkju – eða hvað? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kílómetragjald – Mun lækkun á bensíni og dísel skila sér til neytenda? Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Er aukin atvinnuþátttaka kostnaður fyrir samfélagið? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Stjórnmálaflokkar á öruggu framfæri ríkis og sveitarfélaga Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun 30 milljarðar í útsvar en engin rödd í kosningum Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Jólakötturinn, ert það þú? Aldís Amah Hamilton,Hulda Jónsdóttir Tölgyes,Klara Ósk Elíasdóttir,Ragnheiður Gröndal,Rósa Líf Darradóttir,Valgerður Árnadóttir skrifar Skoðun Vaxtaokrið Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Sjá meira
Nú þegar verslunarmannahelgin hefur runnið sitt skeið tekur næsti kafli við, hin árlega skólasetning. Það skiptir engu hvort um sé að ræða leik-, grunn-, framhalds-, háskóla eða tónlistarnám, skólasetning er alltaf mjög hátíðleg stund þar sem nýtt skólaár hefst með öllum þeim ævintýrum og áskorunum sem bíða. Síðustu vikur hefur mikið verið rætt og ritað um menntakerfið okkar. Langir biðlistar í leiksskólana, mygluð húsnæði, námsmat, einkunnaverðbólga, samræmd próf, læsi, snjalltækin og samfélagsmiðlarnir, gervigreindin, PISA, tvítyngdu börnin og svona mætti áfram lengi telja. Menntakerfið okkar er ekki, og má ekki vera, það heilagt að ekki megi gagnrýna það eða ræða mögulegar úrbætur. En það er ekki allt á hliðinni hjá okkur. Gleymum ekki öllu því góða sem fyrir er og vel er gert. Það er stundum í eðli okkar að festast í neikvæða gírnum og gleyma að þakka fyrir það góða. Með þessari grein ætla ég alls ekki að fá mér sæti í þeim heita stól að tala fyrir hönd „allra“ foreldra eða „allra“ kennara, heldur slá fyrsta tóninn í farsælt samstarfi fyrir skólasetningu haustsins. Við erum nefnilega öll með sama markmið, að setja börnin í fyrsta sæti. Foreldrahlutverkið er ótrúlega magnað fyrirbæri. Þú færð þennan litla einstakling í hendurnar við fæðingu en því fylgja engar leiðbeiningar. BILLY bókahillan eða BESTÅ skáparnir frá IKEA gætu sennilega litið ögn öðruvísi út ef leiðbeiningarnar góðu fylgdu ekki með. Þess í stað þarft þú að kynnast barninu þínu og læra inná það sjálf/ur. Áður en þú veist af er ár liðið, tíminn flýgur. Að njóta þeirra forréttinda að fá að ala upp barn, fylgja því gegnum frumbernskuna og standa með því meðan það tekur stærstu skrefin í lífinu, er allt þess virði. Að ala upp barn í dag er langt frá því að vera auðvelt. Við lifum á tímum þar sem öfga-framboð á hlutum, vörum og afþreyingu eru alls staðar meðan við vitum ekki nákvæmlega hver eftirspurnin er. „Langar þig að horfa á línulega dagskrá í kvöld? Eða eigum við að finna þátt.. eða jafnvel bíómynd á Sjónvarpi Símans, Netflix, Hulu, Disney+, Amazon Prime eða eigum við frekar að spila?“. Skipulag og dagskrá dagsins er fljót að fyllast þegar morgunmatur er búinn, ef það gafst þá tækifæri til að borða morgunmat saman. Börnin fara í skóla, síðan á æfingar, ýmist íþróttir, tónlist eða annað, síðan þarf að leika við vinina og jafnvel afmæli en það má ekki gleyma að lesa heima svo við komum ekki illa út í lesfiminni. Við fullorðna fólkið þurfum að hugsa um krílin okkar en á sama tíma þurfum við líka að halda heimilinu hreinu, versla í matinn, sinna vinnunni okkar, komast í ræktina því það þarf að huga að heilsunni líka, rækta sambandið við maka, hitta fjölskyldu, vini og félaga til að missa ekki tengslin og loks er það síminn, tölvupóstarnir og eitt og eitt borð í Candy Crush. Svefninn rekur svo lestina. En foreldrar standa ekki einir. Kennarahlutverkið er álíka magnað (og klikkað) fyrirbæri. Þessa dagana sitja fjölmargir kennarar heima hjá sér og leiða hugann að nemendahópunum sem eru væntanlegir. Þessir kennarar eru ýmist að taka við nýjum hópum eða hitta gamla hópa aftur. Það skiptir í raun litlu máli því undirbúningurinn er alltaf eins: að halda eins vel utan um hvern og einn nemanda og mögulegt er. Og þar komum við aftur að IKEA leiðbeiningabókinni. Kennari þarf að kynnast hverjum einasta nemanda í hópnum sínum, kynnast styrkleikum og veikleikum, hvernig sé best að hvetja viðkomandi áfram og ná því mesta og besta fram. Þegar kennari hefur náð því hjá einum nemanda, þá tekur næsti við og næsti þangað til allur hópurinn er kortlagður. Og þá er komið að því að mynda góðan bekkjaranda. Þetta er ótrúlega mikil vinna, en hún er þess virði. Hún er mismikil eftir hópum, árgöngum og skólum en ég er fullviss um að langflestir kennarar leggja þetta á sig, því við erum að vinna með mikilvægustu auðlind landsins okkar, framtíðina. Kæru foreldrar, við erum saman í þessu. Samstarf heimilis og skóla er grundvöllur að farsælu námi barnanna okkar. Kennarar vilja sjá nemendur blómstra og standa sig, þess vegna erum við í þessu starfi. Saman erum við sterkari. Gangi ykkur vel í haust og farsælt komandi skólaár! Áfram æska landsins, áfram menntun, áfram samstarf og samstaða! Höfundur er faðir og umsjónarkennari í grunnskóla.
Skoðun Kerfisbundin villa – Af hverju þurfa börn innflytjenda að læra íslensku sem annað mál? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða í Kópavogi á sama tíma og bæjarsjóður er rekinn með halla Bergljót Kristinsdóttir skrifar
Skoðun Frystum samninga. Stoppum atkvæðagreiðslur. Ótímabundið frost Pétur Björgvin Sveinsson skrifar
Skoðun Kílómetragjald – Mun lækkun á bensíni og dísel skila sér til neytenda? Gunnar Alexander Ólafsson skrifar
Skoðun Stjórnmálaflokkar á öruggu framfæri ríkis og sveitarfélaga Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar
Skoðun Jólakötturinn, ert það þú? Aldís Amah Hamilton,Hulda Jónsdóttir Tölgyes,Klara Ósk Elíasdóttir,Ragnheiður Gröndal,Rósa Líf Darradóttir,Valgerður Árnadóttir skrifar